ดอกเบลของหนู ต้นเบลล่า ดอนน่า : ต้นไม้ที่อยากให้ลุงโดมปลูกให้หนู ต้นเบลของหนู จริง ๆ แล้วมีชื่อว่า "ต้นเบลล่า ดอนน่า" มันสวยดี แต่มีพิษร้าย หนูรู้จักมัน... จากเกมส์ในคอมพิวเตอร์ เกมส์เจ้าหญิงราพันเซลปลูกต้นไม้ อยากให้ลุงโดมปลูกให้จัง เพราะหนูไม่เคยเห็นต้นจริง ๆ เลย แต่มันคงปลูกยากนะ เพราะมันชอบอากาศหนาว ๆ ลุงโดมรู้จักและเคยเห็นต้นเบลหรือเปล่า ?   Create Date : 16 มิถุนายน 2550 40 comments Last Update : 16 มิถุนายน 2550 15:23:22 น. Counter : 3068 Pageviews. Share Tweet

โห..ชื่อเพราะมากเลย เบลล่า ดอนน่า ถูกใจน้าโนจนอยากเอาไปตั้งเป็นนามปากกา (ถ้ามีวาสนาได้เป็นนักเขียน...) น้ำท่วมหลังเป็ดเมื่อไร โลกจะศิวิไลซ์ และเมื่อนั้นน้าโนจะเป็นนักเขียนดัง.... เบลล่า ดอนน่า...สวยแต่มีพิษ..ช่างเหมือนน้าโนซะจริงๆ น้องแป้งจ๊ะ... ขยันทำการบ้านเหมือนน้องจินนี่หรือเปล่า น้องจินนี่สนุกกับการสะสมดาวคนเก่ง ที่น้าโนมอบให้เวลาเขียนสวยหรือตั้งใจทำการบ้าน น้องจินนี่ยังเล็กอยู่ น้าโนต้องมีลูกล่อลูกชนให้น้องไม่เบื่อหัดเขียนหนังสือจ้ะ แม่หนอนฯน่ะสอนการบ้านสนุกใช่ไหม สงสัยต้องฝากน้องจินนี่ไปทำการบ้านที่เยาวราชด้วยได้ไหมจ๊ะ น้าโนมองหาแป้งทุกเช้านะ วันไหนได้เจอกันก็ดีใจมากเลย ไว้น้าโนจะติดขนมไว้ในรถ ถ้าเจอแป้งจะได้ให้แป้งเอาไปทาน ถ้าที่โรงเรียนไม่ให้ทานก็เก็บไปทานที่บ้าน แล้วเจอกันจ้ะ   โดย: น้าโน IP: 58.8.64.6 16 มิถุนายน 2550 16:08:12 น.

สวัสดีจ้ะหนูแป้ง ต้นชื่อแบบนี้ลุงโดมก็เพิ่งเคยได้ยินจากหนูแป้งเป็นครั้งแรกนี่แหละ ลุงโดมไม่เคยเห็นต้นของมันาก่อน แต่ลุงโดมว่ามันคล้ายต้นมะเขือนะ เอต้นไทยๆวิ ลุงโดมจะได้หาได้ง่ายหน่อย ใครทำปลายินดีต้อนรับให้น่ะ สวยจัง ทำให้บล็อกมีชีวิตชีวาดีจัง แต่ก็ยังสวยสู้สีชมพูของตาบูลย์ไม่ได้หรอก ชมพู้ ชมพู   โดย: ลุงโดม IP: 124.121.17.43 16 มิถุนายน 2550 18:18:49 น.

สวัสดีจ้ะโน สบายใจแล้วนะ ค่ำนี้แป้งเดินทางไปบ้านลาดพร้าวแล้วล่ะ วันจันทร์เย็นจึงจะกลับมา น้องจินนี่คงมีความสุขกับการเรียนที่วัฒนา ตอนนี้แป้งขยันอ่านขยันเขียน มีหลายอย่างเกี่ยวกับการเรียนพัฒนาไปมาก ซึ่งสรุปไม่ได้ว่าเป็นเพราะเธอโตขึ้น หรือเพราะย้ายโรงเรียนซึ่งมีระบบการเรียนการสอน แตกต่างไปจากโรงเรียนเก่า หรืออาจเพราะปัจจัยร่วมทั้งสองอย่าง แต่ไม่ว่าจะมีปัญหาอะไร ยังโชคดีที่แป้งรักที่จะไปโรงเรียน และมีความสุขกับการเรียนเสมอ แต่ยิ่งโตก็ยิ่งติดแม่จ้ะ ให้เลือกได้ก็จะเลือกอยู่กับแม่มากกว่าไปอยู่ที่อื่น ๆ ไว้แป้งมาบ้านแล้วจะให้แป้งมาดูที่น้าโนมาเขียนนะ สวัสดีจ้าลุงโดมของหนูแป้ง เท่าที่ดูข้อมูล ต้นเบลลา ดอนน่า ที่แป้งเอามาให้ดู เป็นพืชตระกูลมะเขือจริง ๆ (โห...ดูภาพก็รู้เลยนะ เก่งจัง) เท็จจริงไม่รู้แต่ดูข้อมูลก็เหมือน ๆ กับว่า มีอยู่จริง เป็นสมุนไพร ที่สมัยก่อนโน้น นำไปทำยาพิษ ยาอะไรต่าง ๆ นี่แหละ ไม่มีอะไรมากหรอกค่ะ เพียงแต่เห็นแป้งเขาติดใจและพูดถึงต้นเบลบ่อย ๆ หนอนฯ ก็ไม่รู้ว่ามันเป็นยังไง วันนี้จึงค้นข้อมูลดูกันว่า อ้อ...มันเป็นอย่างงี้นี่เอง แกอยากให้ลุงโดมเห็นว่า มีต้นเบลฯ ที่แกบอกจริง ๆ นะ จึงเอารูปมายืนยันจ้า   โดย: หนอนเมืองกรุงฯ IP: 58.9.169.110 16 มิถุนายน 2550 18:34:41 น.

หนอน พอสึกจากภิกษุณี ก็มาบวชชีสันติอโศกเลยนะ เอาสีที่มันเข้ามาแล้วทำให้คึกคักหน่อยซี แบบนี้ไม่ไหวใจห่อเหี่ยวหมด หนูแป้ง ตาว่ามันคล้าย ๆ มะเขือนะ พอดีตาชอบกินมะเขือ(ที่ยังไม่เผา) มะเขือเป็นอาหารโปรดของตาเสียด้วย ตะกี้ก็เพิ่งกินข้าวกับผัดมะเขือแบบมังสวิรัติ ที่ยายเขาปรุงไว้ให้แล้วหนีหายไปเลี้ยงหลานที่ชุมพร ตาเกือบจะเด็ดมากินแล้วตา ตามประสาคนมือไว เห็นผักและผลไม้เมื่อใดก็จะกินไว้ก่อนละ แบบคนแก่ที่กินพวกเนื้อไม่ได้ มันแสลง ส่วนผักผลไม้นั้นของโปรด ดีที่ยั้งมือไว้ทัน ตาไวเหลือบไปอ่านว่ามันเป็นผลไม้มีพิษ ถ้าสายตาเลวกว่านี้อีกนิดป่านนี้นั่งชักดินแหง็ก ๆ ให้แม่หนอนพาหมอไปรักษาแล้ว เพราะตาอยู่บ้านคนเดียว ฮา ฮ่า ฮ่า...   โดย: ลุงบูลย์ (pantamuang ) 17 มิถุนายน 2550 13:45:43 น.

แวะมาแล้วงงจริงๆนู๋แป้ง.... น้าปลายแปรงเพิ่งเคยเห็นจริงๆ นึกว่าดอกบานเช้าที่บ้านน้าเสียอีก ต้องถามเสียแล้วทำไมถึงอยากปลูกเบลล่าฯ...เพราะเจ้าหญิงราพันเซลปลูกใช่หรือเปล่า...เจ้าหญิงแป้งฝุ่น สงกาสัยว่าลุงโดมคงไปเดินสวนฯจนขาขวิดแหงมๆเลย...อย่าแกล้งผู้สูงวัยนะ .....ปลูกมะเขือเอาไว้หลอกตาบูลย์ไปเที่ยวบ้านเจ้าหญิงแป้งฝุ่นดีกว่ากระมัง...   โดย: ปลายแปรง 17 มิถุนายน 2550 19:23:04 น.

อ๊า.... แล้วเราก็ได้เห็นชื่อนี้อีกครั้ง หลังจากที่เคยเห็นมานานแล้ว...... ตามหน้านิตยสาร ^^   โดย: ดาริกามณี 18 มิถุนายน 2550 12:09:24 น.

สวัสดีค่ะพี่หนอนฯ นิกใกล้ปิดเทอมน่ะพี่ เลยยุ่งๆทั้งเรื่องกิจกรรม ก่อนปิดเทอม แล้วก็วางแผนเตรียมไปพักร้อนกัน ทั้งครอบครัว วานนี้ก็นิกก็ดันมาบอกว่า..ครูบอกว่า ผ.อ อาจจะอนุมัติให้ย้ายไปเรียนโรงเรียนที่มี มาตรฐานการสอนดีกว่านี้(เพราะผลสอบแกออกมาดี) ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่หรอกค่ะพี่หนอนฯ ค่อยๆคิดไป ถึงอย่างไรทางโรงเรียนเขาก็จะไม่บังคับเด็ก และพ่อแม่ว่าเซ็นยินยอม หากเราไม่อยาก เราก้เรียนต่อที่เดิมได้ บางที ในความรู้สึกของแมวก็บอกตัวเองว่า โรงเรียนดีลูกก็จะพลอยได้รับสิ่งดีๆไปด้วย แต่ในทางกลับกัน มันก็วัดไม่ได้ว่า มาตรฐาน การสอนดีๆเนี่ย จะทำให้ลูกเราเรียนดีจริงหรือปล่าว แมวยังคิดเข้าข้างตัวเองว่า มันต้องควบคู่กันไป ระหว่างครูกับผู้ปกครองที่จะเอาใจใส่กับเรื่อง การเรียนของลูกน่ะค่ะ ในบางความรู้สึก ก็ดูเหมือนลูกยังเล็กที่จะฟันฝ่า เหมือนคุณโดมพูดว่า วัยนี้เขายังอยากที่จะเล่นอยู่ แต่นิกก็หลุดเข้าไปในวงโคจรของเด็กเรียนเก่งไปแล้ว มันก็ถอยออกมาไม่ได้ แมวอยากให้ลูกเรียนอย่างมี ความสุข มากกว่าที่จะดิ้นรนไปให้เป็นเลิศ ตอนนี้เท่าที่ดู แกมีความสุขในการเรียน มีความสุขกับเพื่อนและกับครู ทำให้การเรียนแกไปได้สวย บ่นให้ฟังนะพี่หนอนฯ มันคิดไม่ตกค่ะ   โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.144.131 20 มิถุนายน 2550 23:44:13 น.

ขอบคุณทุก ๆ ท่านที่แวะมาคุยค่ะ ช่วงนี้งานกำลังยุ่ง ทั้งคุณแม่และคุณลูกจ้า เดี๋ยวมีเวลาค่อยแวะเข้ามาคุยใหม่นะคะ เพราะตอนนี้ดึกมากแล้ว ถึงแม้ตาและใจยังสว่างอยู่ แต่ก็ต้องนอนน่ะจ้ะ ซักกะติ๊ดก็ยังดีกว่าไม่ได้พักเลยซักแอะ   โดย: หนอนฯ IP: 58.9.170.242 21 มิถุนายน 2550 3:17:14 น.

ที่นี่อบอุ่นดีจัง มีดอกไม้สวยๆให้ชมด้วย แวะมาทักทายครับพี่หนอน   โดย: รุ่ง IP: 58.8.175.102 22 มิถุนายน 2550 22:37:38 น.

หนอน วันนี้วันเสาร์นะ อุตส่าห์มาเยี่ยมถึงบ้าน ดูซิมีแต่มะเขือพิษอยู่ต้นเดียว จะมีอะไรให้กินมั่งไหมนี่ กลับดีกว่า...   โดย: ลุงบูลย์ IP: 125.27.234.78 23 มิถุนายน 2550 14:48:31 น.

กลับมาใหม่ เพิ่งเห็นปลาว่าย สวยมากเลย ทำได้ไง อิจฉา ๆ ไม่ยอมอยากได้มั่ง ปลาว่ายแบบสวย ๆ น่ะ...   โดย: lungboon IP: 125.27.234.78 23 มิถุนายน 2550 14:50:39 น.

แหม...เดี๋ยวนี้มีลูกเล่นเยอะนะ มีปลามาแหวกว่ายต้อนรับ..เก่งใหญ่แล้วคุณแม่หนอนฯเนี่ย ลูกแป้ง... เดี๋ยวนี้น้าโนและน้องจินนี่ไปถึงโรงเรียนเช้าขึ้นจ้ะ เลยไม่ได้พบแป้งรับแป้งขึ้นรถเลย รู้ไหม น้าโนเห็นแป้งในรถของโรงเรียนแทบทุกเช้าเลย แป้งนั่งรถเข้าไป น้าโนขับรถออกมา น้าโนต้องไปเช้าหน่อยเพราะต้องรีบไปส่งพี่เบนนี่ให้ทันเข้าแถวอีกโรงเรียนหนึ่งจ้ะ น้าโนก็มองหาแป้งที่รอรถทุกเช้าแหละ ยังไงก็ต้องได้เจอกันอีกจ้ะ เห็นเมื่อไรจะเข้าไปรับทันทีเลยนะ   โดย: ตะเบบูญ่า IP: 58.8.64.196 23 มิถุนายน 2550 16:16:21 น.

โธ่เอ๊ย อุตส่าห์มาเม้นต์ซะยาว พอคลิกแล้วเขาบอกว่ามีคำที่ไม่สุภาพรอให้เจ้าของบล็อกพิจารณาก่อน (ก็ตูนี่ล่ะเจ้าของบล็อก) จากนั้น...ข้อความทั้งหมดที่เม้นต์ไว้ซะยาวก็อันตรธานหายไปชั่วพริบตา หมดอารมณ์ หมดเวลา ต้องไปทำงานซะแล้ว เอาเป็นว่าไว้ค่อยแวะมาทักทายใหม่ก็แล้วกันค่ะ นี่ยังงงว่า มีคำไม่สุภาพตรงไหน เพราะจริง ๆ แล้ว เป็นคนสุภาพจะตายไป เฮ้อ...เจอะแบบนี้...หน่ายเลยล่ะจ้ะ   โดย: หนอนเมืองกรุงฯ 24 มิถุนายน 2550 11:08:49 น.

น้องแป้งของพี่ พี่ไม่ได้หายไปไหนนะคะ แต่น้องแป้งก็เงียบเลย ถูกแม่หนอนสั่งเก็บตัวเหรอคะ พี่เอารูปมาฝาก แล้วหนูแป้งจะได้ดูไหมล่ะคะเนี่ย   โดย: ยิปซีสีน้ำเงิน 24 มิถุนายน 2550 19:19:44 น.

พี่หนอนฯ โธ่ๆๆ ก็ไปกู้มันกลับคืนที่คอมเม้นท์ที่ถูกแบนน่ะพี่..ไปก๊อปมันคืนมา อ่านไปก็ขำไป ขำพี่หนอนฯบ่น ปกติไม่เคยบ่นซะที (ก็ตูนี่แหละเจ้าของบล๊อก) ขำคุณโดมกับพี่โนที่กั๊กกันไม่เลิก พี่โนไม่อยากสวยอย่างประหลาดน่ะพี่หนอนฯ โอ๊ยยย..ใกล้ลูกปิดเทอมแล้ว งานนี้จะได้ส่งโปสการ์ด ให้แป้งเป็นเรื่องเป็นราวนะพี่นะ สนุกกันไปประสาเด็ก เดี๋ยวจะให้นิกเขียนถึงโซนิคด้วยค่ะ แต่ปิดเทอมก็ใช่ว่านิกจะได้เล่นสนุกหรอกพี่ วางแผนว่าจะพาลูกไปโอเรก้อนไปเยี่ยมปู่ ก็ยังไม่แน่ใจ แม่มีโมโหอะไรขึ้นมา ก็อาจจะเปลี่ยนใจซะดื้อๆ แต่ที่แน่ๆ คุณครูประจำชั้นเดิม เธอจะไปยืมหนังสือ จากครูประจำชั้นคนใหม่ มาให้แม่น้องนิกสอนนิกที่บ้าน เตรียมพร้อมก่อนเรียนปอสี่น่ะค่ะ ดีนะพี่นะ ได้สิทธิพิเศษไม่ต้องไปขอยืมเอง เดี๋ยวหน้าแตก เพราะครูเขาไม่ให้(เพราะไม่รู้จัก) แต่ที่จะได้มา ก็เพราะครูคนเก่าเธอเห็นแล้วว่า อิยัยคนนี้มันสอนได้ ให้มันไปสอนที่บ้าน จะได้ไม่เหนื่อยครูมั๊งพี่   โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.138.245 25 มิถุนายน 2550 0:35:34 น.

โอ้แม่ดอกมะเขือ เมื่อไรจะอัพเดทเสียที... โอ้แม่ดอกมะเขือ เมื่อไรจะอัพเดทเสียที...(ซ้ำอีก ๒ รอบ) อาบูลย์มาวันนี้ กีที่ กี่ที มีดอกมะเขือ... โอ้แม่ดอกดอกกล้วยไม้ เมื่อใดจะเปลี่ยนเสียบ้าง... ดูเจ้าแม่ปลายแปรงเป็นตัวอย่าง ไปเก็บข้างคูข้าง ๆ มาอัพเดททุกวัน.... หวังว่าปลายแปรงคงไม่ไปถ่ายภาพนัยน์ตาของมดคันไฟบนสนามหญ้ามาให้ดูหรอกนะ (ห้ามอ่านแบบธรรมดา ต้องอ่านแบบลำตั   โดย: ลุงบูลย์ IP: 125.27.234.234 25 มิถุนายน 2550 12:14:24 น.

สวัสดีค่ะ จะออกจากบ้านแล้ว ใจยังขี้เกียจ ตามลุงบูลย์มาบ้านคุณหนอนฯดีกว่า อยากคุยแบบลำตัด.. โอ้ อยากจะคุยแบบลำตัด(ซ้ำ).. แต่ฉันยังอ่อนหัดเหลือหลาย มาปรบมือง่ายๆ โอ้ปรบมือง่าย ๆ (ซ้ำ)ฟังลุงบูลย์ร่าย...สุขใจจริง .... 555ลำตัดนกแสงตะวัน   โดย: นกแสงตะวัน IP: 203.188.45.206 26 มิถุนายน 2550 7:27:20 น.

บ้านนี้เขาไปเที่ยวเมืองนอกเมืองนากันเรอะเนี่ย....เห็นปากบ้านไว้กะตะรวจหลายวันแล้ว เราว่าบ้านเราบ้านนอกต้องรอน้องดาวเอาแต่ใจสายลมแสงแดดมาเป็นทีแล้วนะ...คนอยู่ในกรุ่งยิ่งกว่าเราอีก...โฮะ...โฮะ ลุงบูลย์...แน่จริงอย่ามาเหน็บฝากข้างบ้านสิ เข้าไปลุยในบ้านเลย แล้วไม่ต้องว่าหรอกจะเอาขี้ตามดมาลงให้ดู ถ่ายเก็บไว้แล้วด้วยนะเออ....รอวิญญาณมาเข้าสิงว่าจะเขียนเรื่องอะไรดีตะหาก...ทำเอามุขแป๊กเลยลุงบูลย์เนี่ย อ้อ...วิญญาณปลายแปรงมีหลายภาคน่ะ บางทีก็วิญญาณนางเอก บางทีพระเอกยังมาเลย เลยต้องรอดูในกระจกว่าวันนี้ใครจะเข้าสิง... พอดีวันนี้จิ๊กโก๋ปากซอยมาน่ะ...เลยมารวนหนอนเขาเสียหน่อย...ได้ของแถมเลยเจอขาโจ๋ประจำซอยอยู่แถวนี้ด้วย....ว้าว เอาเสียหน่อย   โดย: ปลายแปรง 26 มิถุนายน 2550 14:10:31 น.

ลุงเพิ่งไปเปิดเวทีไว้ที่หน้าบ้านปลายแปรงแล้วนะ ช่วยต้อนรับแขกแทนแล้วกัน และถ้าใครตามไปเหยียบก็ช่วยรับไว้ด้วย อย่าซัดทอดมาถึงลุงเชียวล่ะ...   โดย: ลุงบูลย์ IP: 125.27.233.168 27 มิถุนายน 2550 0:51:13 น.

สวัสดีครับ คุณหนอน นานแล้วไม่ได้ส่งข่าวและรับทราบข่าวคราวคุณหนอน คิดว่าคงสบายดีนะครับ เข้ามาเยี่ยมเพราะได้รับคำแนะนำจากท่านลุงบูลย์ ตอนนี้กำลังตามหาท่านโดมอยู่ อยากฝากความคิดถึงไปยังท่านด้วยนะ   โดย: ครูคม IP: 203.146.63.185 28 มิถุนายน 2550 6:26:27 น.

ลุงบูลย์นี่ยังไง เอาบ้านปลายแปรงไว้รับแขก แต่ไมให้เจ้าของบ้านรับหน้า กลับมาฝากฝังให้หนอนฯไปรับแขกแทน เห็นเราบ้านนอกคอกนา อยู่ในซอกหลืบเขาหรือไงกันนะ.. ว่าแต่ตอนนี้...สองอาหลานที่พรัดพรากจากกันมานับสิบปี เอาปานไปเทียบ เอาสร้อยไปพิสูจน์กันแล้วหรือยังว่าเป็นทายาทตัวจริง เก็บข้อมูลลุงบูลย์เยอะๆเลยนะแล้วเม้าท์บอกกันมั่ง.. จากคนชอบแอบดูข้างบ้าน   โดย: ปลายแปรง 28 มิถุนายน 2550 11:53:28 น.

ได้เจอลุงบูลย์หรือเปล่าครับคุณหนอน? แต่..ท่าทางเจ้าของบ้านนี้คงงานยุ่งแฮะ เงี้ยบเงียบ เพิ่งเจอปัญหาคอมเมนท์แล้วข้อความหายไป เพราะไม่สุภาพ ไม่แน่ใจว่าเจ้าของบล็อกจะเปิดอ่านข้อความที่ 'รอพิจารณา' ได้ไหมครับ   โดย: ธารดาว IP: 203.146.63.185 29 มิถุนายน 2550 20:45:19 น.

ส่งเสียงถึงทุก ๆ คน กลางดึกอีกแล้วครับท่าน โอะ โอ๊ะ... วันนี้นับเป็นวันดี ๆ อีกวันหนึ่งของคนอ่านหนังสืออย่างหนอนฯ เพราะได้มีโอกาสไปเจอะเจอหน้านักเขียนหลาย ๆ ท่าน เจอแบบเงียบ ๆ เจียมเนื้อเจียมตัว นักเขียนที่ไปอบรมค่ายวรรณกรรมการเมือง (อะไรเนี่ยล่ะ) เดินผ่านไปผ่านมา บ้างก็หันมายิ้ม มาสบตา กับสาวไม่สวยหน้าหมวยที่นั่งก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสืออยู่ที่ล็อบบี้โรงแรม (พร้อมกับหลบยุงไปด้วย เพราะไม่ตบยุง อิ อิ กลัวบาป ผิดศีล ฆ่าสัตว์ตัดชีวิต) เขาและเธอคงพากันนึกว่า ยายคนนี้ใครหว่า มานั่งอยู่ได้ตั้งนาน แถมมีหนังสือพ็อคเก็ตบุ๊คในมือด้วย ความลับมาเปิดเผยก็ตอนที่ หนุ่มหน้าใสสองคนเดินลงบันไดโรงแรมมา คนหนึ่งเป็นนักเขียนอาวุโส (แต่หน้าอ่อนกว่าวัยเพราะทำดีท็อกซ์) อีกคนหนึ่งเป็นนักเขียนมือรางวัลหลากหลายสาธยายไม่หมด (หน้าอ่อนกว่าวัย แบบอ่อนโดยธรรมชาติไม่ปรุงแต่ง ประเภทว่าตอนไปยื่นเรื่องขอเออรี่รีไทร์ พนักงานยังถามว่า จะมาสมัครงานหรือ ? .... ขำมากขอบอก) เมื่อเจอะกันก็ทักทายเรียกชื่อกันอย่างคุ้นเคย โอภาปราศรัยด้วยความดีใจที่ได้มีโอกาสมาพบปะกันอีกครั้ง คนหนึ่งคืออาบูลย์ (กวีบล็อกสีชมพูนี่ล่ะ) อีกคนหนึ่งคือ ชิด ชยากร นักเขียนกลุ่มภูเก็ตนั่นเอง เกือบสองชั่วโมงเต็มกับการนั่งรอพบปะอาบูลย์ (อดทนจังเนอะ) เรานัดกันไว้ตอนสองทุ่ม แต่อาบูลย์และนักเขียนบางคนบางกลุ่มเพิ่งจะเลิกประชุมทำงานกลุ่มย่อยกันตอนใกล้สี่ทุ่ม ได้พบปะนักเขียนทางใต้หลายคนค่ะ เช่น พี่วันเสาร์ เชิงศรี, พี่กร ศิริวัฒโน, คุณวิน วนาดร, คุณเจน สงสมพันธุ์, ฯลฯ ก็ได้พูดคุยทักทายกันบ้างเล็ก ๆ น้อย ๆ ส่วนใหญ่ก็จะคุยกับอาบูลย์นี่ล่ะ (เพราะมีนัดกันไว้ก่อน) คุณแสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า เข้ามาทักทาย ซึ่งครู่หนึ่งคุณหนุ่ยก็แยกไปกับเพื่อน มีคุณพิณประภา หรือคุณปู (นามหน้าจอ-สายลมอิสระ) มาร่วมวงสนทนาแต่ต้นจนปลาย พร้อมกะนั่งแทะลูกเกาลัดที่ซื้อจากเยาวราชไปเป็นของฝากอาบูลย์ด้วย ใครผ่านโต๊ะเรา อาบูลย์ก็จะเชื้อเชิญให้ชิมเกาลัดของฝากจากเยาวราช แล้วความก็กระจ่างว่า สาวเจ้าที่มานั่งรออย่างทรหดนี่คือเพื่อนต่างวัยของอาบูลย์นี่เอง โต๊ะเราจะมีนักเขียนแวะเวียนเข้ามาทักทายประปราย แต่ท้ายสุดเหลือเราสามคน คือ อาบูลย์ คุณปู และหนอนฯ เราคุยกันหลายเรื่อง ส่วนใหญ่ก็เป็นเรื่องเขียน ๆ อ่าน ๆ เรื่องราวที่อบรมและกิจกรรมต่าง ๆ และหัวข้อสนทนาอีกเรื่องหนึ่งก็เรื่องการทำบล็อกนี่แหละ ก็สนุกดีค่ะ เราสามคนคุยกันตั้งแต่ผู้คนคึกคักจนกระทั่งผู้คนร่อยหรอ... และกล่าวคำอำลากันเมื่อตอนห้าทุ่มนิด ๆ กลับบ้านด้วยความชื่นมื่น แม้จะต้องรอนาน ก็ไม่เป็นปัญหา เพราะตั้งใจแล้วก็ต้องทำให้สำเร็จ ยังไงก็รอได้ อีกอย่างเพราะมีหนังสือดี ๆ ให้อ่านด้วย เล่มที่ถือไปอ่าน กำลังสนุกและเข้มข้น เป็นหนังสือที่คุณศุ บุญเลี้ยง (ศิลปินอีกคนหนึ่งที่หนอนฯ ชื่นชอบ) ส่งมาให้อ่านเมื่อปีก่อน (อ่านไม่จบซักที) เพิ่งจะได้เริ่มต้นอ่านจริงจังอีกครั้งเมื่อวันสองวันนี้ แล้วก็เห็นว่าเป็นหนังสือที่ดีเล่มหนึ่ง มีชื่อว่า " คน 5 คนที่คุณพบบนสวรรค์" (the five people you meet in heaven" เขียนโดย Mitch Albom ผู้เขียน Tuesdays with Morrie แปลโดย วรรธนา วงษ์ฉัตร ของ สนพ. ซีเอ็ดฯ นักเขียนคนนี้เขาจะมีวิธีการนำเสนอเรื่องราวที่แปลกและน่าสนใจไม่น้อย (สังเกตจากงานเขียนหลายชิ้นของเขาค่ะ) ระหว่างรอคอยอาบูลย์ นั่งอ่านหนังสือไป และอ่านได้จนจบเล่ม เป็นผลดีซะอีก ไม่งั้น ไม่ค่อยมีเวลามานั่งอ่านหนังสือจริงจังแบบนี้หรอกค่ะ เรียกว่า การรอคอยสำหรับคืนนี้...ไม่เสียเปล่าค่ะ อ้อ ลืมบอก ในวงสนทนา มีผู้ถูกพาดพิงด้วยนะเออ หนึ่งคือพ่อพเยีย อีกหนึ่งคือปลายแปรง นี่ยังไม่นับรวมคนอื่น ๆ นะเนี่ย (ฮะ ฮ่า เป็นธรรมชาติของวงสนทนา ต้องพูดถึงคนที่ไม่อยู่ ณ ที่นั้น) ........ ท้ายเม้นต์ : บันทึกเมื่อกลางดึกราว ๆ ตีสามเศษ พอรุ่งเช้าเจอะสิ่งผิดพลาด ก็เลยแก้ไขแล้วบันทึกใหม่ค่ะ เผื่อแวะมาเยือนแล้วจะงง ๆ เรื่องเวลา   โดย: หนอนเมืองกรุงฯ 30 มิถุนายน 2550 8:05:54 น.

ครูคม หนอนฯ ยังสบายดีค่ะ ขอบคุณที่แวะมาเยือน ตกลงลูกครูคมได้มาเรียนดนตรีที่มหิดลหรือเปล่าคะ คุณธารดาว หนอนฯ จะเป็นคนยุ่ง ๆ อย่างงี้เสมอแหละค่ะ เพราะมีหลายงาน หลายบทบาท (โลภจังแฮะ) ก็เลยไม่ค่อยมีอะไรเป็นชิ้นเป็นอันกะเขาหรอก นึกจะทำอะไรก็ทำไป อย่างบล็อกตัวเอง บางทีก็ไม่ค่อยได้แวะเข้ามาดูหรอกค่ะ ชอบไปเที่ยวบ้านคนอื่น ๆ ต้องขอโทษด้วยค่ะ แต่ดีใจที่คุณธารดาวยังแวะมาเยี่ยมเยือนไม่ทิ้งกัน หวังว่างานเขียนคงสนุกนะคะ คุณยิปซีสีน้ำเงิน ช่วงนี้หนูแป้งเธอไม่สามารถมาเข้าบล็อกได้ เพราะการบ้านเสร็จดึกมาก (ทำการบ้านได้ช้าค่ะ แต่ถ้าเป็นเรื่องอื่น อย่างเรื่องพูด เรื่องอาสาทำโน่นทำนี่ เธอจะรวดเร็วมากค่ะ) แต่ก็จะฟังแม่หนอนฯ เล่าว่ามีใครมาว่าอะไรบ้าง ก่อนนอน...เธอก็จะคอยถามว่ามาเขียนบล็อกตอบหรือยัง บางทีเธอก็จะบอกว่าให้จดบันทึกไว้ในสมุด แล้วให้แม่หนอนฯ มาช่วยพิมพ์ให้ค่ะ โดยเฉพาะพี่ยิปซีสีน้ำเงินนั้น เธอจะทึ่งว่า ไปเอาภาพน่ารัก ๆ มาจากไหน บอกให้แม่หนอนฯ ถามทุกครั้งเลย คุณนกแสงตะวัน หนอนฯ เดา ๆ ดู เราน่าจะเป็นคนรุ่น ๆ เดียวกันนะ หรือไม่ใช่ ? ได้ยินเสียงลำดัดของนกแสงตะวันในจินตนาการด้วยแหละ แม่น้องนิกจ๊ะ พี่หนอนฯ ยังติดค้างการบ้านที่แม่น้องนิกฝากไว้ ยังจำได้ เดี๋ยวตั้งใจใหม่ แล้วจะบอกไปนะจ๊ะ รอนิดนึง ไม่ลืมแน่นอน ตะเบบูญ่าจ๊ะ เดี๋ยวนี้อ่านหนังสือเก่งจัง ดีใจที่เห็นตะเบบูญ่ามีความสุขกับการอ่านหนังสือ และได้แง่คิดไปใช้ปฏิบัติในชี่วิตประจำวัน นี่ล่ะ...ประโยชน์ของการอ่านล่ะ คุณดาริกามณี ที่ว่า เห็นชื่อนี้อีกครั้ง หมายถึงชื่อดอกไม้ หรือชื่อหนอนเมืองกรุงจ๊ะ คุณปลายแปรง สงสัยซุ่มเขียนงานไว้เยอะ เจ้าสำบัดสำนวนด้วยแหละ เขียนงานได้สนุกชวนติดตาม ไม่ต้องดูที่ไหน ดูจากผลงานในบล็อกเป็นตัวอย่าง สำหรับอาบูลย์ ไม่ต้องทักทางตัวหนังสือ เพราะเพิ่งไปพบตัวเป็น ๆ มาจ้า ขอโทษจ้า ลืมทักคุณรุ่ง ใช่คุณรุ่ง ศิษย์อาบูลย์หรือเปล่า แวะเข้าไปอ่านบล็อกอาบูลย์สิ มีพูดถึงคุณรุ่งด้วย ไปนอนล่ะจ้ะ โอ้...ตีสี่พอดี ***** ท้ายเม้นต์ : นี่ก็เป็นรอยต่อกาลเวลาจากเม้นต์ข้างบนค่ะ บันทึกเสร็จตอนตีสี่พอดี   โดย: หนอนเมืองกรุงฯ 30 มิถุนายน 2550 8:09:43 น.

สวัสดีจ้า... แม่หนอนลูกหนอน น้องแป้งยังดูการ์ตูนจบแล้วใช่ไหม...น้าปลายแปรงก็เพิ่งดูจบเหมือนกัน แต่สงกาสัยว่าหนูแป้งคงจะดูหนังเกาหลีไปซะแล้วมั้ง แม่หนอนฯ.... คนกรุงเต๊บนี่นอนกันสว่างเลยจริงๆแฮะ...รู้สึกผิดยังไงก็ไม่รู้ที่นอนก่อนเขาตั้งกะสองทุ่มกว่าๆ เอ..เราผิดปกติไหมเนี่ย ก็ที่นี่ทุ่มกว่าๆก็เงียบฉู่ฉี่มีแต่เสียงจั๊กจั๋นงี้ดง้าดเต็มไปหมด ยังกะนักร้องมาคลอคลียข้างหูหนังตาจะทนไหวเรอะ ขอดูรูปคนหน้าอ่อนด้วยนะ...ครางหงิงๆห่อมือ หูตก น้ำลายยืดประกอบจ้า ได้ไปเจอพันธมิตรเข้าสวยขึ้นทันตาเห็นเลยใช่ไหมล่ะ...พออ่านมาถึงตอนที่ว่า "ความลับมาเปิดเผยก็ตอนที่ หนุ่มหน้าใสสองคนเดินลงบันไดโรงแรมมา" ไม่ต้องเดา ไม่ต้องคิด ลุงบูลย์แหงมๆ... หนอนฯอย่าเขียนหนังสือเชียวนะ เดี่ยวจินตนาการของคนอ่าน กับพระเอกต้นแบบมันจะหักล้างทำลายความรู้สึกดีๆของคนอ่านมากเกินไป...ขอร้อง...ขอเถอะ ประโยคข้างบนนั่นเป็นตัวอย่าง.... แต่ก็ให้สงสัยนะว่าวันนั้นกรุงเทพฟ้าฝนกระหน่ำ ลมพายุรุนแรงจนป้ายพังขนาดนั้นเป็นเพราะมิตรรักแฟนเพลงสองคนเขาได้เจอกัน แล้วได้คุยกันจนเป็นคุ้งป็นแคว น้ำเลยไหลมาเทมาหรือเปล่า แล้วนินทาปลายแปรงเรื่องอะไรอีกล่ะ...ถึงว่าเป็นหวัดมาสามวันแล้วเนี่ย   โดย: ปลายแปรง 30 มิถุนายน 2550 11:04:49 น.

มาอ่านแล้วจ้า..อิจฉาๆๆ ได้เจอคนหน้าละอ่อน ไหงไม่ถามเทคนิคหน้าเด็กมาฝากบ้าง แล้วเดี๋ยวนี้ชักไปกันใหญ่แล้วนะพี่หนอนฯ กินอาหารผิดสำแดงอีท่าไหน ถึงได้กลายเป็นคนกลางคืนเต็มตัว เตือน เตื๊อน เตือนเสมอให้รักษาสุขภาพ เดี๋ยวความดันขึ้นอีกเน้อ....   โดย: ตะเบบูญ่า IP: 58.8.57.169 30 มิถุนายน 2550 21:06:11 น.

ลุงย่องเข้ามาอ่านเงียบ ๆ และพบว่ามีคนนินทา ทว่าละอายในคำว่า "หน้าอ่อน หน้าใส" กับยังไม่มีแรงจะไปอัพบล็อกก็เลยขอติดค้างไว้ก่อน พอมีแรงจะส่งรูปที่ถ่ายวันไปงานอบรมนักเขียนพานแว่นฟ้ามาให้ดู (ให้หายสงสัย) อ่ะ อ่ะ อ่ะ...   โดย: ลุงบูลย์ (pantamuang ) 1 กรกฎาคม 2550 18:43:11 น.

แวะมาเยี่ยมในยามดึก อ้อ เจ้าลูกชาย(ศิลปิน)เหรอฮะ กำลังเรียนอยู่ "บ้านสมเด็จฯ" ปี 3 เอกดนตรีแต่สอบไม่ผ่านการเต้นรำ (เหมียนพ่อมันเลย ฮิ ๆ ) ตอนนี้ "ครูคม" กำลังเซ็งชีวิตราชการ แต่หนีไม่ออก จำต้องตีหน้าตายกับมันไปวัน ๆ (คนละความหมายกับ "เช้าชามเย็นชาม") จะแวะมาเยี่ยมยามถามข่าวเป็นระยะ ๆ   โดย: ครูคม IP: 203.146.63.185 2 กรกฎาคม 2550 5:10:41 น.

แวะมาเยี่ยมในยามดึก อ้อ เจ้าลูกชาย(ศิลปิน)เหรอฮะ กำลังเรียนอยู่ "บ้านสมเด็จฯ" ปี 3 เอกดนตรีแต่สอบไม่ผ่านการเต้นรำ (เหมียนพ่อมันเลย ฮิ ๆ ) ตอนนี้ "ครูคม" กำลังเซ็งชีวิตราชการ แต่หนีไม่ออก จำต้องตีหน้าตายกับมันไปวัน ๆ (คนละความหมายกับ "เช้าชามเย็นชาม") จะแวะมาเยี่ยมยามถามข่าวเป็นระยะ ๆ   โดย: ครูคม IP: 203.146.63.185 2 กรกฎาคม 2550 5:28:17 น.

มอร์นิ่ง.... เช้านี้มาเป็นภาษาปะกิดเลยล่ะ พอดีคึกคักน่ะคนหน้าอ่อนกลับบ้านแล้ว ยามเร่ร่อนอย่างปลายแปรงก็เวียนหาบ้านว่างเพื่อยึดกุมอำนาจ (โดยเฉพาะตู้เย็น) ไปเรื่อยๆ แต่ดูท่าทางแล้วเขาจะรู้แกวเราหมดแฮะ... กลับบ้านเราดีก่า แม่หนอนฯอย่านอนดึกนักเน้อ...กลัวลูกหนอนอย่างน้องแป้งจะกลมเอ๊า...กลมเอา ฝ่ายแม่หนอนฯก็อวบลง...อวบลง ระวังคนข้างๆจะหน้าอ่อนกว่าเดินไปไหนด้วยกันผู้คนจะทักเอาว่ามากะน้องชายเหรอ...โฮ่ะๆๆๆๆๆ   โดย: ปลายแปรง 2 กรกฎาคม 2550 7:23:21 น.

แวะมาอ่านอีกรอบ ยังมีคนพาดพิง ขอติดไว้ก่อน ตอนนี้จะทำงาน ยังขี้เกียจโพสต์รูป "คนหน้าอ่นอ" ให้ดู โธ่ ๆ คนแก่หน้าอ่อน จะขอเป็นพระเอกมั่งไม่ได้หรือไง ขอบอกตอนที่ไปบ้านเธอตอนนั้น รู้สึกว่าหน้าลุงจะยังไม่อ่อน แต่ก็สดใสกว่าพ่อแฟนของเธอละปลายแปรง เพราะว่าไม่ได้แบกโรงเรียนทั้งหลังไว้นี่ ฮ่า ๆ ๆ   โดย: ลุงบูลย์ IP: 125.27.234.241 2 กรกฎาคม 2550 16:25:45 น.

ครูคม ชีวิตข้าราชการบางทีก็น่าเบื่อค่ะ เพราะติดในระบบและกฎเกณฑ์หยุมหยิม ยิ่งอยู่ในส่วนของการศึกษาแล้ว ไปที่ไหนก็เจอะแต่เสียงบ่น แต่ครั้นจะผลักดันออกนอกระบบ คนอยู่ข้างในก็บ่นอีกค่ะ ไม่อยากออก ไม่มีอะไรลงตัวพอดีเป๊ะ ๆ อย่างที่เราต้องการหรอก ครูคมว่างั้นมั้ย ตะเบบูญ่าจ๊ะ วันอาทิตย์ขอบคุณมากที่จะมารับหนูแป้ง ไปเที่ยวเมืองหนังสือ บอกหนูแป้งไป เธอบ่นเสียดายยยยยย... ตอนนี้เธอกำลังอ่านหนังสือเล่มนึงอยู่ ไม่รู้ว่าตะเบบูญ่ามีหรือยัง เป็นหนังสือสำหรับเด็กเล็ก ๆ แต่เด็กประถมก็น่าจะยังอ่านได้ รูปภาพสวยงาม คำคล้องจองอ่านง่าย ยังไม่บอกตรงนี้ เพราะแป้งว่า...เดี๋ยวแป้งจะมาบอกเอง (เฮ้อ...เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ล่ะ เพราะกว่างานของเธอจะเสร็จก็ดึกโขจ้ะ โปรดติดตามตอนต่อไปก็แล้วกัน) อาบูลย์ กลับถึงบ้านแล้ว หายเหนื่อยแล้วล่ะหนา (เห็นมีแรงเมนต์ระลึกความหลังเรื่องบ้านพักครูที่บล็อกพ่อพเยียซะยาวเหยียด) หน้าสดใสละอ่อนแล้ว ใจก็ต้องกระชุ่มกระชวยมีพลังด้วย จึงจะดีจ้า เมื่อวันเสาร์หนอนฯ ต้องขออภัยที่มิได้กระโตกกระตากไปดูว่าอาบูลย์เป็นไงบ้าง เพราะวันนั้น...ดันมีนัดกับคอนเสิรต์ "เฉลียง" ตอนบ่าย ที่อารีน่าเมืองทองธานีโน่น (มีนัดไว้ก่อน...ก็เลยทำให้ไปพบอาบูลย์วันเสาร์ไม่ได้นั่นแหละ ไม่งั้นก็ได้คุยกันยาวกว่านี้) คุณปลายแปรง คนกรุงเทพฯ น่ะลำบากเหมือนกันนะ อะไร ๆ ก็ต้องรีบเร่งไปหมด บางครั้งเห็นลูก ๆ รีบเร่งกับชีวิตมาก เป็นห่วงเขาเหมือนกัน ต้องบอกว่า "ไม่ต้องรีบร้อน ช้า ๆ หน่อยก็ได้ ช้านิดช้าหน่อยไม่เป็นไร ปลอดภัยไว้ก่อนเป็นดี" นี่คือเรื่องรถราที่ลูก ๆ จะต้องอาศัยมันในชีวิตประจำวัน ก็ไม่รู้ว่าสอนลูกถูกหรือเปล่า เพราะบางคนบอกว่า บางครั้งช้าไปเพียงเสี้ยววินาที ก็พลาดโอกาสดี ๆ ไปชั่วชีวิต อย่างงี้ก็มี ก็คงต้องดูเป็นประเด็นไปล่ะนะ คนกรุงเทพฯ ไม่นอนดึกไงไหว อย่างหนอนฯ เดินทางกลับถึงบ้าน ไม่ต่ำกว่าหนึ่งทุ่ม กว่าลูก ๆ จะกินข้าว อาบน้ำ ทำการบ้าน อ่านหนังสือกับหนูแป้งเธอ และเอาเธอเข้านอน (พ่อพเยียว่า กกลูก...แต่ที่จริงเวลาช่วงนี้เป็นช่วงแห่งความสุขของแม่ลูกมากกว่า เพราะจะได้พูดคุยกระหนุงกระหนิง ฟังความคิดอ่านของลูกเรื่องโน้นเรื่องนี้ เป็นช่วงที่ผ่อนคลายที่สุดในชีวิตประจำวันค่ะ) กว่าหนอนฯ จะทำงานบ้าน บางทีก็มีงานที่ทำงานมาให้ขบคิดต่ออีก อ่านหนังสือ บางทีก็ต้องลงไปช่วยทำลูกซิ่วท้อ ที่บ้านเป็นร้านค้าค่ะ หัวถึงหมอนได้แป๊บเดียว ก็เช้าแล้ว ต้องออกจากบ้านแต่เช้ากันทั้งบ้านนั่นแหละ ชีวิตก็วนเวียนอยู่อย่างนี้ และก็หมดไปกับเรื่องการงานค่ะ แข่งขันกับเวลาไปหมด ดูน่าเบื่อนะ ไม่นอนดึกยังไงไหว อิจฉาคนอยู่ต่างจังหวัดที่ได้เข้านอนเร็วและตื่นเช้า มีบ้างค่ะ เวลาเราไปต่างจังหวัด โดยเฉพาะไปบ้านของเรา (บ้านของปู่ของลูก ๆ ที่สวนผึ้ง ราชบุรี) จะเป็นช่วงที่มีความสุขมาก โดยเฉพาะน้องแป้งเธอจะชอบมาก ที่โน่น...พอตกค่ำก็ได้ยินเสียงหริ่งหรีดเรไรจั๊กจั่นแล้ว จะพากันนอนหัวค่ำหน่อยค่ะ อยู่ที่นั่น หนอนฯ ไม่มีภาระมากก็จะนอนเร็ว เพราะตอนเช้าหนูแป้งเธอจะชอบให้ปลุกขึ้นมาดูพระอาทิตย์ขึ้นยามเช้า และเรียนรู้เรื่องทิศกันว่าข้างหน้าข้างหลังขวามือซ้ายมือตัวเธอเป็นทิศอะไร วิ่งออกกำลังกาย สูดอากาศบริสุทธิ์ ทำอาหารอร่อย ๆ กินกัน ไปเที่ยวตลาดดูของที่เขาขายกัน อ้อ...ตกดึกเราก็จะมาดูดาวกันค่ะ ลูก ๆ จะชอบมากถ้าได้ไปบ้านของคุณปู่ (คุณปู่ก็อยู่กับเราที่กรุงเทพฯ นี่ล่ะค่ะ แต่พอวันหยุดสุดสัปดาห์ไหนว่าง ก็จะไปบ้านราชบุรี ไปดูต้นไม้ที่ปลูกไว้ ไปดูโน่นดูนี่) ความสุขในบั้นปลายของชีวิตก็คงอยู่ตรงนี้ ตรงที่มีบ้านหลังเล็ก ๆ อย่างที่ฝัน ปลูกต้นหมากรากไม้ มีลูก ๆ หลาน ๆ รายล้อม หนอนฯ สังเกตว่าเวลาลูกหลาน (โดยเฉพาะหลาน ๆ ทั้งห้า) ไปพร้อมหน้าพร้อมตากันที่นั่น คุณปู่ของเด็ก ๆ จะมีความสุขมากเป็นพิเศษค่ะ เฮ้อ...แค่คิดและนึกถึงก็มีความสุข และเกิดรอยยิ้มอบอุ่นในใจแล้วล่ะค่ะ คนมีลูกก็มีความสุขแบบนึง แต่คนไม่มีลูกก็มีความสุขอีกแบบนึงได้เช่นกันค่ะ ความสุขหาได้ไม่ยากถ้าเรายอมเปิดใจกว้างค่ะ ชอบที่ท่านพุทธทาสภิกขุท่านสอน "เมื่อรู้สึกว่าถูกต้องและพอใจ นั่นคือสวรรค์" ท่านอธิบายต่อว่า อยู่ด้วยความรู้สึกว่า ถูกต้อง และพอใจ จนกว่าจะหลับ จนกว่าจะถึงเวลาค่ำพักผ่อนและนอนหลับ แต่ก่อนจะนอนหลับ ก็มาใคร่ครวญดูว่า โอ้...ตั้งแต่เช้ามาจนบัดนี้ก็ถูกต้องและพอใจ แล้วก็ยกมือไหว้ตัวเองได้ นั่นน่ะคือสวรรค์ ขอบอกให้ทุกคนที่ไม่เคยรู้ว่า สวรรค์ที่แท้จริงนั้นคือเมื่อยกมือไหว้ตัวเองได้" ไปนอนล่ะค่ะ ใกล้รุ่งแล้วล่ะ   โดย: หนอนฯ IP: 58.9.175.103 3 กรกฎาคม 2550 3:38:19 น.

ขอบคุณค่ะพี่หนอนฯที่ยังไม่ลืม นิกปิดเทอมแล้ว พ่อแม่ลูก..นอนดึกตื่นสายกันทุกวัน ตักตวงความสุข ในช่วงปิดเทอมกันให้เต็มที่ล่ะพี่ ++++++++++ หนูแป้ง นิกปิดเทอมแล้วจ้ะ ตอนนี้น้าสอนวิชาของปอสี่ให้ทุกวัน เตรียมความพร้อมก่อนเปิดเรียน วันละชั่วโมง แต่นิกก็ยังห่วงเล่นอยู่ล่ะ นี่เพิ่งเปิดเทอมใหม่ๆ ปล่อยนิกเล่นไปก่อน น้าว่า..ไว้นิกเบื่อเล่นจะให้นิก เขียนโปสการ์ดหาแป้งนะคะ   โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.141.223 3 กรกฎาคม 2550 8:03:05 น.

บ้านนี้ก็อีกหลังยังเหงาเงียบ เอาจดหมายใส่เสียบไว้ข้างเสา บอกเจ้าของว่าย่องมาจะย่องเบา แต่บ้านเหงากลัวผีเลยหนีแจว... ฮะ ฮะ ฮ้าย ไปก่อนแล้ว อะไรกันเป็นเดือนไม่อัพบล็อกเลย แบบนี้น่าจะให้คนอื่นเช่า ให้พ่อธารดาวก็ได้มาเช่าแทน น่าจะดี ฮิ ๆ ๆ เผ่นก่อนเดี๋ยวเจ้าของบ้านมา...   โดย: ลุงบูลย์ (pantamuang ) 5 กรกฎาคม 2550 11:27:03 น.

พอลุงบูลย์เผ่น ปลายแปรงก็รีบวิ่งเข้ามาเสียบ แหม...คงไม่ถากถางเหมือนลุงบูลย์หรอก จะมาทวงรางวัลแม่หนอนฯ ที่ตอบปัญกาชิงรางวัลของลุงบูลย์ถูก..ถูกไม่ถูกเราทวงหน้าตาเฉยล่ะ จะบอกน้องแป้งว่ามังคุดก็หมด เงาะก็ร่อยหรอ เหลือก็แต่ลองกอง...ถ้าสุกก็คงต้องตัดขายไปทีเดียวเลย เพราะขายทีละสิบโล ยี่สิบโลไม่ค่อยได้อะไร ส่วนมากก็เหลือไว้สักต้นเอาไว้กิน เอาไว้แจก...เสียดายนะที่ช่วงโรงเรียนหยุดของเด็กๆเราไม่ตรงกับฤดูผลไม้ เด็กๆจะได้เรียนรู้ชีวิตจากประสบการณ์จริงมากกว่าในตำรา เหนื่อยนะเห็นเด็กเดี๋ยวนี้วิ่งตามกระแสทุนนิยม เด็กข้างบ้านอยู่ป.5 พ่อซื้อโน๊ตบุ๊คให้ เอามาเล่นเกม ซื้มมือถือรุ่นถ่ายรูปได้ แล้วอีกหน่อยเขาจะเอาอะไร ถามเขาว่าใช้อะไรบ้างก็แค่คุย แล้วก็เล่นเกม เปล่าประโยชน์จริงๆ ปลายแปรงกัดฟันแทบตายกว่าจะได้คอมฯมาเครื่องหนึ่ง ก็เป็นเครื่องบริจาคจากพี่สาวอีกที เพราะก่อนหน้านั้นเรารู้สึกว่ามันไม่จำเป็นต้องใช้อะไร มีเครื่องที่บ้านเก่าๆแค่พิมพ์หนังสือก็โอเคแล้ว...ไม่รู้จะเพิมออปชั่นให้เปลืองเงินเกินการใช้สอยทำไม... แต่เราก็ได้ใช้ประโยชน์กับมันเต็มที่นะ...พอกลับมาอยู่บ้าน ความรู้สึกอยากได้อยากมี มันหมดไปเฉยๆ อยากน่ะมีบ้างแต่ถามตัวเองว่าจำเป็นไหม..ถ้าไม่ก็ระงับใจเสีย.. เมื่อก่อนสะสมสารพัดตอนนี้แจกเด็กไปหมด...เหลือก็แต่สะสมหนังสือ ก็เอาเท่าที่กำลังสู้ไหว... เราเปลี่ยนแปรงโลกไม่ได้ใช่ไหม...วัฏจักรที่หมุน กงล้ออารยธรรมดึดขึ้นสูงสุด เดี๋ยวก็จะผกตกลงมา..... สู้ต่อไปค่ะแม่หนอนฯ ลูกหนอนฯ ชีวิตเป็นจของเรา...คนสู้ชีวิต!!!! คำเตือน: สตรีมีครรภ์ ผู้สูงอายุห้ามอ่านเกินวันละหนึ่งรอบ   โดย: ปลายแปรง 5 กรกฎาคม 2550 13:02:20 น.

ลูกแป้งจีะ ช่วยรีบมาเฉลยเร็วๆเถิดว่า หนังสือที่แสนน่าอ่านเล่มนั้นชื่ออะไร น้าโนจะได้หามาอ่านให้น้องจินนี่อ่านด้วย น้าโนอยากรู้มากเลยนะ กระซิบบอกคุณแม่หนอนฯก็ได้จ้ะ...เร็วจี๋เลยนะ รออยู่...   โดย: น้าโน IP: 58.8.65.42 5 กรกฎาคม 2550 20:09:07 น.

ขัดใจเลยนะพี่โนนะ หนังสือน่าอ่านแต่ไม่ยอมบอกชื่อ น้องแป้งรีบมาบอกน้าโนนะจ้ะ ก่อนน้าโนจะตามไปหาที่บ้าน ไม่ก็ที่โรงเรียน   โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.141.238 6 กรกฎาคม 2550 0:30:01 น.

สวัสดีค่ะ คุณหนอนฯ ตอนแรกที่เข้าบล็อกของคุณโดมนั้น ต้องบอกว่า ป้าชุ เป็นคนแนะนำค่ะ..ก็เข้าไปอ่าน Comment ของทุกคนคลายเหงา...แล้วก็เล่าเรื่องของตัวเองลงไป.. ดีใจค่ะ..ที่ทุกคนต่างก็เข้ามาให้กำลังใจกันหลายคน และ หนึ่งในหลายๆคนนั้น ก็มีคุณ หนอนเมืองกรุงฯด้วย.. แรกๆค่อนข้าง งง บ้าง ยานามีความรู้สึกว่า ในบล็อกคุณโดม ต้องมีหลายหนอนแน่นอน...พยายาม วนเวียนเข้าไปอ่านว่า ตกลง มีหนอนทั้งหมดกี่ตัว..แล้ว หนอนไหน คือ หนอน ไหน โอ้ย!! งง ค่ะ.. จะถูกหรือผิด ไม่ใช่เรื่องสำคัญ..ที่สำคัญมากที่สุดในตอนนี้คือ ยานาตามหาคุณหนอนเจอแล้วค่ะ..โดยไม่ต้องรอถาม ป้าชุ เพราะยังไม่เห็นป้าชุเข้ามาเลย. ป้าชุจะเป็นนักข่าวให้ ตลอดเวลาถ้ายานาไม่มีเวลาเปิดเน็ต และมักจะพูดถึง ความน่ารักระหว่าง คุณหนอน คุณปลายแปรงและ ลุงบูลย์อยู่เสมอ.. ลุงบูลย์..ในความรู้สึกของ ยานานั้นคงจะเป็นคนอารมณ์ดี มากๆคนหนึ่ง...ท่าทางรักลูกรักหลาน และลูกหลานคงดูแล ลุงบูลย์เป็นอย่างดี เลยทำให้ชีวิตของลุงบูลย์นั้น มีชีวิตชีวามาก...น่าอิจฉาค่ะ... ดีใจมากนะคะที่ได้รู้จักกัน..และหวังเป็นอย่างยิ่งว่า เราคงจะรู้จักกันมากขึ้นไปเรื่อยๆ ตามกาลเวลา... ถ้ายานาจะขออนุญาต เอาป้าชุ มาร่วมวงสนทนาด้วยคนจะ ได้หรือเปล่าคะ? รับรองว่าป้าชุต้องรีบจองตั๋วมาร่วมด้วยแน่นอนค่ะ..   โดย: ยานา IP: 61.7.173.22 7 กรกฎาคม 2550 14:58:07 น.

สวัสดีจ๊ะคุณหนอน มีคนตีตั๋วแถวหน้าสุดไปให้เลยเข้ามาชมบล็อกจ๊ะ แต่จริงๆแล้วเข้ามาบ่อยมากแต่ไม่ได้คอมเม๊นท์ไว้ รู้สึกว่าเจ้าของบ้านไม่ค่อยว่างเลยไม่อยากรบกวน ขอขอบคุณมากนะจ๊ะที่ไปเยี่ยมบ้านโน๊นแล้วเม๊นท์ไว้ ที่รีบแจ้นมานี่ไม่ใช่อะไร ได้กลิ่นตุๆ ว่ามีคนนินทาเรา ไปดีกว่าแฮะๆ   โดย: ป้าชุ IP: 172.202.172.36 7 กรกฎาคม 2550 17:02:29 น.

คุณหนอนคะ กว่ายานากะป้าชุ..กว่าจะ หากระจกทวิภพผ่านเข้ามาหาหนอนได้ต้องใช้เวลานานมาก นาน...มากกกก.. แต่ทำไมคุณหนอนไม่อยู่บ้านตัวเองเลยล่ะ เพราะอะไรเหรอ..ยานากะป็ชุชวนกันมานั่งคอย....คอย....คอย..จนจะหลับเฝ้าหน้าบ้านอยู่แล้วนะเนี่ย... น่าสงสารยานากับป้าชุจังเลย....   โดย: ยานา IP: 61.7.173.121 8 กรกฎาคม 2550 19:02:59 น.