Bloggang.com : หนอนเมืองกรุงฯ : วัคซีนไข้เลือดออก

วัคซีนไข้เลือดออก - ใคร ๆ ก็รอคอย

ในห้วงเดือนที่ผ่านมา มีสื่อมวลชนมาทำข่าวเรื่องราวเกี่ยวกับวัคซีนไข้เลือดออกจำนวนไม่น้อย แต่ละวัน จะมีกำหนดนัดหมายการให้ข่าวสารความรู้เกี่ยวกับวัคซีนไข้เลือดออกกับสื่อมวลชน โดยเฉพาะสถานีวิทยุฯ ต่าง ๆ อยู่เสมอ จนเจ้านายต้องขอให้เพลา ๆ เรื่องการให้ข่าวลง ไม่เช่นนั้น จะไม่มีเวลาทำงาน

ค่ำวันนี้ คนข้างเคียงโทร.มาแจ้งว่าให้ไปดูข่าวในผู้จัดการออนไลน์ เมื่อไปอ่านดูแล้ว เห็นว่ามีประโยชน์ดี ก็เลยขอนำมาถ่ายทอด และบันทึกไว้ในบล็อกแห่งนี้ ในฐานะเป็นหนึ่งในทีมงานด้วย

ต้องขอขอบคุณ ข้อมูลทั้งหมดจาก ผู้จัดการออนไลน์ ไว้ ณ ที่นี้ ค่ะ

********

“ศ.ดร.สุธี ยกส้าน” เพชฌฆาตไวรัสไข้เลือดออก

โดย ผู้จัดการออนไลน์ 1 กุมภาพันธ์ 2551 00:47 น.

ไข้เลือดออกระบาดหนักในหมู่คนไทยมากว่าครึ่งศตวรรษโดยไร้ยารักษาและวัคซีนป้องกันโรค แต่อีกเพียงแค่ไม่กี่อึดใจ วัคซีนไข้เลือดออกเข็มแรกในประเทศจะถือกำเนิดขึ้นใต้ชายคา ม.มหิดล จากฝีมือของ “ดร.สุธี ยกส้าน” ที่อุทิศตนค้นคว้ามากว่า 20 ปี ที่เหลือเพียงแต่รอลุ้นรัฐบาลอนุมัติเงินทุนสนับสนุนสร้างโรงงานผลิตวัคซีน

ศ.ดร.สุธี ยกส้าน ยืนเคียงข้างหนึ่งในนักวิจัยในทีมที่ร่วมกันค้นคว้าพัฒนาวัคซีนไข้เลือดออกจนเป็นผลสำเร็จ

ศ.ดร.สุธี ยกส้าน กับสิทธิบัตรวัคซีนป้องกันไข้เลือดออกชุดที่ 1 ซึ่งได้ถ่ายทอดให้กับเอกชนรายหนึ่งไปแล้วเมื่อปี 2544

แม้วัคซีนป้องกันไข้เลือดออกสำเร็จแล้ว ทว่ายังไม่มีโรงงานผลิตที่ได้มาตรฐานเพียงพอสำหรับผลิตเพื่อทดสอบในคนจำนวนมากก่อนที่จะนำไปใช้อย่างจริงจังต่อไป

ยุงลายเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้สำหรับการพัฒนาวัคซีนป้องกันไข้เลือดออก ศูนย์วัคซีนฯ จึงต้องมีห้องเพาะเลี้ยงยุงเพื่องานวิจัยโดยเฉพาะ

ภายในห้องเพาะเลี้ยงยุง ที่มีแต่เฉพาะยุงสะอาดเท่านั้น

ที่พำนักของเหล่ายุงทั้งหลาย

หนึ่งในทีมนักวิจัยของ ดร.สุธี ที่ศึกษาประสิทธิภาพของเชื้อไวรัสที่จะนำมาทำวัคซีน

นักวิจัยจะต้องฉีดเชื้อไวรัสเดงกี่กลับเข้าสู่ยุงลายที่ปราศจากเชื้อเพื่อติดตามดูว่าเชื้ออ่อนแรงลงและเหมาะสมต่อการทำวัคซีนหรือไม่

อาคารวิจัยของศูนย์วัคซีน แหล่งกำเนิดวัคซีนไข้เลือดออก

ล่วงเข้าปีใหม่ได้ไม่ถึงเดือนก็มีข่าวดีเกิดขึ้นในวงการแพทย์เมืองไทยรับปี 2551 เมื่อ “ศ.ดร.สุธี ยกส้าน” อาจารย์นักวิจัยและ ผอ.ศูนย์วิจัยและพัฒนาวัคซีน ม.มหิดล เผยผลสำเร็จการพัฒนา "วัคซีนป้องกันโรคไข้เลือดออก" ทั้ง 4 สายพันธุ์ ภายใน 1 เข็ม หลังมุมานะค้นคว้ามากว่า 20 ปี แต่ความสำเร็จยังไม่เสร็จสมบูรณ์ อาจารย์นักวิจัยยังต้องรอลุ้นกับรัฐบาลว่าจะทำให้วัคซีนไปถึงประชาชนได้หรือไม่

“ไข้เลือดออกเริ่มเข้ามาในประเทศไทยช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 จากวันนั้นจนถึงเดี๋ยวนี้ก็กว่า 60 ปีแล้ว โดยศิริราชพยาบาลเป็นผู้รายงานการระบาดครั้งแรก ซึ่งพบในกรุงเทพใกล้ๆ กับโรงพยาบาล จากนั้นก็เริ่มระบาดทั่วกรุงเทพและกระจายไปสู่ภูมิภาคต่างๆ จนเดี๋ยวนี้ระบาดไปทุกหมู่บ้านทั่วประเทศไทยแล้ว” อ.สุธี เกริ่นประวัติของโรคไข้เลือดออก

เพราะไข้เลือดออกเป็นโรคระบาดที่เกิดจากเชื้อไวรัส ยังไม่มียารักษาและไม่มีวัคซีนป้องกันโรค จึงมีผู้ป่วยด้วยโรคนี้ปีละหลายแสนคนที่นับเฉพาะแค่ในประเทศไทยเท่านั้นก็มากมายแล้ว และยังมีอีกหลายประเทศในเขตร้อนที่ประสบชะตากรรมเดียวกันกับไทยด้วยเหตุนี้ ฯ นพ.สุธี ที่เป็นคุณหมอหมาดๆ เมื่อราว 30 ปีก่อน จึงหันเหชีวิตเข้าสู่เส้นทางนักวิจัยเพื่อหาทางพิชิตไข้เลือดออก

ปฐมบทของนักวิจัยผู้พัฒนาวัคซีน

อ.สุธี สำเร็จการศึกษาจากคณะแพทยศาสตร์ รามาธิบดี จากนั้นไปเป็นแพทย์ฝึกหัดอยู่ที่โรงพยาบาลสรรพสิทธิประสงค์ จ.อุบลราชธานี อยู่ 1 ปี และกลับมาประจำที่โรงพยาบาลรามาธิบดีอีก 1 ปี

“ผมไม่ค่อยชอบเข้าเวรสักเท่าไหร่ รู้สึกว่าค่อนข้างขัดกับนิสัยของตัวเอง และคิดว่าความรู้ด้านแพทย์ที่เรียนมายังกว้างเกินไป ยังทำอะไรได้ไม่มากนัก พอดีกับที่ ดร.ณัฐ (ศ.เกียรติคุณ ดร.นพ.ณัฐ ภมรประวัติ อธิการบดี ม.มหิดล ขณะนั้น) ชักชวนให้เรียนต่อปริญญาเอกที่สถาบันเดิม ผมก็เลยตัดสินใจไปเรียนเพื่อเพิ่มพูนความรู้ในเชิงลึก แล้วนำมาประกอบกับความรู้เชิงกว้างด้านแพทย์ที่มีอยู่เดิม จึงทำให้มีความสมบูรณ์ที่จะทำงานวิจัยได้พอสมควร” อ.สุธี เล่าถึงจุดเปลี่ยนที่สำคัญ

อ.สุธี เล่าต่อว่า เขารู้สึกโชคดีมากที่หัวข้อวิทยานิพนธ์ของเขาเรื่อง “คุณสมบัติของเชื้อไวรัสชนิดต่างๆ ในเซลล์ไตสุนัข” ได้ถูกต่อยอดมาสู่งานวิจัยที่เขาได้ทำหลังจากนั้นจนถึงปัจจุบัน

“ความรู้จากตรงนั้นทำให้เราได้รู้จักและแยกแยะเชื้อไวรัสชนิดต่างๆ ได้ ซึ่งเป็นประโยชน์ต่องานวิจัยอย่างมาก” อ.สุธี กล่าว ซึ่ง อ.สุธี มีโอกาสเดินทางไปทำวิทยานิพนธ์หลังปริญญาเอกเกี่ยวกับภูมิคุ้มกันวิทยาที่ ม.ฮาวาย สหรัฐฯ และ ม.อ็อกซ์ฟอร์ด อังกฤษ อย่างละ 1 ปี หลังจากนั้นก็กลับมาทำงานวิจัยไข้เลือดออกอย่างเต็มตัว

ก้าวแรกของศูนย์วิจัยสู่วัคซีนไข้เลือดออก

“ผู้บริหารของมหาวิทยาลัยมีวิสัยทัศน์ว่าประเทศไทยน่าจะลงทุนสร้างหน่วยงานที่เกี่ยวกับการวิจัยและพัฒนาวัคซีนขึ้นมา ซึ่งก็ได้ตัดสินใจสร้างศูนย์วัคซีนแห่งนี้ขึ้นมาในปี 2527 ในขณะนั้น เรื่องของวัคซีนและประเทศไทยยังห่างไกลกันมาก จุดประสงค์ของการจัดตั้งศูนย์วัคซีนในตอนแรกก็เพื่อรองรับการวิจัยและพัฒนานวัตกรรมของวัคซีนเพียงอย่างเดียวเท่านั้น ยังไม่ได้คิดที่จะผลิตเอง แต่จะถ่ายทอดเทคโนโลยีสู่ต่างประเทศแทน” อ.สุธี เผยที่มาของศูนย์วัคซีน

เริ่มแรกจัดตั้งศูนย์วิจัยและพัฒนาวัคซีนได้รับงบประมาณก่อสร้างจากรัฐบาล 30 ล้านบาท ประกอบด้วย อาคารศูนย์วัคซีน, อาคารสัตว์ทดลอง, อาคารเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ และอาคารพลังงาน โดยมีผู้เชี่ยวชาญจากประเทศญี่ปุ่นเป็นที่ปรึกษา นอกจากนี้ยังได้ทุนวิจัยจากองค์การอนามัยโลกภาคพื้นเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ต่อเนื่อง 12 ปี และทุนสนับสนุนด้านอุปกรณ์ต่างๆ จากรัฐบาลอิตาลีอีกจำนวนหนึ่ง

ต่อมาวัคซีนป้องกันไข้เลือดออกชุดที่ 1 ฝีมือของ อ.สุธี ก็เป็นที่ประจักษ์ และได้จดสิทธิบัตรพร้อมทั้งถ่ายทอดเทคโนโลยีให้กับบริษัทแห่งหนึ่งของประเทศฝรั่งเศสในปี 2544 แต่วัคซีนชุดนั้นยังไม่สมบูรณ์ดี อ.สุธี จึงพัฒนาต่อโดยเริ่มนับหนึ่งใหม่

“เชื้อไวรัสเดงกี่ที่เป็นสาเหตุของไข้เลือดออกมีทั้งหมด 4 ชนิด เรียก เดงกี่ 1, 2, 3 และ 4 เมื่อยุงกัดผู้ป่วยไข้เลือดออก ยุงจะได้รับเชื้อไวรัสเดงกี่ เชื้อจะเข้าไปเจริญเติบโตในกระเพาะของยุง ผ่านลำไส้ไปสู่ท่อน้ำเหลือง และไปสะสมอยู่ที่ต่อมน้ำลายรอเวลาแพร่เชื้อ ส่วนยุงตัวนั้นก็จะมีเชื้อไวรัสนี้อยู่ติดตัวไปชั่วชีวิต และยังถ่ายทอดเชื้อผ่านไข่ไปสู่ลูกหลานได้ ทำให้ไข้เลือดออกระบาดไปทั่วภูมิภาคได้ง่าย” อ.สุธี อธิบาย

อ.สุธี อธิบายต่อว่า เมื่อยุงมากัดคนเพื่อดูดเลือด ยุงจะปล่อยน้ำลายออกมาเพื่อช่วยไม่ให้เลือดแข็งตัวและไม่ให้ท่อดูดเลือดตัน หากยุงตัวนั้นมีเชื้อไว้รัสเดงกี่อยู่ด้วย คนคนนั้นก็จะติดเชื้อจากเหตุนี้เอง ซึ่งบางคนอาจแสดงอาการป่วยหรือบางคนได้รับเชื้อแต่ไม่มีอาการป่วย ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับภูมิคุ้มกันของแต่ละคน ซึ่งเมื่อใครได้รับเชื้อไวรัสเดงกี่ครั้งแรก ร่างกายจะมีภูมิคุ้มกันต่อเชื้อไวรัสสายพันธุ์นั้นไปตลอดชีพ แต่จะไม่มีภูมิคุ้มกันเชื้อไวรัสเดงกี่สายพันธุ์อื่นเลย และเมื่อติดเชื้อเดงกี่ซ้ำแต่เป็นคนละสายพันธุ์กับครั้งแรก คนไข้จะมีโอกาสป่วยรุนแรง 1 ใน 250 ราย ซึ่งนักวิทยาศาสตร์ก็ยังไม่ทราบสาเหตุแน่ชัดว่าเป็นเพราะเหตุใด แต่สันนิษฐานว่าอาจเกี่ยวข้องกับระบบภูมิคุ้มกันที่ผิดแผกไปจากคนอื่น

“นักวิทยาศาสตร์สันนิษฐานกันว่าเชื้อไวรัสเดงกี่น่าจะเกิดขึ้นเมื่อประมาณ 1,000 ปีก่อน ณ เวลานั้นยังมีไวรัสเดงกี่เพียงชนิดเดียว ต่อมาวิวัฒนาการทำให้เชื้อไวรัสเพิ่มเป็น 4 สายพันธุ์ แต่ช่วงเวลากว่า 60 ปี ที่ไข้เลือดออกระบาดในไทย เชื้อไวรัสเดงกี่ยังคงมี 4 สายพันธุ์เช่นเดิม” อ.สุธี ย้อนอดีตของไวรัสเดงกี่

“หากถามว่าเชื้อไวรัสเดงกี่มีโอกาสกลายพันธุ์เป็นเดงกี่ 5, 6, 7 หรือไม่ ตอบได้ว่ามี แต่โอกาสน้อยและก็ช้า อาจต้องใช้เวลาร่วมร้อยปี เพราะถึงอย่างไรสิ่งมีชีวิตยังมีการวิวัฒนาการอยู่ตลอด” อ.สุธี เฉลย ซึ่งอาจารย์ยังมั่นใจด้วยว่าการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นอย่างช้าๆ ของไวรัสเป็นหลักประกันได้ว่าเราน่าจะพัฒนาวัคซีนขึ้นมาใช้ได้ทันก่อนที่จะเกิดไวรัสเดงกี่สายพันธุ์ใหม่ออกอาละวาด

สยบเชื้อร้ายด้วยไตสุนัข

อ.สุธี อธิบายวิธีที่เขาใช้สร้างวัคซีนว่าก่อนอื่นต้องทำให้เชื้อเดงกี่อ่อนแรงเสียก่อน โดยการเพาะเลี้ยงเชื้อต้นตอที่สกัดได้จากผู้ป่วยให้ขยายพันธุ์และเติบโตในเซลล์ไตสุนัข เมื่อได้เชื้อไวรัสรุ่นใหม่ก็ย้ายไปเพาะเลี้ยงในเซลล์ใหม่ ซึ่งเชื้อจะเกิดการปรับเปลี่ยนพันธุกรรมและอ่อนแรงลง ทำเช่นนี้ไปเรื่อยๆ จนกว่าจะได้เชื้อที่มีฤทธิ์น้อยลง แต่สามารถกระตุ้นภูมิคุ้มกันได้ วิธีนี้ทำให้มีเชื้อไวรัสแต่ละสายพันธุ์ที่มีความหลากหลายทางพันธุกรรมมากมายให้เลือกใช้ได้ตามความเหมาะสมสำหรับวัคซีน 1 เข็ม

วัคซีนป้องกันไข้เลือดออกที่มีประสิทธิภาพจะต้องป้องกันเชื้อไวรัสเดงกี่ได้ทั้ง 4 สายพันธุ์ภายในเข็มเดียว เพื่อกระตุ้นให้ร่างกายสามารถสร้างภูมิคุ้มกันให้กับไวรัสเดงกี่ได้ทั้ง 4 สายพันธุ์ในคราวเดียว ดังนั้นเชื้อไวรัสทั้ง 4 สายพันธุ์ที่อยู่ในวัคซีนเข็มเดียวกันจึงจำเป็นต้องให้เชื้ออ่อนฤทธิ์จนไม่ทำให้เกิดอาการป่วย กระตุ้นภูมิคุ้มกันได้ดี และต้องไม่รบกวนการทำงานของเชื้อสายพันธุ์อื่น ซึ่งนี่คือโจทย์ในการสร้างวัคซีนป้องกันโรคไข้เลือดออกของนักวิจัย และเป็นเหตุผลว่าทำไมวัคซีนป้องกันโรคนี้จึงต้องใช้เวลาพัฒนานานนับสิบๆ ปี ซึ่ง อ.สุธี กล่าวว่า หากเชื้อไวรัสเดงกี่มีเพียงสายพันธุ์เดียวก็อาจมีวัคซีนป้องกันไข้เลือดออกใช้กันนานแล้ว แต่เพราะไม่ได้เป็นเช่นนั้น การสร้างวัคซีนจึงไม่ง่ายอย่างที่คิด

ในที่สุด อ.สุธี ก็พัฒนาวัคซีนป้องกันไข้เลือดออกชุดที่ 2 สำเร็จ ซึ่งจากการทดสอบในผู้ป่วยเบื้องต้น วัคซีนนี้สามารถกระตุ้นให้ร่างกายสร้างภูมิคุ้มกันได้ดีและป้องกันได้นานกว่า 10 ปี

พ่อครัวฝีมือจัดจ้านแต่ขาดภัตตาคารรองรับ

เมื่อได้วัคซีนต้นแบบแล้วขั้นต่อไปก็จะเข้าสู่กระบวนการผลิตวัคซีนระดับอุตสาหกรรม เพื่อให้มีปริมาณมากเพียงพอกับความต้องการใช้ ซึ่ง อ.สุธี ประเมินว่าเฉพาะในประเทศไทยน่าจะต้องใช้ประมาณ 1-2 ล้านเข็มต่อปี และยังมีประเทศอื่นๆ อีก เพื่อเป็นการพัฒนาศักยภาพและเทคโนโลยีด้านการผลิตวัคซีนของประเทศไทย จำเป็นต้องมีโรงงานผลิตที่ได้ตามมาตรฐาน

อ.สุธี กล่าวว่าขณะนี้ศูนย์วัคซีนกำลังพัฒนาเทคโนโลยีการผลิดวัคซีนในระดับอุตสาหกรรม ทว่าประเทศไทยยังขาดโรงงานผลิตที่มีมาตรฐานที่จะมารองรับตรงนี้ได้

“เป็นปัญหาของนักวิจัยไทยที่จะต้องหาโรงงานที่ได้มาตรฐานจีเอ็มพี (GMP ซึ่งไม่มีอยู่ในประเทศไทย ขณะที่ประเทศเพื่อนบ้านอย่างเวียดนาม จีน และอินเดียมีพร้อมแล้ว เปรียบดังมีเครื่องปรุงและพ่อครัวที่มีฝีมือ แต่ไม่มีภัตตาคารให้แสดงฝีมือปรุงอาหาร” อ.สุธี เผย

ทั้งนี้ อ.สุธี ได้กล่าวถึงกรณีตัวอย่างในอดีตที่ไทยเคยประสบความสำเร็จในการผลิตวัคซีนป้องกันโรคพิษสุนัขบ้าของสภากาชาดไทยและไข้สมองอักเสบขององค์การเภสัชกรรม ที่ผลิตจากสมองสัตว์ อาจเป็นแกะ กระต่าย หรือหนู แต่เมื่อเทคโนโลยีใหม่ๆ เกิดขึ้น สามารถผลิตวัคซีนได้จากเซลล์เพาะเลี้ยง วิธีเดิมจึงเริ่มหดหายไปจากโลก

“ประเทศไทยปรับตัวไม่ทันกับความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น โรงงานผลิตวัคซีนป้องกันโรคพิษสุนัขบ้าจึงต้องปิดตัวลง และเปลี่ยนมาเป็นนำเข้าวัคซีนจากเซลล์เพาะเลี้ยงของต่างชาติแทน ขณะที่วัคซีนไข้สมองอักเสบจากสมองหนูที่ยังผลิตอยู่ในตอนนี้ก็อาจต้องประสบปัญหาเดียวกันในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า" อ.สุธี ตั้งข้อสังเกต ซึ่งทางศูนย์วัคซีนฯ ก็กำลังวิจัยเพื่อแก้ปัญหานี้ที่อาจเกิดขึ้นในไม่ช้า

หวังรัฐบาลพลิกวิกฤติเป็นโอกาส

ทว่าบทบาทในการวิจัยและพัฒนาของศูนย์วัคซีนฯ เริ่มเจอทางตันเมื่อสิ่งที่พัฒนาขึ้นจนสำเร็จแต่ขาดภาคอุตสาหกรรมหรือโรงงานผลิตที่จะมารับช่วงต่อ

“โรงงานไม่ได้ชี้ว่าวัคซีนใช้ได้ดีหรือไม่ดี แต่เป็นตัวพัฒนาให้ได้วัคซีนที่มีมาตรฐานโลกสำหรับประชาชนไทย” อ.สุธี กล่าวและคาดหวังว่าผู้บริหารประเทศจะเห็นความสำคัญของเรื่องนี้ มีนโยบายชัดเจน และดำเนินการอย่างเร่งด่วนหลังจากที่ล่าช้ามาหลายปีแล้ว

“วัคซีนที่ได้จะต้องใช้ได้ผลดี ราคาถูก และออกไปสู่ประชาชนได้อย่างทั่วถึง ไม่ใช่ว่าทำอย่างไรถึงจะได้กำไรมากที่สุด ซึ่งรัฐบาลตอบโจทย์นี้ได้แต่อยู่ที่ว่าจะให้ความสำคัญต่อเรื่องนี้มากน้อยแค่ไหน ขณะที่ตอนนี้มีวัตถุดิบพร้อมแล้ว แต่ยังไม่โรงงานผลิตรองรับ และต้องผลิตให้ได้มาตรฐานในปริมาณมากเพื่อทดสอบกับคนจำนวนมากก่อนขึ้นทะเบียนและจำหน่ายได้” อ.สุธี กล่าวและต่อว่า ยังมีนักวิจัยพัฒนาวัคซีนมากฝีมืออยู่ในอีกหลายสถาบันที่ขาดปัจจัยรองรับผลผลิตจากห้องปฏิบัติการเช่นเดียวกัน โรงงานผลิตวัคซีนที่อาจจะเกิดขึ้นในอนาคตยังมีประโยชน์ในการพัฒนาเทคโนโลยีและบุคลากรนอกเหนือจากผลิตวัคซีนไข้เลือดออกเพียงอย่างเดียว

อย่างไรก็ดี อ.สุธี กล่าวว่า ศูนย์วัคซีนฯ ได้เตรียมความพร้อมเรื่องสถานที่และเทคโนโลยีสำหรับโรงงานผลิตวัคซีนที่จะมีขึ้นในอนาคตไว้แล้ว แต่สิ่งที่ขาดอยู่ขณะนี้คือเงินทุน ซึ่งเขาหวังให้รัฐบาลเป็นหัวเรือใหญ่ ขณะเดียวกันก็ไม่ปิดกั้นเอกชนที่สนใจและมีความสามารถที่จะทำได้ เพื่อให้ได้วัคซีนราคาถูกสำหรับประชาชนไทย และพัฒนาศักยภาพของประเทศไปพร้อมกัน

**********

นี่ล่ะค่ะ วัคซีนไข้เลือดออกที่ใคร ๆ ก็รอคอย แต่การพัฒนางานที่ผ่านมา อาจารย์ท่านต้องเผชิญปัญหาและอุปสรรคต่าง ๆ มากมายจริง ๆ แต่ท่านก็ไม่เคยท้อแท้ค่ะ

ในฐานะที่เป็นผู้ร่วมงานกับอาจารย์มาตั้งแต่ระยะแรก ๆ มีประโยคหนึ่งที่ทำให้ประทับใจในตัวอาจารย์มาก ท่านเคยคุยให้ฟังเมื่อตอนที่หนอนฯ เข้ามาทำงานใหม่ ๆ ท่านว่า

"หมอจะไปเปิดคลีนิครักษาคน ทำงานสบาย ๆ ยังไงก็ได้ แต่หมอเรียนจบแพทย์มาถือว่าแผ่นดินนี้มีบุญคุณใหญ่หลวง เราต้องตอบแทนคุณแผ่นดินไทย ด้วยการใช้วิชาความรู้ที่ได้รับมา ทุ่มเททำงานวิจัยนี้ให้สำเร็จ"

จนถึงวันนี้...แม้จะมีปัญหาและอุปสรรคมากมายในการทำงาน แต่หนอนฯ ก็ไม่เคยเห็นอาจารย์...ยอมพ่ายแพ้เลย ท่านยังมีเจตน์จำนงมุ่งมั่น...เพื่อไปให้ถึงความฝันนั้น... วัคซีนไข้เลือดออก...ของประเทศไทย

ขอเป็นกำลังใจให้อาจารย์ประสบความสำเร็จในเร็ววันค่ะ

Create Date : 01 กุมภาพันธ์ 2551

Last Update : 1 กุมภาพันธ์ 2551 23:39:37 น.

52 comments

Counter : 963 Pageviews.

ไชโยๆๆๆๆ
ดีใจจังจะมีวัคซีนไข้เลือดออกแล้ว
พี่หนอนฯ หนูอ่านคร่าวๆก่อนนะคะ
เอ่อ..เดี๋ยวจะพริ๊นออกมาอ่านละเอียด
ไม่ชอบอ่านหน้าจอค่ะ
จะนำไปเผื่อหมอเด็กที่สนิทกันด้วย

ขอยกย่องและกราบขอบพระคุณอ.สุธีอย่างที่สุด

แล้วเมื่อไรเราจะได้เจอกันซะที
ปกติพี่หนอนฯยุ่งคนเดียว ก็แทบหาเวลาเจอกันไม่ได้
ตอนนี้หนูมีภาระยุ่งไปอีกคน จะเจอกันตอนไหนหนอ...

โดย: ตะเบบูญ่า IP: 58.8.64.247 วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:17:04:35 น.

นับเป็นข่าวดีครับ ในฐานะที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นคนไข้รอดตายหวุดหวิดจากไข้เลือดออก.. แต่เป็นแล้วคงไม่เป็นอีก ใช่ไหมครับ?

ตกลงยุงลายเป็นแค่พาหะ ไม่ใช่ต้นกำเนิดของเดงกี่หรือครับ?

แล้วที่เป็นห่วงคือ ตอนทดลอง หมาหรือสัตว์อื่นๆ(ถ้ามี)จะเป็นอันตรายกับชีวิตไหมครับ?

อย่างไรก็ตามขอแสดงความยินดีกับพ่อครัว อ.สุธี ขอให้มีภัตตาคารเร็วๆนี้นะครับ

หนอนครับ, ตอนที่พี่เข้ามาครั้งแรก ยังเป็นเรื่องเก่าอยู่เลยครับ เลยโดนใครบางคนแซงหน้ามาเจิมเป็นคนแรก..

ตะเบบูญ่าครับ, อาจจะรอเจอพร้อมพี่ทีเดียวเลยก็ได้นะครับ

โดย: ปะการัง (ชบาฉาย

) วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:0:33:34 น.

อ้อ กลัวจะไม่กระจ่างชัด ที่ถามไปว่า

"แล้วที่เป็นห่วงคือ ตอนทดลอง หมาหรือสัตว์อื่นๆ(ถ้ามี)จะเป็นอันตรายกับชีวิตไหมครับ?"

หมายถึงในการทดลอง หมาที่นำมาทดลองนั้น ต้องถูกทดลองถึงตายไหมครับ?

โดย: ปะการัง (ชบาฉาย

) วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:0:36:24 น.

ใครบังอาจแซงเราไปสองช่วงเนี่ย

พี่หนอนฯคะ..อ่านแล้วก็เศร้านะ เมืองไทย
โชคดีที่มีผู้มีความสามารถและเสียสละ
แต่เงินทุนซึ่งเป็นสิ่งสำคัญที่สุด แม่น้องนิก
ไม่เชื่อว่า..นักการเมืองหรือรัฐบาลยุคไหน
จะให้ความสำคัญกับเรื่องนี้นัก..แม้ว่าสิ่งนี้
จะเป็นประโยชน์กับประเทศชาติมากมาย
อยู่ก็ตาม ถึงให้มันก็ให้น้อยล่ะ

นึกถึงเมืองนอก..ถ้ามีผู้ค้นพบวัคซีนแบบนี้
รับรองเลยว่า เงินต้องทุ่มเพื่อประชาชน
อย่างแน่นอน เพราะเขาคำนึงถึงประโยชน์
ของประเทศชาติมาก่อนการโกงกิน
พูดแบบนี้แหละนะพี่หนอนฯ เพราะมันคือ
ความจริง

แม่น้องนิกว่า..ถ้ารัฐบาลมันจำกัดจำเขี่ยนัก
ก็หาเอกชนไปเลยพี่

ไม่แปลกใจหรอกว่า..ทำไมพี่หนอนฯ
เป็นคนที่น่ารัก เพราะมีผู้นำดีๆแบบนี้นี่เองล่ะ

พี่หนอนฯ..แม่น้องนิกอยากเห็นห้องสมุด
ที่พี่หนอนฯพูดถึง ว่าพี่หนอนฯซื้อหนังสือ
ใส่เพื่อให้เพื่อนได้อ่าน เดานะว่า..ห้องสมุดนั้น
คงมีหนังสือน่าอ่านเยอะเลย..เสียดาย..ไม่ได้
ทำงานอยู่นั่น ไม่งั้น คงจมตัวเองในช่วงพัก
อยู่ที่ห้องสมุดแน่นอน เหมือนสมัยก่อนที่ชอบ
ไปห้องสมุดในกระทรวงน่ะพี่ หนังสือน่าอ่าน
เพียบเลย

โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.141.69 วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:1:31:09 น.

ตะเบบูญ่าจ๊ะ

ยังจ้ะ ยังไม่ง่ายอย่างที่คิด เพราะตอนนี้ยังต้องรอภัตตาคารก่อน กำลังเร่งกันน่าดู แบบแปลนและรายการก่อสร้างเรียบร้อยแล้วมีปรับแก้เล็กน้อย

แต่งบประมาณ...อาจารย์ว่า...ท่านต้องเป็นเซลส์แมนด้วย จึงจะอยู่รอด แต่ทุกวันนี้ท่านว่านักวิจัยอย่างท่านต้องลดระดับเหมือนยาจกที่ต้องเที่ยวร่อนเร่ขอเงินทุนมาทำงานเสียแล้ว น่าเศร้าค่ะ

ท่านว่า ชั่วอายุคน ๆ นึง อาจวิจัยวัคซีนนี้ไม่สำเร็จก็เป็นได้ มันค่อนข้างยากกว่าวัคซีนชนิดอื่น เพราะต้องตอบโจทย์ให้ได้ว่า หนึ่งเข็มป้องกันไวรัสเด็งกี่ได้ทั้ง 4 ชนิด ถ้าป้องกันชนิดใดชนิดหนึ่งอย่างเดียว ก็เสร็จไปนานแล้วล่ะจ้ะ

มีโอกาสแล้วพบกันนะจ๊ะ ว่าแต่...โครงการดื่มกาแฟของพวกเราเป็นหมันไปแล้ว เพราะพี่โดมตัดช่องน้อยแต่พอตัวไปเป็นชาวตะกั่วป่าซะแล้ว

พี่ปะการังคะ

เรื่องไตสุนัขนั้น หนอนฯ ไม่ค่อยมีความรู้หรอกค่ะ

รู้แต่ว่า ท้ายสุดแล้วก่อนจะนำวัคซีนไปลงในคนหรืออาสาสมัคร เราต้องไปลงในลิงก่อน (ตามหลักสากลที่เขากำหนดไว้)

เรื่องสัตว์ทดลองนี่ เป็นเรื่องก้ำกึ่งทางความรู้สึก นักวิทยาศาสตร์บางคนรู้สึกทุกข์ที่ต้องทำการทดลองกับสัตว์ทดลอง อย่างหนูทดลอง เพราะที่สุดแล้วก็ต้องฆ่าค่ะ

บางคนก็รู้สึกว่าเป็นบาป หนอนฯ ก็ไม่รู้หรอกว่าจะปลอบเธอและเขาว่ายังไง ได้แต่บอกว่า ชีวิตสัตว์ทดลองที่จากไปก็เพื่อประโยชน์ของมนุษยชาติ เราต้องใช้สัตว์ทดลองเยอะมากค่ะ โดยเฉพาะหนูทดลอง (ไม่รู้จะบอกยังไงอ่ะค่ะ ทางคริสต์เขาว่าไง-ถามพี่ปะการัง ทางพุทธเขาว่าไง-ถามพี่โดม)

ปัจจุบันเขาจะมีข้อกำหนดจริยธรรมการวิจัยในสัตว์ทดลอง และในคน ค่อนข้างเข้มงวดค่ะ

อ้อ...ต้องขอโทษที เมื่อคืนหนอนฯ ลืมตั้งเป็นหน้าหลัก ทำให้ใครเข้ามาอ่านแล้วไม่รู้ว่าอยู่หน้าไหนค่ะ โชคดีมีพี่ใหญ่ใจดีมาส่งข่าวให้ทราบซะก่อน ไม่งั้นก็ทิ้งไว้อย่างนั้น ไม่รู้เรื่องรู้ราวกันหรอกค่ะ มาช้ากว่าตะเบบูญ่าหน่อยเดียว ไม่เป็นไรค่ะ เพราะรู้อยู่แล้วว่าพี่ปะการังต้องแวะมาดูอยู่แล้ว

อ้อ...พี่ปะการังคะ ไข้เลือดออกเป็นแล้วเป็นอีกได้ค่ะ คือถ้าพี่เป็นเด็งกี่ชนิดใดชนิดหนึ่งแล้ว ก็ยังมีสิทธิ์เป็นอีกสามชนิดที่เหลือ อาการหนักเบาของคนไข้แต่ละคนก็ไม่เท่ากันค่ะ ขึ้นอยู่กับว่ามีภูมิคุ้มกันอะไรด้วยหรือเปล่า

แต่ไปอยู่เมืองนอก ไม่เป็นแล้วล่ะ เพราะไข้เลือดออกมันอยู่ในภูมิภาคนี้ค่ะ เพราะยุงเยอะ ถ้าเราปราบยุงให้หมดไปจากโลกได้ ไข้เลือดออกไม่มาถามหาแน่นอน แต่ทว่า...มันยากมากที่จะปราบยุงร้ายได้สำเร็จ สภาวะโลกร้อนยิ่งทำให้โลกเรามียุงและแมลงจำนวนมากขึ้นค่ะ นี่ก็ส่งผล ทำให้มีคนป่วยด้วยโรคไข้เลือดออกเพิ่มมากขึ้นทุกปี

ลูกหนอนฯ เป็นไข้เลือดออกมาสองคนแล้ว ตอนลูกชายคนโตป่วยนั่นถึงกับหมดแรงต้องนอนโรงพยาบาลดูอาการใกล้ชิด ส่วนคนกลางเพิ่งจะเป็นไข้เลือดออกเมื่อปลายปี ไม่ต้องอยู่โรงพยาบาล แต่ต้องพาไปหาหมอเพื่อเจาะเลือดและดูแลใกล้ชิดอยู่ที่บ้านค่ะ เป็นโรคที่น่ากลัวเหมือนกัน จุดที่น่ากลัวของโรคก็อยู่ตอนที่ไข้ลดนี่ล่ะค่ะ อาจเกิดอาการช็อคและอื่น ๆ ได้อีก อันตรายมาก หนอนฯ เคยเห็นน้องสาวเป็น...ปางตาย...เหมือนกันค่ะ อยู่ไอซียูหลายวัน นึกว่าไม่รอดแล้ว แต่เหมือนมีปาฏิหาริย์ค่ะ แกรอดมาได้ ไม่น่าเชื่อจริง ๆ

แม่น้องนิกจ๊ะ

คุยเรื่องที่แม่น้องนิกว่าคุยหลายวันก็ไม่จบหรอก มันยาววววว...

ถ้าไม่คิดอะไรมาก ทำสำเร็จก็รีบ ๆ ขาย ๆ สิทธิบัตรให้ชาวต่างชาติไปพัฒนาในระดับอุตสาหกรรมต่อ แต่ทว่า ถ้าเขาเอามาขายให้เราอีกที มันต้องแพง คนไทยต้องซื้อยาจากต่างประเทศแพงกว่าที่เราทำกันเอง อาจารย์ท่านจึงกัดฟันที่จะเข็นให้เราคนไทยได้ผลิตวัคซีนใช้เองค่ะ

เรื่องห้องสมุดสถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเพื่อชนบท สารภาพตามตรงว่าไม่เคยเข้าไปค่ะ แต่มีเพื่อนทำงานอยู่

ส่วนหอสมุดกลางของมหาวิทยาลัยมีเช่นกันค่ะ ใหญ่และกว้างขวาง เห็นน้อง ๆ ที่ทำงานชอบไปอ่านหนังสือกัน พี่หนอนฯ ไม่ค่อยมีเวลาไปนั่งอ่านนั่งค้นหรอกจ้า แต่ละวันทำงานไม่ทันอยู่แล้ว

ส่วนใหญ่จะเป็นการสืบค้นหนังสือให้อาจารย์ซึ่งก็มักจะเป็นการโทรศัพท์ไปถามบรรณารักษ์ (น่ารักกันทุกคน) มักไม่พลาดและทั้งเขาและเธอก็ให้ความร่วมมือและช่วยเหลือเป็นอย่างดีทุก ๆ คนค่ะ บางทีต้องยืมหนังสือข้ามมหาวิทยาลัยก็ยังมีจ้ะ

ส่วนเรื่องที่ให้ถามเจ วันนี้พี่หนอนฯ ถามแล้วนะ แต่ยังไม่ค่อยเข้าใจ ว่าจะคุยกับเจเขาใหม่อีกครั้งแล้วจะเมล์ไปบอกนะจ๊ะ

โดย: หนอนเมืองกรุงฯ

วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:0:15:23 น.

โอ้..พี่หนอนฯคะ วันนี้มาแนววิชาการมากๆ เลย

เดี๋ยวโมกมาอ่านบทความดีๆ มีประโยชน์นะคะ

ขอบคุณมากๆๆ ข้อมูลดีๆ

เหนื่อยมั้ยคะ กะงานที่ยุ่งๆ

เอาใจช่วย ค่ะ สู้ๆๆๆ

คิดถึงพี่หนอนฯค่ะ