พักตาพักใจ ร่วมต้นเดียวกัน อีกมุมหนึ่ง แมลง (วัน) กับดอกไม้ ใกล้โรยรา จุ๊...จุ๊...อย่าส่งเสียงรบกวน พระพุทธดำรัส : ไม่มีใครหยิบทุกข์จากหัวใจใครทิ้งได้ ทั้งหมดต้องวางที่จิตตน ยามเช้า...ความสว่างกำลังแทนที่ความมืดมิด ในแดดบ่าย หมอกห่มเมือง วาวีที่รู้จัก พักตา...พักใจ บางมุมมองเมื่อคราวเดินทางไปเยี่ยมเยือนนักเขียน เรืองรอง รุ่งรัศมี, โดม วุฒิชัย และแก้มหอม ณ ดอยช้างและดอยวาวี จังหวัดเชียงราย วันที่ 8 -10 กุมภาพันธ์ 2552 ทิ้งบ้านหลังนี้ไว้เนิ่นนาน เพราะเป็นคนมีเรื่องราวระหว่างวันให้ต้องสะสางมากมาย วันนี้...ถือโอกาสมาปัดกวาดบ้านอีกครั้ง (ที่จริง...ทำไว้นานแล้ว แต่ไม่ได้มาอัพบล็อกให้เป็นเรื่องเป็นราวสักที) ต้องขออภัยมิตรสหาย ที่มาถึงเรือนชานแล้วไม่ค่อยได้รับการต้อนรับที่อบอุ่นเหมือนบ้านอื่น เป็นเจ้าของบ้านที่ไม่ค่อยเอาไหนค่ะ ยินดีที่แวะมาเยือนกัน นาน ๆ ครั้งก็ยังดี โปรดรับคำ "ขอบคุณ" จากใจค่ะ @@@@@ หมายเหตุระหว่างวัน วันนี้รู้สึกเหงา ๆ ไม่น่าเชื่อว่าคนหัวฟูอยู่กับงานจะรู้สึกเหงาและเศร้าสร้อยได้ด้วย คงเพราะช่วงนี้...มีแต่ข่าวคนสูงอายุที่รู้จักพากันเจ็บป่วย...และค่อย ๆ จากไปเหมือนใบไม้ร่วง...ทีละใบ...ทีละใบ... เมื่อรู้สึกเหงา (ทั้งที่ชีวิตยังวุ่นวายอยู่กับหลาย ๆ สิ่ง) ตอนหัวค่ำ...จึงหยิบหนังสือ "เดินทางข้างใน" (โดม วุฒิชัย) มาพลิกดูอีกครั้งหลังจากเคยอ่านไปแล้ว มีหลายเรื่องในเล่มที่ชอบ อาจเพราะหลายตอน...เขียนถึงคนที่เรารู้จักและชื่นชม สำหรับค่ำนี้ นึกอยากอ่านเรื่อง "ดอกศรีมาลา บ้านทุ่งดาว และหญิงสาวที่จากไป" ชอบประโยคตอนท้ายเรื่องนี้มากที่ว่า "หากุคุณมีรัก ถนอมไว้ อย่าให้บ้านดวงใจเหน็บหนาว" จากเรื่องนี้ ทำให้อดไม่ได้ที่จะหยิบหนังสือที่มีรูปเล่มสวยงามอีกเล่มขึ้นมาพลิกอ่าน "กระท่อมดิน ทุ่งดาว" (พิบูลศักดิ์ ละครพล) เป็นหนังสือของพี่ปอนอีกเล่มหนึ่งที่ชอบมาก ชอบอ่านสารบัญที่รวมเอาชื่อเรื่องที่แสนโรแมนติกไว้ถึง 14 ชื่อ น่าแปลก...ที่เมื่ออ่านหนังสือเล่มนี้แล้ว ทำให้คิดถึงหนังสือเล่มหนึ่งของเขา หนังสือเล่มโปรด "ห้องสีขาวใต้หลังคา" อาจเพราะรูปแบบการเล่าเรื่องที่เป็นจดหมายเหมือน ๆ กัน โดยเฉพาะคำลงท้ายของจดหมายทุกฉบับนั้นให้อารมณ์และความรู้สึกที่ไม่แตกต่างกันเลย ใกล้ ๆ กันนั้น มีหนังสืออีกเล่มหนึ่งของ สิขเรศ เอี่ยมประชา (HyPeR MonKey) ชื่อเล่ม "พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว" ลักษณะเป็นความเรียงคัดสรร ไม่ค่อยได้อ่านงานของเขาอย่างต่อเนื่องมากนัก แต่ก็รู้สึกได้ว่าเขาเป็นคนเก่งคนหนึ่ง และกำลังจะเริ่มต้นอ่านงานของเขาอย่างต่อเนื่อง เคยพบคุณสิขเรศสองสามหน ไม่เคยพูดคุยกันเหมือนนักเขียนคนอื่น ๆ (น่าแปลกมาก) กระทั่งล่าสุด อุดหนุนหนังสือและขอลายเซ็นของเขาที่บูธนายอินทร์ในงานหนังสือที่ผ่านมา ก็เป็นไปอย่างเงียบเชียบเรียบกริบ "ส่งผ่านเรื่องราวดีดี แล้วก้าวผ่านวันพรุ่งนี้ไปพร้อมกัน" ลายมือของเขา ลายเซ็นของเขา ซึ่งเขียนอย่างบรรจง จารึกอยู่ตรงมุมซ้ายที่ด้านบนของหน้ากระดาษแผ่นหนึ่งในหนังสือเล่มนี้ซึ่งกำลังรอการอ่านอย่างจริงจังของเรา หนังสือทั้งสามเล่มนี้ได้มาจากบูธนายอินทร์ อรรถรสของเรื่องคงแตกต่างกัน แต่คิดว่า มุมมองต่อชีวิตของนักเขียนทั้งสามคงมีบางสิ่งบางอย่างที่ใกล้เคียงกัน เพราะต่างก็เป็นหนังสือในชุด "ท่องใจในโลกกว้าง" ของแพรวสำนักพิมพ์ อ้อ...นี่ยังไม่นับรวม "จดหมายถึงสายน้ำ บันทึกถึงขวัญข้าว" (ธีรภาพ โลหิตกุล) ที่ซื้อไว้นานแล้วแต่จำไม่ได้ว่าไปซุกซ่อนไว้ที่ไหน เพราะตอนไฟไหม้หลังคาบ้านคราวนั้นมีการเคลื่อนย้ายหนังสือจนวุ่นวาย ส่วนอีกเล่มยังไม่ได้ซื้อหามาอ่าน "บันทึกถึงเธอเบียทริซ" (สิริพันธุ์ สุนทรวิจิตร) นัยว่าเธอเขียนได้น่าอ่านมาก จดไว้ในใจแล้วว่าจะหาซื้อที่งานหนังสืออาทิตย์นี้ วันก่อนเห็นเธอที่บูธนายอินทร์ รู้สึกชื่นชมว่าเธอเก่งจัง (ปกติก็ชื่นชมชื่นชอบคนเขียนหนังสืออยู่แล้ว) คิดถึงใครหลายคนที่อยู่ห่างไกล...อยากให้เขาและเธอได้อ่านหนังสือชุดนี้จัง   Create Date : 27 มีนาคม 2552 62 comments Last Update : 4 เมษายน 2552 3:08:20 น. Counter : 2576 Pageviews. Share Tweet

แวะมาสวัสดี และขออนุญาต Add บล๊อกด้วยครับ ผมชอบภาพ "อย่าเสียงดัง" ข้างบนด้วยครับ น่ารักดี ยินดีที่ได้พูดคุยกันที่นี่ด้วยครับ   โดย: HyPeR MonKeY 4 เมษายน 2552 21:37:41 น.

คุณ HyPeR MonKey คะ ยินดีที่แวะมา นาน ๆ จะมีคนมาเยือนซักทีค่ะ กำลังละเลียดอ่าน "พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว" ภาพ "อย่าเสียงดัง" น่ารักจริง ๆ ค่ะ เก็บภาพระหว่างเดินทางเอาไว้เล่น ๆ ได้เห็นภาพที่ถ่ายเก็บไว้ เหมือนได้เห็นฉากการเดินทางที่ผ่านมาอีกครั้ง เรื่องฝีมือถ่ายภาพอย่าพูดถึง เรียกว่า...ได้เก็บภาพไว้เป็นพอค่ะ โอกาสหน้าหากได้พบกัน...คงได้ทักทายกันมากกว่าที่ผ่านมาค่ะ   โดย: หนอนเมืองกรุงฯ 4 เมษายน 2552 23:29:23 น.

สวัสดีจ้ะหนอน วันนั้นเห็นแล้ว การเป็นนางสาวลูกดกนั้นวุ่นวายอย่างไร แต่ก็น่าปลื้มใจในความสามารถ วันนั้นนั่งอยู่บนเวทีเล็กๆหยิบกล้องมาถ่ายเล่นๆ รูปไม่สวยงามอะไรหรอก แต่เอามาฝากน้องแป้ง ไหนบอกว่าจะถ่ายรูปคู่กับลุงโดม พอไปถึงก็เขิน... น้องแป้งเขินหลบกล้องรูปไหว จากซ้าย น้องแทน โซนิค และน้องฟ้า   โดย: พ่อพเยีย 7 เมษายน 2552 19:21:46 น.

ขอบคุณหนอน ก่อนไปเอาหัววางหมอน ง่วงๆๆๆๆๆๆๆๆมั่กๆ เพิ่งเสร็จอัพบล็อกมือถือ อืดดดดดดดดดดดอืด เหนื่อยมั่กๆ ทักคนข้างบนๆๆๆด้วยแบบมักง่าย เอ๊ะเพลงคุ้นๆ ริมระเบียง ของเรา-แม่นบ่ ไม่รอฟังจนโหลดหมดหรอก ม่ายหวาย   โดย: สัญจร ดาวส่องทาง 8 เมษายน 2552 0:40:16 น.

ขอบคุณค่ะ หนูแป้งโตแล้วเริ่มเขินเริ่มอายเป็น พอเจอะลุงโดมตัวเป็น ๆ เข้า ก็ไม่รู้จะให้เซ็นหนังสือยังไง ว่าแต่...หนังสือที่ลุงโดมเซ็นให้ "เดินทางข้างใน" และเล่มที่คุณชัยกร หาญไฟฟ้า เซ็นให้ "บันทึกลัก นักสืบน้อย" กลายเป็นของหวงของเธอไปแล้วแหละค่ะ เห็นนั่งเปิด "เดินทางข้างใน" แล้วบอกว่าอยากจะอ่าน แต่เอาเข้าจริง บอกว่าขออ่านเรื่องของคุณชัยกรก่อน เห็นอ่านบันทึกลัก นักสืบน้อย อ่านไปหัวเราะไป บอกว่าตลกดี แต่บอกว่าชอบที่ลุงโดมเซ็นและเขียนอะไรขยุกขยิกให้เธอยาว ๆ ค่ะ ตอนนี้หนูแป้งกำลังอยากจะรู้จักลุงปอนบ้าง จากภาพวาดสีน้ำ และกระท่อมดิน ทุ่งดาว เธอไปเห็นนิทรรศการหนังสือที่ได้รับรางวัลปีนี้ เห็นเล่มกระท่อมดิน ทุ่งดาว ก็ไปอ่านรายละเอียดที่เขาเขียนบทคัดย่อและประวัติผู้เขียนไว้ เพราะเธอเคยเห็นหนังสือเล่มนี้วางอยู่กับเล่มของลุงโดมที่ห้องน่ะค่ะ บอกว่าอยากได้ลายเซ็นลุงปอนบ้าง ( เหมือนใครก็ไม่รู้นิ) ปีนี้ตัวเองไม่ได้หนังสืออะไร เพราะนัวเนียกะลูกกะหลานนี่แหละค่ะ เฉพาะของพวกเขาก็หลายตังก์แล้วล่ะค่ะ ตะเบบูญ่าฝากหาหนังสือยังหาให้เธอไม่ได้เลย เพราะเดินได้ไม่ทั่วถึง ก็อุดหนุนกันเท่าที่มีกำลังจะทำได้นั่นแหละค่ะ ขอบคุณพ่อพเยียอีกครั้งที่ส่งรูปมาให้หลาน ๆ ดู   โดย: หนอนเมืองกรุงฯ 8 เมษายน 2552 1:01:48 น.

ขอบคุณพี่ปอนที่แวะมาค่ะ บังเอิญสวนทางกันนิดหน่อย ไม่งั้นก็คงได้เห็นว่าหนูแป้งเธอกำลังอยากรู้จักลุงปอนบ้างแล้วจากหนังสือ กระท่อมดิน ทุ่งดาว ที่มีภาพสีน้ำสวย ๆ ประดับเรื่อง ถามว่าลุงปอนไม่มาแจกลายเซ็นบ้างหรือ ตอบไปว่ามาแล้ว ไปแล้ว เมื่อไรจะมาอีก เธอถาม อีกนาน... เพราะบ้านลุงปอนอยู่ไกลจากกรุงเทพฯ เธอพยักหน้าหงึก ๆ ถามว่า ภาพสีน้ำของลุงปอนแพงมั้ย แล้วตกลงลุงปอนเป็นนักเขียน นักวาดรูป หรือนักร้องกันแน่ ตอบไปว่า เรียกรวม ๆ ว่าลุงปอนเป็นศิลปินก็แล้วกัน (คำจำกัดความนี้น่าจะลงตัวที่สุด) บางครั้งลูกซักถามมากก็ไม่รู้จะตอบอย่างไร แต่ไม่เคยเบื่อคำถามของลูก เพราะบางทีก็มีอะไรให้ขำเหมือนกัน   โดย: หนอนเมืองกรุงฯ 8 เมษายน 2552 1:12:38 น.

คิดถึงนะ หายไปนานก็จริง แต่ไม่ได้หายไปไหน สบายดีหรือเปล่า ลูก ๆ เป็นไงกันบ้าง เห็นแค่สองคน คนโตไปไหนละ   โดย: เกลอเก่า IP: 202.28.179.4 8 เมษายน 2552 13:00:47 น.

สวัสดีค่ะพี่หนอน สบายดีมั้ยคะ เดี๋ยวมาอ่านอีกทีค่ะ คิดถึงนะคะ   โดย: โมกสีเงิน 8 เมษายน 2552 16:41:26 น.

สวัสดีค่ะพี่หนอนฯ ชอบรูปน้องเหมียวค่ะ น่ารักจัง ถ้ารู้ว่าพี่หนอนฯ จะได้เจอคุณชัยกร ด้วยละก็ จะขอฝากคำทักทายจากรุ่นน้องไปให้ด้วยค่ะ อิ อิ ไม่ได้เจอกันตั้ง 20 กว่าปีแล้วนะนี่ บันทึกลัก... สนุกดีนะคะ บัวส่งให้ลูกชายเพื่อนที่อยู่เมืองนอกเล่มนึงค่ะ แต่ไม่มีลายเซ็นนักเขียนเหมือนของหนูแป้งอ่ะ พี่หนอนฯ สบายดีนะคะ   โดย: BUATALAY IP: 203.156.36.172 10 เมษายน 2552 15:55:18 น.

สวัสดีจะเกลอเก่า คิดถึงเสมอ แต่วุ่น ๆ กับงาน และพอถึงช่วงปิดเทอม ก็วุ่นกับลูกและหลาน ที่จริงวันนั้น ที่พ่อพเยียถ่ายรูปไว้ มีอยู่แค่นั้น แต่เบื้องหลังนั้นคือ ไปครบหมดจ้ะ พ่อของเด็ก ๆ เขาบังเอิญไปงาน เจอะกันโดยไม่ได้นัดหมายล่วงหน้า ส่วนคนโตเขาตามไปทีหลัง เพราะมัวง่วนอยู่กับเรื่องประกาศผลสอบเข้ามหาวิทยาลัยอะไรของเขาโน่น ก็เลยมาช้าไปหน่อย เกลอเก่ายังไม่เคยเจอะครอบครัวเรา แบบครบจำนวน (รวมหลานตัวน้อยอีกสอง) เห็นแล้วจะต้องเหนื่อยแทนแน่นอน แล้วค่อยคุยกันนะจ๊ะ ......... สวัสดีจ้ะโมกสีเงิน คิดถึงเช่นกันค่ะ ตอนนี้ไม่ค่อยสบาย เพราะสถานการณ์บ้านเมืองที่ยังไม่ลงตัว ถ้าทำไม่รู้ไม่ชี้ก็ค่อยยังชั่ว แต่อดไม่ได้ พอเอาใจเข้าไปแบกรับ... ก็ให้รู้สึกอึดอัดทุกที   โดย: หนอนเมืองกรุงฯ 10 เมษายน 2552 16:04:53 น.

สวัสดีจ้ะบัวทะเล เราสวนกันกลางทางซะแล้ว คุณชัยกรเขาน่ารักดีค่ะ ไม่เคยรู้จักเขามาก่อน แต่ก็เป็นคนที่มีผลงานการเขียนไม่น้อยทีเดียว อยากให้แป้งเขาลองอ่านงานแบบนี้บ้าง รูปน้องเหมียวนั้น น้องเหมียวกำลังป้วนเปี้ยนอยู่ในแดดบ่าย คุณเรืองรอง รุ่งรัศมี (นักเขียนนักแปล) บอกว่าแสงกำลังสวย ลองถ่ายรูปน้องเหมียวดูสิ เพราะฉากหลังจะมืดหน่อย ๆ ก็เลยลองเก็บภาพไว้ดูเล่น ๆ ค่ะ มีหลายอิริยาบถ แต่ก็ชอบภาพนี้มากกว่าภาพอื่น ๆ หนังสือที่มีลายเซ็นนักเขียน ก็เป็นเสมือนของสะสมอย่างนึงค่ะ บางที...ก็เป็นกุศโลบายให้ลูกได้อ่านหนังสือ คือได้ไปเห็นคนเขียนหนังสือ ได้พูดคุยเล็ก ๆ น้อย ๆ เห็นลายมือคนเขียนหนังสือในหนังสือที่ซื้อ ก็อาจทำให้หนังสือเล่มนั้นน่าสนใจมากขึ้น ไม่รู้จะได้ผลหรือเปล่านะคะ คุณบัวสบายดีนะคะ เที่ยวสงกรานต์ให้สนุกค่ะ   โดย: หนอนเมืองกรุงฯ 10 เมษายน 2552 16:21:13 น.

เข้ามา พักใจ-พักตาค่ะ   โดย: สายลมอิสระ 18 เมษายน 2552 7:11:42 น.

สวัสดีค่ะพี่หนอนฯ พี่ตะเบฯ ไปส่งข่าวที่บล็อกพี่ปะการังค่ะ เลยแวะมาแสดงความยินดีกับคุณแม่คนเก่งของ (ว่าที่) คุณหมอหนุ่มจากรามาฯ (แสดงว่าติดแพทย์มหิดล บัวเข้าใจถูกป่ะคะ) ดีใจด้วยนะคะ พี่หนอนฯ คนเป็นพ่อเป็นแม่ ก็ต้องภูมิใจสุดๆ อยู่แล้วเนอะ   โดย: BUATALAY IP: 203.156.37.219 24 เมษายน 2552 10:30:48 น.

สวัสดีค่ะหนอน พี่ไม่เคยเข้ามาคุยกับหนอนที่บล็อกของหนอนเองเลยค่ะ เพราะพี่เห็นว่าหนอนยุ่งตลอด คงไม่มีเวลาว่างพอจะมาคุยกับพี่ตรง ๆ พี่จึงอ้อม ๆ ไปพึ่งบล็อกของปะการังเพื่อสื่อสารกับหนอนค่ะ ที่จริงบล็อกหนอนมีแต่เรื่องที่เป็นสาระ แต่จขบ.เวลาน้อยไปหน่อยเลยไม่ค่อยได้อัพบล็อกเท่าไหร่เนอะ พี่ด้อม ๆ มอง ๆ อยู่หน้าบ้าน พอเห็นบัวเข้ามาพี่ก็ตามมาติด ๆ เลยค่ะ (มีเพื่อน) พี่มาแสดงความยินดีกับหนอน คนเป็นพ่อ เป็นแม่ยอมเหนื่อยทุกอย่างเพื่อลูก วันนี้หนอนเริ่มเห็นผลแล้ว รออีกไม่นานเกินรอนะคะกับความสำเร็จของลูกชาย (หมอ) ระหว่างนี้พี่ขอให้หนอนถนอมสุขภาพ ดูแลตัวเองให้ดีนะคะ ด้วยรักจากใจพี่ค่ะ   โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.120.198 24 เมษายน 2552 11:11:10 น.

ได้ยินว่าพี่หนอนฯมีข่าวอันน่ายินดี ลูกแม่โดมดีใจด้วยนะคะ... คุณแม่หนอนฯเลี้ยงลูกได้ดีจริงๆค่ะ   โดย: ลูกแม่โดม IP: 125.27.49.232 24 เมษายน 2552 22:50:15 น.

สวัสดีจ้ะสายลมอิสระ ดีใจที่แวะมาทักทาย เข้าใจว่าน้องคงสนุกกับงานเขียนหนังสือเหมือนเดิม ฝันที่เคยคุยให้พี่หนอนฯ ฟังว่าอยากเดินทางไปโน่นมานี่ แล้วทำงานเขียนที่รัก เหมือนอย่างพ่อพเยียนั้น คงจะเป็นจริงในวันหนึ่ง เป็นกำลังใจให้จ้ะ ,,,,,,, พี่หมิ้น คุณบัว และลูกแม่โดมคะ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ ที่จริงหนอนฯ ไปคุยในบล็อกชบาฉายแล้ว (แหะ แหะ ที่นั่นเหมือนบ้านของพวกเรามากกว่าที่นี่อ่ะค่ะ - - น่าตลกเนอะ) เรื่องลูกชายสอบแพทย์นี่ คนที่เป็นกองเชียร์คนหนึ่งก็คือตะเบบูญ่านี่ล่ะค่ะ ถึงขนาดฝากข้อคิดผ่านน้องแป้งมาบอกพี่ชายว่าให้เลือกเรียนแพทย์เพราะโน่นเพราะนี่ แรก ๆ ลูกเขาไม่เคยคิดจะเรียนค่ะ เขาอยากเรียนวิศวะหรืออะไรที่เกี่ยวกับเทคโนโลยีมากกว่า ตอนเด็ก ๆ เขาเคยอยากเป็นนักฟุตบอล เขาชอบเตะฟุตบอล (ถึงปัจจุบันก็ยังชอบ) ตอนประถมฯ เคยฝันว่าอยากเป็นนักฟุตบอลของโรงเรียน วันคัดเลือกตัวนักกีฬาทีมโรงเรียน เขาแต่งตัวเท่ห์ สวมรองเท้าฟุตบอลคู่ใหม่ เตรียมตัวจะไปคัดเลือกตัว สายวันนั้น คุณย่าดูแลเขาค่ะ พอแต่งตัวเรียบร้อย ก็ลงบันไดมาพร้อมกัน ที่บ้านเยาวราชนี่บันไดเป็นไม้แคบ ๆ และชันมาก คุณย่าเดินลงบันไดมาก่อน เขาเดินตามหลังลงมาค่ะ รองเท้าคู่ใหม่กับบันไดไม้คงไม่เข้ากัน เขาลื่นไถลตกบันไดบ้านแล้วไปชนถูกคุณย่าตกบันไดไปอีกคน วันนั้นคุณย่าต้องเข้าโรงพยาบาลเพราะกระดูกแขนตรงข้อศอกเคลื่อน เขารู้สึกผิดที่ทำให้คุณย่าบาดเจ็บและห่วงคุณย่ามาก จึงไม่ได้ไปร่วมคัดเลือกตัวนักฟุตบอล ตอนเกิดเหตุค่อนข้างซีเรียสค่ะ แต่เมื่อเหตุการณ์ผ่านไป เราก็นึกขำ และมักเอาเรื่องนี้มาคุยกันว่า ดูสิ เหตุการณ์วันนั้นเป็นการสกัดดาวรุ่งพุ่งแรงคนหนึ่งเลยแหละ ไม่งั้นบ้านเราอาจมีนักฟุตบอลทีมชาติก็ได้ เคยดูข้อมูลส่วนตัวที่เขาเขียนต่อเนื่องอีกหลายปี จนถึงมัธยมต้น ก็ยังเห็นเขาเขียนอาชีพในอนาคตว่า นักฟุตบอล เขากลับจากโรงเรียนมาบ้าน ถุงเท้าของเขาจะมีเศษหญ้าจากสนามฟุตบอลติดกลับมาบ้านทุกวัน และรองเท้านักเรียนผ้าใบของเขาจะขาดเป็นประจำ เปลี่ยนรองเท้าบ่อยมาก เขาจะใส่แต่รองเท้าผ้าใบนันยาง เพราะบอกว่าทนกับการเตะฟุตบอลมากกว่ารองเท้ายี่ห้ออื่น ๆ นอกจากการเป็นนักฟุตบอลแล้ว เมื่อเติบโตและเรียนรู้มากขึ้นเขาก็อยากเป็นวิศวกร อยากเป็นนักบิน และอื่น ๆ ทางด้านเทคโนโลยี แต่ไม่เคยคิดอยากจะเป็นหมอเลย นี่ก็เป็นเรื่องราวเล็ก ๆ ของลูกชายค่ะ เขาเปลี่ยนใจมาเลือกเรียนหมอ คงด้วยสิ่งแวดล้อมที่โรงเรียน (ร.ร.เตรียมอุดมฯ) รวมทั้งเพื่อน ๆ ของเขาด้วย ก็คงต้องดูเขาต่อไปน่ะค่ะ สำหรับหนอนฯ คิดว่า เขาเพิ่งเริ่มต้น ยังต้องเผชิญกับปัญหาอุปสรรคอีกหลายอย่าง กว่าจะก้าวผ่านไปพบความสำเร็จขั้นต่อ ๆ ไปได้ ดีใจกับเขาในแง่ที่ว่า เขาเป็นตัวอย่างให้น้อง ๆ ของเขาได้เห็นเรื่องความมุ่งมั่น ความตั้งใจจริง และความรับผิดชอบ่ต่อหน้าที่ตามวัยของเขา หนอนฯ ยังเหลืออีกสองคนค่ะ ต้องออกแรงมากหน่อย เพราะน้องสองคนจะต่างจากพี่ชายมาก (แปลกแต่จริงค่ะ)   โดย: หนอนฯ IP: 58.9.169.106 25 เมษายน 2552 0:46:10 น.

พี่หนอนฯคะ ถ้าหนุ่มน้อยคนโต เป็น " ที่พึ่ง" ได้ละก็ บัวนึกออกแต่คำว่า "นาถ" ค่ะ ฮิ ฮิ ส่วนน้องอีก 2 คน ที่ต้องออกแรงเยอะหน่อย บัวเชื่อว่าคุณแม่หนอนฯ สู้ได้อยู่แล้วเนอะ   โดย: BUATALAY IP: 203.156.37.219 25 เมษายน 2552 11:00:40 น.

คุณบัวคะ คนโตชื่อ "ศรัณย์" ค่ะ ตอนเด็กไม่ต้องการให้ลูกมีชื่อเล่นอะไร อยากเรียกเขาแบบนี้แหละ สั้น ๆ เอ้อ...เพิ่งจะนึกออก ไอเดียนี้ก็คล้าย ๆ ของพ่อพเยียไม่ใช่น้อย ตอนที่ตั้งชื่อน้องเยียก็ไม่ต้องการตั้งชื่อเล่น (ไม่ได้ลอกเลียนเลยนะนี่) แต่ปรากฏว่า จนแล้วจนรอด อาม่าก็ไม่สามารถออกเสียงเรียกหลานชายคนแรกได้ชัด ๆ เพราะเมื่อเรียกหลาน ก็กลายเป็น "สลัม" ไปซะทุกที เราพ่อแม่ก็เลยต้องหาชื่อเล่นให้ลูก ที่ให้อาม่าออกเสียงเรียกได้ชัด ๆ ง่าย ๆ ก็เลยมาลงตัวที่ "เจ" (ไม่มีความหมายอะไร แต่ในความรู้สึก เหมือนหมายความว่า อาหาร เจ อะไรทำนองนั้นมากกว่าที่จะเป็นคำว่า J ในภาษาอังกฤษค่ะ) เมื่อนึกย้อนหลัง ก็เห็นว่ามีเรื่องเล่าขำ ๆ เกี่ยวกับลูก ๆ มากมายค่ะ มักจะมาเล่าสู่กันฟัง โดยเฉพาะหนูแป้งน้องคนเล็กและหนูฟ้าหลานสาวจะชอบให้หนอนฯ เล่าเรื่องราวตอนเด็ก ๆ ของพวกเธอและพี่ชายให้ฟังเสมอ เรื่องโน้นเรื่องนี้ ก็สนุกดีค่ะ น้องสองคน น้องชายคนถัดจากคนโตชื่อ "โซนิค" (sonic) เพราะว่า พี่ชายเขาเป็นคนตั้งให้ค่ะ มาจากตัวการ์ตูน โซนิคเจ้าหนูสายฟ้า อะไรทำนองนั้น ส่วนหนูแป้งที่ได้ชื่อ "แป้ง" ก็เพราะที่บ้านทำขนมจากแป้ง แป้งมีสีนวลขาว ฟู และชื่อของแป้ง ก็คล้องกับชื่อเล่นของหนอนฯ เพราะมีตัว ป.ปลา เหมือนกัน อาผู้ชายที่ทำขนมเป็นคนตั้งให้ ก็เลยลงตัวที่ชื่อนี้เพราะแป้งเขาจะมีผิวขาวตัวฟู ๆ อ้วน ๆ อ่ะค่ะ แต่แกก็มักจะมาบอกตอนโตนี่แหละว่า ขอเปลี่ยนชื่อเล่นได้มั้ย ชื่อ แป้ง มันโหลจังเลย ลูกสามคนจึงมีชื่อเล่นไปกันคนละทิศละทาง ไม่เหมือนบ้านคนอื่น เพราะเหตุนี้แหละค่ะ   โดย: หนอนฯ IP: 202.28.180.202 27 เมษายน 2552 17:31:10 น.

มาแสดงความยินดีกับพี่หนอนฯด้วยนะคะ พี่คงจะหายเหนื่อยได้บ้างแล้ว ระลึกถึงเสมอค่ะ   โดย: ภูเพยีย 27 เมษายน 2552 19:00:08 น.

ขอบคุณจ้ะภูเพยีย ลูกสาวคนเก่งของภูเพยียเองก็ลงตัวกับสิ่งที่เลือกแล้วใช่มั้ยจ้ะ พี่หนอนฯ แวะไปคุยที่บล็อกแล้วล่ะ ก่อนหน้านั้นคุยยาว แล้วข้อความก็อันตรธานไปทั้งหมด เพราะนิ้วที่เคาะแป้นคีย์บอร์ดมันไวไปหน่อยน่ะ ระลึกถึงเช่นกันจ้ะ   โดย: หนอนเมืองกรุงฯ 28 เมษายน 2552 1:16:12 น.

กองเชียร์มาแล้วจ้า.... มาช้าไม่เป็นไรเนอะ เพราะเราหนุงหนิงตามสายกันจนหมดพุงจะคุย คิดกี่ทีก็ยังยินดีที่เจได้เรียนแพทย์ในที่สุด เพราะในสายตาหนู อาชีพในวงการแพทย์เป็นงานที่เหมือนทำกุศลไปในตัว ไม่ใช่อาชีพอื่นไม่มีตรงนี้ แต่อาชีพแพทย์และพยาบาล(เข้าข้างตัวเองด้วย) เห็นได้เป็นรูปธรรมมากที่สุด การทำงานที่ได้ช่วยเหลือคนให้พ้นทุกข์แบบต่อหน้าต่อตา ทุกครั้งที่ทำจะเกิดความภูมิใจอิ่มใจตอบแทนเสมอทันที ยังไม่นับอื่นๆที่จะสะสมไปตามระยะเวลาก่อเกิดเป็นทัศนคติอะไรอีกมากมายในชีวิต... ก็เลยอยากให้เจได้สัมผัสความสุขจากงานเช่นนี้ นอกเหนือจากการเป็นที่พึ่งของครอบครัวจ้ะ.... พูดแล้วก็อยากได้มีโอกาสกลับไปทำงานอีก..จริงๆนะ แหม..วันนี้น้าพูดเก่งจัง ฝากความรัก ความปรารถนาดีถึงหลานๆทั้งห้าที่บ้านสำเพ็งด้วยนะจ๊ะ แต่อู๊ย...พรุ่งนี้จะไปเขาใหญ่กันแล้วนี่ ขอให้สุขสันต์หรรษามากๆนะคะ ได้ยินเสียงบ่อยๆ แต่ก็ยังคิดถึงเสมอค่ะ   โดย: ตะเบบูญ่า IP: 58.8.60.165 30 เมษายน 2552 18:38:22 น.

ตะเบบูญ่าจ๊ะ ไปคุยบล็อกไหนคึกคักที่นั่น วันนี้คิดถึงหนอนเลยแวะเข้ามาคุยตอนดึก ๆ กะว่าหนอนยังไม่นอน คนสนิทกระซิบว่าไปเขาใหญ่ ดีค่ะเหนอนไปพักผ่อนสูดอากาศบริสุทธิ์บนเขา วันนี้ไม่ต้องรดน้ำต้นไม้ใช่ไหมคะ ฝกตกมาสองวันแล้ว ไม่เปลืองน้ำประปาดีค่ะ ขอให้สองศรีพี่น้อง (หนอนและตะเบบูญ่า) มีความสุขมาก ๆ นะคะ คิดถึงเสมอ   โดย: นกขมิ้น IP: 124.122.160.128 1 พฤษภาคม 2552 23:28:41 น.

แวะมาด้วยความระลึกถึงค่ะพี่หนอนฯ ความเหงาหรือความรู้สึกเศร้าสร้อยในหัวใจของเรานี่แปลกจริง อุบัติขึ้นได้กับทุกเพศทุกวัยไม่เลือกชั้นวรรณะ แม้กระทั่งคนที่งานยุ่งหัวฟูแทบอยากเป็นทศกัณฑ์ ทั้งมือทั้งหน้าทั้งตัว ทำงาน สิบสองชั่วโมงต่อวันยังไม่วายมีเวลาแว๊บไปเหงาเอาจนได้ เอ..ฤาจะเป็นเพราะว่านั่งทำงานอยู่ข้างหน้าต่างที่เห็นใบมะฮอกกานีร่วงหล่นเฉกเช่นเมื่อคราวลมหนาวพัดเยือน แต่นี่คงเป็นใบไม้ที่ร่วงหล่นเพราะลมฝนมาเยือนกระมังคะ อิจฉาวันเวลาที่เหมาะสมที่ทำให้คนงานยุ่งเช่นพี่หนอนฯ ได้มีเวลาอ่านหนังสือดีๆ เพราะน้องเองเริ่มต้นปีมานี้อ่านหนังสือนับเล่มได้เลย เดือนนึง ไม่ถึง เล่ม แต่เวลาส่วนใหญ่ช่วงพักสายตา อยู่กับต้นไม้ใบหญ้าเสียส่วนใหญ่ แต่ความสุขเล็กน้อยนี่ทำให้สุขกายสุขใจนัก พี่หนอนฯ สบายดีนะคะ คิดถึงค่ะ   โดย: โมกสีเงิน 6 พฤษภาคม 2552 16:20:21 น.

ตะเบบูญ่าจ๊ะ ต้องขอขอบคุณที่เป็นแรงเชียร์โดยเฉพาะทั้งเหตุและผลต่าง ๆ ที่ฝากน้องแป้งมากระซิบบอกพี่ชาย เขาเป็นเด็กกิจกรรมเหมือนกัน ไม่ใช่เด็กคงแก่เรียนซักเท่าไหร่ เข้าไปแล้วก็ได้รับหน้าที่จากพี่ ๆ เรียบร้อยแล้ว ยังไม่มีโอกาสไปเยือนบ้าน อยากไปช่วยรดน้ำต้นไม้ที่บ้านน่ะ วันนี้เด็ก ๆ ไปเที่ยวหัวหินต่ออีกสามวัน (5 - 7 พ.ค.) เที่ยวก่อนเปิดเทอมน่ะ ส่วนพี่หนอนฯ ไม่ได้ไปเพราะลาหยุดงานต่อเนื่องไม่ได้ค่ะ เที่ยวเขาใหญ่ก็สนุกดี แต่ไม่มีอะไรประทับใจซักเท่าไหร่ ******** พี่หมิ้นจ๊ะ ขอบคุณที่คิดถึงกัน หนอนฯ ยังนอนดึกอยู่ แต่ก็พยายามลดสถิติลงเท่าที่จะทำได้ เพราะคุณพยาบาลตะเบบูญ่าคอยส่งเสียงปรามอ่ะค่ะ อีกวันพี่หมิ้นเราก็จะย้ายบ้านแล้ว ที่อยู่เก่ายังติดต่อได้หรือเปล่า ยังไงพี่หมิ้นส่งที่อยู่ใหม่มาให้ด้วยนะคะ ที่อีเมลหนอนฯ นี่ล่ะ hnonmoengkrung@yahoo.com เผื่อมีอะไรจะได้ติดต่อได้ค่ะ ว่าแต่ว่าวันนี้ส่งไปรษณีย์ไปยังที่อยู่เก่า จดหมายจะไปถึงพี่หมิ้นหรือเปล่า ? ********* สวัสดีจ้ะโมกสีเงิน ดีใจที่ยังไม่ลืมกัน ความเหงา...เกิดขึ้นได้เสมอ แม้จะอยู่ในหมู่คน ร้สึกเหงานิด ๆ ก็ทำให้เราได้ตระหนักนึกถึงหลาย ๆ สิ่ง และคิดถึงใครบางคน บางครั้งพี่หนอนฯ ก็ชอบความเหงาเหมือนกันนะ อยู่กับต้นไม้ก็ได้ความเพลิดเพลินไปอีกแบบหนึ่งค่ะ บางช่วงบางจังหวะของชีวิต...เราก็อยากเปลี่ยนแปลงบ้าง บางที...อาจพบสิ่งที่ลงตัวกว่าที่เคยเป็นอยู่ก็ได้ค่ะ พี่หนอนฯ สบายดีค่ะและยังคิดถึงโมกเช่นกัน ว่างหรือเหงาก็แวะมาคุยกันอีกเน้อ...   โดย: หนอนเมืองกรุงฯ 7 พฤษภาคม 2552 0:27:35 น.

พรุ่งนี้จะวันหยุดยาวอีกแล้วค่ะพี่หนอนฯ ช่วงนี้มีวันหยุดต่อเนื่องยาวไปหน่อย ทำให้กิจกรรมที่วางแผนเอาไว้ หมด ต้องวางแผนกันใหม่หากิจกรรมใหม่ทำแล้วล่ะค่ะ กะว่าจะปลูกต้นไม้พร้อมๆ กับพายุฤดูร้อนที่กำลังย่างกรายในวันนี้ พี่หนอนฯ ละคะพาน้องแป้งไปเที่ยวไหนคะ ขอให้มีความสุขในวันหยุดค่ะ   โดย: โมกสีเงิน 7 พฤษภาคม 2552 14:03:13 น.

คุณโมกจ๊ะ วันหยุดยาวนี้ ไม่ได้ไปไหนค่ะ อยู่บ้าน เคลียร์เรื่องราวของลูก ๆ ที่กำลังจะเปิดเทอมในสัปดาห์หน้านี้แล้ว ขอให้ต้นไม้ที่ปลูกโตวันโตคืนให้คนปลูกได้ชื่นใจเร็ว ๆ นะ มีความสุขในวันหยุดเช่นกันจ้า   โดย: หนอนเมืองกรุงฯ 7 พฤษภาคม 2552 23:31:39 น.

สวัสดีค่ะพี่หนอน :))) โหหหห..(ไม่ใช่น้ำโหนะคะ) กระดาษ-ระยะทาง-ความระลึก(คิด)ถึงกันเนี่ย ใช้เวลาเดินทางนานมากกก จะบอกได้เต็มปากไหมคะว่า --ความรู้สึกที่มาช้า ๆ แต่ดี-- เป็นว่า อุตส่าห์เดินทางมาถึงมือพี่หนอนฯได้ ก็ดีแล้ว ภูเพยียก็เข้าใจว่า ถึงมือผู้รับนานแล้ว แต่เข้าใจว่า พี่หนอนฯกับภูเพยีย ยุ่ง วุ่นวายกับเรื่องลูก ๆ ไม่แพ้กัน เด็ก ๆ เปิดเทอมตั้งแต่เมื่อวานแล้วค่ะ เจ้าแฝดย้ายไปโรงเรียนที่พี่เขาเคยเรียนและจบจากที่นั่น ภูเพยียตื่นเช้ากว่าปกติหนึ่งชั่วโมง เสียศูนย์เหมือนกัน ปรับตัวไม่ค่อยทัน ยืนหลับตาเปียผมให้ลูก ทำอาหารเช้า เพราะช่วงนี้พ่อเด็ก ๆ ไปอบรมผู้ปริหารเป็นเดือน เหนื่อยสุด ๆ ไม่มีเวลาอ่านหนังสือก่อนนอน หนังก็พักก่อน เพราะเหนื่อยจริง ๆ อาทิตย์นี้ จะไปส่งเจ้าคนโตเข้าหอพัก เอารถมอ 'ไซค์ไปไว้ให้ใช้ พอขี่ไปหาอะไรกินใกล้ ๆ มอ ช่วงแรกคุณยายไปอยู่เป็นเพื่อน ภูเพยียอาจตามไปทีหลัง เพราะเจ้าตัวเล็กเปิดเทอม เอาเป็นว่า เราต่างมีภาระ และเราเข้าใจกันดีเรื่องเวลา พี่หนอนฯ ไม่ต้องกังวล และไม่ต้องเอามาเป็นภาระหรือเกรงใจภูเพยีย ไม่ว่าจะตอบจดหมาย หรือมาเม้นท์นะคะ เข้าใจพี่จริง ๆ ตามสบายเถอะค่ะ เอาง่าย ๆ เราระลึกถึงกันในใจเรื่อย ๆ ภูเพยียว่างกว่าพี่แน่นอน อย่างน้อยก็ไม่ต้องเดินทาง และก็ไม่ต้องทำงานบ้าน ลมฟ้าอากาศที่บ้านนอก ก็ล่อหลอกเราทุกวันค่ะพี่ นี่แหละอารมณ์ผู้หญิงฤดูฝน ครึ้มฟ้าครึ้มฝน ตามอารมณ์ ตั้งท่าว่าจะตก จู่ ๆ ก้อนเมฆทะมึนก็เคลื่อน ฟ้าแจ่มกระจ่าง บ้างไม่มีวี่แววจะตก จู่ ๆ ก็สาดซัดจนเราตั้งตัวไม่ทัน คนแถวนี้..เค้าเรียกฝนไล่ไก่น่ะค่ะ เลยว่าฤดูฝน กับคนฝัน ๆ นี่ ช่างเข้ากันเสียนี่กระไร วันไหนเอาใจไปผูกติด ก็จะเป๋เหมือนกัน เช้านี้ก็อึมครึม มืดฟ้ามัวฝันเหมือนกัน สาย ๆ ก็อาจจะแดดแจ๋ เอาแน่ไม่ได้ ช่วงที่ผ่านมาภูเพยียอ่านหนังสือได้ค่อนข้างเยอะ ไม่มีเวลามาเล่า มาเขียนเท่าไหร่ แต่อยากบอกว่า อ่านหนังสือแนวอินดี้มาก บางวันจมอยู่แบบนั้น นานนนนน ไม่ยอมสลัดให้หลุด ส่วนใหญ่น่ะ เป็นความแปลก เล่าแปลก ๆ เหงา ๆ สับสน คน คน ระคนกัน ไม่มีบทสนทนา ไม่มีบรรยากาศ เหมือนอ่านทะเลยามไร้คลื่น แต่มันกระเพื่อม ๆ ให้รู้ว่า มันไม่สงบนะ หนังสือแนวนี้ค่อนข้างเยอะ ภูเพยียไม่เชิงชอบงานแนวที่อนุสรณ์ ติปยานนท์เขียนซะทีเดียว แต่อ่านงานเขาค่อนข้างเยอะ ไม่โปรด แต่ก็ไม่สามารถเลิกอ่านงานเขาได้ เหมือนอ่านมุราคามิช่วงนี้ เอามากอง อ่านอย่างกระหายน่ะพี่ แล้วในที่สุด ก็รู้จักตัวเองมาหน่อยตรงที่ว่า ฉันชอบแบบคุณประภัสสรนี่แหละ ชอบตัวหนังสือแบบนี้ กลับไปอ่าน อำนาจ อ่าน ชี้ค ก็โอเคเหมือนเดิม หรืออายุมาก อ่านงานแบบพี่ปอน พี่โดมเขียน มันเวิร์กจริง ๆ ยังรักงานสะอาด ๆ ตัวหนังสือโปร่ง ๆ มีความสุขแบบพี่จิกเหมือนเดิม แต่วันนี้ บทกวีของ เรวัตร์ พันธุ์พิพัฒน์ค่ะ อยากเขียนกลอนค่ะพี่ แล้วจะมาฝากอ่านนะคะ คิดถึงพี่หนอนฯค่ะ -- แงแงแง ทำไมถึงวางซ้ำ ๆ อย่างนั้นหนอ ขอโทษค่ะพี่หนอน ฯ กรุณาลบ เม้นท์ข้าบนของภูเพยียทีเถอะค่ะ   โดย: ภูเพยีย 13 พฤษภาคม 2552 8:37:45 น.

ภาพไอหมอกคลอเคลียจอมปลวกหน้าบ้าน หลังฝนตก-- เอามาฝากพี่หนอนฯค่ะ เช้านี้ อากาศดีมาก ๆ จดหมายกำลังเดินทางมาหาพี่อีกหนึ่งฉบับนะคะ คิดว่าไม่หาย แต่อาจช้าาาา..   โดย: ภูเพยีย 20 พฤษภาคม 2552 7:29:38 น.

สวัสดีค่ะพี่หนอนฯ รีบมาบอกพี่ว่าขอบคุณมากกกกค่ะ กับโปสการ์ดดี ๆ มีความหมาย ที่บอกได้ว่า ระลึกถึงกันจริง ๆ สัมผัสได้เลย มันมีนะคะอารมณ์แบบนี้ที่หยิบโปสการ์ดแล้วนึกถึงใคร ที่เราอยากส่งให้ ผู้ให้และผู้รับใจตรงกัน รู้สึกดี ดีใจ และสิ่งของที่ส่งมาให้ ชอบใจจัง เพราะเป็นคนชอบขีด ๆ เขียน ๆ แล้วก็เก็บหมก ๆ ไว้อ่านเองจริง ๆ ด้วย ขอบคุณค่ะขอบคุณ บางทีคิดว่าส่งอีเอ็มเอสมันสิ้นเปลืองนะคะ แต่คิดถึงความรู้สึกเวลาเราส่งของถึงใคร ก็อยากให้เขาได้รับเร็ว ๆ ทั้ง ๆ ที่ ช้าเร็วก็ถึงเหมือนกัน (แต่ความรู้สึกไม่เหมือนกัน) และการมาที่ใครได้รับของเร็วขึ้นกว่าปกติ มันรู้สึกดีกว่าจริง ๆ นะ เข้าใจคนส่งให้เลยว่ารู้สึกแบบนี้แน่ ภูเพยียมีความสุขดีค่ะ สบาย ๆ เรื่อย ๆ คนอยู่กับที่น่ะค่ะ ได้เล่นเน็ตนี่ เจ๋งสุดแล้ว ตะลอน ๆ จนพอใจในวัน ๆ ไม่แน่นะคะ..เสาร์อาทิตย์นี้จะไปเชียงราย ถ้าไม่ติดอะไร -- ทางที่ไปก็คุ้นนะคะ สายแม่จันน่ะ เลียบ ๆ ถนน ดูภูเขาไป หลังฝนตก หมอกฝนสวยกว่าที่หน้าบ้านภูเพยียอีก ไว้โอกาสดี ๆ จะเก็บภาพมาฝากพี่หนอนฯชมค่ะ   โดย: ภูเพยีย 21 พฤษภาคม 2552 7:55:02 น.

ขอบคุณจ้ะภูเพยีย ที่แวะมาวางข้อความไว้ที่นี่ด้วย พี่หนอนฯ แวะไปที่บ้านภูเพยียแล้ว ชอบไปตอนที่นั่น เพราะถือโอกาสสำรวจตรวจดูว่าภูเพยียเขียนและบอกเล่าเรื่องราวอะไรอยู่ ชอบภาพไอหมอกคลอเคลียจอมปลวกหน้าบ้านจัง สำหรับพี่หนอนฯ ถ้าอยู่กับบ้านละก็ ไม่เห็นอะไรหรอก นอกจากตึกรามบ้านช่อง หลังคาบ้าน เสาอากาศ (สารพัดเสา) จานดาวเทียม ฯลฯ อะไรทำนองนั้น จะได้อากาศชื่นบ้างก็ตอนไปยืนรับแดดรับลมตอนตากผ้าอยู่ที่ชั้นดาดฟ้าของบ้าน ถ้าเป็นเวลาเช้าหน่อย....ก็จะได้ยินเสียงนกร้องทักทายบ้าง เงยหน้าสูงขึ้นไป จึงได้เห็นแผ่นฟ้ากว้างอย่างที่อยากเห็น โชคดี...ที่ได้มาทำงานที่ศาลายา อย่างน้อยก็ยังได้กลิ่นอายธรรมชาติอยู่บ้าง เพราะยังอุดมด้วยต้นไม้ใบหญ้า นานาสารพัดสัตว์ (จริง ๆ) ยังชอบที่ได้ยินเสียงนกร้องเพลง บางครั้งก็ยังได้เห็นกระรอกวิ่งตามต้นไม้ใหญ่ มะฮอกกานีริมหน้าต่างยังทำหน้าที่ของมันอย่างซื่อสัตย์ตามฤดูกาล เวลาเย็น...ถ้าไม่รีบเร่งจนเกินไปนัก พี่หนอนฯ มักชอบเดินเท้าจากอาคารที่ทำงานออกไปขึ้นรถตู้โดยสารที่มีท่าจอดรถอยู่หน้ามหาวิทยาลัย (ประตู 1 - ตึกทำงานพี่หนอนฯ อยู่ประตู 2) ถึงจะไกลไปบ้าง แต่ก็ถือโอกาสเดินออกกำลังกาย สูดกลิ่นหอมของแดดเย็น ชื่นตากับสีเขียวของต้นไม้ใบหญ้าและสีสันของดอกไม้ริมทาง บางวันก็ได้เห็นดวงตะวันสีส้มสุกตกลับขอบฟ้าทางทิศตะวันตกด้วย นับเป็นความสุขง่าย ๆ ของคนเมืองอย่างพี่หนอนฯ จ้ะ (ขออวด.หน่อย...555) แล้วค่อยคุยกันอีกนะ   โดย: พี่หนอนฯ IP: 10.20.3.30, 202.28.180.202 21 พฤษภาคม 2552 12:12:40 น.

สวัสดีค่ะพี่หนอนฯ ดีใจจังจดหมายมาถึงมือผู้รับแล้ว จดหมายมันซ่อนความในใจไว้ได้ นอกจากชื่อผู้รับเท่านั้น แต่หลงรักโปสการ์ดเพิ่มขึ้น เห็นเสน่ห์ของเมืองนั้น ๆ ที่เราไปเยือน ส่งหาคนที่รักและคิดถึง เสน่ห์แห่งลายมือ แม้ข้อความที่เขียนไม่ลึกซึ้งมากนัก และบางคนก็เลือกแม้แต่แสตมป์สวย ๆ ต่อให้แปะน้ำลายมา เราก็ยังยิ้มชื่นนะพี่ว่ามั้ย ภูเพยียบ่นอะไรต่อมิอะไรมากมายเลยที่บล็อกเมื่อวานนี้ หลังจากที่ไปส่งลูกสาวที่เชียงรายมาแล้ว ไม่ค่อยแฮปปี้เท่าไหร่นักค่ะ แต่ก็อยากให้เขาปรับตัว เราไม่ได้อยู่กับเขาไปตลอดชีวิตหรอก ยังไงก็ต้องให้วิชาเขาเป็นสมบัติ เขาเรียนไม่เก่งค่ะ จะเรียกเก่งยังไม่ได้หรอก เรียนปานกลาง ต้องขยันอีกเยอะ อันนี้ต้องรู้ตัวเองด้วย ก็ต้องตามดูเขาห่าง ๆ แย่งนี้ล่ะ เมื่อวานก็เมสเสสหาน้องว่า เหงามาก อยากกลับบ้าน เราก็เฉย ๆ ไม่อยากโทรฯบ่อย ก็ให้เด็ก ๆ เขาคุยกันเอง ใหม่ ๆ ก็แบบนี้ คุยมากก็ใจเสียเปล่า ๆ เราก็จะร้องไห้ด้วยสิพี่ 55 ลูกชายพี่หนอนฯเก่งมากเลยค่ะ อยู่ใกล้พ่อแม่น่ะดีแล้ว เป็นจริงทุกอย่างที่พี่พูดมา งานของพจนา --ภูเพยียอ่านน้อยมากค่ะ มาไล่เก็บ และค่อย ๆ อ่าน อ่านได้แต่ยากจะเข้าใจจริง ๆ อ่านซ้ำ ๆ ในแต่ละช่วงเวลา ความรู้สึกก็เปลี่ยน แต่รู้สึกคุ้มค่าทุกครั้งที่อ่านน่ะค่ะ เช้านี้ภูเพยียจะไปอำเภอ เพื่อจะย้ายทะเบียนบ้านให้ลูก มีผลต่อบัตรทองอะไรด้วยมั้งคะ แล้วจะเข้ามาคุยกับพี่หนอนฯอีกนะคะ   โดย: ภูเพยีย 26 พฤษภาคม 2552 8:12:52 น.

พี่หนอนฯคะ ส่งโปสการ์ดมาให้พี่หนอนฯนะคะ ตั้งแต่วันพุธที่ผ่านมา เพราะโปสการ์ลงทะเบียนและอีเอ็มเอสไม่ได้ ก็เลยแล้วแต่คุณไปรษณีย์ พี่สบายดีนะคะ   โดย: ภูเพยีย IP: 118.172.50.48 29 พฤษภาคม 2552 13:56:57 น.

สวัสดีหนอน สบายดีนะ ดราไม่อยากเป็นศิลปินง่ะ มันโหลมั่กพระเอกลิเกก็เป็นศิลปิน นักร้องแกรมมี่ก็เป็นศิลปิน เป็นเป็ดได้ไหม ปอนเป็ด -ปอยเปรต ๕๕๕ ดแ ดูวาวี อีกที สวยแฮะ ของโดมเขามีม้า เราเอามาวาดลายเส้นฝึกมือ วาดไปวาดมา อยากขึ้นไปหาวาดของจริง เฮ้อ ใกล้แค่นี้ ยี่สิบปีแล้วมั้ง ขึ้นไปวาวีครั้งสุดท้าย   โดย: สัญจร ดาวส่องทาง 30 พฤษภาคม 2552 18:23:28 น.

มาอ่านทั้งบล็อก ทั้งเม้นท์อยู่ซะนานเลยค่ะ คนคุ้นเคยกันทั้งนั้นเลยค่ะ และเป็นเพื่อนหนอนหนังสือด้วยกัน เอ หรือที่นี่จะเป็นรังหนอนขนาดใหญ่นะคะเนี้ย น้องแป้งโตไวจังค่ะ หนอนตัวน้อยที่น่ารัก   โดย: ยิปซีสีน้ำเงิน 6 มิถุนายน 2552 18:57:27 น.

ตามหลังคุณยิปซีมา เห็นหลังไวๆ ห่างไปแค่ สามวันค่ะ ฮา ช่วงนี้ไม่มีพัฒนาการในการอ่านซะเลยค่ะ ฝนมาทำให้หลงไหลต้นไม้ซะแทน สบายดีนะคะ คิดถึงค่ะ   โดย: โมกสีเงิน 9 มิถุนายน 2552 10:53:34 น.

สวัสดีค่ะพี่หนอนฯ วันนี้คอมมีปัญหาต้องพิมพ์ในเวิร์ดก่อนมาวาง เพราะพิมพ์ไทยไม่ได้ เมื่อวานแฟนเอาไปโหลดหนังแล้วไงไม่ทราบ มันรวนเลยค่ะเช้านี้ เห็นคูนเหลืองอร่ามก็นึกถึงถนนสายหลังมอชอเหมือนกันค่ะ เพราะหน้าร้อน ภูเพยียจะเก็บตัวแข่งกีฬามหา’ลัย อากาศแห้ง ๆ ความสดชื่นจากสีเหลืองทอนอารมณ์แล้ง ๆ ได้เยอะ ถึงรู้สึกประทับใจในบทกวี เห็นความมีชีวิตชีวาไงคะ ชีวิตก็เงี้ย มีร้อน แล้งภายใน ถ้าไม่เคยผ่านไฉนจะรู้ซึ้งถึงความรื่นรมย์ของชีวิต ภูเพยียค่อย ๆ ซับความรู้สึกที่พี่เล่าเกี่ยวกับการเดินทางโดยรถเมล์ในเมืองหลวง มองสิ่งรอบตัว ไม่ทราบว่า ขณะไหนหนอที่ใจมองหาความงามให้ชีวิตได้ หากใจเหนื่อยล้ามากเกินไป บางคน รู้จักชีวิต ไม่ว่าอยู่ซอกไหนของความพลุกพล่าน ก็ดูเขาช่างปรับตัวได้ดี อันนี้น่าชื่นชม พี่หนอนฯ ก็น่าจะเป็นคนประเภทหลังเสียมากกว่า คนที่เข้าใจชีวิต ไม่ตึงเกินไป ไม่อ่อนไหวเกินควร ภูเพยียมีใจผูกติดกับภาพมายา ความไร้สาระอยู่เยอะ ไม่ว่าจะเสพกวีหรือฟังเพลง เข้าใจตัวเองตรงนี้อย่างดี เพียงแต่เป็นพัก ๆ แล้วก็ดึงตัวออกมาโดยไว เพราะบางครั้งการอินกับเพลงหรือความหลังนาน ๆ มันก้าวต่อไปไม่ได้ เมืองหลวงยังเป็นที่ ๆ พวกเราอยากไปพักผ่อนในวันหยุดยาว ๆ อยู่ พี่หนอนฯเชื่อหรือเปล่าคะว่า เรายังอยากไปเที่ยวตลาดน้ำอัมพวา ไม่ใช่อยากแค่เห็นหิ่งห้อยหรอก แต่อยากไปดูตลาดน้ำ อยากเดินดูวิถีชีวิต ไม่รู้สิคะ ย้อนวัยเยาว์เราก็ลูกหลานแม่น้ำเหมือนกัน เด็กริมน้ำเจ้าพระยา ลูก ๆ เห็นหิ่งห้อยก็ดีใจกันใหญ่ แต่เขาถามมากเมื่อเขาฟังนิทานหิ่งห้อยของเฉลียงน่ะพี่ เจ้าคู่แฝดเป็นเด็กที่มีคำถามและความคิดแปลก ๆ เยอะ ตอบกันไม่หวัดไม่ไหว ดีนะที่พ่อเขาตลก หาทางออกได้เสมอ บ้านเราจึงไม่ค่อยเหงา ไม่ได้บ่นปากเปียกปากแฉะกับเจ้าคนโตเหมือนก่อน เขาสนุกกับกิจกรรมนะคะพี่ โทรฯมาหาน้องแทบทุกวัน เขียนโปสการ์ดมาคุย กำลังปรับตัว ภูเพยียอยากให้เขามีความสุขในการใช้ชีวิตมากกว่า เราไม่คาดหวังสูงมาก เพราะเขาเรียนไม่เก่งเลย แต่เขามีความพยายามสูงอยู่ เราก็ดีใจ ที่เขาบอกว่า เขาอยากเรียนให้จบ ดีใจนะคะ ได้ยินแค่นี้ก็สบายใจ เราไม่สามารถกดดันเขามากกว่านี้ ไม่สามารถจะสร้างเขาให้เป็นต้นไม้ที่แกร่งได้หรอก สติปัญญา เขาเป็นคนส่วนใหญ่ ไม่ไบร้ท์ เราเข้าใจมากกว่า นี่ถ้าเขาสอบเพื่อเรียนแนวศิลปะได้ เราก็ยินดีที่จะสนับสนุน ภูเพยียเล่าเรื่องลูกให้พี่หนอนฯฟังเยอะเลย หรือเป็นเพราะเราคล้าย ๆ กัน หนังสือที่พี่หนอนชวนอ่าน ภูเพยียอ่านแล้วค่ะ งานของมูราคามิเล่มนี้ “เส้นแสงที่สูญหาย เราร้องไห้เงียบงัน” รีวิวไปบ้างแล้ว ฝากหนังสือเล่มนี้ให้พี่อีกคนอ่านด้วย อยากให้เขาได้อ่านเช่นกัน งานของนักเขียนคนนี้ อ่านได้เป็นบางเรื่องค่ะพี่ ไม่ได้ชอบทุกเรื่อง ซื้อไว้เยอะเหมือนกันค่ะ คิดแค่ว่าอยากอ่านงานหลาย ๆ แนวแค่นั้นเอง เพราะเราก็รู้แล้วว่าเราชอบงานประเภทไหน ช่วงนี้อ่านงานของคุณหญิงจำนงศรีค่ะพี่ และแนวธรรมะแบบเริ่มต้นเล่มอื่น ๆ มีบทกวี วรรณคดี ดี ๆ น่าสนใจเยอะ ว่างเมื่อไรก็จมอยู่กับตัวหนังสือเหล่านี้ ความสุขเล็ก ๆ น้อยในชีวิตประจำวัน ช่วงนี้ก็ดูหนังเยอะด้วยค่ะพี่ เขียนบล็อกน้อยลง เพราะหนักไปทางเขียนไม่มีสาระอะไรมากกว่า ไม่มีอะไรจะเขียนด้วย ไม่มีใจ สัพเพเหระด้วยค่ะช่วงนี้ เข้าบล็อกก็อ่านแต่งานคนอื่น ๆ ไปวัน ๆ รู้สึกรอบตัวเรามีแต่คนเก่ง ๆ ระดับไม่ธรรมดาและอัจฉริยะทั้งนั้นเลยค่ะ ถือเป็นกำไรชีวิตที่เราได้มีโอกาสเห็นความพิเศษของพวกเขาน่ะ ก่อนที่จะดึงตัวออกมาอยู่กับหนังสือของเราเหมือนเคย ขอบคุณพี่หนอนฯที่ไปทักทายนะคะ ไว้คุยกันยามว่าง ระลึกถึงพี่เสมอเช่นกันค่ะ   โดย: ภูเพยีย 22 มิถุนายน 2552 7:56:17 น.

สวัสดีค่ะพี่หนอนฯ เราโชคดีหลาย ๆ อย่างนะคะพี่ถ้าคิดย้อนไปแล้ว อย่างน้อยพ่อแม่ก็พยายามดิ้นรนที่จะหาทางให้ลูกได้เรียนสูง ๆ เราเองไม่รู้หรอกว่า การศึกษามันสำคัญหรือเป็นโอกาสให้เจอสิ่งดี ๆ ในชีวิตหลายอย่าง อย่างน้อยชีวิตก็ได้เติบโต เป็นสิ่งที่ติดตัวเราไปจนตาย อย่างอื่นที่อยากได้ก็ค้นไขว่เอาเองเพราะพ่อแม่ปูรากฐานที่สำคัญให้เราไว้แล้ว ก็เลยมาสนใจเด็ก ๆ ของเรามากขึ้น แต่ก็จะไม่สร้างความกดดันให้เขามากนัก แต่ยามเล็ก ๆ แบบนี้ก็ปล่อยปละละเลยมากไม่ได้ เขายังประสบการณ์น้อย โน่นแน่ะ จนกว่าจะต้องหัดรับผิดชอบตัวเองยามอยู่ลำพังเมื่อเรียนระดับอุดมศึกษา ตอนนี้ล่ะที่ต้องแล้วแต่เขา เราไม่ได้อยู่กับเขาไปทั้งชีวิตแล้วนี่เนาะ ช่วงนี้ภูเพยียอ่านหนังสือแนวธรรมะค่อนข้างเยอะค่ะพี่ และก็อ่านนิยายแปลสลับกันไปบ้างตามโอกาส งานที่ทำกลางวันก็เหมือนตลอดเวลาเหมือนกัน ไม่มีสมาธิพอจะเขียนอะไรเป็นเรื่องเป็นราว ตกกลางคืนก็อยากพักซะแล้ว หรือดีกว่านั้นก็อ่านหนังสือจนหลับคาหนังสือบ่อย ๆ แต่โอโชฯ นั่น ภูเพยียเห็นแล้ว แต่คิดว่ายังไม่มีพื้นพอน่ะพี่ เปิดพลิกไปพลิกมาหลายครั้งแล้ว แต่ไม่ซื้อ ยังไม่อยากอ่าน ทุกครั้งที่ซื้อหนังสือส่วนใหญ่มั่นใจว่าจะได้อ่านจึงซื้อ แต่เล่มนี้ขอไว้ก่อน ยังไม่มีแรงบันดาลใจให้อยากอ่านพอ รู้สึกว่ายาก คงเข้าไม่ถึง แต่อยากฟังพี่หนอนฯพูดถึงอีกครั้งหลังอ่านจบนะคะ พี่หนอนฯว่ามั้ยคะว่า เราหาเวลาทำอะไรได้เสมอแหละหากเราอยากทำ เว้นแต่ว่าเราไม่อยากทำ เราจะมีข้ออ้างให้มัน แต่มีอย่างที่ภูเพยียอยากทำ แต่ไม่ได้ทำ ก็ไม่รู้ว่าจะได้ทำเมื่อไหร่เหมือนกัน ถึงเวลานั้นก็คงได้เล่าให้พี่หนอนฯฟังอีกคน เช้านี้ที่บ้านนอก ฝนโปรยปราย อากาศดีค่ะ ยุ่งแต่เช้าเหมือนกัน เพราะเป็นวันจันทร์ แต่เสาร์ที่ผ่านมาก็ได้เล่นสีน้ำกับเจ้าแฝดนะ ละเลงสีเล่นกัน วาดรูปเล่น อ่านหนังสือเล่มบาง ๆ แต่สาระเอาการอยู่พอควร ไว้จะเขียนอะไรออกมาตามแรงบันดาลใจสั้น ๆ สักเรื่อง ตอนนี้อินเรื่องเล็ก ๆ ของไมเคิล แจ๊คสันอยู่ เพราะชอบเขานะ ชีวิตที่ว้าเหว่ยังไงไม่รู้ค่ะ ชอบเพลง Heal The World ของเขามากเลยค่ะ ฟังหลายรอบแล้วล่ะตั้งแต่รู้ข่าวเขามา เสียดายจัง ว่าง ๆ จะแวะมาคุยที่นี่อีกนะคะ ขอทำงานก่อนค่ะ หวังว่าพี่หนอนฯคงสบายดี รักษาสุขภาพด้วยค่ะ นอนดึกทุกวันเลย   โดย: ภูเพยีย 29 มิถุนายน 2552 9:21:50 น.

หนอนที่รัก วุ่นแน่ ๆเลย นี่เดือนกรกฎาคม เอ๊ะหรือเราเบลอ ยังเห็นน้องแป้งตัวเท่าเดิม   โดย: สัญจร ดาวส่องทาง 13 กรกฎาคม 2552 1:04:11 น.

แวะมาSAY HI ค่ะ มีข้อพระธรรมมาฝาก ค่ะ จงรักเพื่อนบ้านเหมือนรักตนเอง:)   โดย: แป้ง ว.ว. IP: 58.8.250.148 11 สิงหาคม 2552 18:59:07 น.

สวัสดีค่ะ...เห็นวาวีแล้วดีใจเหมือนเจอเพื่อนเรักที่จากกันเนิ่นนานเลยค่ะ เพราะเคยไปเมื่อ20ปีมาแล้ว เป็นการเข้าค่ายทางไกลครั้งแรกในวัยเรียนแล้วก็ตกหลุมรักการเข้าค่าย ตอนนั้นถนนยังไม่ค่อยดีต้องเดินขึ้น บ้านแต่ละหลังก็ก่อสร้างด้วยวัสดุธรรมชาติ ป่าไม้หนาทึบ สัมผัสหมอกได้ตลอดทาง น้ำตกก็สวยงาม อาหารป่ามีให้หามารับประทานมากมาย ถึงตอนนี้ดูวาวีเปลี่ยนไป แต่ก็ยังสวยงาม ทำให้หวนคิดถึงรักแรกพบ(ป่าเขาลำเนาไพร)   โดย: JoySewing 16 สิงหาคม 2552 21:58:31 น.

ไม่ทราบว่าพี่หนอนฯได้รับพัสดุลงทะเบียนหรือยังหนอ ตั้งแต่วันที่ 10 สิงหาฯ น่ะค่ะ   โดย: ภูเพยีย 20 สิงหาคม 2552 9:52:54 น.

นาน ๆ มาที สวัสดีหนอน ดีใจจังที่อัพบล็อกแล้ว คุยในบล็อกโดมหมดแล้ว ไม่รู้จะคุยอะไร   โดย: ลุงบูลย์ IP: 118.173.114.158 1 กันยายน 2552 19:57:06 น.

หวัดดีค่ะพี่หนอนฯ สบายดีนะคะ ปลายฝนต้นหนาวแล้วแต่อิสานนี่ลมหนาวพัดเสียแรงทำเอาต้นข้าวลู่ลมเป็นละรอกคลื่นทำให้นึกหวั่น แทนชาวนาว่าจะล้มลู่จนเสียหาย ลมหนาวพัดมาทีไรอดคิดถึงพี่หนอนฯไม่ได้ มะฮอกกานีข้างตึกปลิดใบล่วงหล่นหรือยังนะที่โน่น คิดถึงค่ะ   โดย: โมกสีเงิน 5 ตุลาคม 2552 15:34:32 น.

มนต์รักตะโกลา 17 ตุลา 52 ลุงคนข้างบนเอาสูจิบัตรมา ปลายแปรงเอาป้ายหน้างานมาชวนพี่ยายไปกินเจกัน   โดย: ปลายแปรง 19 ตุลาคม 2552 14:05:55 น.

แฮ่...พี่หนอน ผิดพลาดทางเทคนิคค่ะ กะจะอวดแฟนคลับเจ้าของงาน เป็นพีอาร์ที่มั่วได้ใจ อภัยด้วยค่า ไม่ค่อยได้มาเยือนพี่หนอนฯสักเท่าไร แต่ยังรู้สึกดีๆเสมอนะคะ   โดย: ปลายแปรง 19 ตุลาคม 2552 14:28:52 น.

สวัสดีหนอน ขอบคุณที่ยังนึกถึง อาเองก็งานยุ่งมากจนค่อนข้างเครียดและเหงาปนกัน เนื่องจากไม่ค่อยได้ไปเยี่ยมใครแม้แต่ตามบล็อก ส่วนใหญ่จะอยู่แค่ ใครไปหาก็ตามไปตอบที่บล็อกเขา เขาไม่ไปก็ไม่ไปหา ไม่มีเวลา ประกอบกับ รู้สึกว่า "คำว่านักเขียน" ไม่ค่อยจะหอมหวนสำหรับอาเหมือนก่อนเสียแล้ว แต่ไม่ได้หมายความว่าจะเลิกเขียน แต่จะเขียนเมื่อมีกำลังใจหรือมีแรงกระตุ้นจากที่ใดที่หนึ่ง เช่นกำลังจะเกิดขึ้นที่บริษัทนานมีบุ๊ค ตอนนี้นานมีบุ๊คแปลเรื่องส่งให้ไล่ตงจิ้นอ่าน และยังมีกระบวนต่าง ๆ ตามมาอีกมาก ส่วนจะแบบใดนั้นต้องรอดู แต่ก็ไม่ค่อยปลื้มเท่าใด   โดย: ลุงบูลย์ (pantamuang ) 29 ตุลาคม 2552 20:08:02 น.

โดย: หนอนเมืองกรุงฯ 30 ตุลาคม 2552 17:32:40 น.

หนอน เครื่องของอาอยู่ ๆ เสียงหายไปปรับแก้ไม่เป็น เพลงเลยไม่ออก   โดย: ลุงบูลย์ (pantamuang ) 30 ตุลาคม 2552 19:08:17 น.

สวัสดีหนอน อาได้รับเทปเล็ก ๖ ม้วนเรียบร้อยแล้วในสภาพดีมากกกก ขอบคุณณณณ จะมาอ่านเปล่านี่   โดย: lungboon IP: 118.173.121.184 13 พฤศจิกายน 2552 20:21:54 น.

สวัสดีปีใหม่ครอบครัวตัวหนอน   โดย: ปลายแปรง 3 มกราคม 2553 12:04:36 น.

สวัสดีหนอนเมืองกรุง มีงานยุ่งอย่างไรจำใจหา... (จำใจฟังแล้วไม่ดีเลย อดใจฟังต่อ) ปิยมิตรผิดมนุษย์สุดจำนรรจา (อีกแล้ว ผิดมนุษย์ ไม่น่าฟังเลย) เพราะเธอเป็นเทพธิดาแห่งวงวรรณ... (ว้าว โล่งใจ รอดไปได้ ต่อไปนี้พูดธรรมดา) อาขออวยพรให้หนอนมีความสุข มีความเจริญ มียศ มีลาภ มีพลานามัยสมบูรณ์ มีความสบายกาย สบายใจทั่วถ้วนทุก ๆ คนในครอบครัว เพิ่งไปบ้านท่านดาบสโดมมา ใจหายแว้บ นึกว่าถูกภรรยาไล่ จึงแยกย้ายไปปลูกบ้านบนดอยวาวี แต่พอไปศึกษาดู พบว่าเป็นบ้านยามต้องการปลีกวิเวก ก็สมแล้วแหละ นักเขียนใหญ่ ๆ อย่างคอลเวล ก็ทำอย่างนี้ จอห์นไสตน์เบกก็ทำ แล้วยังใครต่อใคร ถ้าใหญ่สุดก็พระพุทธเจ้า แต่อาคงตายอยู่กับรัง ไปไหนไม่ได้อีกแล้ว ไม่ได้ไปบ้านท่านดาบสเสียนาน ไปคราวนี้รู้สึกแปลก ๆ เหงาปนสุข(แทน)อย่างไรไม่รู้ อิ ๆ   โดย: ลุงบูลย์ IP: 118.173.114.63 3 มกราคม 2553 17:21:35 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่หนอนฯ ขอให้พี่หนอนฯ มีความสุขมาก ๆ มีสุขภาพกาย ใจที่ดีแบบนี้ไปนาน ๆ ขอบคุณทุกความรู้สึกดี ๆ ที่พี่มีให้ จะเก็บรักษามันไว้อย่างดีค่ะ ระลึกถึงพี่เสมอค่ะ   โดย: ภูเพยีย 4 มกราคม 2553 8:06:49 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่หนอนฯ ขอให้พี่หนอนและครอบครัว สุขกาย สุขใจ ตลอดไปตลอดกาล ยังไม่เคยลืม....แม้กาลเวลาจะผันผ่านไปค่ะ   โดย: โมกสีเงิน 23 มกราคม 2553 20:38:36 น.

ตามมาทักทายในนี้เจ้าคะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่แสนดีนะคะ   โดย: onedermore 30 มกราคม 2553 13:01:55 น.

พี่หนอนฯคร้า ))) ได้รับหนังสือแล้วค่ะ ขอบพระคุณพี่มากค่ะ   โดย: ภูเพยีย 26 กุมภาพันธ์ 2553 15:05:56 น.

สวัสดีค่า หน้าไปเที่ยวบ้างจัง   โดย: juydakpan 21 พฤษภาคม 2553 16:55:04 น.

สวัสดีหนอน อาการด้านร่างกายยังมีแต่ขาที่บวม ๆ ยุบ ๆ ส่วนความรู้สึกปรกติ อยากทำงานมาก ๆ เพราะใจชอบ อ้อมีโรคภูมิแพ้และหัวใจด้วย เหนื่อบง่าย พอเดินมาก ๆ หอบทันที ข้อนี้แก้ไม่หาย ตอนไปอยู่ ร.พ.ยังพาโน้ตบุคไปด้วย ตอนนี้เขียนครูไพบูลย์ ๒ ได้ ๓๓ ตอนแล้ว กะยาว ๔๕-๕๐ ได้เกินครึ่งสบายใจ ยังไง ๆ เล่มนี้เขียนเสร็จก่อนตายแน่ อิ ๆ   โดย: ลุงบูลย์ (pantamuang ) 27 มิถุนายน 2553 11:37:49 น.

หวัดดีจร้า   โดย: Opal IP: 58.9.176.128 23 กรกฎาคม 2553 21:20:52 น.

สวัสดีค่ะมีFacebookกันรึเปล่าคะถ้ามีขอหน่อยนะทุกคน   โดย: Opal IP: 58.9.176.128 23 กรกฎาคม 2553 21:25:32 น.

โดย: หนอนเมืองกรุงฯ 5 สิงหาคม 2553 2:07:39 น.

สวัสดีหนอน เผื่อมาที่บล็อก ที่บล็อกอามีการพาดพิงถึงหนอน จึงมาแจ้งให้ทราบ   โดย: ลุงบูลย์ (pantamuang ) 10 ตุลาคม 2553 22:37:00 น.

สวัสดีคะ ใกล้ปีใหม่แล้วอวยพรให้ร่ำรวยนะคะ ดูแล้วน่าไปเทียวบ้านจังคะ   โดย: www.24hotcasino.com IP: 110.164.171.24 2 ธันวาคม 2553 10:35:55 น.