สถานการณ์กลับเข้าสู่ภาวะปกติ~
ขอบคุณสำหรับสติสะตังที่เพื่อนช่วยเตือนนะคะ
คำพระท่านว่า ประคองจิตตัวเองนี่ยากกว่าประคองบาตรที่เปี่ยมน้ำมันอีก..มันก็คงจะจริงนั่นล่ะค่ะ
i'm not superman
....................
24 สิงหาคม 2553~ฝนเอย หยุดตกซะมั่งเห้อออออ...
ช่วงหลายวันที่ผ่านมานี้ ไม่ได้รายงานสภาพหน้างานเลยฮ่ะ เพราะมัวแต่พาเที่ยวเพลินไปหน่อย แถมมีเรื่องโน้นเรื่องนี้มาให้ทำ มาให้คิด ใหตัดสินใจเยอะแยะไปหมด แทบบบบ....ไม่มีเวลามาเกาะติดทู้โน่น นั่น นี่ นู่น เหมือนที่เคยเป็น (มีคนบางคนปรบมือดีใจ ที่เห็นอิชั้นหย่าขาดกระทู้เรทได้หลายวันอยู่ แฮ่~~X)
มาอัพเดทเรื่องงานกันเนาะ
ช่วงนี้ อาคารหลังใน เชื่อมโครงหลังคาเสร็จเรียบร้อยแล้วค่า
บางส่วนของโดมลิฟท์โดยสาร กับโดมบันไดหนีไฟ มุงกระเบื้องแระ แม้ไม่ใช่ขามุงฟามเร็วสูง แต่ก็คาดว่าถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด หลังคาใหญ่ส่วนที่เหลือน่าจะมุงเสร็จภายในสิ้นเดือนนี้..
นอกจากเรื่องมุงหลังคาแล้ว อาคารหลังนอก ยังฉาบภายในหมดไปซะตั้งครึ่งค่อนแล้วด้วย ลังเลอยู่ว่าจะดีใจดีมั้ยเนี่ย เพราะยิ่งฉาบเสร็จเร็วเท่าไหร่ เงินค่างวดก็พลอยออกเร็วไปด้วยเท่านั้น
ตึกเริ่มเป็นรูปเป็นร่าง มีทรวดทรงองค์เอวมากขึ้นทุกวัน สวนทางกับสภาพคล่องทางการเงิน ที่ต้องคิดต้องจัดสรร ต้องหามาโปะให้พอให้ได้
ภาพข้างล่างนี่ จะเห็นว่าช่างบางส่วนเริ่มเจาะช่องแสงห้องน้ำแล้วด้วยฮ่ะ นี่เป็นอีกจุดนึงซึ่งอิชั้นขัดใจมาก ๆ เพราะปกติแล้ว ช่างน่าจะก่อโดยเว้นระยะช่องแสง+ตั้งเสาเอ็นเอาไว้ก่อน นี่พี่ท่านเล่นมาเจาะมาตอกกันทีหลัง ถึงจะมีการดัดเหล็กเข้ากรอบก่อนจับเฟี้ยมเพื่อรอฉาบใส่กรอบอลูมินั่มช่องแสงก็เถอะ แต่ก็ไม่รู้มันจะแข็งแรงเหมือนวิธีแรกรึเปล่า
ถ่ายภาพทางเข้าหน้างานมาหน่อยนึง หน้าฝนนี่เฉอะแฉะจริง ๆ เลยเนอะ ฝนก็ขยันตกเอาซะจริง ๆ สองเช้ามาแย้วที่ฝนตกหนักจนช่างมาทำงานไม่ได้ เล่นเอากำหนดเสร็จต้องล่าช้าออกไปอีก แล้วอย่างนี้ ไอ้ที่อิชั้นคิดจะเปิดตึกเพื่อรับลูกค้าช่วงรับปริญญาก็ด๋อยล่ะสินั่น
แต่ก็ช่างเถอะค่ะ...ปลงซะบ้างก็ดี...
ไม่เสร็จก็ไม่เสร็จ..ชีวิตก็เป็นแบบนี้ล่ะมั้งเนาะ เจอพายุ เมฆฝน เจอลมแรง พื้นเป็นเลนเป็นตมบ้าง (แต่อย่าเป็นทรายดูดนะ อิชั้นตะกายขึ้นมะหวายง่ะ ) เอาเป็นว่า อะไรที่ "ควรจะปล่อย" อิชั้นก็จะ "วาง" ก็ละกันนะคะ
ขอบคุณเพื่อน ๆ ที่ช่วยผลักช่วยดัน ช่วยเตือนสติและหวังดีต่ออิัชั้นเสมอมา
มิแซ่บแว่....ประสงค์จะออกนามด้วยมั้ยเค๊อะ...หุหุ ..........
รักเพื่อนเสมอนะ
i'm not superman
ปล1. ขอบคุณแม่คุณน้องหมอฟาด้วยนะคะ ที่อุตส่าห์โทร.มาหาเมื่อคืน พอวางสายคุณแม่ปั๊บ ใจเบาสบายขึ้นเลยค่ะ รุ้สึกดีใจอ่ะ ที่น้องเรียนจบออกไปแล้วประสบความสำเร็จในชีวิต การได้เห็นเด็กคนนึงที่อยู่กับเราตั้งแต่ปีหนึ่งยันปีหกได้พบทางที่ดีที่งอกงามของตัวเอง มันมีความสุขแบบนี้เองเนอะ ขอบคุณคุณแม่ที่ยังคิดถึงแหม่ม ถึงแม้น้องจะจบไปเกือบสามปีแล้วก็ตาม ไว้ถ้าแหม่มมีเวลาจะแวะไปเยี่ยมคุณแม่กับน้องตามคำเชิญนะคะ (ว่าแต่แอบไปพักฟรีที่รีสอร์ทของคุณแม่ที่กาญจนบุรีด้วยได้เป่าอ่ะ ฮี่ ๆ)
ปล2.สิ่งใดที่อิชั้นล่วงเกินใครไปด้วยความคิด การกระทำ หรือคำพูด ก็ขออภัยมา ณ.ที่นี้ละกันค่ะ ต่างคน ก็ต่างแก้ปัญหา ต่างมีชีวิตของกันและกันไปก็แล้วกัน เราคงไปบังคับใจใครให้คิดเหมือนเราไม่ได้ เช่นเดียวกับความรักและความรู้สึกนั่นล่ะ ต่างคนก็ต่างมุมมอง ต่างคนก็ต่างมาตรฐานและการกระทำ แทนที่จะมาเสียเวลากับเรื่องไม่เป็นเรื่อง..อิชั้นว่า อิชั้นน่าจะกลับไปใช้ชีวิตของตัวเองให้เต็มที่แบบสบายใจเหมือนเดิมดีกว่า จะไปคาดหวังอะไรกับการกระทำของคนอื่นเล่า...ว่าแล้วก็เดินหน้ากันต่อไปเถอะเนาะ
Create Date : 24 สิงหาคม 2553 |
|
10 comments |
Last Update : 24 สิงหาคม 2553 8:43:18 น. |
Counter : 1638 Pageviews. |
|
|
|