โหมดโรบอท ~
13 มีนาคม 2554~ วันช้างไทย
หายหน้าหายตาไปจากบล้อกส่วนนี้ซะสองวันค่ะ อุอุ..ไม่ได้อู้หยุดงานอยู่กับเหย้าเฝ้ากับเรือนดอกเด้อ เพียงแต่ว่ามันเหนื่อยอ่ะ..เหนื่อยมาก ๆ เหนื่อยจนพูดไม่ออกบอกไม่ถูก เวลาไปหน้างานในแต่ละวัน ทำหมัยมันมีเรื่องที่ทำให้เราต้องคิดโน่นคิดนี่เยอะซะจริงเลยฟระ แถมช่วงนี้เป็นช่วงทิ้งโค้งสุดท้ายปลายติ่งของตึกแล้วด้วยสิ ปัญหาเรื่องงานไม่เท่าไหร่หรอกนะคะ แต่ปัญหาเรื่องเงินนี่ดิ่ หุหุ ...
เครียด...จนแทบพูดไม่ออก
เอาค่ะ ไม่บ่นแล้ว ถ้าบ่นแล้วตังค์มันงอกออกมาให้จ่ายค่าโน่นค่านี่ได้ก็ดีสิเนาะ แต่เมื่อมันม่ายงอก..ก็ไม่รู้จะบ่นไปทำไม มาดูความคืบหน้าชื่ืน ๆ ใจของงานกันดีฝ่า
ช่วงนี้งานที่ตึกก็คืบหน้าไปอย่างรวดเร็วฮ่ะ..นอกจากถนนทุกด้านของตัวตึกจะเทคอนกรีตเรียบร้อยแล้ว อิชั้นยังสั่งทำโรงรถเพื่อเป็นที่จอดของรถมอเตอร์ไซค์ผู้เช่าพักตลอดแนวตัวอาคารด้วย
สนนราคาค่าทำโรงจอดรถนี้ คิดเบาะ ๆ ตัวเลขกลม ๆ ก็อยู่ที่ราว แสนนึง ค่ะ เป็นโรงรถขาตะเกียบที่มุงด้วยกระเบื้องลอนคู่ความหนา 5.5 มิลสีขาว งานนี้ขัดใจน้าชายผู้เป็นหุ้นส่วนนิดหน่อย เพราะขานั้นอยากจะให้ใช้ "เมทัลชีท" ในการมุงหลังคา ด้วยเหตุผลที่ว่ามันไม่รั่ว ไม่แตก
แต่อาเตี๋ยคงลืมคุณสมบัติด้อยข้อนึงของเมทัลชีทไปฮ่ะ..นั่นคือ คุณสมบัติด้าน "เสียง" เพราะด้วยเหตุว่าเมทัลชีทเองก็เป็นวัสดุมุงหลังคาที่ทำมาจากตัวอลูมินั่มรีดขึ้นรูปทำให้เวลาฝนตก มันจะเหมือนเวลาคุณนั่งฟังเสียงฝนที่สาดลงบนหลังคาสังกะสี ใครที่เป็นเด็กบ้านนอกแบบอิชั้นก็อาจจะเคยพอได้ฟังอ่ะนะคะ
ที่อิชั้นรู้ดี เพราะห้องทำงานปัจจุบันนี้ของอิชั้นมันดันติดอยู่กับโรงรถที่มุงด้วย เมทัลชีท นี่แหละฮ่ะ..
ฝนตกทีไร..หูจะแตกได้ใจทีนั้น ต้องรีบไปปิด ประตูหน้าต่าง เพื่อให้เสียงมันเบาลงมั่ง นี่ขนาดอิชั้นนั่งทำงานที่ห้องนั้นแค่วันละไม่ถึง 2 ชม.นา แล้วถ้าเกิดเป็นห้องพักของผู้เช่าที่ต้องอยู่ประจำ ทุก ๆ วันล่ะ..มิหนวกหูกันแย่เหรอ
หลังจากอธิบายเหตุผลกับอาเตี๋ยแล้ว อาเตี๋ยก็ไม่ได้แย้งอะไรอีกฮ่ะ..แต่อิชั้นก็รู้แหละ ว่าถึงไงอาเตี๋ยก็อยากได้เมทัลชีทอยู่ดี แต่ทำไงได้..บางทีพวกผู้ใหญ่เค้าก็ไม่ได้สัมผัสการใช้งานจริงเหมือนเราอ่ะเนาะ ถ้าจะเรียกว่าอิชั้นดื้อทำไป ก็คงเรียกได้ว่าดื้อแหละ
ช่วงหลัง ๆ นี่ไม่ค่อยได้ขึ้นไปดูงานบนตึกเลยเนาะ เมื่อวานนี้ก็เลยขึ้นไปดูซะหน่อย ตอนนี้โถงทางเดินกลางด้านในชั้นบน ๆ เค้าทาสีกันแล้วนะคะ
อิชั้นเลือกสีทาภายในเป็นสี เหลืองอ่อน ค่ะ (ยกเว้นสีที่บริเวณล็อบบี้ที่มีผนังบางส่วนเล่นสีเข้ม ๆ อยู่บ้าง) ซึ่งดู ๆ ไปก็เหมาะดี เพราะเดี๋ยวบริเวณผนังห้องพวกนี้ก็จะมี "รูปถ่ายใส่กรอบสวย ๆ" ฝีมืออิชั้นไปแปะอยู่ (รูปอ่ะ ไม่สวยหรอก แต่กรอบนี่ แน่ใจว่าสวยยย... )
คงจะต้องใช้ รูปถ่าย หลายใบพอควรเลยอ่ะค่ะ เนื่องจากตีมภายในของตึกนี้อิชั้นจะทำให้ละม้ายคล้าย "แกลอรี่" อย่างที่ตั้งใจไว้ตั้งแต่แรก
เงยหน้ามองเพดาน โถงทางเดินนิดนึงค่ะ พี่นพช่างไฟให้ลูกน้องเจาะรูกลม ๆ ไว้ใส่ดาวน์ไลท์เรียบร้อยละ กำลังนึกอยู่ว่า ถ้าอิชั้นเลือกดาวน์ไลท์ชนิด ปรับทิศทางแสงได้จะดีมั้ยหนอ จะได้สาดแสงไฟไปที่รูปถ่ายบนผนังง่ะ
ในส่วนของมิเตอร์ไฟ ก็ติดตั้งเรียบร้อยนะค้า ตอนนี้เหลือแค่รอระบบไฟฟ้านอกตึกมาจัมพ์เพื่อจ่ายไฟเทสต์หน้างานช่วงปลายเดือนเท่านั้น
ลงจากบนตึกมาแย้ว ออกมายืนเหล่น้อง ๆ ช่างไฟนิดแถวโรงรถนิดนึง ตอนนี้น้อง ๆ กำลังเจาะใส่บล้อกไฟภายในล็อบบี้ และในห้องทำงานอิชั้นกันจนพรุนไปหมด
เรียกได้ว่าเหนื่อยค่ะ แต่เห็นงานคืบหน้าไปแบบนี้ก็มีความสุข
ตอนนี้เรื่องเครียดอย่างเดียวที่อิชั้นมีก็คือ จะทำยังไงให้หาเงินมาปิดหน้างานได้ตามกำหนดเวลาที่แพลนไว้เท่านั้นล่ะ
..............
มันน่าเหนื่อยเนาะ แต่ก็ยังคิดถึงกันเสมอ สู้ ๆ ด้วยกันนะคะ
............
เฮ้อ......
i'm not superman
Create Date : 13 มีนาคม 2554 |
|
28 comments |
Last Update : 13 มีนาคม 2554 9:35:27 น. |
Counter : 7029 Pageviews. |
|
|
|
บ่นแล้วตังค์ไม่งอกขึ้น
แต่สบายใจขึ้น
บ่นเลยค่ะ