บทที่ 68 วันแรกพบสมาชิกชมรม

ในที่สุดคืนวันพฤหัสซึ่งเป็นวันแรกพบของสมาชิกชมรม LGBT ก็มาถึง ... งานนี้จัดขึ้นในเวลาประมาณ 2 ทุ่มที่้ห้องๆหนึ่งของอาคารองค์กรนักศึกษานั่นเอง ... ห้องนั้นจัดเป็นที่โล่งอยู่ตรงกลาง โดยมีเก้าอี้วางไว้รอบๆผนังห้อง ... ถึงแม้ว่าชมรมนี้นอกจากจะรับสมาชิกทั้งที่เป็นเลสเบี้ยน เกย์ ไบเซ็กส์ช่วล และทรานส ตามชื่อของชมรมแล้ว ก็ยังรับสมัครผู้่สนใจทั่วไปเช่นเพื่อนของคนกลุ่มดังกล่าว หรือคนที่ไม่รู้สึกรังเกียจคนเหล่านี้อีกด้วย ... แต่อย่างไรก็ดี สมาชิกส่วนใหญ่เท่าที่วิทประเมินคร่าวๆล้วนเป็นผู้ชายท่าทางแมนๆ ไม่แสดงออก ซึ่งถ้าเดินสวนกันข้างนอกหรือเรียนในห้องเดียวกัน อาจไม่สามารถเดาได้เลย ...

วิทเข้าไปยืนอยู่ในหมู่คนแปลกหน้าอีกราวๆ 40-50 คน ซึ่งหลายคนที่รู้จักกันอยู่แล้วก็ยืนพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน ส่วนคนที่มาใหม่ก็ยืนอยู่ตามลำพังกระจายไปในบริเวณต่างๆของห้อง โดยที่แต่ละคนดูจะสงวนท่าทีอยู่ค่อนข้างมาก ซึ่งวิทก็จัดอยู่ในกลุ่มนี้ด้วยเช่นเดียวกัน ...

ครู่ใหญ่ต่อมา มีกลุ่มคน 5-6 คนซึ่งดูเหมือนจะเป็นผู้จัดงานในครั้งนี้ เดินไปที่หน้าห้องพร้อมกับไมโครโฟน หนึ่งในจำนวนนั้นซึ่งน่าจะเป็นประธานชมรมก็กล่าวต้อนรับสมาชิกทุกๆคนอย่างกึ่งทางการ และประกาศว่าต่อไปจะเป็นการ "เล่นเกมส์" เพื่อให้สมาชิกรู้จักกันมากยิ่งขึ้น ...

วิทเพิ่งเข้าใจเดี๋ยวนี้เองว่าทำไมเก้าอี้ถึงไปอยู่รอบๆห้อง และปล่อยให้ตรงกลางว่างไว้เป็นที่โล่ง แต่ก็พาลนึกไปว่าคงจะเป็นเกมส์เหมือนอย่างการรับน้องในมหา'ลัยเมืองไทย ที่จะมีใครโดนสั่งให้ออกมาเต้น ร้องเพลง หรือทำท่าทางอุบาทว์ต่อหน้าธารกำนัล และถ้าเป็นแบบนั้นจริง นี่จะเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายที่เขาจะมาร่วมกิจกรรมของชมรมนี้

********************************************************************************

"เดี๋ยวจะให้แบ่งกลุ่มตามที่มาของแต่ละคน ..." เสียงคนที่ทำหน้าที่พิธีกรพูดขึ้นผ่านไมค์ "ใครที่มาจากทางเหนือให้มาเข้าแถวตรงนี้" พลางชี้มือไปทางด้านขวาของตนเอง ในขณะที่ผู้คนส่วนหนึ่งเริ่มทะยอยไปในทิศทางนั้น "ใครที่มาจากทางเหนือ ตั้งแต่ยอร์คเชียร์และแลงคาเชียร์ขึ้นไป รวมทั้งสก็อตแลนด์ ให้มาเข้าแถวตรงนี้" พิธีกรพูดซ้ำอีกครั้ง จนผู้คนที่มาจากบริเวณดังกล่าวเข้าไปตั้งแถวเรียบร้อย ...

"ใีครที่มาจากภาคกลาง รวมถึงเวลส์ด้วย ให้มาเข้าแถวตรงนี้" พิธีกรประกาศต่อไป ในขณะที่สมาชิกเริ่มเดินไปตั้งแถวที่สองใกล้ๆกับแถวแรก ...

"คนที่มาจากภาคตะวันออก รวมทั้งลอนดอน ให้มาเข้่าแถวตรงนี้" และท้ายประโยคนั้นก็มีผู้คนเดินมาต่อแถวเป็นแถวที่ 3 ซึ่งแถวนี้จะรวมถึงคนที่มาจากเมืองนี้และเมืองรอบๆ เพราะมหา'ลัยนี้ตั้งอยู่ในภาคตะวันออกของอังกฤษ ...

"สุดท้าย ... คนที่มาจากทางใต้ ให้มาตั้งแถวตรงนี้" และแล้วแถวที่ 4 ก็เกิดขึ้น ... ในขณะที่ยังเหลือผู้คนอีกราวๆ 6-7 คนที่ยังไม่มีแถวอยู่ และเริ่มมองซ้ายขวาว่าจะทำอย่างไรต่อไปดี ซึ่งในจำนวนนี้รวมถึงวิทด้วยคนหนึ่ง ...

ไม่ไกลจากที่วิทยืนอยู่ มีหนุ่มอีกคนหนึ่งยืนเำก้ๆกังๆอยู่ตามลำพังเช่นเดียวกัน ในแวบแรกที่วิทเห็นนายคนนี้ก็รู้่สึกสะดุดตากับใบหน้าและรูปร่างที่ช่างไม่ต่างจากรูปสลักหินอ่อนของเทพเฮอร์มีสในพิพิธภัณฑ์

วิทตัดสินใจเดินเข้าไปหาหนุ่มคนนั้น พร้อมกับถามว่า "นายยังไม่มีแถวอยู่เหรอ ... เออ นายมาจากที่ไหนล่ะ?"

ประโยคแรกที่เทพบุตรกรีกคนนั้นตอบกลับมาทำเอาวิทฝันสลาย จากท่าทางและน้ำเสียงทำให้เทพเฮอร์มีสกลับกลายเป็นเทพีแอฟรอไดทีไปทันควัน "ชั้นมาจากกรีซ ... กำลังรออยู่ว่าเค้าอาจจะเรียกให้ตั้งอีกแถวนึง"

"เมื่อกี้เค้าบอกว่าสุดท้ายคือทางใต้" วิทนึกแย้งอยู่ในใจ แต่ก็ไม่ได้ตอบโต้ หากแ่ต่หันกลับไปมองทางผู้จัดงานที่อยู่ด้านหน้าแทน ซึ่งก็เป็นจังหวะที่พิธีกรหันมาพอดี "อ้าวคนที่เหลือทำไมยังไม่ไปเข้าแถว?"

"จะให้เข้าแถวไหนล่ะ?" หนุ่มน้อยสวมปลอกคอหนังตอบสวนกลับไปด้วยสำเนียงอเมริกัน

"เอ่อ แล้วพวกนายมาจากที่ไหนกันบ้าง" พิธีกรพูดเหมือนเพิ่งนึกขึ้นได้ว่านักศึกษามหา'ลัยนี้ไม่ได้มีแต่เฉพาะคนอังกฤษ สก็อตแลนด์ และเวลส์เท่านั้น

"สหรัฐฯ" หนุ่มสวมปลอกคอตอบ

"ฝรั่งเศส" หนุ่มร่างสูงใหญ่ที่มีรอยเจาะที่หูข้างละไม่ต่ำกว่า 5 ตำแหน่งตอบบ้าง

"เกาะแมน [Isle of Man เป็นเกาะที่อยู่ในทะเลไอริช ระหว่างอังกฤษและไอร์แลนด์]"

"เยอรมนี"

"ประเทศไทย"

"กรีซ"

"เอาอย่างนี้ ..." พิธีกรตัดสินใจ "พวกนายตั้งแถวขึ้นมาอีกแถวหนึ่ง ... เอ้า ใครมาจากส่วนอื่นที่ยังไม่มีแถวให้มาเข้าแถวนี้นะ"

********************************************************************************

ต่อจากนั้น "เกมส์" ก็เริ่มต้นขึ้น โดยพิธีกรประกาศว่า "ใ้ห้คนที่อยู่แถวเดียวกันทำความรู้จักกัน" ซึ่งก็ทำให้คนที่เข้าเป็นแถวอยู่แตกกระจายมารวมกันเป็นกลุ่มแทน พร้อมกับมีการแนะนำตัวซึ่งกันและกัน และพูดคุยระหว่างกันเล็กน้อย ...

เวลาผ่านไปพักหนึ่ง พิธีกรก็บอกให้ "คนที่มาจากทางเหนือไปคุยกับคนที่มาจากตะวันออก" ซึ่งก็ทำให้กลุ่มคนที่พูดคุยกันอยู่ในวงเดียวกันย้ายไปรวมกับอีกกลุ่มหนึ่ง และมีการแนะนำตัวระหว่างกลุ่มแทน "ส่วนคนที่มาจากทางใต้ให้ไปคุยกับคนที่มาจากส่วนที่เหลือของโลก" ... การพูดคุยระหว่างกลุ่มดำเนินไปจนกระทั่งสมาชิกของแต่ละกลุ่มได้พบปะกับสมาชิกที่เหลือทั้งหมด

"คิดว่าทุกคนคงได้รู้จักกันแล้ว" พิธีกรประกาศในที่สุด "วันนี้ก็มีเท่านี้ ขอบคุณทุกคนที่มาร่วมงาน" วิทและคนที่มาใหม่อีกหลายคนมองหน้ากับแบบงงๆ เหมือนกับว่างานจบแบบนี้หรือ ... แต่แล้ว ...

"เดี๋ยวพวกเราจะไปต่อกันที่ xxx xxxx" พิธีกรพูดถึงชื่อไนท์คลับในเมือง "ซึ่งคืนนี้เป็น Gay night ... ถ้าใครสนใจก็ไปเจอกันที่โน่นต่อได้"

วิทถอนหายใจเบาๆ ไปเที่ยวไนท์คลับในคืนวันพฤหัสแบบนี้? ทั้งๆที่พรุ่งนี้จะต้องกลับไปทำแล็บต่อ และหลายคนก็อาจจะมีเรียนในตอนเช้าวันรุ่งขึ้นก็ได้ ... ในที่สุดเขาก็ตัดสินใจนั่งรถเมล์กลับบ้าน เช่นเดียวกับสมาชิกจำนวนหนึ่งที่แยกย้ายกันกลับหอพัก ในขณะที่อีกส่วนหนึ่งโทรเรียกรถแท็กซี่เพื่อเข้าไปต่อในเมือง ...

ในระหว่างทางกลับ วิทเริ่มไม่แน่ใจว่าการมาร่วมงานของชมรมยังเป็นความคิดที่ดีอยู่หรือเปล่า แ่ต่อย่างไรก็ตามเขารู้สึกว่าเลยวัยที่จะไปเต้นดิสโก้ และดื่มในไนท์คลับท่ามกลางเ็ด็กปริญญาตรีที่เพิ่งผ่านอายุ 18 ปีมาได้ไม่นาน ... คืนนั้น วิทกลับมาอยู่ำกับตัวเองเหมือนที่ผ่านๆมา และไม่รู้ว่าจะเป็นอย่างนี้ไปอีกนานเพียงใด ...

สงวนลิขสิทธิ์บทความ ห้ามเผยแพร่ ทำซ้ำ โดยไม่ได้รับอนุญาตจากผู้เขียนเป็นลายลักษณ์อักษร

Create Date : 19 มิถุนายน 2553 Last Update : 19 มิถุนายน 2553 17:33:00 น. Counter : 434 Pageviews.		1 comments
Share Tweet