| All Blog
|
บทที่ 27 วันสุดท้ายในเบอร์ลิน วิทเจอกับทอมในเช้าวันรุ่งขึ้น ... ถึงแม้ว่าทอมจะดูิเหน็ดเหนื่อยจากการเดินทางอยู่บ้างแต่แทนที่จะนอนพักอยู่บ้านกลับมาบอกวิทว่า "วันนี้เราจะไป Pergamon museum กัน" Pergamon museum เป็นพิพิธภัณฑ์ที่มีชื่อเสียงในระดับโลก ... ซึ่งมีการนำ Pergamon altar ที่ขุดพบที่เมือง Pergamon ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากเมืองทรอย [ในประเทศตุรกีในปัจจุบัน] ซึ่งประกอบด้วยรูปสลักหินอ่อนจากเทพนิยายกรีก มาตั้งไว้ในสถานที่แห่งนี้ และเป็นที่มาของชื่อพิพิธภัณฑ์ดังกล่าว ...  ผู้เข้าชมสามารถยืมเครื่องเล่นเทปที่จัดทำไว้ในภาษาต่างๆ ที่จะคอยบรรยายรายละเอียดหรือสิ่งที่น่าสนใจในส่วนต่างๆของพิพิธภัณฑ์แห่งนี้ ... ไฮไลท์อีกแห่งหนึ่งในพิพิธภัณฑ์แห่งนี้คือกำแพงทางเดินสมัยบาบิลอน ซึ่งทำจากอิฐสีเคลือบโทนสีส้มและน้ำเงิน ที่มีภาพนูนต่ำรูปสิงห์โตเรียงรายอยู่ ... ที่ปลายของทางเดินเป็นจตุรัสและซุ้มประตูที่อุทิศให้เทพเจ้า Ishtar ที่ใช้อิฐเคลือบโทนสีเดียวกัน และประดับด้วยภาพนูนต่ำรูปกระทิงและมังกร ...  ******************************************************************************** หลังอาหารเย็นในวันนั้น ครอบครัวนี้เชิญวิทให้มานั่งในห้องรับแขกอีกครั้งพร้อมกับมีงานเลี้ยงส่งเล็กๆ ... ทั้งๆที่วิทและทอมจะกลับอังกฤษในอีก 2 วันถัดไป แต่เช้าวันรุ่งขึ้นพ่อและแม่ของทอมจะต้องไปงานแต่งงานญาติที่สวิตเซอร์แลนด์ และกลับมาตอนเย็นของอีกวันหนึ่ง ก็เลยจะไม่เจอกันอีก ... หลังจากที่ดื่มไวน์และกินช็อกโกแล็ต คลอไปกับดนตรีบรรเลงเบาๆของเบโธเฟน พ่อของทอมก็ส่งของขวัญห่อหนึ่ง ซึ่งบนนั้นมีเศษอิฐชิ้นเล็กๆวางอยู่ให้วิท และพูดอะไรบางอย่างซึ่งทอมแปลให้ฟังว่า "ครอบครัวของเรารู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งที่นายมาพักอยู่ด้วย" ... "ถึงแม้ว่าที่นี่จะหนาวกว่าที่เมืองไทย หรือแม้แต่ที่อังกฤษ มากๆ" ประโยคหลังนี่ทอมพูดต่อเอง "ผมรู้สึกเป็นเกียรติมากครับ สำหรับการต้อนรับที่อบอุ่น และต้องขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างจากใจจริง"  หลังจากนั้นทุกคนดูเหมือนไม่รู้จะพูดอะไรอีก บรรยากาศเต็มไปด้วยความอิ่มเอมปนเศร้า วิทหยิบก้อนอิฐเล็กๆนั้นขึ้นมาพิจารณา "นั่้นคือชิ้นส่วนของกำแพงเบอร์ลิน ของแท้ ... พ่อเราไปสกัดมากับมือหลังจากที่ำกำแพงถูกทำลาย" ทอมบอก "งั้นขอแกะของขวัญเลยนะครับ" วิทถาม ทอมพยักหน้า ... ของขวัญในห่อนั้นเป็นหนังสือท่องเที่ยวแนะนำสถานที่สำคัญในเบอร์ลินและ Potsdam ซึ่งเป็นที่ระลึกสำหรับการมาเยือนในครั้งนี้ "น่าจะต้องเขียนอะไรซักหน่อยนะ" วิทเสนอ ครอบครัวทอมเห็นด้วย เลยให้ทอมเป็นคนเขียนลงไปในหน้าแรกของหนังสือ มีใจความว่า "เพื่อเป็นที่ระลึกถึงวันคืนที่เหน็บหนาวในเยอรมนี ในเดือนมกราคม ปี xxxx ... จากครอบครัว xxxxxxxxx" ******************************************************************************** เช้าวันรุ่งขึ้น ทอมต้องขับรถไปส่งพ่อกับแม่ที่สนามบินเบอร์ิลิน และเป็นครั้งแรกที่วิทได้เห็นรถของครอบครัวนี้ ซึ่งเป็นรถ city car คันเล็กสีแดง ... ทอมบอกว่ารถคันนี้เป็นของพ่อ-แม่ แต่ส่วนใหญ่ก็จอดไว้ในโรงรถของอพาร์ตเมนท์ เพราะพ่อแม่ทอมนั่งรถประจำทางไปทำงานหรือขี่จักรยานในวันที่อากาศดี และจะใช้รถเฉพาะเวลาไปเที่ยวต่างเมือง หรือไปเยี่ยมญาติที่โปแลนด์ หรือไปขับไปจอดไว้ที่สนามบินเวลาไปต่างประเทศอย่างเช่นวันนี้ แต่สิ่งที่ต่างก็คือพ่อ-แม่ทอมให้ขับรถไปส่งเท่านั้น และอนุญาตให้เอารถไปใช้ต่อได้ ส่วนเวลากลับพ่อกับแม่ก็จะนั่งแท็กซี่กลับบ้านเอง หลังจากที่ล่ำรากันที่สนามบินเบอร์ิลินเสร็จเรียบร้อย ทอมขับรถพาิวิทไปพิพิธภัณฑ์ชาติพันธุ์วิทยา (Ethonological museum) ที่ Dahlem museum complex ในเบอร์ลิน ซึ่งจัดแสดงวัุสดุอุปกรณ์ที่เกี่ยวข้องกับวิถีชีวิตของชนชาติต่างๆทั่วโลก ซึ่งรวมทั้ง "หนัีงใหญ่" จากประเทศไทยด้วย ... เย็นวันนั้น ระหว่างที่ขับรถกลับบ้านไปตามถนนที่สองข้างทางมีต้นไม้ที่ไร้ใบและพื้นดินยังคลุมด้วยหิมะหนา ท่ามกลางแสงแดดอ่่อนๆยามตะวันใกล้ลับขอบฟ้า ... ทอมขับรถไปด้วยท่าทางเคร่งขรึม ส่วนวิทนั่งมองออกไปนอกหน้่าต่าง ในรถไม่มีเสียงอื่นใดนอกจากเสียงเครื่องยนต์และเสียงของความเงียบ ... ทอมอาจจะใจหายที่จะต้องจากบ้านไปอีกครั้งหนึ่ง ส่วนวิทรู้อยู่แก่ใจดีว่า ในที่สุดแล้วเวลาแห่งความสุขก็จะต้องผ่านไป และทั้งสองจะต้องกลับไปเผชิญกับโลกของความจริงที่รออยู่อีกฟากฝั่งทะเล ... สงวนลิขสิทธิ์รูปภาพและบทความ ห้ามเผยแพร่ ทำซ้ำ โดยไม่ได้รับอนุญาตจากผู้เขียนเป็นลายลักษณ์อักษร
|
Historicus
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] คุณพ่อลูกสอง (ตัว) Waltz in B minor, Op. 69, No. 2 by Frédéric Chopin Friends Blog
Link |
||||||||||||
