อาจจะเป็นเพราะรักเรา ร้อนรนเกินไป อาจจะเป็นเพราะหัวใจ รุมร้อนจะไขว่คว้า หาสิ่งที่ฝัน หาวันที่เป็นดั่งใจ ยิ่งตามหายิ่งห่างไกล ยิ่งทรมาน ค่ำคืนที่มีน้ำตา ใจที่พังทลายลงมา แต่ยังมีแสงจันทร์สว่าง ให้เรามองเห็น ค่ำคืนยังคงงดงาม เป็นไปตามที่มันเคยเป็น และยังมองเห็นความสุข อยู่กับเราไม่ไกล เกือบจะลืมว่าฟ้างาม นั้นงามเพียงใด เกือบจะลืมว่าหัวใจ มีใครให้ผูกพัน ทุกอย่างรายล้อม มากมายใต้เงาพระจันทร์ และความรักอยู่ตรงนั้น ไม่เคยห่างไกล เหมือนได้พบและหยุดพัก ทบทวนเรื่องราว ให้เรามีวันนี้ที่สุขใจ ค่ำคืนยังคงงดงาม เป็นไปตามที่มันเคยเป็น และยังมองเห็นความสุข อยู่กับเราไม่ไกล
+ + + สวัสดีครับ + + +
เอ่อ..คือว่าเปิดเพลงไม่เป็นค่ะแต่อ่านเนื้อแล้วน่าจะเพราะมากๆ
แอบยิ้มตอนอ่านข้อความที่อยากฝากไปถึงใครอีกฟากฟ้านั่น
แอบขำ และเลิกแอบ ตอนอ่านพบว่าวิ่งออกไปซื้อส้มตำในเวลาเท่านั้น..ขำมันออกมาตอนนี้ก็ตีหนึ่งไปแล้ว คงไม่มีใครมาได้ยิน
อยากจะบอกว่า จริงๆด้วยเนอะ
"เกือบจะลืมว่าฟ้างาม นั้นงามเพียงใด
เกือบจะลืมว่าหัวใจ มีใครให้ผูกพัน
ทุกอย่างรายล้อม มากมายใต้เงาพระจันทร์
และความรักอยู่ตรงนั้น ไม่เคยห่างไกล "
เอาเนื้อเพลงมาเมนท์ซะงั้น ไม่ครีเอท..แต่ชอบบล็อคนี้แฮะ
ขอบคุณที่ทำให้ขำในเวลาเกินค่อนคืน และอยากมองฟ้าในทุกเวลาค่ะ