jimkong
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




jimkong อ่านว่า จิ้มก้อง
เป็นชื่อ [อดีต] ป้าหมาแก่ที่บ้าน
ไทยหลังอาน ใจโหด หน้าเหี้ยม
ฉลาด ดื้อ และน่าหมั่นไส้เป็นที่สุด
Group Blog
 
<<
กันยายน 2550
 
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30 
 
26 กันยายน 2550
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add jimkong's blog to your web]
Links
 

 

ความผอม = ความงาม?

ตั้งแต่ปี 2546 เป็นต้นมา น้ำหนักเราเพิ่มเฉลี่ยปีละประมาณ 1 กิโล สี่ปีผ่านไปน้ำหนักขึ้นมาร่วมๆ ห้ากิโล เสื้อผ้าที่เคยใส่ไซส์ M แบบสบายๆ ก็เริ่มกลายเป็น M ปลายๆ แบบตึงๆ และลามไปถึงต้น L ในที่สุด ไอ้ที่เคยใส่ได้ก็เริ่มใส่ไม่ได้ละ โดยเฉพาะพวกเสื้อแขนยาว เพราะมันติดปีกหลัง พวกเสื้อที่หลวมนิดๆ เกือบพอดีตัวก็กลายเป็นรัดเป็นลอนๆ สำแดงห่วงยางถาวรของเราให้เป็นที่ประจักษ์แก่คนทั่วไป กางเกง/กระโปรงที่เคยเป็นเอวต่ำ ก็ไม่ต่ำอีกต่อไป เดรสที่เคยใส่ได้ ก็ยังใส่ได้อยู่ แต่ได้ลุคแบบชุดคลุมท้องไปซะฉิบ! ฉะนั้นทางเลือกของเราก็เลยมีแค่สองทางคือ 1) ซื้อเสื้อผ้าใหม่ทั้งหมด หรือ 2) ลดน้ำหนักลง เพื่อให้ใส่เสื้อผ้าเดิมได้ นี่เป็นที่มาที่ทำให้เราตัดสินใจว่า ต้องออกกำลังมั่งละนะ ไอ้ที่กินกาแฟเย็นทุกวัน นั่งหน้าคอมฯ ทั้งวัน ออกกำลังแค่ขยับนิ้วชี้เป็นส่วนใหญ่ ขยับนิ้วอื่นบ้างพอเป็นให้เป็นตัวประกอบน่ะ ถ้ายังรักจะทำอย่างนั้นต่อไปก็ต้องออกกำลังเพิ่มขึ้น อย่างน้อยมันจะได้เผาแคลอรี่ส่วนที่เรากินกาแฟเย็นออกไปมั่งบางส่วนก็ยังดี

เราออกกำลังอย่างมีความสุขค่ะ ไม่ได้ฝืนใจอะไรเลย – ชอบ - ส่วนมากก็วิ่งบนสายพาน วิ่งไปดูทีวีไป ถ้ารายการมันน่าเบื่อก็วิ่งไปฟังเพลงไป วิ่งให้เข้าจังหวะ ไม่ก็วิ่งไปนับเลขไป วิ่งไปทำสมาธิไป หนุกดี หรือถ้าสระว่ายน้ำว่างๆ ก็ว่ายน้ำบ้าง ไม่ได้เข้าคลาสอะไรเพราะขี้เกียจบวกกับเวลาไม่ตรงกัน แรกๆ เห่อหน่อย ไปวิ่งเกือบทุกวัน หลังๆ ก็วันเว้นวัน มาช่วงนี้ไปได้แค่อาทิตย์ละสองวันก็นับว่าดีแล้ว...สรุปว่าเราเริ่มออกกำลังมาตั้งแต่ช่วงปลายเดือนพฤษภาคม จนถึงตอนนี้ผ่านไปสี่เดือน น้ำหนักหายไปประมาณสี่กิโล พร้อมกับได้กล้ามเนื้อบวกมาด้วยอีกเล็กๆ น้อยๆ และได้ความสุขอีกจำนวนมากขณะออกกำลัง : )

จริงๆ แล้วน้ำหนักตอนนี้กับเมื่อสี่ปีที่แล้วเกือบจะเท่ากัน แต่ก็แปลกที่คนรอบตัวไม่ชินกับเราที่น้ำหนักเท่านี้กันเลย ฟีดแบคแบบต่างกรรมต่างวาระคือ “ผอมลงนะ ดูดีขึ้น” แรกๆ ก็รู้สึกดีอยู่นะ แต่หลังๆ พอได้ยินมากเข้าชักเริ่มสงสัยว่า ทำไมความผอม = ความดูดีล่ะ? ในเมื่อจริงๆ แล้วตอนก่อนน้ำหนักเราหายไปสี่โลเนี่ย เรายังไม่ถึงขั้นอวบซะด้วยซ้ำ เป็นไซส์ทั่วๆ ไปของคนที่อายุประมาณเรา คือสามสิบกลางๆ นี่แหละ


Venus of Willendorf : Austria : found 1908

อะไรทำให้คนหมู่มากคิดว่า ผอม = ดูดี? เป็นเพราะถูกชี้นำจากสิ่งแวดล้อม ไม่ว่าจะจากดารา นางแบบ นางงาม อย่างนั้นรึเปล่า? ทำไมคนที่เรารู้จักถึงไม่คิดว่าสาวอวบก็สวยในแบบอวบๆ ได้ หรือสาวร่างใหญ่ก็สวยในแบบของเขาได้เหมือนกัน ในยุคหิน สาวงามที่มีคุณค่าคือสาวอวบ ยิ่งอวบยิ่งเจ๋ง (ดูได้จากรูปสลักหินปูน วินัสแห่งวิลเลนดอฟ - Venus of Willendorf ซึ่งขุดพบในออสเตรีย) เป็นสัญลักษณ์แห่งความสมบูรณ์พูนสุข มีอาหารอุดมสมบูรณ์ เก็บเกี่ยวผลผลิตได้อย่างใจ หรือจากรูปวาดในยุคเรเนสซองส์ ก็มีแต่สาวอวบในรูปกันทั้งนั้น หรือไม่ต้องมองอื่นไกล เอาโลกยุคปัจจุบันนี่แหละ เพิ่งอ่านเจอมาหมาดๆ ว่าในทวีปแอฟริกา สวยแบบพิมพ์นิยมคือต้องมีเนื้อมีหนัง ต้องอวบจนไปถึงอ้วน แสดงถึงความ “มีกิน” เพราะบ้านเมืองเขาไม่ใคร่สมบูรณ์เท่าไหร่นัก ซึ่งมันก็ส่งผลคือ เมื่อสาวๆ เร่งทำอ้วน เลยเพิ่มโรคแก่ร่างกายด้วย แต่เพื่อความสวยก็จำต้องยอมกันไป

The Union of Earth and Water : Paul Ruben : 1618


เลยสงสัยว่า แนวความคิดที่ว่ายิ่งผอมยิ่งสวยนี่มันมีเฉพาะในหมู่คนที่มีกินรึเปล่า? คือมีปัจจัยพอที่จะทำให้ตัวเองมีเนื้อมีหนังได้ แต่ก็ต้องหาทางทำอะไรที่มันตรงข้ามกันเพื่อให้เกิดความต่างขึ้นมา หรือดันมีกินจนเกินพอไปหน่อยเลยต้องหาขีดจำกัดมาตรฐานความงามขึ้นมา ถ้าจำไม่ผิดความนิยมสาวผอมมาจากนางแบบฝรั่งที่ชื่อ Twiggy ซึ่งมีรูปร่างผอมบางเหลือเกิน และคงทำหน้าที่เป็นไม้แขวนเสื้อได้ดีน่ะ เทรนด์นี้ถึงยังได้รับความนิยมมาเรื่อย ผู้หญิงจำนวนมากที่เชื่อว่าความผอมคือความงาม ต่างมีอาการกินผิดปกติ (eating disorder) เนื่องมาจากป่วยทางจิต ทั้งแบบกินๆๆๆๆ เสร็จแล้วล้วงคอ (บูลิเมีย - Bulimia Nervasa) และแบบทำทุกอย่างเพื่อให้ผอม ทำกระทั่งไม่กินอะไรเลย (อะนอเร็กเซีย - Anorexia Nervasa) ซึ่งเราว่าส่วนหนึ่งต้องโทษสังคมนี่แหละ ว่าให้ค่ากับ “ความผอม” กันยอะเหลือเกิน

Twiggy Girl


เราไม่ได้ต่อต้านอะไรกับความผอมแต่พอดี หรือการเอาน้ำหนักที่เกินพอดีออกนะ
แต่เราว่าบางทีมันก็เป็นมายาคติที่เกิดจากสิ่งแวดล้อมโน้มนำให้คิดไปอย่างนั้นน่ะ
ไอ้การที่ชมคนผอม และคอยติงสาวอวบเนี่ย มันบั่นทอนจิตใจและกดดันกันน่าดูเลย




 

Create Date : 26 กันยายน 2550
4 comments
Last Update : 27 กันยายน 2550 2:29:40 น.
Counter : 1700 Pageviews.

 

เออ....อายุเข้าเลขสามแล้วเหมือนกันค่ะ
ประสบปัญหาเหมือนกันเลยคือน้ำหนักค่อยๆเพิ่มค่ะ แต่ไม่ค่อยลดอ่ะ

ตอนนี้เราก็พยายามอยู่ค่ะ ไม่ใช่ให้ผอมมากนะคะ แต่เพื่อสุขภาพอ่ะคะ
พอเริ่มอ้วนแล้วอึดอัดอ่ะค่ะ มาออกกำลังกายกันดีกว่าเนอะ

 

โดย: cool mint 28 กันยายน 2550 17:37:36 น.  

 

เขียนได้โดนใจม๊ากๆเลยคะ เห็นด้วยอย่างยิ่งกับความคิดนี้ สังคมปัจจุบันให้ความงาม คือ ความผอม มันทำให้บางคนละเลยที่จะเอาใจใส่สุขภาพ และดูแลตัวเอง เพียงคิดว่าถ้าไม่ผอม ทำอะไรก็ดูไม่ดี เป็นอีกคนหนึ่งที่ไม่ได้ผอมเหมือนคนอื่นๆ แต่ก็ภูมิใจที่ดูแลตัวเองดี อยากให้กำลังใจคนที่อวบไปถึงอ้วนทุกคน ทุกคนสามารถสวยได้คะ เพียงขอให้ดูแลสุขภาพ อย่าคิดว่า ถ้า.... ฉันผอมซัก 5 โล ฉันจะ.... ถ้าฉันขาวกว่านี้ ฉันจะ.... ถ้าคิดอย่างงั้นเมื่อไรที่เราจะเริ่มต้นดูแลตัวเองหล่ะคะ คนสวยไม่ได้ขึ้นอยู่ที่อ้วนผอม แต่อยู่ที่คุณดูแลตัวเองได้ดีแค่ไหนต่างหาก เป็นกำลังใจให้คะ สู้ๆๆ

 

โดย: dekdeu IP: 58.10.96.100 29 กันยายน 2550 8:11:06 น.  

 

แต่ผมท่าทางจะอ้วนเกินแล้วแฮะ ต้องผอมบ้าง

 

โดย: yuttipung 22 สิงหาคม 2551 14:58:35 น.  

 

การที่เจ้าเนื้อ มันเหมือนผิดมาก

ในสังคม ทุกคนมองอย่างแปลกๆ

สังคสนี่แหละทำร้ายกันเอง

ทางจิตจัย

 

โดย: มู๋หวาน IP: 192.168.2.109, 119.42.103.172 18 กันยายน 2552 13:34:37 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.