Can you hear me? Baby

Can you feel my heart?

Baby yeah

Can you hear me? Baby

kyou mo itsuwari no uta ga kikoeru

are kara sukoshi kangaete mita

kioku no kaidan wo kakeorite

nagareru keshiki torinokosareteku

jibun no sugata wo mitsumeteita

nagai yoru wo hikikaeshi

minareta senaka wo sagasu kedo

sono ryoute wa toosugite

anata ni fureru koto ga dekinai

mata karamatta unmei no itazura to

ashikase wo hikizutte arukenai umaku

surechigau tabi kokoro wo tojikomete shimau no

sonna fuu ni fuzaketa ai nara iranai

kanaerarenai yume wa omotakute

mainichi akiramesou ni naru wa

dakaekirenu fuan wo ishiki suru tabi ni

kowashite shimau no

hibi wareta sora no mukou

ikutsumo no mirai wo egaku kedo

demo kotae nante nai no

minarenai keshiki wa itsumo kowai wa

doko e ittemo yuganda kabe ga miete

kikitakunai NOIZU ga kokoro wo midasu

onegai kattena koto bakari iwanaide

kekkyoku watashi no nani mo shiranai kuse ni

doushite kokoro ga itamu no?

mainichi zatsuon no naka de

nanika wo motomete mimi wo sumashiteiru no?

Can you hear me?

Baby yeah…

kanashiku naru no

dakedo doushite?

dareka nazeka kikasete

kekkyoku wa samishikute amaetai kedo

itsukara umaku kanjyou wo dasenai no

ushinau nanika wo ishiki shite obieteiru

te wo nobashi fureta sono te wa

kokoro made todokanai

sonna fuu ni fuzaketa ai nara iranai

Kanji :: j-lyric.net

Romanji + Translate :: AniaRovana (//konohana-sakura.blogspot.com)

เธอได้ยินฉันหรือเปล่า ที่รัก

เธอรับรู้ถึงหัวใจของฉันหรือเปล่า

ที่รัก, yeah

เธอได้ยินฉันหรือเปล่า ที่รัก

วันนี้ก็ได้ฟังเพลงอันแสนหลอกลวงอีกแล้ว

ตั้งแต่ครานั้น ลองคิดดูสักนิด

วิ่งลงบันไดแห่งความทรงจำ

ทิวทัศน์ที่ไหลผ่านไปถูกทิ้งไว้เบื้องหลัง

และได้ค้นพบตัวตนของตนเอง

ราตรีอันยาวนานหวนคืนกลับ

แม้จะค้นหาแผ่นหลังอันคุ้นตา

แต่มันก็ช่างห่างไกลจากมือคู่นี้เกินไป

จนไม่สามารถที่จะสัมผัสเธอได้

เมื่อการกลั่นแกล้งของพรหมลิขิตได้ผูกมัดเอาไว้อีกครา

พันธนาการไว้จนไม่อาจเดินไปได้อย่างเต็มที่

เมื่อเราเห็นต่าง หัวใจก็ปิดตายลงไป

ความรักที่ยียวนเช่นนั้นฉันไม่ต้องการ

ความฝันที่ไม่มีวันเป็นจริงช่างหนักหนา

จนเหมือนจะถอดใจอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน

เมื่อรับรู้ว่าไม่ต้องแบกความกังวลเอาไว้อีกต่อไป

มันก็จะพังทลายลง

อีกฟากฝั่งของท้องฟ้าที่แยกออกจากกัน

แม้จะวาดอนาคตไปสักเท่าไหร่

แต่ก็ไร้ซึ่งคำตอบ

ทิวทัศน์อันไม่คุ้นตานั้นมักจะน่ากลัวเสมอ

ไม่ว่าจะไปแห่งหนใด ก็ได้เห็นกำแพงที่บิดเบี้ยว

เสียงรบกวนที่ไม่อยากฟังนั้นจะทำลายหัวใจ

ขอร้องล่ะ อย่าได้พูดเอาแต่ใจเลย

เพราะสุดท้ายแล้วฉันเองก็ไม่รู้อะไรเลย

ทำไมถึงเจ็บปวดหัวใจเช่นนี้?

ทุกๆวัน ท่ามกลางเสียงรบกวน

เธอกำลังร้องขออะไรบางสิ่งและคอยเงี่ยหูฟังอยู่ใช่ไหม?

เธอได้ยินฉันหรือเปล่า?

ที่รัก

เศร้าขึ้นมาแล้วล่ะ

แต่ถึงอย่างนั้น ทำไมกัน?

ให้ฉันได้ยินใครบางคนเพราะอะไร

แม้สุดท้ายแล้วฉันจะเหงาและอยากจะออดอ้อนก็ตาม

ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่ฉันไม่อาจแสดงความรู้สึกออกไปได้อย่างเต็มที่

ฉันรับรู้ว่าจะต้องสูญเสียบางสิ่งไปและกำลังหวาดกลัว

มือที่ยื่นออกไปหมายจะสัมผัสกับมือนั้น

ไม่อาจเอื้อมไปถึงหัวใจเธอ

ความรักที่ยียวนเช่นนั้นฉันไม่ต้องการ