space
space
space
<<
มีนาคม 2560
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
space
space
26 มีนาคม 2560
space
space
space

9 ภาพเด็ด นิทรรศการเฉลิมพระเกียรติฯ ที่คนไทยไม่ควรพลาด





นับตั้งแต่เกิดเหตุการณ์สูญเสีย เชื่อแน่ว่าหลายๆ คน
ก็คงยังนึกพระองค์ท่านฯ ล่าสุดมีนิทรรศการฯ ที่ดูแล้วเกิดความรู้สึกว่า
ดีงามจนน้ำตาไหล อยากแบ่งปันและเชิญชวน 
นิทรรศการเฉลิมพระเกียรติ The Illumination 2017 
ความสว่าง ที่ส่องแสงนำทาง 



จัดโดย ทีมครีเอทีฟของ เดอะ ลีโอเบอร์เนทท์ กรุ๊ปฯ
ผลงานภาพสร้างสรรค์ที่ได้แรงบันดาลใจจากพระราชกรณียกิจ 
พระราชจริยวัตรของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช 
สร้างสรรค์จากเมล็ดพันธุ์ธรรมชาติ แต่ละอย่างมีแง่คิด
ตามแนวพระราชดำรัส
เปิดให้ชมฟรี ตั้งแต่วันที่ 16 มีนาคม – 16 พฤษภาคม นี้
ณ ลานกิจกรรม อาคารสินธร ทาวเวอร์ ถนนวิทยุ


ใครที่ยังไม่ได้ไปชม วันนี้ขออนุญาตรวบรวม 9 ภาพเด็ดสุดยอด
 มาฝากกัน ทั้งความสวยงามและคอนเซปต์ของแต่ละภาพนั้น 
บอกตรงๆ ว่า ยิ่งดู ยิ่งหลงรัก และยิ่งรู้สึกโชดดีที่เกิดมาเป็นคนไทย
 อยู่ในรัชสมัยของพระองค์



ภาพเพียร ภาพวาดจากต้นข้าว ฟางข้าว เมล็ดข้าว 
 แนวคิดจาก พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 9
 ตรัสไว้เมื่อเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2504 ว่า
“…ข้าวต้องปลูกไปเรื่อยๆ เพราะอีก 20 ปี 
ประชากรอาจจะ 80 ล้านคน ข้าวจะไม่พอ คนไทยนี้ต้องมีข้าว 
แม้ข้าวที่ปลูกในเมืองไทยจะสู้ข้าวที่ปลูกในต่างประเทศไม่ได้ 
เราก็ต้องปลูกต่อไป…” ต้องปลูกต่อไป ถึงยังไม่ดีก็ต้องทำ 
แม้มองไม่เห็นทางออกก็ต้องเดิน เราจึงเริ่มต้นทำงานชิ้นนี้จากเหตุผลที่ว่า เราทำไม่ได้ ทำไม่เป็นแต่เราต้องเริ่มลงมือทำ เอาข้าว มาทำกระดาษ ตลอดการทำงานชิ้นนี้ เราได้เรียนรู้ในสิ่งที่เราไม่เคยรู้ เราทำในสิ่งที่เราไม่เคยทำเราผิดพลาดครั้งแล้วครั้งเล่า แต่เรากลับได้ผลลัพธ์ที่ยิ่งใหญ่ในใจผลลัพธ์ของความเพียร เป็นความเพียรพยายามในชั่วเวลาเล็กๆ ที่เทียบไม่ได้เลยกับความเพียรที่พระองค์ทำเพื่อพวกเรามาทั้งชีวิต“ภาพเพียร” นำข้าวไทยสายพันธุ์ต่างๆ มาทำเป็นกระดาษ
ให้เกิดเฉดสีที่ต่างกัน


####

เส้นทางเกลือ ภาพวาดจากเกลือ 
 แนวคิด ตอนแรกทีมเราไม่เข้าใจ
เรื่องเส้นทางเกลือ ยังคิดว่าเป็นการเสด็จพระราชดำเนินไปยังแถบอีสานเพื่อเอาไอโอดีนไปพระราชทานแก่คนที่นั่น 
พอได้ศึกษาทำความเข้าใจจึงรู้ว่าเป็นการพลิกวิธีคิด 
ผสมไอโอดีนลงในแหล่งผลิตเกลือ แล้วให้เกลือเหล่านั้น
เดินทางไปสู่คนทั่วพื้นที่อีสาน ด้วยตัวเกลือเอง 
อะไรทำให้พระองค์ท่านทรงคิดได้ แต่ที่สำคัญกว่านั้นคือ 
อะไรทำให้คนอย่างพวกเรา คิดไม่ได้ บางทีเราคงต้องขยันคิดให้มากกว่านี้ภาพเขียน “เส้นทางเกลือ” นี้ 
เป็นการนำเม็ดเกลือจากจังหวัดสมุทรสาครแหล่งผลิตเกลือต้นทาง
ของประเทศ มาใช้เทคนิคการเกลี่ยบนกระดาษสีทะเล 
ให้ภาพฟองคลื่นที่ยิ่งใหญ่ อันหมายถึงพลังความคิดที่ยิ่งใหญ่ 



###

สัมผัส ภาพวาดจากสีของผลส้ม
 แนวคิดเกิดจาก ในค่ำคืนหนึ่ง
หลังความโศกเศร้าอย่างที่สุด ผมเปิดทีวีทิ้งไว้อย่างว่างเปล่า
เพียงเพื่อให้เวลาผ่านไป ในทีวีฉายเรื่องพระราชกรณียกิจต่างๆของพระองค์ท่านแต่เรื่องที่ทำให้ผมสะดุดและต้องหันมาครุ่นคิด 
คือพระเมตตาของพระองค์ท่านที่มีต่อผู้ป่วยโรคเรื้อน
ในวันที่ผู้ป่วยโรคเรื้อน อยู่ในหลืบที่ต่ำสุดของสังคมถูกตัดขาดจากโลกภายนอกและเป็นที่รังเกียจจากคนอื่นแม้แต่ถูกขับไล่...
ถูกส่งไปอยู่ในนิคมโรคเรื้อน สถานที่แม้แต่ชาวบ้านที่มีพื้นที่ติดกัน 
ยังไม่ยอมให้ถนนตัดผ่านด้วยความรังเกียจพระองค์เสด็จไปยัง
นิคมโรคเรื้อนท่ามกลางคำทัดทานของข้าราชบริพารส้ม
จากนิคมโรคเรื้อนแพร่งขาหยั่ง ส้มที่ไม่เคยมีใครกล้ากิน
ส้มที่ทุกคนเคยรังเกียจ เมื่อรู้ที่มา ถูกคั้นและระบายออกมา 
จำลองเหตุการณ์ที่แสงสว่างสาดส่อง ลงมายังจุดที่ต่ำสุดในวันนั้นอย่างเท่าเทียมสิ่งที่พระองค์ท่านทรงทำ เปลี่ยนมุมมองในการมองผู้คนของผม เพื่อนร่วมงาน ลูกน้อง พนักงานในห้าง แม่ค้าในตลาด แม่ค้าข้าวแกง เด็กเสิร์ฟ แท็กซี่ คนขับมอเตอร์ไซด์ คนขายพวงมาลัย ทุกคนล้วนเท่ากัน เราไม่ได้ดีกว่า หรือเหนือกว่าใครเลย พระองค์ท่านทรงแสดงออกให้เราเห็นถึงความเกื้อกูลกัน
 ความเมตตาต่อทุกคนอย่างเท่าเทียมโดยแท้จริง


###

ร่มเงาแห่งความเพียร  
ทำจากการทับสีของพันธุ์ไม้ที่ทรงปลูกในสถานที่ต่างๆ
โดย ต้นไม้ของ “พ่อ” มีอยู่ที่ไหนบ้าง? ตอนเริ่มทำงานชิ้นนี้
 นี่คือคำถามแรกที่เราอยากรู้คำตอบ แค่เปิดมือถือ 
เข้ากูเกิ้ล ก็รู้คำตอบในเสี้ยววินาทีเร็วจนไม่ทันรู้สึกว่าต้องรออะไร
 แต่ในคำถามเดียวกัน มันบอกอะไรบางอย่างที่ทำให้
เราฉุกคิดมากกว่าต้นไม้ใหญ่ของ “พ่อ” ที่ผ่านเวลาจนแตกกิ่งก้าน 
ให้ร่มเงากับทุกสิ่ง ตามสถานที่ต่างๆ ทั่วประเทศ
 ในร่มเงานั้น เราเห็นความเพียรของพระองค์ที่ทรงใช้เวลา
หลายสิบปีกับการปลูกต้นไม้ ไม่ว่าจะเสด็จไปที่ใด
 ร่มเงาที่ถึงจะใช้เวลา แต่มันก็เห็นผล ย้อนกลับมาดูตัวเอง 
หลายสิ่งง่ายและเร็วจนน่ากลัว เร็วจนบางครั้งก็รอไม่เป็น 
เร่งรีบจนลืมไปว่า ทุกสิ่งล้วนมีเวลาของตัวเองสำหรับความสำเร็จ 
ไม่ใช่เพียงต้นไม้ แต่ยังหมายถึงชีวิต อย่าได้กลัวล้มเหลว
 ถ้ามีความเพียรพยายามอย่าได้กลัวว่าจะช้ากว่าใคร
 ถ้าอดทนรออย่างแน่วแน่ในจุดหมายผลสำเร็จย่อมเกิดขึ้นไม่วันใดก็วันหนึ่ง งานภาพ “ร่มเงาแห่งความเพียร” ชิ้นนี้ จึงอยากสะท้อนแนวคิดของสิ่งที่พระองค์ทรงทำ ด้วยการบรรจงวางชิ้นส่วนเล็กๆจากดอกไม้ ใบไม้และต้นไม้พันธุ์เดียวกับที่พระองค์ทรงปลูก 
ร้อยเรียงทีละชิ้นๆ ใช้เวลาในการทับให้สีจากธรรมชาติเกิดเป็นภาพของพระองค์ผู้ทรงมีความเพียรจนถึงความสำเร็จอย่างที่ตั้งเป้าไว้



###


แข็งแรงจากข้างใน 
 ภาพวาดด้วยน้ำนมจิตรลดา กลิ่นสละ 
แนวคิด เพิ่งรู้ว่านมเป็นของกินเล่นได้ แล้วก็อร่อยมากด้วย
 ก็ตอนได้กินนมอัดเม็ดสวนดุสิตครั้งแรก นมแสนอร่อยที่ถูกปากลูกเด็กเล็กแดง ไม่เว้นผู้ใหญ่อย่างเรา และยังอร่อยไกลไปถึงเมืองนอก
เมืองนา ใครต่อใครต่างก็เรียกหาแต่ทำไมถึงไม่ยอมผลิตเพิ่มทั้งๆ 
ที่มีความพร้อม ?ก็เพราะพระราชประสงค์ที่แท้จริงของในหลวงนั้นไม่ต้องการทำเพื่อหวังผลกำไรแต่ทรงทำโรงนมให้เป็นตัวอย่าง สร้างอาชีพให้เกษตรกรโคนมไทยแข็งแรงและยืนบนขาตัวเองได้อย่างยั่งยืนทุกครั้งที่ได้กินนมเม็ดเล็กๆ นี้ จึงอิ่มไปถึงหัวใจ เพราะได้รู้ว่าไม่ใช่
แค่เราที่แข็งแรงอยู่คนเดียว




###

ทรง ทำ วาดจากสีของดิน
 ส่วนหนึ่งใช้ดินจากโครงการชั่งหัวมัน
โดย ทำไม่ได้ หมดหวัง เป็นไปไม่ได้ ยังไม่พร้อม ไม่มีใครช่วย 
อย่าไปทำเลย สารพัดข้ออ้างที่มักเกิดขึ้นในความคิดของเราเมื่อเริ่มต้นจะทำอะไรยากๆ สักอย่างแต่ท่านทรงทำให้เราเห็น 
เริ่มต้นจาก...ไม่มีอะไรเลย...โครงการชั่งหัวมันตามพระราชดำริ 
ที่ อ.ท่ายาง จ.เพชรบุรี เริ่มจากทรงเจาะจงซื้อที่ดินที่มีดินไม่ดี แห้งแล้งติดปัญหาเรื่องน้ำเพื่อที่จะทรงทำให้เห็นว่า ทำได้ ทรงทำผืนดินที่นี่ให้เป็นแม่บทในการทำเป็นศูนย์การเรียนรู้ด้านเกษตร เพียงเวลาไม่นานด้วยความร่วมมือร่วมแรงของชาวบ้าน ในที่สุดดินที่ว่าไม่ดี ก็เต็มไปด้วย พริก มะนาว หน่อไม้ฝรั่ง ข้าวไร่ ข้าวโพด สารพัด ที่ทั้งพอกินและเหลือขายเมื่อได้อ่าน ได้ไปดูโครงการชั่งหัวมันจริงๆ ได้เกิดความรู้สึกทึ่งในพระองค์ท่าน ทำให้ได้ย้อนกลับมาถามตัวเองก่อนจะพูดว่า ทำไม่ได้ เราลองทำแล้วหรือยัง


###

ค่าของแกลบ

ภาพวาดจากแกลบเผา  แนวคิดใครจะคิดว่า “แกลบ”         เปลือกข้าวที่ไร้ราคาจะแปรเปลี่ยนเป็นพลังงานมูลค่ามหาศาลได้แต่พระองค์ทรงคิด...และมีพระราชดำริให้นำแกลบที่เหลือจากโรงสีข้าวในวังสวนจิตรลดามาผลิตเป็นถ่านแกลบอัดแท่ง กลายเป็นพลังงานทดแทนที่ใช้กันอย่างแพร่หลาย สำหรับเราพระองค์จึงไม่ได้ทรงสร้างเพียงพลังงานทดแทน แต่ยังทรงนำทางให้เห็นว่า...ไม่มีสิ่งใดไร้ค่าในสายตาพระองค์ท่านพระองค์ทรงใช้ทุกสิ่งอย่างคุ้มค่า ไม่ว่าจะเป็น ดินสอที่ทรงใช้จนกุดสั้นหลอดยาสีพระทนต์ที่ลีบแบน หรือแม้แต่ ฉลองพระบาทที่ทรงส่งซ่อมครั้งแล้วครั้งเล่านั่นทำให้เราต้องย้อนกลับมามองว่า...แล้วเราล่ะ ใช้สิ่งของทุกอย่างคุ้มค่าแล้วหรือยังภาพ“ค่าของแกลบ” เป็นการนำถ่านแกลบอัดแท่งมาบดละเอียดใช้แทนสี 

ผสมน้ำแล้ววาด

###

รสชาติของความสุข

วาดจากสีของผลไม้ จากร้านของโครงการหลวง แนวคิด เราเชื่อว่าคนไทยทุกคนรู้จัก โครงการหลวงโครงการที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 9 ทรงช่วยเหลือชาวเขาที่ยากจน ให้เลิกปลูกฝิ่นด้วยการหาพันธุ์ผักผลไม้เมืองหนาวมาให้ปลูกทดแทนถึงเรื่องนี้จะเกิดขึ้นมานานหลายสิบปีแล้วแต่เรายังคงได้เห็นพระเมตตาของพระองค์ ออกดอก ออกผล อยู่บนยอดดอยสำหรับพวกเราทุกครั้งที่กินผักผลไม้ ของโครงการหลวง คือความสุขที่ได้รู้ว่าคนที่ปลูกอยู่บนยอดดอยก็มีความสุข แล้วยิ่งสุขไปกว่า ที่รู้สึกว่าได้สืบสานปณิธานของพระองค์



###

ปัญหายากแก้ง่าย วาดจากหญ้าแฝก หากท้อในการแก้ปัญหาให้ลองมองไปที่ “หญ้าแฝก” ต้นหญ้าที่หลายคนคงเคยได้ยินผ่านหู ว่ามันดีมันช่วยดินได้ แต่หากลองมองให้ลึกลงไป หญ้าแฝกคือตัวอย่างของการแก้ปัญหาที่ง่ายมาก“อะไรที่ทำให้พระองค์ท่าน ทรงแก้ปัญหายากๆด้วยวิธีที่ง่ายขนาดนี้” ปัญหาใหญ่ขนาดดินทั้งผืน ที่ดินเสื่อมโทรมดินถล่ม น้ำท่วม ยังแก้ได้แค่ปลูกหญ้า ไม่ต้องใช้เงินมหาศาลไม่ต้องขี่ช้างจับตั๊กแตนหรือจริงๆ แล้ววิธีการแก้ของทุกปัญหา ไม่จำเป็นต้องยุ่งยากแต่ควรจะง่ายเท่าหญ้าแฝกนี่ล่ะภาพสีน้ำ “ปัญหายากแก้ง่าย” นี้เราได้ใช้ทุกส่วนของใบหญ้าแฝก จากโครงการในพระราชดำริ อ.เขาชะงุ้มจ.ราชบุรีโดยเราสกัดสีจากใบหญ้า แล้วใช้รากและใบเป็นพู่กันในการวาด

####


ขุนเขา ภาพวาดจากเมล็ดกาแฟ  แนวคิดจาก พระองค์เคยมีพระราชกระแสรับสั่งให้ชาวเขาที่นิยมปลูกฝิ่นหันมาปลูกกาแฟ ต่อมาเมื่อครั้งพระองค์เสด็จเยี่ยมเยือนชาวเขาทรงทราบว่ากาแฟที่ชาวเขานำไปปลูก เหลือรอดเพียงต้นเดียว แต่พระองค์ก็ไม่ทรงหมดหวังหรือย่อท้อ กลับมองว่าเป็นความก้าวหน้าของชาวเขา จึงเสด็จขึ้นเขาด้วยพระบาท กว่า 6 ชั่วโมงเพื่อไปทอดพระเนตรกาแฟต้นนั้นด้วยพระองค์เอง และให้คำแนะนำวิธีการดูแลพร้อมพระราชทานเมล็ดกาแฟ ให้ชาวเขานำไปปลูกต่อไปหลังจากนั้นกาแฟก็กลายเป็นผลผลิตหลักที่ทำให้ชาวเขามีคุณภาพชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น นั่งคิดดูเล่นๆ ว่าถ้าเป็นเรา ก็คงตัดใจไปตั้งแต่กาแฟเหลือแค่ต้นเดียวแล้ว...แต่พระองค์ไม่บางทีถ้าเรามุ่งมั่น ทุ่มเท และไม่ย่อท้อต่ออุปสรรค ได้สักเสี้ยวหนึ่งของพระองค์ชีวิตของเราคงจะดีขึ้นไม่น้อย ภาพ “ขุนเขา” เป็นการนำเมล็ดกาแฟ จากโครงการหลวงมาวาดด้วยเทคนิคสีน้ำ และโรยด้วยผงกาแฟ ให้เป็นขุนเขามากมายที่สลับซับซ้อนสะท้อนให้เห็นถึงอุปสรรคของพระองค์    ที่ไม่เคยทรงย่อท้อ


ทั้งหมดนี้ จึงเป็นเหตุผลที่ไม่อยากให้ทุกคนพลาด 




 

Create Date : 26 มีนาคม 2560
0 comments
Last Update : 29 มีนาคม 2560 8:45:18 น.
Counter : 2127 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

space

สมาชิกหมายเลข 3320471
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]






space
space
[Add สมาชิกหมายเลข 3320471's blog to your web]
space
space
space
space
space