BlogGang.com : : wullop : พลิกวิกฤติจีน-ญี่ปุ่นเป็นโอกาสอาเซียน-ไทย

สำนักข่าว 'TheDiplomat' ตีพิมพ์เรื่อง 'The Coming Economic Shift?' = "เศรษฐกิจที่(กำลัง)เปลี่ยนไป(ไม่เหมือนเดิม)" = ฮับ(ศูนย์กลางลงทุน-ค้าขาย)เศรษฐกิจจะย้ายไป(จากจีน)ไหม", ผู้เขียนขอนำมาเล่าสู่กันฟังครับ

ญี่ปุ่นกำลังตกที่นั่งลำบาก หลังเศรษฐกิจโตช้า (มาก), ค่าเงินแข็ง (ทำให้สินค้าราคาแพง ส่งออกได้ยาก), หนี้ภาครัฐสูง, เด็กเกิดใหม่น้อย (ประเทศที่มีสัดส่วนเด็กน้อยมักจะมีเศรษฐกิจโตช้า เนื่องจากคนเรามีแนวโน้มจะกินจะใช้มากในช่วงอายุต่ำกว่า 35 ปี), สัดส่วนคนสูงอายุมาก (ทำให้รายจ่ายสุขภาพมาก รายรับจากภาษีคนทำงานน้อย), โดนซึนามิ-แผ่นดินไหวถล่มหลายครั้ง, โรงไฟฟ้านิวเคลียร์รั่วไหล

ราวกับ "เคราะห์ซ้ำ-กรรมซัด (รับเคราะห์ ซวยซ้ำซาก)"... ตอนนี้มีปัญหาที่มาแรงอีก คือ การแย่งชิงหมู่เกาะกับประเทศอื่นๆ รอบทิศได้แก่

(1). ทางเหนือ > แย่งหมู่เกาะคูริลกับรัสเซีย

(2). ทางตะวันตก > แย่งหมู่เกาะเซนคากุ-เตี้ยวหยูกับจีน

(3). ทางตะวันตกเฉียงใต้ > แย่งหมู่เกาะกับเกาหลีใต้

ท่านคริสตีน ลาการ์ด ประธาน IMF (กองทุนการเงินระหว่างประเทศ) เตือนว่า กรณีพิพาทเกาะเซนคากุ-เตี้ยวหยู จะทำร้ายเศรษฐกิจของทั้งจีน-ญี่ปุ่น

จีนเองก็ไม่เบาเหมือนกัน มีเรื่องแย่งหมู่เกาะรอบทิศ... ตั้งแต่เวียดนาม มาเลเซีย บรูไน ไต้หวัน ฟิลิปปินส์ และญี่ปุ่น

ตอนนี้นักท่องเที่ยวจากจีนไปญี่ปุ่น, สินค้าญี่ปุ่นไปจีนลดฮวบ และนักลงทุนญี่ปุ่นส่วนหนึ่งกำลังมองหาที่ตั้งโรงงานใหม่ เพื่อลดความเสี่ยงจากการถูกประท้วง-ทุบทำลายในจีน

มหาอำนาจด้านลูกดก-แรงงานรีบจีบโรงงานญี่ปุ่น 15 แห่ง... ขอให้ย้ายไปฟิลิปปินส์

ทางโตโยต้าก็มองว่า ผลิตในมาเลเซียแล้วส่งไปจีนน่าจะปลอดภัยกว่า(ผลิตในจีน)

การเปิดเสรีการค้าระหว่างจีน-อาเซียน (CAFTA) ที่คาว่า น่าจะลงนามแล้วเสร็จ และมีผลใช้ภายในปี 2015/2558 จะทำให้ภาษีส่งออก-น้ำเข่าเหลือเพียง 0.1% น่าจะทำให้อาเซียนเนื้อหอมขึ้นมากสำหรับญี่ปุ่น

การผลิตสินค้าในฮานอย เวียดนาม แล้วลงเรือ ส่งไปกว่างตง จีน มีแนวโน้มจะถูกกว่าการผลิตทางตอนเหนือ-ตอนกลางของจีน แล้วส่งไปเมืองท่าทางใต้ หลังเปิดเสรีการค้าจีน-อาเซียน (CAFTA)

ญี่ปุ่นขนเงินไปลงทุนในอาเซียนเกือบ 1/2 และอยู่ในขาขึ้น เช่น ลงทุนในฟิลิปปินส์เพิ่มกว่า 30% ในปี 2011/2554

ข้อดีของการลงทุนในอาเซียน คือ ตอนนี้ค่าแรงในจีนแพงขึ้น แถมตลาดในประเทศอินโดนีเซียก็ใหญ่มากจากประชากรกว่า 250 ล้านคน (248 ในปี 2011/2554) และ 2/3 (66.5%) อยู่ในวัยทำงาน (15-64 ปี) [ IndexMundi ]

จีนมีจุดแข็งที่เป็นศูนย์กลางการผลิตสินค้าของโลก มีตลาดขนาดใหญ่มาก, มีโครงสร้างพื้นฐาน (infrastructure) เพื่อการขนส่ง (logistics), มีท่าเรือ-ระบบขนถ่ายสินค้า (shiping) ที่ดีเยี่ยม

อาเซียนมีท่าเรือน้ำลึกดีมากเฉพาะใน 3 ประเทศ ได้แก่ สิงคโปร์, มาเลเซีย (มีท่าเรือที่ดีมาก แต่มีเรือเข้าออกน้อย ทำให้ขาดทุนเรื้อรังจากโครงการท่าเรือแกลง), และเวียดนาม

อินโดนีเซียกับไทยที่ฟื้นตัวหลังยุค IMF อาจจะดูมีเงินทุนสำรองค่อนข้างมาก ทว่า... โครงสร้างพื้นฐาน โดยเฉพาะท่าเรือน้ำลึก-ระบบขนถ่ายสินค้า และระบบราง (รถไฟ-รถไฟความเร็วสูง) ล้าหลัง

ทั้งหมดนี้บอกเราว่า ญี่ปุ่นจะยังไม่ทิ้งฐานการลงทุนในจีนไปอีกนาน

ถ้ามองในอีกมุมหนึ่ง... การประท้วง-ทุบทำลายสินค้าญี่ปุ่นในจีนก็มีส่วน "ระบายความแค้น" ออกไปบ้าง ดีกว่าเก็บกดแล้วไประเบิดวันหลัง (เช่น ก่อสงคราม ฯลฯ)

ธรรมดาของคนในประเทศที่เคยเจ็บ (ถูกรุกราน) ย่อมมีความแค้นเป็นธรรมดา... ไม่ต้องดูไกล, คนไทยหลายคนยังไม่หายแค้นพม่า, คนขแมร์หลายคนยังไม่หายแค้นไทย

ชาวพม่าคงจะงงว่า ทำไมเรื่องมันนานมาแล้ว แต่คนไทยไม่ลืม, คนไทยคงจะงงว่า ทำไมเรื่องมันนานมาแล้ว แต่คนขแมร์ไม่ลืม

ถ้าประเทศที่เคยทำเขาเจ็บ (รุกราน) เชื่อคำโบราณ คือ "เอาใจเขามาใส่ใจเรา" แล้ว, อาจจะชนะใจอีกฝ่ายได้ในระยะยาว

ชาวพม่าแค้นอังกฤษกับญี่ปุ่นมานาน, อาจารย์ชาวพม่ากล่าวว่า สมัยก่อนตามบ้านนอกจะไม่นับคนอังกฤษกับญี่ปุ่นเป็นคน นับเป็นตัวแบบนับ "เคว่(น้องหมา)" เช่น อังกฤษ 2 ตัว, ญี่ปุ่น 2 ตัว ฯลฯ

ข่าวดีนิดหน่อย คือ ชาวพม่านับคนไทยเป็น "คน"

ท่านทูตอังกฤษท่านหนึ่งได้ไอเดียดี... ไปบริจาคเลือดให้ชาวพม่า หนังสือพิมพ์ชมกันใหญ่ ทำให้ชาวพม่าได้เมตตาในชาวอังกฤษ

ฝ่ายญี่ปุ่นบริจาครถใช้แล้ว แถมยังหาอาสาสมัครไปทำงานช่วยคลังเลือดพม่ามานาน... นี่ก็ทำให้ชาวพม่าได้เมตตาในชาวอังกฤษมากขึ้นเช่นกัน

ประวัติศาสตร์สอนเราว่า ชาติที่เข้มแข็ง และหลีกเลี่ยงสงครามให้มาก เช่น สวิสเซอร์แลนด์ ฯลฯ... มักจะเป็นชาติที่ "ได้กำไร" จากความขัดแย้งในระยะยาว (ปล่อยให้คนอื่นทะเลาะกัน ค้าขาย-ลงทุนลูกเดียว)

รัฐบาลไทยยุคนี้ทำถูกแล้วที่ดีกับพม่า... ดีกับขแมร์ (กัมพูชา - ชาวกัมพูชาหลายท่านบอก ไม่ชอบให้คนไทยเรียกว่า "เขมร", ชอบให้เรียกว่า "ขแมร์")

เรื่องคลังเลือดในพม่านี่... พี่ไทยก็ไม่เบาเหมือนกัน กาชาดไทยไปซ่อมตึกโรงพยาบาลย่างกุ้ง ใกล้ตลาดนัดโบจก อ่องซาน แถมยังให้อุปกรณ์บริจาคเลือดแบบไม่อั้น

ตอนนาร์-กิส, ไทยช่วยพม่ามาก นี่ก็ได้ใจชาวพม่าเช่นกัน

พม่า-ไทย-กัมพูชายังมีปัญหาขาดพยาบาล, ถ้าไทยตั้งมหาวิทยาลัยสุขภาพนานาชาติที่ชายแดน... รับนักศึกษาต่างชาติกับไทยฝ่ายละครึ่ง (ใกล้พม่า-รับพม่า, ใกล้กัมพูชา-รับขแมร์), สอนพยาบาลผ่านภาษาอังกฤษ-ไทย, คิดค่าเล่าเรียนไม่แพงนัก (ไม่จำเป็นต้องฟรี เพราะมีคนอยากมาเรียนเพียบ), ส่งเสริมให้นักศึกษาทุกคนเก่ง 3 ภาษา (พม่า-อังกฤษ-ไทย, ขแมร์-อังกฤษ-ไทย) น่าจะทำให้ไทยเป็นฮับด้านการศึกษาสุขภาพของอาเซียนได้ในอนาคต

และถ้าโครงการท่าเรือทวายจะลงทุนให้โอกาสด้านการศึกษา... ตั้งโรงเรียน-โรงเรียนอาชีวะ-มหาวิทยาลัยสุขภาพนานาชาติที่นั่นให้ได้ จะทำให้พม่า-ไทยเป็นฮับด้านการศึกษาร่วมกัน

การส่งเสริมการศึกษาในพม่าจะทำให้ท่าเรือทวายมีแรงงานฝีมือเก่งๆ ในระะยาว โดยเฉพาะพม่าไม่มีวิทยาลัยอาชีวะ ทำให้ขาดแรงงานฝีมืออย่างหนัก

ถึงตรงนี้... ขอให้ท่านผู้อ่านมีสุขภาพดีไปนานๆ ครับ