เรื่องเล่าของคนๆหนึ่ง

ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ ที่ชั้นเลิกที่จะแคร์โลกใบนี้ ชั้นเรียนเพราะต้องเรียน ทำงานเพื่อหาเงินกินข้าว และ นอน หาเกม การ์ตูน นิยาย ทำฆ่าเวลา การทำให้ตัวเองเหนื่อยก็ถือเป็นความทุกข์ เพราะฉะนั้นกิจกรรมที่ใช้พลังงานเยอะถ้าไม่จำเป็นชั้นก็ไม่อยากจะทำเท่าไร่ เป็นชีวิตที่ถ้าหากบอกใครคนอื่นเกี่ยวกับความคิดหรือทัศนคตินี้คงโดนประณามเป็นแน่แท้

เป็นคนที่ยอมรับความทุกข์และความเจ็บปวดหรือทรมานมากๆไม่ได้ หากต้องเป็นแผลเลือดไหล ตายไปเลยซะยังดีกว่า ชั้นเคยดูหนังที่คนกลุ่มหนึ่งถูกจับมาเพื่อเล่นเกมเอาชีวิตรอด ต้องตัดเนื้อตัวเองให้ได้น้ำหนักกว่าฝ่ายตรงข้าม เพื่อให้รอดตาย ถ้าต้องเจ็บขนาดนั้นเป็นฉันสู้เอามีปาดคอตัวเองเจ็บสะทีเดียว เพราะไม่รู้ว่าที่พยายามทนเจ็บขนาดนั้นสุดท้ายจะชนะรึป่าว หรือต่อให้ชนะรอดออกมาก็ต้องทรมานกับความเจ็บปวด เผลอๆอาจจะเป็นโรคจิตไปเลย

หลายคนอาจจะอยากด่าแทบขาดใจ เกิดมาทำไมถ้าคิดแบบนี้ ก็ชั้นเลือกเกิดไม่ได้ถ้าเลือกได้คงไม่เกิดดีกว่า แต่ในเมื่อเกิดมาแล้ว จะตายไปก็ยังมีคนที่ต้องมานั่งเสียใจ ก็เลยตายไม่ได้ ก็ต้องใช้ชีวิตต่อไป จะว่าอกตัญญู แต่ชั้นก็รักคนที่เลี้ยงดูชั้นมา คนที่รักที่ดีต่อชั้นยังไงก็ต้องแคร์ ถึงชั้นจะไม่สร้างประโยชน์หรือความสุขให้ใคร ชั้นก็จะไม่สร้างความเดือดร้อนหรือความทุกข์ให้ใคร

ชั้นใช้ชีวิตให้มีความสุขไปวันๆในแบบของชั้น ความสุขของชั้นเพียงแค่ พื้นที่ห้อง6เสื่อพร้อมห้องน้ำ มีอาหาร มีอินเตอร์เน็ตไวไฟ มีคอมพิวเตอร์ โน๊ตบุ๊ค หรือ ไอแพดก็ได้ 1เครื่อง ฟูกนุ่มๆ พัดลมสักตัวหรือแอร์ก็ได้ ดังนั้นชั้นไม่จำเป็นต้องขวนขวายพยายามหาเงินมากมายเลย ชั้นไม่ต้องซื้อรถเพราะขับไม่เป็น ซื้อมากว่าจะผ่อนหมดแถมต้องหาค่าน้ำมันอีก ไหนจะรถติดไหนจะค่าบำรุงรักษา รถสาธารณะ ถึงไม่ตรงเวลาหรือรถติดก็แค่ออกก่อนเวลาไปทำงานตื่นเช้าหน่อยก็เสียอย่างมากวันละไม่เกิน 40 บาท ไม่ต้องซื้อบ้านหรูหราอวดใคร เพราะถึงยังไง ฟังก์ชันที่ใช้ก็แค่ นอนกับห้องน้ำ

โลกของชั้นมันยากเกินกว่าที่ใครจะเข้าใจ ถึงจะอยากอยู่คนเดียวแต่เพราะยังมีคนที่ต้องแคร์เลยทำให้ทำแบบนั้นไม่ได้ ชั้นจึงได้แบ่งโลกของตัวเองออกเป็นสองส่วน ส่วนที่เป็นโลกของชั้นที่อยู่คนเดียวมีความสุขกับพื้นที่6เสื่อของชั้นและหงุดหงิดรำคาญเวลาที่มีคนพยายามจะเข้ามา กับส่วนที่ยอมให้คนอื่นเข้ามาหรือออกไปหาคนอื่นได้ ทำให้สามารถใช้ชีวิตกับคนอื่นอย่างปกติเป็นตัวตนที่มีความพยายาม ความตั้งใจ เป็นคนแบบที่คนอื่นเขาเป็นกัน

จะว่าบ้าคนบ้าที่ไหนมานั่งเขียนได้เป็นหน้าๆขนาดนี้....

Create Date : 24 พฤษภาคม 2561 Last Update : 24 พฤษภาคม 2561 3:19:15 น. Counter : 1238 Pageviews.		2 comments
Share Tweet