Bloggang.com : tony_on2003 : ฝันถึงเมืองลับแล

ฝันถึงเมืองลับแล

26/09/2012

ช่วงนี้เราไม่ค่อยสบายนะเพราะอาการโรคหัวใจกำเริบ มันรู้สึกเหนื่อยหอบเพลียๆอยากจะนอน

ตลอดดนะ ช่วงนี้เราเข้านอนเร็วมากๆขออนุญาติเล่าความฝันเมื่อคืนก่อนและคืนนี้นะ โปรดใช้

วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ

อันนี้ฝันเมื่อคืนก่อนนะ ฉันเผลอหลับไป แต่จะเล่าความฝันให้ฟัง..สยิวมาก ฉันฝันว่าขึ้นรถ

เมลล์ที่เมืองไทย มันไม่ใช่รถเมลล์คันใหญ่แต่เป็นรถสองแถว ก็ผ่านทางโค้งวัด แถวๆบ้านฉันเอง มี

แม่ฉัน ฉัน แล้วใครไม่รู้ด้วยอีกคนผู้หญิงไม่เห็นหน้านะ แต่คนที่เป็นแม่ฉัน ฉันก็ไม่เห็นหน้าเค้า

หรอก แต่แค่รู้สึกได้ว่าเค้าเป็นแม่น่ะ ก็ไปกับเด็กคนนึง พอนั่งๆไป ผู้หญิงคนนั้นเค้าก็เอาเด็กน้อยไป

นั่งเอาแขนยื่นออกไปที่รถเมลล์ ซักครู่ ฉันก็บอกว่าอย่าทำอย่างนั้น มันอันตรายนะ ให้เอาตัวเด็ก

เข้ากลับมาในรถ เค้าก็พยายามดึงเด็กคนนั้น แต่เด็กคนนั้นไปติดกับรถสองแถวเป็นแผลที่คอต้องนำ

ส่งโรงบาล แผลคือสยึ๋ยมากเลือดไหล จนฉันคิดว่าเด็กจะไม่รอด เพราะมันตรงชีพจรตรงคอเด็ก

พอดี พอเสร็จฉันก็ลงจากรถและพยายามบอกให้รถจอด คือฉันก็เสียใจมากๆ โกรธคนขับรถสอง

แถวที่ว่ามีเด็กเกิดอุบัติเหตุแล้วยังไม่จอด ฉันก็ลงรถเมลล์พอเสร็จ คนขับรถเมลล์ก็มองกระจกหลังก็

ยังไม่จอดรถอีก ฉันก็เอาก้อนหินเขวี้ยงกระจกด้านข้างมันเลย เสร็จคนขับรถก็เดินลงมาเป็นผู้ชายผิว

ดำ ตัวสูงกว่าฉัน อายุประมาณ40 ก็เดินมาคุยกับฉัน มาบอกขอโทษ แล้วพาฉันเดินและคุยกับฉัน

ถามฉัน คือกำลังเดินหาผู้หญิงสองคนนั้นกับเด็กเพราะเค้าต้องพาเด็กไปส่งโรงพยาบาล ทันใดนั้นฉัน

ก็ได้ยินเสียงเด็กหญิงคนนึงเรียกฉันว่า พี่อร.. พี่ อร...แม่เรียกกกก... พี่อร ตื่นนนน .แม่

เรียก แต่ฉันก็มองไปไม่เจอใคร พยายามหาเสียงนั้นแต่ก็ไม่เจอ พอเสร็จ ฉันก็รู้ตัวว่าอ้าวนี่มันไม่ใช่

ความจริงนะ ก็จะพยายามตื่น แต่มันก็ตื่นไม่ได้ ซักครู่ ฉันก็คิดว่า ฉันจะต้องกลับไปยังโลกแห่ง

ความจริงนะ ฉันก็กลับมา ฉันเลยตื่นน ฉันฝันแบบนี้ น่ากลัวมากๆ

ฝันเมื่อคืนนี้ค่ะ จะเล่าความฝันให้ฟัง เมื่อคืนนี้ฝันว่าไปมาสองที่ คือสถานที่หนึ่งที่เราไม่รู้

จัก และเมืองลับแล ฝันแรก มีคนพาเราไปไม่รู้เป็นผู้ชายหรือผู้หญิง เราไม่เห็นหน้านะ เค้าพาเราไป

ที่ห้องๆหนึ่ง เค้าบอกว่าวิญญาณที่นี่เฮี๊ยนมาก อยากให้เราไปช่วยดูให้หน่อย อันนี้ไม่ใช่เจนญาณ

ทิพย์นะแต่คือฝันจริงๆ พอเสร็จเราก็เข้าไปในนั้น คือมันเป็นห้องสี่เหลี่ยม มีแต่ความืด ไม่มีใครอยู่

ในนั้น ส่วนด้านหลังจะเป็นห้องกระจก แล้วก็สามารถมองเห็นคนที่อยู่ภายในห้องได้ อันนี้เรารู้จาก

ตอนจบของฝันนะ ภายในบ้านไม่มีอะไรเลย ว่างเปล่า ไม่มีเฟอร์นิเจอร์ เสร็จเราก็เข้าไปนั่งในห้อง

นั้น ก็ไม่มีอะไร แต่ไฟมันจะติดๆดับๆ แต่ไม่มีคนอยู่เฉยๆ เรามีความรู้สึกว่ากลัวนะ กลัวผีอ่ะ แต่ก็

ไม่ได้วิ่งหนี เรานั่งอยู่ตั้งนานไม่มีอะไร พอเสร็เจเราก็บอกคนที่พาเราไปยังบ้านหลังนั้นว่า คือไม่เห็น

มีผีหรืออะไร ซักครู่เราก็บอกกลับกันเถอะ เราเดินออกไปหน้าประตู แล้วข้างนอกมันเป็นกระจก

สามารถมองเห็นคนข้างในได้ เราเห็นครอบครัวฝรั่งครอบครัวหนึ่งมีพ่อแม่ลูก พ่อใส่สูตร ลักษณะ

เป็นผู้ดีรูปร่างท้วมๆเราเห็นหน้าชัดเจนแต่ก็ไม่รู้จักนะ แต่แม่กับลูกเราเห็นไม่ชัด เค้าเป็นครอบครัวฝรั่ง

เค้ายิ้มให้เราพร้อมมองดูเรา เราก็เลยเปิดประตูบ้านนั้นบอกว่า บ้ายบาย ฉันไปก่อนนะ เค้าก็ยิ้มให้

เราก็ยิ้มให้เค้า แล้วเราเห็นภาพผู้ชายอีกคนซึ่งไม่ใช่ครอบครัวนี้ แต่เป็นอีกครอบครัวหนึ่ง พ่อก็แต่ง

ตัวธรรมดาเค้ากำลังรีดผ้าให้ลูกสาว แต่เค้าไม่เห็นเรา อยู่ในบ้านนั้น เราก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ว่ามัน

คืออะไรนะ แล้วก็กลับมา

พอถัดมาตัดภาพไปที่เมืองลับแล คือเป็นฝันที่สอง มีคนพาเราไปที่หน้าผา

คือมันสูงมาก เรารู้สึกได้ว่าเค้าเป็นเพื่อนเราแต่เราไม่เห็นหน้าคนพาไป แต่รู้สึกได้ว่าอายุรุ่นราวกับเรา

และเป็นเพื่อนเก่า หลายคนมากๆ ไปหยุดอยู่หน้าผาเป็นเหวลึกมากๆลงไป เรามองลงไปมันเหมือน

เหวในประเทศอะไรซักอย่าง ของโลกนี่น่ะ มันดูลึกมาก คือคิดว่าถ้าลงไปที่นั่นมีแต่ตายกับตาย คง

ไม่ได้กลับมา คนอื่นๆกระโดดลงไปหมด แล้วเค้าก็ลงไปถึงข้างล่าง เราไม่สามารถมองเห็นว่าเค้าไป

ถึงกันนะ แต่สัมผัสได้จากความรู้สึกว่าเค้ากระโดดลงไปแล้วไม่ตาย แล้วก็สนุกสนานที่เหวข้างล่าง

นั่น พอเสร็จเพื่อนเราข้างๆก็ปีนลงไปเหลือเราคนสุดท้ายล๊ะ เราก็ลังเลว่าจะปีนลงไปที่เหวนั่นมั้ย เรา

สื่อกับเพื่อนอีกคนทางความรู้สึก เราบอกว่า เรากลัวความสูงนะ มันลึกมาก เราไม่กล้าปีนลงไป

หรอก เค้าตอบกลับมาว่า ปีนลงมาเถอะ ลงมาดูนะ และแล้วเราก็ตัดสินใจ ปีนลงไปที่เหวนั่น เรา

พยายามจะปีนลงไปแต่มันยากมาก ระยะทางมันเหมือนไกลมาก ปีนเป็นเดือนก็คงลงไปไม่ถึง เรา

คิด เสร็จเราสังเกตว่ามันจะมีบล็อคขนาดเท่าอิฐบล็อคบ้านเรา เราไม่รู้จะปีนยังไง เราปีนลงไปโดย

หันหลังออกไปจากเหว เพื่อไม่ให้ตัวเองเห็นความหวาดเสียวของเหว เราเหยียบบล็อคนั้น ก้าวไปแค่

ก้าวยาวๆก้าวเดียวพกเราไปถึงข้างล่างนั่น เมืองนี้สวยงามมาก แต่ก็ไม่เห็นอะไรมากนัก ไปเจอ เจ้า

ชายกับเจ้าหญิงเค้าเป็นพี่น้องกัน เราทักทายกับเจ้าชาย เค้าหน้าตาดีนะ รูปร่างขาว สูงโปร่ง อายุยัง

ไม่แก่มากนัก หน้าอ่อนมาก เราเห็นหน้าชัดเจน เราถามเค้าว่า อ้าวว เหวนี้ไม่ลึกนี่นา แต่ทำไมมอง

มาจากข้างบนนั่น มันลึกมากๆเหมือนว่าถ้าใครโดดมาแล้วจะลงมาตายเลยยังงั้น เจ้าชายบอกเราว่า

มันเป็นภาพลวง เพราะถ้าเราไม่ทำภาพลวงแบบนี้ คนทุกคนก็จะสามารถมาที่นี่ได้ พอหลังจากคำนี้

จบ เราก็ตื่นเลย

ฉันคิดว่าตัวฉันเองนี่น่ากลัวขึ้นทุกวันๆนะ บางทีฉันก็กลัวตัวเองอยู่เหมือนกันนะ

คือมันชักจะแปลกขึ้นทุกวันๆแล้วนะ กลุ้มใจเหมือนกันนะ พูดจริงๆ แต่ก็ไม่ได้กลัวตายนะคะ ฉัน

ยอมรับมันได้นะ เมื่อวันนั้นมาถึง แต่มันอาจจะยังไม่ใช่วันนี้ แต่เพียงฉันไม่ชอบที่ คือฝันแต่เรื่อง

แปลก ฉันคิดว่าวันพรุ่งนี้หลังจากกลับจากเรียนคณิตฉันจะแวะไปซื้อเพื่อช่วยเหลือผู้ป่วยโรคมะเร็ง

หรือไม่ก็ของกาชาดหน่อยค่ะ จะได้สบายใจด้วยนะ เพราะทุกทีถ้าฉันฝันแปลกๆฉันก็จะทำบุญทุกๆ

ครั้งค่ะ ขอให้ทุกคนมีความสุขนะคะ

Create Date : 26 กันยายน 2555

Last Update : 26 กันยายน 2555 12:36:33 น.

0 comments

Counter : 3024 Pageviews.