พบกัน ... ผูกพัน ... ลาจาก ... สวัสดีครับ หายไปนานเลย... พอดี 1-2 อาทิตย์ก่อนมีเรื่องวุ่นๆนิดหน่อย ... สำหรับผม การที่เราเกิดมาแล้วได้รู้จักใครสักคนเป็นเรื่องมหัศจรรย์มาก โดยเฉพาะจากคนละที่คนละทาง คนละบ้านคนละเมือง ห่างไกลกันแล้วได้มารู้จักกัน ผมมักจะตั้งคำถามกับคนรู้จักเสมอว่าเรามารู้จักกันได้ยังไง ... ยิ่งการมารู้จักกันนั้น ไม่ได้ผ่านมาแล้วผ่านไป กลายเป็นสนิทกัน กลายเป็นความผูกพัน ยิ่งได้ใช้เวลาร่วมกัน มีประสบการณ์ร่วมกัน ยิ่งเวลามากขึ้นเท่าไหร่ขนาดความผูกพันก็มากขึ้นเท่านั้น ... ... ธรรมดาของโลกมนุษย์ มีการพบกันย่อมมีการลาจาก จากที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่ง แต่จะจากช้า จากเร็ว จากไปเมื่อไหร่ ก็คงแตกต่างกันไปตามเหตุการณ์ ... ผมมีรุ่นน้องที่คณะคนหนึ่งที่ถือว่าผมสนิทที่สุดคนหนึ่งก็ได้ เพราะผมอยู่ปี 4 เค้าอยู่ปี 1 เจอหน้ากันทุกวันจนหมดกิจกรรมเชียร์เค้าก็มาอยู่ในคณะทำกิจกรรม ซึ่งตอนนั้นผมเรียนโทต่อก็ทำให้ยังพบกับเค้าอยู่เสมอ ผมเคยใช้เวลาติวหนังสือให้เค้า เคยนอนกินพักอยู่ด้วยกัน เคยเมาเหล้าด้วยกัน ... เค้าเป็นคนรักเพื่อนรักฝูง รักพี่รักน้องรักคณะมากๆ แต่ไม่ค่อยรักตัวเอง ... รักการทำกิจกรรม รักการออกค่าย รักการกินเหล้า รักการมีเรื่อง แต่ไม่รักการเรียนเท่าไหร่ทั้งๆที่จริงๆเค้าเป็นคนหัวดี และมีไหวพริบการแก้ปัญหาใช้ได้ เรียนไม่เก่ง แต่ทำงานเก่ง ค่ายอาสาของคณะเกือบทุกค่ายผ่านไปด้วยดีเพราะมีเค้า... บุคลิกภายนอกเค้าไม่ค่อยมีใครอยากจะเข้าใกล้ ดูซกมกๆ ผมเคยบอกว่าดูแลตัวเองบ้าง ทำตัวอย่างนี้ใครจะไปอยากเข้าใกล้ เค้าบอก "สิ่งสำคัญมันเห็นไม่ได้ด้วยตา นะพี่ ต้องใช้ใจสัมผัส เหมือนผมแหล่ะพี่อย่ามองที่ภายนอก" ประโยคจาก "เจ้าชายน้อย" หนึ่งหนังสือไม่กี่เล่มที่เค้าอ่าน จำได้ว่าเค้าเคยใช้ชื่อ "เจ้าชายน้อย" ตอนเล่นเว็บบอร์ดที่ มช. เค้าเป็นที่รักของเพื่อนๆ ไม่เคยทำใครเสียใจ เสียน้ำตา ทุกคนเจอหน้าจะว่าจะล้ออะไร เค้ามีแต่รอยยิ้มจริงใจให้เพื่อนเสมอ เป็นคนไม่เคยเสแสร้งแกล้งทำอะไรเลย เลวยังไงก็เลวอย่างนั้น ดียังไงก็ดีอย่างนั้น มีเรื่องเซอร์ไพร์ส เพื่อนบ่อยๆ ตั้งแต่จับใบดำใบแดงทหารมีคนอยู่พันกว่าคนใบแดงมี 2 ใบมันก็ยังอุตส่าห์จับได้ ตอนฝึกทหารเดินไปอาบน้ำกับครูฝึกห่างกันไม่กี่เมตร ฟ้าผ่าคู่ฝึกตาย แต่เค้าไม่เป็นอะไรเลย ... ทุกครั้งที่เค้าอยู่ในวงเพื่อนๆ จะมีแต่เสียงหัวเราะ ... 19 พ.ค. เค้าทำเซอร์ไพร์สทุกคนอีกครั้ง ... และจะเป็นครั้งสุดท้าย แต่เปนครั้งแรกที่ทำให้ทุกคนเสียน้ำตา ... เพราะใจเกินร้อยและความบ้าของเค้า กินเหล้าตั้งแต่เย็นพุธจนเช้าวันศุกร์ 8 โมงไปสอบ สอบเสร็จ 11 โมงกินเหล้าต่อจนเย็นแล้วลงไปว่ายน้ำ ... ใจที่ไม่เคยยอม แต่ร่างกายมันตรงข้าม เค้าช้อกและจมลงก้นอ่างเก็บน้ำ ใช้เวลาไม่เกิน 4 สาทีนำเค้าขึ้นมาแต่ไม่สามารถดึงวิญญาณเค้าไว้กับร่างได้ ... ผมเลยยุ่งๆกับการทำเอกสาร เดินเรื่องต่างๆให้เค้าเพราะเค้าไม่ใช่คนเชียงใหม่ รวมทั้งทำใจ กับเรื่องที่เกิดขึ้น เลยไม่มีเวลามาคุยกับเพื่อนๆเลย เหตุการณ์นี้ก็มาย้ำเหมือนหลายๆเหตุการณ์ที่ผ่านมา โลกนี้สิ่งี่แน่นอนที่สุดคือความไม่แน่นอน พบกัน ... ผูกพัน .. ลาจาก .   Create Date : 26 พฤษภาคม 2548 18 comments Last Update : 24 สิงหาคม 2548 21:02:26 น. Counter : 883 Pageviews. Share Tweet

เสียใจจากใจจริงค่ะ พบกัน...ผูกพัน...ลาจาก ถึงจะจากไปแต่ก็ทิ้งหลายสิ่งไว้ให้คิดไม่ใช่เหรอคะ เค้าทำเซอร์ไพร์สให้ทุกคนตลอดไปค่ะ เมื่อทุกคนเพียงแค่จะคิดถึงสิ่งที่เขาทิ้งไว้ให้สอนใจ   โดย: จิตกาธาน 31 พฤษภาคม 2548 1:51:29 น.

อ่านแล้วเศร้าจุกบอกไงไม่ถูก เสียใจกับการใจไปของเพื่อนด้วยนะคะ การพบ การสนิทสนม การจาก เร็วหรือช้า ก็ต้องพบเจอ เก็บไว้แต่ความทรงจำ สุดท้ายเมื่อถึงเวลาที่เราเองเป็นฝ่ายลาจาก แม้แต่ความทรงจำเรายังเอาไปไม่ได้ ไม่มีอะไรแน่นอน กับธรรมชาติที่ผ่านมา และผ่านไป   โดย: พรายทราย 1 มิถุนายน 2548 22:20:10 น.

ขอไว้อาลัยย้อนหลัง ให้กะพี่วิดวะ ปี 6 ใช่มะค่ะ เสียใจจิงๆ เหนรุ่นพี่บอกเค้าเก่งมากๆเลย ถึงจะเลวแต่ก็เก่ง ชอบคนแบบนี้จัง แถมเค้าก็เปนคนดี มาก อย่างที่พี่ชายพูดด้วย * นู๋เด็กปี 1 มชง ค่ะ   โดย: kidsme IP: 202.28.27.4 2 มิถุนายน 2548 15:24:06 น.

แต่ถึงวันนี้ก็ยังคิดอยู่เสมอว่าเค้ายังไม่ได้ไปไหนนะ ยังอยู่ใกล้ๆพวกผมเสมอ ปล. kidsme โอ๊ะ โอ มช. หรอครับ คณะไรเนี่ย   โดย: harmonic IP: 202.28.24.66 2 มิถุนายน 2548 18:07:17 น.

มาร่วมแสดงความเสียใจด้วยนะคะ   โดย: ^Pum^ 7 มิถุนายน 2548 13:25:00 น.

พอว่างปั๊บ ก็แวะมา ฝนทางโน้นยังตกอีกหรือเปล่าคะ บางที เราก็อยากให้ฝนตกตอนเช้า สลับกับตอนเย็นบ้างจัง ฝนตกช่วงเวลาแบบนี้นานเกินไปแล้ว เหมือนตกไม่ทั่วเวลา หงือ หงือ ตกเฉลี่ย ๆ บ้างก็ดีนะ   โดย: พรายทราย 8 มิถุนายน 2548 10:02:55 น.

เสียใจด้วยค่ะ โลกนี้ไม่มีอะไรที่แน่นอนเลยจริง ๆ   โดย: *_ดอกไม้ไหวที่ปลายฟ้า_* 10 มิถุนายน 2548 12:41:36 น.

มาเยี่ยม ๆ มอง ๆ นายฮ้มมสบายดีป่าวหนอ ไปเดินตากฝนบ่อย ๆ คนเดียวอ่ะ รักษาสุขภาพเยอะ ๆ นะคะ   โดย: พรายทราย 12 มิถุนายน 2548 0:01:13 น.

สบายดีครับ แต่ตอนนี้ วุ่นวายอยู่กับมือถือที่มันเปียกฝนมาเนี่ย ... เฮ้ออ อยู่ดีๆ ก็โทรออกเองหาคนนู้นคนนี้ แย่จัง   โดย: harmonic (harmonica sunrise ) 13 มิถุนายน 2548 17:27:18 น.

สวัสดีค่ะคุณฮัม มาแสดงความเสียใจด้วยนะคะ // ห า ย ไ ป น า น เ ล ย   โดย: มัชฌิมา 15 มิถุนายน 2548 21:10:20 น.

เงียบเชียบจัง... แวะมาเยี่ยมนะคะ ทางโน้นฝนตกหรือเปล่าหนอ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ แหะ แหะ แบบนาน ๆ จะได้เข้าเน็ตสักที   โดย: พรายทราย 8 กรกฎาคม 2548 19:32:55 น.

เสียด้วยนะคะ...คนที่จากไป คงยังทิ้งความอาลัยให้คนที่อยู่ข้างหลังเสมอ   โดย: nagoyalover 9 กรกฎาคม 2548 20:45:03 น.

Rest in Peace TT   โดย: nichalala IP: 202.183.134.228 16 กรกฎาคม 2548 12:36:15 น.

แวะมาทักทาย ไม่รู้ว่ายังสบายดีอยู่รึป่าวค่ะ   โดย: *_ดอกไม้ไหวที่ปลายฟ้า_* 11 สิงหาคม 2548 17:02:41 น.

เสียใจด้วยนะค่ะ แต่ว่าหนูคิดว่า เค้าคงหมดเวร + กรรม แล้วแหละ แต่คนบนโลกอ่ะต้องใช้กรรมต่อไปนะค่ะ อย่าคิดมากเลย รอยยิ้มของเค้าก็ยังอยู่กับเราตลอดไปนี่หน่า   โดย: T i b IP: 203.151.140.117 11 สิงหาคม 2548 22:52:27 น.

เพิ่งได้เข้ามาอ่าน อืม... อ่านแล้วก็นึกถึงเหตุการณ์วันนั้นนะคะ ขอไว้อาลัยค่ะ   โดย: stubborn IP: 202.28.27.5 19 สิงหาคม 2548 19:04:07 น.

โดย: เดกร้องไห้ IP: 58.181.207.246 16 มีนาคม 2550 15:52:56 น.

ชีวิตชั้นก้อเหมือนกับคุณนั่นเเหละ ที่เริ่มจากการ...พบกัน...ผูกพัน...ลาจาก การลาจากมันเพิ่งผ่านไปเมื่อกี้นี้เอง..ค่ะ ตัวชั้นเองก้อเสียใจมาก อุตส่าผูกพันกันมาตั้งนาน แป็บเดียวก้อจากกัน อย่างนี้เเหละค่ะ มีพบกัน...มีผูกพัน...มีจากกัน ชั้นต้องกลั้นน้ำตาเอาไว้ ตลอด.........................   โดย: เดกร้องไห้ IP: 58.181.207.246 16 มีนาคม 2550 16:00:35 น.