คุณรู้ไหม อะไรที่ทำให้เราเข้มแข็ง ??
ผ่านไปอีก 1 ปี หลังจากได้ทำตามความฝันอย่างแรกแล้ว คือ การไปที่ประเทศแถบขั้วโลกเหนือ ไปนั่งรอดูแสงเหนือออโรร่า (แต่ไม่ได้เห็น เซ็งเป็ด) ไปเ่ล่นสโนว์โมบิล และไปโรงแรมน้ำแข็ง ตลอดจนขึ้นเรือข้ามประเทศ
หมดไป 1 ฝัน ตอนนี้ก็กลับมาก้มหน้าก้มตาทำงานใช้หนี้ที่ไปเที่ยว ^^
จำได้ว่า เมื่อปีที่แล้ว ที่ผมโดนแฟนที่คบมา 9 ปีบอกเลิก ผมถามตัวเองหลายๆ รอบว่า จะกลับมาเป็นคนไม่คิดมาก อารมณ์ดี ตลก ทำตัวสบายๆ แบบที่เคยเป็นได้อีกไหม
หรือง่ายๆ "จะกลับมามีความสุขในแบบที่เป็นเราอีกครั้ง" ได้หรือเปล่า ??
ตอนนั้น ยากจริงๆ ที่จะลืมเรื่องที่ผ่านมา 9 ปี ในเวลาสั้นๆ จำได้ว่า สมองตอนนั้นเบลอมาก จากคนที่คิดเลขเร็ว คุยกับคนแซวคนเก่งมากๆ กลายเป็น ไอ้นิ่ง ถามอะไรนานๆ ตอบที เหม่อ น้ำตาไหลบ่อยๆ ทำอะไรชักช้า ไม่มีแรงไปซะหมด
ทั้งๆ ที่ตอนนั้น รอบๆ ตัว มีแต่พี่น้อง แม่ และเพื่อนๆ ที่คอยปลุกให้เรากลับมามีชีิวิตชีวาให้ได้ เต็มไปหมด สารพัดกำลังใจที่แต่ละท่านจะประเคนให้เรา
แต่มันไม่ได้ช่วยเราเลย ....
แต่แปลกอีกนั่นแหละครับ การที่คนเราคิดได้ กลับไม่ใช่ความรักพวกนี้ ความรักที่คนที่เรารักมอบให้เรา เป็นได้แค่ เครื่องประคองให้เราอยู่ต่อไปแค่นั้น
แวบแรกที่ผมคิดได้ คือ ตอนผมเห็นคนแก่อายุท่านน่าจะสัก 60-70 ปีคนนึง หน้าลุงเขาอมทุกข์มาก ท่าเดินช้าๆ หน้าตาเหม่อลอย เหมือนเราเห็นกระจกในชีวิตจริง ส่องหน้าเราตอนอายุ 70 ปี
ผมฉุกคิดได้ ณ ตอนนั้นว่า ผมอยากจะมีความสุข ผมต้องมีให้ได้
และผมก็ "เสแสร้งมีความสุข" ครับ ตลกเนอะ แต่เป็นแบบนั้นจริงๆ หน้าระรื่น แต่ก็นั่นแหละ ความรู้สึกที่คิดว่าเราด้อยค่า เขาถึงทิ้งเราไป ก็ยังตามมาให้ผมเสียใจได้ในตอนกลางคืนบ่อยๆ
ผมรู้ดีว่า ผมยังกลับมาเป็นตัวผมจริงๆ ไม่ได้ ...
จนแวบที่สองเข้ามา จำได้ว่า ผมได้ดูคลิปนี้ครับ https://www.youtube.com/watch?v=H8ZuKF3dxCY
นิค วูจิซิค (Nick Vujicic) ผู้ชายที่ทำให้ผมต้องกลับไปอายตัวเอง ผมแค่เสียอะไรสักอย่างไปในชีวิต แต่เขาเสียแทบจะทุกอย่างที่คนๆ นึงควรจะมี แต่เขากลับมีความสุขไ้ด้ และยังเป็นที่พึ่งให้ใครได้อีกหลายคน
"ความนับถือในตัวเอง" ที่ผมเห็นจากเขา เขาคิดว่า ตัวเองมีค่า และสามารถช่วยเหลือคนอื่นได้เสมอ ทั้งๆ ที่ถ้าเป็นในสังคมวัตถุนิยมอย่างทุกวันนี้ เขาต้องถูกมองจากเปลือกนอกว่า "ไร้ค่า" มากกว่าผมแน่ๆ
เหมือนคนใจง่าย....
ผมกลับมาทำในสิ่งใหม่ๆ ผมเลิกคร่ำครวญ เลิกถามตัวเองเพื่อหาสาเหตุของวันเก่าๆ ผมมองไปที่อนาคต ผมจะเป็นที่พึ่งให้ใครได้บ้างไหมนะ ผมคิด แล้วก็ลงมือทำทีละน้อยๆ ถึงจะไม่ดีมาก แต่ก็รู้ตัวว่า "ต้องเริ่มทำมันได้แล้ว" และทุกวันนี้ ตัวผมเองกลับมาเป็นคนมีความสุขและภูมิใจในตัวเองอีกครั้งได้จริงๆ
คนเราน่ะ ทำพลาดเสมอครับ เพียงแต่เวลาที่เราโดนสังคมตัดสิน โดนคนที่ทำร้ายเราตัดสิน หรือแม้กระทั่ง เราตัดสินตัวเราเอง
เรามักจะหมด "ความนับถือในตัวเอง" ไป
อย่าเสียมันไปนะครับ ดึงมันกลับมา แล้วคุณจะเข้มแข็งได้ง่ายๆ
มีคำๆ นึง ผมชอบใช้สอนคนอื่นประจำ แต่ตัวเองกลับลืมซะเอง คำง่ายๆ ครับ
"เราอาจจะไม่เก่งที่สุดหรือดีที่สุด แต่เราไม่ใช่ คนที่ห่วยที่สุดบนโลกแน่นอน"
นับถือในตัวเองไว้นะครับ ^^
ปล. เจตนา ผมเขียนไว้เตือนสติตัวเองนะครับ ถ้ามีประโยชน์กับคุณที่ได้อ่าน ผมก็ดีใจครับ
Create Date : 24 พฤศจิกายน 2553 |
|
12 comments |
Last Update : 24 พฤศจิกายน 2553 2:56:14 น. |
Counter : 490 Pageviews. |
|
|
|
อิ๊บก็เพิ่งผ่านพ้นเรื่องร้ายๆมาเหมือนกัน
จากความผิดของตัวเองด้วย บนโลกนี้ไม่มีใคร
ที่ไม่เคยผิดพลาดหรอกเนอะ,,
ได้อ่านบล๊อกนี้แล้วรู้สึกดีจัง
เพราะตอนนี้อิ๊บก็ต้อง,,,ก้าวไปข้างหน้า
ก็มี เจ้า "ความนับถือตัวเอง" ตัวนี้ เหมือนกัน ที่ทำให้อิ๊บ
ก้าวเดินไปข้างหน้า ต่อไปได้ อย่างเข้มแข็ง
ขอให้วันนี้เป็นอีกหนึ่งวันที่ดีของคุณนะคะ