|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
เรื่องเก่าที่ไม่ขึ้นสนิม
วันนี้ข้าขอเล่าเรื่องเก่าแก่ ที่พ่อแม่เล่าขานกันเก่าก่อน มีราชาองค์หนึ่งมีงามงอน อรชนอ้อนแอ้นถึงสี่นาง๐
มเหสีองค์เอกองค์นงค์คราญ ซื่อสัตย์ขานเลื่องชื่อระบือไกล คอยดูแลทรัพย์สมบัติหัสนัย ภูวนัยแค่เกรงใจหทัยนาง๐
องค์ที่สี่รักมากและหลงใหล พระทรงชัยมอบให้ทุกสิ่งสรร เสื้อผ้าอาภรณ์และแพรพรรณ อีกอาหารอันโอชะกับพระนาง๐
องค์ที่สามก็เช่นกันรักนางมาก ไม่เคยพรากจากนางไปทางไหน จะเดินทางเยี่ยมแคว้นแม้แดนไกล ดำเนินไปด้วยกันสุขสรรจริง๐
รักเหลือเกินมเหสีองค์ที่สอง เพราะนางน้องรู้พระทัยไปทุกสิ่ง ช่วยปัดเป่าปัญหาจากใจจริง ให้บดินทร์พ้นยุ่งยากลำบากใจ๐
มเหสีแม้จงรักภักดีสักเท่าไร และเทิดทูนทรงชัยสุดชีวิต แต่ราชามิทราบซึ้งเพียงสักนิด พระบพิตรมิได้ใส่ใจนาง๐
มาวันหนึ่งถึงเวลาของมนุษย์ จะยื้อยึดสักเท่าไหรไม่เป็นผล ตามครรลองของมนุษย์ปุถุชน ที่ส่งผลจากกรรมเก่าเราทำมา๐
องค์ราชาก็เช่นกันมิอาจเลี่ยง จะโต้เถียงชะตาไปก็ใช่ที่ องค์ราชันประชวรหนักมิอาจลี้ และจะมีชีวิตอยู่เพียงไม่นาน๐
พระองค์ทรงครุ่นคิดในหทัย "กระไรนี่จะเป็นกระนั้นหรือ ฉันต้องตายเพียงลำพังอย่างนั้นฤ" ทรงดึงดือถามองค์เองหวั่นเกรงไป๐
มิยอมแพ้ท้อถอยคอยชะตา องค์ราชาคิดถึงนางที่เคียงคู่ จึงชักชวนภรรยาไปด้วยกันดู ประคองคู่จนวันตายไม่จากกัน๐
"ข้ารักเจ้าเหลือเกินนะน้องนาง จะเดินทางไปกับข้าได้หรือไม่ ในหลุมศพขอเพียงเจ้าอยู่ข้างกาย และมาตายพร้อมกันสวรรค์รอ"
ทรงตรัสถามเหสีองค์ที่สี่ เสียงตอบมาทันที "หาได้ไม่ ทรงคิดเช่นนี้ได้อย่างไร" และก็เดินจากไปไม่เหลียวมา๐
องค์ราชาทรงเศร้าโทมนัส และทรงตรัสถามนางองค์ที่สาม ฟังคำตอบที่รู้สึกถูกเหยียดหยาม ตอบคำถาม"ถ้าตายแต่งใหม่แน่"๐
พระราชาถามภรรยาคนที่สอง เพราะนางน้องเคยช่วยเสมอมา แต่ครั้งนี้นางไม่อาจช่วยราชา ให้มากกว่าเตรียมการอย่างสมเกียรติ๐
ในครั้งนี้มีเสียงแว่วแผ่วเบามา นุ่มพระกรรณองค์ราชากระไรนี่ เสียงบอกว่า"ข้าเองจะยินดี เคียงข้างองค์ภูมีทุกที่ไป"๐
ผินพระพักตร์มายังเจ้าของเสียง มีก็เพียงร่างกายที่ผ่ายผอม ไม่อิ่มเอิบแต่รอยยิ้มนั้นชวนมอง เพราะเจ้าของแลอบอุ่นและคุ้นเคย๐
น้ำพระเนตรคลอเบ้าองค์ราชา และตรัสว่า"ข้าควรทนุถนอม และดูแลดีกว่านี้นะพยอม ควรถนอมเจ้าให้สุขทุกคืนวัน"๐
เรื่องเก่าแก่แต่ไม่ขึ้นสนิม พราะเราลิ้มรสได้ทุกสมัย ปรัชญาชีวิตที่สอนใจ ยิ่งอยู่ใกล้ควรใส่ใจให้มากเอย๐
หนังสือพูดได้
Create Date : 18 พฤศจิกายน 2552 |
|
0 comments |
Last Update : 18 มกราคม 2553 18:01:51 น. |
Counter : 636 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
MY VIP Friend
|
|
|
|