|
|
| | 1 | 2 | 3 |
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
หัวใจหลอมละลาย
อาทิตย์กลับลับลงสู่ขอบฟ้า
สกุณาบินกลับลับเมฆินทร์
กระรอกน้อยเข้าโพรงเป็นอาจินตน์
สดับยินหรีดหริ่งร้องระงม๐
ท่ามกลางรัตติกาลที่มาเยือน
มีเพียงดาวและเดือนเป็นเพื่อนข้า
และแสงน้อยเปลวเทียนที่ส่องมา
เสียงขลุ่ยพาหัวใจข้าไหวหวั่น๐
เพลงบรรเลงนั้นเศร้าโศรกรันทด
แสนสลดออดอ้อนกระไรนี่
เหมือนวอนข้ามาปลอบดวงฤดี
รอวันที่ข้าเมตตารักษาใจ๐
ไม่อาจข่มตาหลับลงนอนไ้ด้
เพราะหัวใจหลอมละลายดุจเทียนนั่น
แอบส่งใจให้เจ้าของเสียงขลุ่ยนั้น
อยากปลอบขวัญให้หายเคร้าเหงาใจเอย๐
หนังสือพูดได้
| Create Date : 31 ตุลาคม 2552 |
| Last Update : 14 พฤศจิกายน 2552 11:54:11 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 681 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
MY VIP Friend
  |
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
เจิม
เจิม เจิม
เจิม เจิม เจิม
เจิม เจิม เจิม เจิม
เจิม เจิม เจิม เจิม เจิม
แหม...กลอนมันเข้ากับบรรยากาศวันลอยกระทงจังนะขอรับ แสงจันทร์ส่องกับลมเย็นๆเงียบๆคนเดียว
ยังไงก็สุขสันต์วันลอยกระทงนะขอรับ