ในสายตาฉัน,นุชเหมือนเด็กๆคนหนึ่ง เธอแก่กว่าลูกพี่ชายฉันไม่เท่าไหร่เอง.............

                 ถ้าพูดกันถึงลึกๆแล้ว,กัมพลยังเป็นลูกผู้ชายพอ,เขาสองคนไม่ได้ใช้บ้านฉันเป็นที่อยู่ร่วมกัน

                 กัมพลยกบ้านนี้ให้ฉัน,แต่ทุกอย่างทำให้ฉันยิ่งทำให้ฉันปวดร้าวกว่าเก่าอีก เขาให้ชีวิตใหม่ที่ดีกับเธอ,ไม่เคยสนใจฉันเลยแม้แต่สักนิด......เราเหมือนอยู่กันคนละโลก,บางครั้งฉันก็คิดว่า,ถ้าตอนนั้นฉันไม่แท้งลูก,นุชไม่ปรากฏตัวออกมา,ฉันกับกัมพลก็จะไม่สิ้นสุดกันเหมือนขณะนี้..........ที่จริงสิ่งที่ทำให้ฉันรับไม่ได้ก็ยังมีมากกว่านี้

                 หลังจากที่ฉันเลิกกับกัมพลแล้ว,ฉันไปอยู่เมืองนอกสองปี,กลับมาได้ข่าวว่ากัมพลไม่สะบาย,เขาขอพบฉัน๐

                ฉันไปเยี่ยมเขาในห้องของโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง ,ฉันเคยคิดว่าเราสองคนจะมีโอกาสเจอกันได้อย่างไร แต่จริงๆแล้วฉันไม่เคยคิดว่าจะเจอเขาในสภาพแบบนี้ เขาผ่ายผอมจนเหลือแต่กระดูก ในเวลานั้น่เราสองคนรู้สึกเหมือนไม่มีอะไรต่อกันแล้วแม้แต่ความรักสักนิดหนึ่ง,กับเขาแล้วฉันไม่ได้มีความรู้สึกอะไรเลย

                กัมพลทำเหมือนคนเจ้าเล่ห์,เขาจัดให้นุชหลบอยู่ในห้อง,เพื่อรอให้แฉันตอบตกลงที่จะดูแลสองคนแม่ลูกหลังจากที่เขาตาย

                ชั่วขณะหนึ่งในเวลานั้น,ความเงียบงันปรากฏขึ้น,ทุกสิ่ง,ทุกอย่าง,ภาพทั้งหมดที่เคยเกิดขึ้น,ย้อนกลับมาอยู่ตรงหน้าฉันอีกครั้งหนึ่ง๐

                แม้แต่ช่วงสุดท้ายของชีวิต,เขาจะยอมให้ฉันอยู่กับเขาตามลำพังอย่างเงียบๆเพียงสองคนก็ยังไม่ได้ แต่การที่เขาทำแบบนี้เหมือนกับตอนที่เขาคุกเข่าต่อหน้าฉัน,เขาเพียงแค่ต้องการใช้ฉํน,เขาไม่ได้รักฉัน....

นี่คือจุดที่ทำให้ฉันโศรกเศร้ารันทดท้อและปวดร้าวรานใจที่สุด........

ในคราวนี้น้ำตาของฉันไม่ได้ไหล ฉันเดินออกมาและปิดประตูเงียบๆ เดินออกมาพร้อมร่า่งที่ดูเหมือนไร้วิญญาณ ฉันรู้ซื้งในวินาทีนั้น..............

กัมพลไม่เคยรักฉันเลย,ไม่เคยเลยสักนิด

มันเจ็บยิ่งกว่าตายไปแล้วเสียอีก

หนังสือพูดได้ 

Create Date : 28 สิงหาคม 2552
Last Update : 28 สิงหาคม 2552 14:48:11 น.		0 comments
Counter : 551 Pageviews.
Share Tweet