ฟิคสั๊นสั้น

เมื่อคืน ตอนนอนอยู่ดีๆก็นึกเรื่องตลกๆออก..
--เดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง--

วันนึง.. วันธรรมดาๆ ที่มาทำงานเหมือนทุกวัน
ห้องทำงานก็ห้องเดิม.. อยู่กันสองคนเหมือนเดิม..บรรยากาศเหรอ? ก็เหมือนเดิมนะ..
"ซิน"
น้ำเสียงจริงจังผิดวิสัย ทำให้เจ้าของชื่อต้องหันไปใส่ใจแทบทันที
"หื๊อ?" พร้อมเลิกคิ้วสูงแทนคำถามว่า 'มีอะไร?'

ไม่มีเสียงตอบกลับจากคนเรียก.. มีแต่มือที่ยื่นออกมา...
'หมับ' ..จับลงมาที่หน้าอก

"เฮ้ย!!!ทำเชี่ยไรเนี่ย" คนผมยาวตกใจเบี่ยงตัวหลบมือ(มาร)อัตโนมัติ
"รู้สึกไรมะ?"
"รู้สึกไร!!"
"ก็............"
ไอ้ตัวการเจ้าของมือมารๆ มันทำลงไป มันยังไม่รู้ว่าต้องการอะไรเลยเว่ย..
"ก็แค่อยากรู้"
"อยากรู้อะไร?..ไม่ต้องเลย! หยุด!!"
นัทไม่แค่ตอบอย่างเดียว แต่พลางลากมือจะมาจับน่มน๊มซินอีก
เล่นเอาซินเบี่ยงตัวไป ตีมิอ(มาร)ไป เป็นพัลวัน

"ก็อยากรู้ว่ามันจะรู้สึกเหมือนกันรึป่าว"
"เหมือนอะไร?! ไม่รู้ไม่เหมือนเว่ย!! ไปจับพี่โอ๊ตนู้น ..ไป"
"แหวะ~ ไม่เอาอะ" นัททำหน้าเบ้
"นั่นหนะ เหมือนกูเลย เหมือนเดะๆ"
"ไม่อ่ะ ไม่เหมือน.. มึงน่าจับกว่าเยอะ"

ด้วยความพูดไม่คิดของอีกคน ทำให้อีกคนไปไม่เป็นกันเลยทีเดียว..
ต้องพูดอะไรสักอย่างแก้เขิน ..อะไรดี อะไรดี
"...อุตริอะไรขึ้นมาเนี่ย ฮะ?"
นัททำหน้าเหมือนเด็กโดนดุ เบะปากพูด
".. ก็ไม่เคยจับเลยนี้หน่า"
"ห๊ะ!!" ซินแทบไม่เชื่อในคำตอบ... ที่โคดดดดดดจะสิ้นคิด
[ก็ไม่ได้คิด กูรู้สึก <<นัท]

"ก็ไม่เคยจับเลยอ่ะ.. ก็เลยอยากรู้...ไง"
"ไอ้.. ไอ้ทะลึ่ง ในหัวมีแต่เรื่องนี้รึไง"
ด่านะ.. แต่หน้าแดง (ฮะๆๆๆๆๆๆ)
"เฮ่ยๆ เคยเรียนมา เค้าบอกว่าในหัวผู้ชายคิดเรื่องอย่างว่าทุก25วิ"
"52วิเว่ย!!"
"เออ นั่นแหละ ไม่ถึงหนึ่งนาทีเหมือนกัน"
"ไอ่...ลามก!"
ซินงอน (ความจริงคือเขิน) หันหลังให้นัท (ความจริงคือไม่กล้ามองหน้า)
[อิคนบรรยาย.. จะเอาใช่มั๊ย <<ซิน]

"..........ซิน~~~~"
"อะไร" สายตาไม่ไว้วางใจ
นัททำท่าง๊องแง๊ง เอาคางไปเกยไหล่คนที่งอนหันหลังให้
"อะไร.. ไม่ต้องมาใกล้เลย ไปเลย"
ซินสะบัดไหล่หนี แต่.. นั่นจริงจังแล้วใช่มั๊ย?
[เดียวอิคนบรรยาจะโดน <<ซิน]

นัทกอดหมับ!
"เฮ่ย!! ปล่อย"
"ไม่"
"ปล่อย..." ซินสั่งเสียงแข็ง
"ไม่" นัทก็เสียแข็งกลับ
"...นัท ปล่อย - เดี๋ยว - นี้" ซินออกเสียงเน้นที่ละคำอย่างโหดเหี่ยม(?) แต่คนที่กอดมันหน้าก็ด้าน

นัทเลื่อนมือลง..
"ไอ้นัท!!!! มากไปแล้วนะ!!"
"มากกว่านี้ก็เคยมาแล้ว"
นัทมีปฏิกิริยาจะยืนยัน ว่า 'เคยมากกว่านี้'

"นัท!! ที่นี่ไม่ใช่บ้านมึงนะ.."
น้ำเสียงซินเย็นชา จนทำให้นัทหยุด และปล่อยมืออย่างช่วยไม่ได้

ท่าทางว่าคนผมยาวจะโกรธจริง..
ซินเดินไปโกยของเข้ากระเป๋าอย่างอารมณ์เสีย ก่อนสะพายมันขึ้นไหล่ แล้วตรงไปที่ประตู..
งานงอกแล้วไงไอ้งอก อย่างนี้ใช้ลูกชิ้นง้อจะหายรึป่าวก็ไม่รู้

ระหว่างที่นัทกำลังครุ่นคิด ว่าจะง้อยังไงดี..
ซินที่เปิดประตูกำลังออกไป ก็พูดตะคอกเสียงดุออกมา...

"ไปรอที่รถนะ!! เร็วๆด้วย!"

..... นี่ซินะ สาเหตุที่งานของซิงกูล่าร์ไม่เดิน.. (อาเมน)



งานนี้นัทไม่ใช้ลูกชิ้นง้อ ใช้..........ใส้กรอกแทน
[ตอนจบคนบรรยายตาย เพราะหนังควายเข้าท้อง]
-E-N-D-

Create Date : 04 กุมภาพันธ์ 2556 Last Update : 5 กุมภาพันธ์ 2556 12:47:59 น. Counter : 1729 Pageviews.		0 comments
Share Tweet