犬たちをおくる日"วันส่งวิญญานสุนัข" เรื่องจริงของชีวิตหมาในญี่ปุ่นเมื่อเจ้าของไม่ต้องการ เมื่อปีที่เเล้วหลังกลับจากงานทำงานรอบค่ำ พอถึงบ้านประมาณ5ทุ่มกว่าๆสิ่งเเรกที่ต้องทำคือโยนกระเป๋าลง เเล้วก็พาเจ้ามืดไปเดินเล่นตามสวนสาธารณะใกล้บ้าน การพาหมาไปเล่นเดินของชาวญี่ปุ่นก็คือการพาหมาไปปลดทุกข์นั่นเอง ทั้งทุกข์เล็ก(ฉี่)หรือทุกข์ใหญ่(อึ) เนื่องจากบ้านชาวญี่ปุ่นหลังเล็กๆ(บ้านข้าพเจ้าก็หลังเล็กๆเท่ารูหนูเห็นจะได้มัง) ไม่มีที่ให้มาปลดทุกข์จึงต้องพาไปปลดทุกข์ข้างนอกเเทน ส่วรเจ้าของก็ต้องจัดการกับของที่หมาปล่อยออกมา ฉี่ไม่รู้จะจัดการอย่างไรนะ ที่จัดการได้ก็อึเท่านั้นที่ต้องเก็บมาทิ้งที่ถังขยะที่บ้านด้วย พอพาเจ้ามืดทำธุระเสร็จ ถึงจะได้อาบน้ำเข้านอนเตรียมเเรงไว้สู้งานในวันรุ่งขึ้นต่อไป ก่อนนอนก็จะเช็คข่าวสารทางทีวีหน่อยว่าวันนี้มีเหตุการณ์อะไรสำคัญบ้างไหม ก็ไปเจอรายการหนึ่งเสนอชีวิตของหมาที่ถูกเจ้าของทิ้ง เป็นฉากที่โหดร้ายมาก โดยฉากนั้นเกิดในห้องที่มีทั้งหมาใหญ่หมาน้อยอยู่รวมกัน เเล้วก็ค่อยๆล้มตายไปจนเหลือตัวสุดท้ายเป็นชิบะมาตะกุยหน้าประตู ดูไปน้ำตาไหลไป เเล้วมันก็นอนเเน่นิ่งไปอยู่ตรงนั้น มันตายด้วยก๊าซพิษ ก๊าซที่ชื่อว่า"คาร์บอนไดออกไซด์Co2" สงสารมันนะ ชาติหน้ามีจริงก็ให้เเกเกิดเป็นอะไรที่มีค่ากว่านี้เเล้วกัน ฉากนั้นจำไม่ลืมเลย หมาที่นี่เมื่อเจ้าของไม่ต้องการก็จะนำไปส่งที่ศูนย์สุขภาพสัตว์ ไม่รู้ว่าต้องเสียเงินด้วยหรือเปล่า ทางศูนย์ก็พยายามหาคนเลี้ยงใหม่ ถ้าหาไม่ได้ก็ต้องจำกัดด้วยก๊าซพิษ วันนี้เห็นมีหนังสือออกมาด้วย ก็เลยซื้อเก็บไว้ อ่านไม่ได้น้ำตามันไหล หนังสือนี้เป็นหนังสือระดับประถมเเละมัธยมต้น ผู้ใหญ่หลายคนก็ชอบอ่านด้วย เราเปิดอ่านเเค่หน้าเเรกเจอคำบรรยาที่ว่า" บนใบหน้าของหมาที่ตายนั้นไม่ได้มีความคียดเเค้นชิงชังในมนุษย์เลยเเต่กลับกันมันยังคงเชื่อมั่นในตัวเจ้าของของมันว่าจะคงจะกลับมารับ มันรออยู่" อ่านต่อไปไม่ได้ สงสารมัน เอามาเลี้ยงเเล้วน่าจะเลี้ยงกันให้ตลอด ส่วนตัวเคยคิดเหมือนกันถ้าเราหย่ากัน จะทำอย่างไรกับหมา ถ้าตกงานไม่มีเงินเลี้ยงหมาจะทำอย่างไรกับมันดี ถ้ามันป่วยไม่มีเงินรักษาจะทำกับมันอย่างไรดี เเค่คิดก็เศร้าเเล้ว ไม่น่าหามาเลี้ยงเลย เเต่เมื่อนำมาเลี้ยงเเล้วก็คงต้องพยายามเลี้ยงกันต่อไปให้ถึงที่สุด หน้าตาหมาน้อย ถ้าหาคนเลี้ยงไม่ได้ก็ต้องเข้าห้องก๊าซเหมือนกัน บรรยากาศห้องก๊าซเเละเตาเผา เศร้านะ วันนี้เขียนบล็อคด้วยน้ำตาเลย สุสานของหมาที่ถูกกำจัดที่ศูนย์นี้ หนังสือนี้เขียนจากเรื่องจริงที่เกิดขึ้นที่Doubutsu aigo centerในจังหวัดEhime เนื่องจากมีหมาประมาณครึ่งที่ถูกกำจัดนั้น เป็นหมาที่เจ้าของนำมาทิ้งเอง(กับมือ)(เหตุผลที่นำมาทิ้งก็ต่างๆนาๆกันไป เช่น เบื่อเเล้วไม่อยากเลี้ยงต่อ,จะย้ายบ้าน,หมานิสัยไม่ดีเพราะไปกัดคน, หมาโง่,หมาไม่เชื่อฟังคำสั่ง(ให้ลูกอ่านให้ ตัวเองอ่านไม่ได้เพราะน้ำตามันไหล) จุดประสงค์หลักของหนังสือคงอยากให้คนอ่านคิดถึงคำนึงถึง"คุณค่า ความสำคัญของชีวิตของหมา"อย่าได้เอามาทิ้งเอามาขว้างกันเล่นๆเลย อยากให้ทุกคนที่เอาหมามาเลี้ยงเเล้วก็ขอให้เลี้ยงกันไปตลอดรอดฝั่งค่ะ สงสารมันนะ   Create Date : 21 มกราคม 2554 15 comments Last Update : 22 มกราคม 2554 10:19:51 น. Counter : 1703 Pageviews. Share Tweet

ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าถ้าไม่มีคนมารับเลี้ยงต้องเข้าห้องรมควันพิษ น่าสงสารมากๆเลยค่ะ T^T   โดย: pikzy 21 มกราคม 2554 7:53:11 น.

กำลังทานขนมไปอ่านไป มาเจอสุดท้าย อึ้งเลยค่ะ ทานไม่ลงเลย น่าสงสารเป็นที่สุด   โดย: pim&jae 21 มกราคม 2554 8:58:07 น.

น่าสงสารจังเลยค่ะ อิ๊บรักหมานะ ตอนนี้ก็เลี้ยงอยู่หนึ่งตัวที่เกาหลี ตีกันทุกวัน ฮ่าา เด๋วต้องย้ายไปอเมริกา จะพยายามเอาเค้าไปด้วย เพราะไม่อยากทิ้งเค้าไว้ที่นี่เลยค่ะ สงสาร   โดย: army_wifey 21 มกราคม 2554 9:59:12 น.

จะว่าไปที่ญีั่ปุ่นนี้ก็แอบโหดเหมือนกันนะคะ ถ้าเป็นที่เมืองไทย คนคงเอาไปปล่อยที่วัดกัน จะว่าดีก็ดี จะว่าโหดก็โหดนะเนี้ย   โดย: nampalo76 21 มกราคม 2554 10:16:03 น.

สงสารพวกมันจังเลยคะ   โดย: tempopo 21 มกราคม 2554 10:48:59 น.

สงสารหมา แค่ให้ข้าวหมาเร่ร่อนเป็นประจำ จะย้ายบ้านทียังคิดแล้วคิดอีก สงสารที่มันเคยมารอกิน   โดย: เพรางาย 21 มกราคม 2554 11:10:52 น.

สวัสดีค่ะ ผ่านเข้ามาค่ะ เห็นข่าวนี้แล้วเศร้ามากๆค่ะ น้ำตาจะไหล   โดย: Panino 21 มกราคม 2554 13:34:42 น.

แต่ก็ไม่มีปัญหาเรื่องหมาจรจัดจำนวนมากที่ก่อความเดือดร้อนใช่มั้ยค่ะ ได้อย่างเสียอย่างแบบนี้เป็นสัจธรรมเหมือนกัน เคยอ่านเรื่องสั้นเรื่องนึงเกี่ยวกับการจับหมา แมวจรจัดไป รอคนมารับเลี้ยง ภายใน 24 ชม. ถ้าไม่มาก็จะแยกเป็นสองกลุ่ม กลุ่มนึงจะใช้เป็นสัตว์ทดลองในเรื่องผลิตภัณฑ์ต่างๆของมนุษย์ อีกกลุ่มนึงจะรมแก็ส ส่วนมากกฎแบบนี้มักเกิดในประเทศ ที่เค้าว่าเจริญแล้วมั๊ง ยิ่งมาอ่านมาอ่านบทความนี้ ตอกย้ำความคิดที่ว่า สิ่งที่เห็นแก่ตัวที่สุดในโลก โหดเหี้ยมที่สุดในโลก ทำลายล้างได้มากที่สุดในโลก และสร้างสรรที่สุดในโลก ก็คือมนุษย์นี่แหละ น่ากลัวสุดๆ ขอให้น้องหมาแมวทั้งหลายไปสู่ภพภูมิที่ดีกว่าค่ะ เศร้าอีกละ   โดย: นนนี่มาแล้ว 21 มกราคม 2554 13:44:43 น.

ว้า... เศร้าอ้ะ คุณHana..   โดย: ป้าโซ 21 มกราคม 2554 14:36:15 น.

โดย: tuk-tuk@korat 21 มกราคม 2554 14:38:16 น.

น่าสงสารมากๆ ดูรูปแล้วน้ำตาไหล   โดย: moonoy1966 21 มกราคม 2554 15:18:28 น.

เศร้ามากเลยค่ะ....เพื่อนที่รักและซื่อสัตย์กับเรามากๆ ถูกกระทำเช่นนี้...... ถ้าไม่สามารถเลี้ยงเค้าได้ ต้องตัดใจตั้งแต่แรกจะดีที่สุดค่ะ   โดย: auau_py 21 มกราคม 2554 20:13:21 น.

โดย: CherryBlossom669 23 มกราคม 2554 4:51:30 น.

คุณPikzy ไปคุยกับเพื่อนชาวญี่ปุ่นเขาก็ตกใจ นึกว่าจะมีเเต่nora inu ไม่นึกว่าจะมีหมาที่เจ้าของนำไปส่งเองกับมือค่ะ คุณpim&jae น่าสงสารจริงๆค่ะ คุณarmy-wifey เอาน้องหมาไปด้วยนะคะ ^_^ คุณnampalo76 โหดค่ะ เจ้าหน้าที่บางคนก็จิตใจย่ำเเย่ ไม่ทำก็ไม่ได้ คุณTempopo น่าสงสารค่ะ คุณเพรางาย นั่นซิ เจ้าของที่เลี้ยงมันคลุกคลีกอยู่กับมัน ทำไปได้อย่างไร คุณPanino สงสารพวกมันจับใจเลย ไม่นึกว่าจะมีเจ้าของที่ใจร้ายเอาหมาไปให้เขาฆ่าทิ้งได้ลงคอค่ะ คุณนนนี่มาเเล้ว คิดว่าเป็นอย่างที่คุณอ่านมาทุกประการ ที่นี่ส่วนหนึ่งก็จะถูกนำไปใช้เรียน ใช้ทดลองยาเกี่ยวกับสัตว์เหมือนกัน โลกนี้โหดร้ายนะคะ ก็ได้เเต่เศร้าใจ เพราะสังคมนี้คนเป็นใหญ่ค่ะ ป้าโซ เศร้าค่ะ ถ้ามีเวลาอาจจะลองไปดูที่ศูนย์ที่ว่าด้วยค่ะ ว่าเป็นอย่างไร คุณtuk-tuk คุณmoonoy1966 หนังสือยังไม่สะเทือนใจเท่าวีดิโอค่ะ ทุกภาพ ทุกเสียง สะเทือนใจสุดๆ คุณauau_py ทำไมถึงทำกับเพื่อนที่เเสนดีที่เราเลี้ยงมาได้ลงคอ อยากถามเจ้าของหมาจริงๆเลย คุณCheerBlossom669   โดย: Hana* 23 มกราคม 2554 9:12:49 น.

โอย อ่านแล้วซึม สงสารหมา ยิ่งข้อความในหนังสือ ใช่ หมาน่าจะคิดเช่นนั้น "บนใบหน้าของหมาที่ตายนั้นไม่ได้มีความคียดเเค้นชิงชังในมนุษย์เลย เเต่กลับกันมันยังคงเชื่อมั่นในตัวเจ้าของของมันว่า จะคงกลับมารับ มันรออยู่"   โดย: yyswim 1 กุมภาพันธ์ 2554 9:03:03 น.