พ่อฉันเป็นช่างตัดเสื้อ : ความทรงจำอันล้ำค่าในชีวิตเด เคยอัพชึวประวัติของ ท่านพระยาศรีวิสารวาจา ไว้ในบล็อกมหาอำมาตย์เอก พันเอก พระยาศรีวิสารวาจา บล็อกนี้เดจะเล่าความหลังตอนที่ได้พบกัน ท่านให้ความเมตตากับเดมาก มอบของที่ระลึกที่มีคุณค่าทางจิตใจให้ ท่านเคยป่วย เดินไม่ได้ รักษาตัวนานเป็นปีก็ไม่ดีขึ้น เดแนะนำวิธีให้จนท่านกลับมาเดินได้เป็นปกติ เหล่านี้เป็นความทรงจำอันล้ำค่าที่เดจำไว้ไม่เคยลืมเลยค่ะ เมื่อ พ.ศ. ๒๔๘๙ เป็นปีที่เดเริ่มเรียนเป็นช่างตัดเสื้อที่ร้าน “แสงอาภรณ์” ถนนแสงหิรัญ ใกล้สถานีรถไฟชุมแสง มีแผงขายหนังสือพิมพ์หลายฉบับ ในเวลาเย็นหลังเลิกงานจะอ่านข่าวจากหนังสือพิมพ์ ตอนนั้นเป็นช่วงสงครามเลิกใหม่ ๆ จึงมีข่าวมากมาย เดอ่านเจอข่าวของท่านรัฐมนตรีกระทรวงการคลังที่ชื่อ พระยาศรีวิสารวาจา ซึ่งเป็นที่รู้กันทั่วในหมู่ชาวจีนว่าท่านเป็นลูกจีนไหหลำแซ่ฮุ่น ทำให้เดรู้สึกภูมิใจและมีความเคารพและศรัทธาในตัวท่านมาก ๆ จนกระทั่ง พ.ศ. ๒๕๐๔ จอมพล สฤษดิ์ ธนะรัชต์ ได้ขอยืมตัวท่านจากตำแหน่งองคมนตรีมาเป็นปลัดบัญชาการ สำนักนายกรัฐมนตรี วันที่ ๔ เมษายน พ.ศ.​ ๒๕๐๑ เดได้เปิดร้านแรกในกรุงเทพฯ​ ที่ห้องแถวเลขที่ ๑๗/๕ ถนนเพชบุรี ใกล้สะพานยมราช ส่วนใหญ่จะออกไปรับงานตามสถานที่ราชการ เช่น กระทรวงศึกษาธิการ หรือ ทำเนียบรัฐบาล เมื่อพ.ศ. ๒๕๐๕ ได้พบกับ พระยาศรีวิสารวาจา ที่หน้าลิฟท์ตึกบัญชาการทำเนียบรัฐบาล รู้สึกดีใจมาก รีบยกมือไหว้ด้วยความเคารพและศรัทธาในตัวท่าน แต่ไม่ได้พูดคุยกัน ในขณะนั้นท่านดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง ในภาวะเศรษฐกิจที่ตกต่ำจากสงครามโลกครั้งที่ ๒ ดังนั้น ผู้ที่เป็นรัฐมนตรีกระทรวงนี้ต้องมีความสามารถมาก ในสมัยการเปลี่ยนแปลงการปกครอง พ.ศ. ๒๔๗๕ ท่านได้รับการแต่งตั้งเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ ท่านเป็นผู้ที่มีความสามารถและได้รับการยอมรับจากประเทศต่างด้วย หลังจากพบกับครั้งแรกแล้ว เดได้พบท่านที่ทำเนียบรัฐบาลและกรมสรรพากรอีก ๒ ครั้ง ได้แต่ยกมือไหว้ท่านเหมือนเดิม อีกปีกว่าต่อมา ท่านไปรับประทานอาหารกลางวันที่ ยมราชภัตตาคาร อยู่ใกล้ร้าน บังเอิญมาจอดรถที่หน้าร้าน เดอยู่ในร้านมองออกมา เห็นท่านลงจากรถพร้อมเลขา ชื่อนายชิน ชุมรุม ซึ่งเป็นลูกค้าของร้าน เดรีบออกไปยกมือไหว้ท่านเหมือนเดิม แต่คราวนี้ท่านถามว่าอยู่แถวนี้หรือ เดตอบว่าใช่ พร้อมกับชี้ไปที่ร้าน หลังจากท่านรับประทานอาหารเสร็จ ได้แวะมาที่ร้านและซื้อโบว์ไท ๑ อัน ราคา ๒๐ บาท แต่ท่านให้เงินมากถึง ๑๐๐ บาท และบอกว่าไม่ต้องทอน เดยังเก็บเงินนั้นไว้เป็นเงินก้นถุงตลอดมา ท่านยังบอกอีกว่า ถ้าไปทำเนียบฯ ให้พบท่านที่ทำงานได้ พระยาศรีวิสารวาจา อุ้มเด็กหญิงมนัสนิตย์ หลังจากนั้นไม่นาน เดไปพบท่านที่ทำเนียบฯ ได้กราบเรียนท่านว่า เป็นคนแซ่ฮุ่นเหมือนกัน รู้จักท่านจากข่าวหนังสือพิมพ์ตั้งแต่ พ.ศ. ๒๔๘๙ มีความเคารพท่านมาก ท่านถามว่า แขวนพระอะไร เดตอบว่า มีแต่พระใหม่ เป็นหลวงปู่ทวด ท่านบอกว่าจะหาพระมาให้ ไม่นานนักท่านได้มอบพระสมเด็จพระพุฒาจารย์ วัดระฆังฯ เลี่ยมทอง และสมเด็จคะแนนเลี่ยมทองอย่างละองค์ และรูปถ่ายขนาด ๑๒ นิ้วพร้อมคำอวยพรให้มีความเจริญรุ่งเรือง พระทั้งสององค์ถือเป็นสิ่งที่มีคุณค่าที่สุดในชีวิตเด พระยาศรีวิสารวาจา และภริยา คุณหญิงลิน บุตรชายคนโต (นายกิตติรัต ศรีวิสารวาจา) บุตรสาวคนที่ ๒ (ท่านผู้หญิงมนัสนิตย์ วณิกกุล) บุตรสาวคนที่ ๓ (ท่านผผู้หญิงสาวิตรี ศรีวิสารวาจา) ปีพ.ศ. ๒๕๐๕ ท่านพระยาศรีวิสารวาจา ล้มป่วยและเข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลจุฬาฯ เป็นเวลาปีเศษแต่อาการไม่ทุเลา ต่อมา ได้กลับไปรักษาตัวที่บ้านสุขุมวิท เดไปเยี่ยมและกราบเรียนท่านว่า ถ้ารักษาหมอแผนปัจจุบันแบบนี้คงไม่หาย น่าจะรักษาด้วยยาจีนอาจจะได้ผล ท่านทำตามที่เดแนะนำ หลังจากนั้น แค่เพียงอาทิตย์เดียวอาการก็ดีขึ้น จากที่ลุกไม่ขึ้น ไม่นานนักท่านก็หายป่วยและแข็งแรงดี ทำให้ท่านผู้หญิงมนัสนิตย์ (บุตรสาว) ดีใจเป็นอย่างมาก เดไปเรียนเชิญท่านไปงานแต่งงานของน้องชายที่ภัตตาคารพงหลี ท่านเดินขึ้นบันไดโดยไม่ต้องจับราวบันไดเลย ยิ่งกว่านั้น ท่านยังมาเป็นประธานเปิดร้านที่ถนนเพชรบุรีด้วย พระยาศรีวิสารวาจา ให้ความเมตตาต่อเดมาก ถึงขนาดอนุญาตให้ขึ้นไปกราบพระที่ห้องพระของท่าน นับเป็นศิริมงคลแก่ชีวิตเดเป็นล้นพ้น แสดงถึงพลังแห่งความศรัทธาที่เดมักจะเล่าให้ลูกหลานฟังเสมอ และขอรำลึกและจดจำเรื่องนี้ไปตลอดชีวิต ภาพจาก หนังสือรายงานการดำเนินงานมูลนิธิศรีวิสารวาจา หนังสืองานพระราชทานเพลิงศพพระยาศรีวิสารวาจา หนังสืองานพระราชทานเพลิงศพท่านผู้หญิงมนัสนิตย์ วณิกกุล บีจีจากคุณญามี่ กรอบจากคุณ KungHangGerman Free TextEditor Create Date : 30 เมษายน 2566 Last Update : 30 เมษายน 2566 22:30:45 น. 0 comments Counter : 1016 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณสองแผ่นดิน, คุณSweet_pills, คุณกะว่าก๋า, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณtanjira, คุณหอมกร, คุณtoor36, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณThe Kop Civil, คุณeternalyrs, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณแมวเซาผู้น่าสงสาร, คุณร่มไม้เย็น, คุณอุ้มสี, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณข้าน้อยคาราวะ, คุณปรศุราม, คุณทนายอ้วน, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณnewyorknurse, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณเริงฤดีนะ, คุณปัญญา Dh, คุณดอยสะเก็ด, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณkae+aoe, คุณกิ่งฟ้า, คุณเนินน้ำ, คุณnonnoiGiwGiw, คุณmariabamboo, คุณ**mp5**