ฝังหัวใจไว้ในหุบเขานั้น

	ชื่อภาพ : ในหุบเขา สถานที่ : มองจากเขตดอยช้าง อ.เชียงคำ จ.พะเยา เทคนิค : สีน้ำบนกระดาษ ขนาด : ๒๘ x ๓๘ เซนติเมตร ฝังหัวใจไว้ในหุบเขานั้น ลมหนาวพัดมาแผ่วเบาเมื่อเช้านี้ บทกวีฤดูกาลผสานเสียง นกเขาขันเพรียกกู่หาคู่เคียง หวานสำเนียง เสียงเพลงรัก ร้องทักทาย รวงข้าวสุกหอมกรุ่นในอากาศ ฟ้าสีฟ้าสดสะอาด เฉิดเมฆฉาย น้ำในแก่งไหลพรอดกอดเนินทราย พราวพริ้มพราย บนลานหญ้าขาว”กาสะลอง” ท่องลับแล แปภูเขา ไต่ราวฟ้า ธรรมชาติ ช่วยเยียวยา คราหม่นหมอง ทุ่งดอกไม้ แพสายรุ้ง ทุ่งสีทอง พระเจ้ามอบให้คุณมองเนิ่นนานมา ฝังหัวใจไว้ในหุบเขานั้น ถนอมรักภาพฝันอันปรารถนา คงความงาม ให้คิดถึง ติดตรึงตา ได้โปรดเถิด ช่วยรักษา ป่าขุนเขา ! (ได้โปรดเถิด อย่ารุกป่า ฆ่าขุนเขา !) ๐๙/๑๑/๕๘ เรื่องและภาพ โดย พิบูลศักดิ์ ละครพล จากคอลัมน์ "ผ่านตามาตรึงใจ" นสพ.กรุงเทพธุรกิจวันอาทิตย์ ๑๕ พ.ย. ๒๕๕๘ เฟซบุคกรุงเทพธุรกิจวันอาทิตย์

	ชื่อภาพ : ทุ่งนาในหุบน้อย สถานที่ : บ้านสะเกิน ต.ยอด อ.สองแคว จ.น่าน เทคนิค : สีน้ำบนกระดาษ ขนาด : ๒๔ x ๓๒ เซนติเมตร ในท้องถิ่นอันสงบเงียบ มีอะไรอยู่นะ ที่ตรงนั้นถึงทำให้ความฝัน โบกปีกบิน มีอะไรอยู่นะ ที่ตรงนั้นถึงทำให้คืนวันหวามถวิล โหยหวนคืนหาเป็นอาจินต์ หอมไอดินกลิ่นทุ่งหญ้า ฟ้าสีคราม ฉันคงบอกคุณชัดเจนไม่ได้ เพราะรู้สึกแห่งหัวใจ ไร้คำถาม รู้แต่ว่า...ในท้องถิ่นสงบเงียบนั้น...แสนงดงาม... ซึ่งไม่อาจนิยามตาม(เมือง)นิยม เป็นบ้านนอกคอกนาพออาศัย หากโปร่งใจ ทั้งร้อนรุกและทุกข์ถม ห่างไกล ไซเรนก้อง ร้องระงม รื่นไม้ร่มเย็นน้ำลอดกอดภูผา ชอบธรรมชาติ ไม่วาดแต่ง แสงสีสวย ไม่ต้องรวยความเจริญแบบเสื่อม(คุณ)ค่า วัดความสุขมวลรวมคน-ด้วยราคา เบิกบ้านป่า หน้าตาเปลี่ยน ไปเหมือนเมือง เมืองเหมือนเมือง เมืองเมามั่วถ้วนทั่วแล้ว จิตใจคน คงไม่แคล้ว จะวางเขื่อง โลกไร้สายศิวิไลซ์ไฟรุ่งเรือง ทรัพยากรโลกหมดเกลี้ยง เมืองล่มโลก ! ๑๘/๑๑/๒๕๕๘ เรื่องและภาพ โดย พิบูลศักดิ์ ละครพล จากคอลัมน์ "ผ่านตามาตรึงใจ" นสพ.กรุงเทพธุรกิจวันอาทิตย์ ๒๒ พ.ย. ๒๕๕๘ เฟซบุคกรุงเทพธุรกิจวันอาทิตย์

	ชื่อภาพ : ลมหนาวจำนรรจ์ สถานที่ : หุบเขาปาย แม่ฮ่องสอน เทคนิค : สีน้ำบนกระดาษ ขนาด : ๒๘ x ๓๘ เซนติเมตร ลมหนาวจำนรรจ์ "จงมองโลก งามสดใส อย่าไหวหวั่น” ลมหนาวจำนรรจ์ ผ่านขุนเขา แดดสีทองสะท้อนสู่หมู่เมฆเทา ส่องเห็นเงาเมฆฟ้าครามงดงามแสง ลมร้อน สอนให้รู้ เงาไม้ร่ม เย็นสายลม รำเพยสุขไปทุกแห่ง หากแดดกลบ อบอ้าวมา พายุแรง อย่าหน่ายแหนงหลังฝนซาย่อมฟ้าใส หวาดเกรงไยฝนฟ้า ถ้าใจ-จริง ไม่ทอดทิ้ง เหยียดหยาม ความฝันใฝ่ มุ่งก้าวเดิน ด้วยใจมั่น ตามฝันไป สุดดงดำ น้ำเชี่ยวไหล อย่าได้ท้อ เหล็กกล้าจะแกร่งได้เพราะไฟร้อน คำคนค่อน สาดโคลนใส่ อย่าได้ฝ่อ “พระปฏิมายังราคี”* ใครดีพอ กฎกรรมก่อ กงกรรม จงทำใจ ๒๒/๑๑/๒๕๕๘ หมายเหตุ : * ต้นคำสุนทรภู่ เรื่องและภาพ โดย พิบูลศักดิ์ ละครพล จากคอลัมน์ "ผ่านตามาตรึงใจ" นสพ.กรุงเทพธุรกิจวันอาทิตย์ ๒๙ พ.ย. ๒๕๕๘ เฟซบุคกรุงเทพธุรกิจวันอาทิตย์

	ชื่อภาพ : ทาง สถานที่ : เส้นทางน่าน-เชียงคำ เทคนิค : สีน้ำบนกระดาษเรียบ ขนาด : ๒๘ x ๓๘ เซนติเมตร ต้ อ ง ไ ป ต่ อ สิ้นสุดแล้วเส้นทางสายเก่า คุณจะตีโค้งขึ้นเขา เหนือระดับทะเลน้ำตา สูดดอมกลิ่นหอม....ของวันเวลา... ทะยานไปข้างหน้า... กล้าที่จะลืมวันเก่า *(แม้แม่น้ำจะเชี่ยว หุบเหวลึกแค่ไหน ทางจะชันเพียงใด คุณก็ต้องไปต่อ) ผิดพลาดพลั้งมิใช่แพ้พ่าย ไม่เห็นน่าอาย ถ้ามันจะคล้ายนิยายน้ำเน่า สิ้นสุดแล้วเส้นทางสายเศร้า เอาอย่างขุนเขา เขาไม่เคยหลั่งน้ำตา *(แม้แม่น้ำจะเชี่ยว หุบเหวลึกแค่ไหน ทางจะชันเพียงใด คุณก็ต้องไปต่อ) เริ่มต้นแล้ว เส้นทางสายใหม่ เอาอย่างดอกไม้ สดใส เริงร่า กระจกมองหลังโยนมันทิ้งไป ชีวิตยังอีกไกล คุณต้องมองไปข้างหน้า *(แม้แม่น้ำจะเชี่ยว หุบเหวลึกแค่ไหน ทางจะชันเพียงใด คุณก็ต้องไปต่อ) สิ้นสุดแล้ว เส้นทางสายเก่า คุณจะตีโค้งขึ้นเขา เหนือระดับทะเลน้ำตา สูดดอมกลิ่นหอมของวันเวลา โบกมือให้ท้องฟ้า โบกมือให้สายลม ๐๓/๑๒/๒๕๕๘ เรื่องและภาพ โดย พิบูลศักดิ์ ละครพล จากคอลัมน์ "ผ่านตามาตรึงใจ" นสพ.กรุงเทพธุรกิจวันอาทิตย์ ๖ ธ.ค. ๒๕๕๘ เฟซบุคกรุงเทพธุรกิจวันอาทิตย์

 

Create Date : 12 ธันวาคม 2558		0 comments
Last Update : 12 ธันวาคม 2558 20:03:20 น.
Counter : 1967 Pageviews.
Share Tweet