|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | |
|
|
|
|
|
|
|
เวียงแห่งความรักอันลับลี้
| | | |
ชื่อภาพ : ทุ่งราบในหุบเขา สถานที่ : เวียงแหง เชียงใหม่ เทคนิค : สีน้ำบนกระดาษ ขนาด : ๑๘ x ๓๘ เซนติเมตร
เวียงแห่งความรักอันลับลี้
คุณที่รัก
จากจุดชมวิวลงเขาคดเคี้ยวนาน ก็มาพบพานกับทุ่งราบยาวรีสีทองกลางหุบเขา ที่ถูกขนาบด้วยขุนเขาน้อยใหญ่ซ้ายขวา กลางทุ่งมีห้างนาทรง 'ไตใหญ่' มุงด้วยใบคาและตองตึง ดั่งที่เห็นเจนตาแถมแม่ฮ่องสอน เห็นสะพานคอนกรีตและสายน้ำแดงวิบ ๆ ในแสงตะวัน และฝูงวัวมอ ๆ มองเมียงนักเดินทางพเนจรแปลกหน้า
ที่สุดผมก็ได้มาถึงเวียงแหง-เวียงแห่งรักอันลับลี้ลับแลนี้เสียที
จำกัดความหลังนี้ ไม่มีอยู่ในตำนานใด เพียงแต่ผมรู้สึกได้หลังการรอนแรม จะว่าประทับใจในแรกพบ ก็หาใช่-ชุมชนไร้ต้นไม้ใหญ่ให้ร่มเงาเย็น หันหน้าไปทางใดก็เจอะเจอแต่ป่าแดดแผดประกาย รู้สึกได้ถึงความร้อนระแหงแรงร้ายในหน้าแล้ง อีกบ้านเรือนก็หาเอกลักษณ์ของชนถิ่นไตได้น้อยมาก ทั้งยังตั้งเรียงรายไปตามสองฟากถนนที่ผ่าไปกลางหุบเขายาวรี ไม่ได้เกาะกลุ่มเป็นชุมเป็นหย่อมใหญ่ให้มีจุดสนใจ
คือไปถึงแล้วก็เหมือนยังไม่ถึง ไม่รู้ว่าจะไปหยุดยั้งตั้งตัวยังจุดไหน ถามตัวเองในใจว่า ที่ตรงไหนล่ะคือหัวใจของเวียงแหง
คุณต้องมีใจประจักษ์แจ้งในคุณค่าของเวียงแหง และใจที่รักจริง-จริงเท่านั้นจึงจะบุกบั่นดั้นด้นมายังเวียงลับแลลับลี้แห่งนี้ได้
เวียงแหงไม่ใช่ทางทุรกันดารที่กำลังเร่งสร้างไปเชื่อมปาย อีกทั้งไม่ใช่ห้างสีเขียวสีแสดใหม่เอี่ยมที่เพิ่งเปิด (รอรับนักท่องเที่ยว) ทั้งวันทั้งคืนตรงหน้าสถานที่ราชการนั่นหรอก
เสน่ห์แห่งเวียงแหง (น่าจะ)อยู่ที่ป่าสนบนภูเขา ป่าสนที่มีมากมายไม่แพ้ที่ใดในประเทศนี้ ซ้ำยังขึ้นกระจายไปทุกขื่อเขาแปดอย (ไม่น้อยหน้าป่าสนในโครงการหลวงวัดจันทร์ อำเภอกัลยาณิวัฒนา)
กลิ่นอายของป่าดิบดงดำ ลำนำแห่งดอกไม้ป่าบนภูเขา ความหนาวเยือกกว่าที่ใด ป่าต้นน้ำลำธารใส ความเป็นแดนชาวไตใหญ่-ยูนนาน และความเป็นเวียงชายแดนที่มีตำนานอันชัดแจ่ม
อย่าเพ่อโหมให้เวียงแหงไปแข่งกับสถานที่แห่งไหน ทำใจเย็น ๆ ดี-ดี หาจุดดีมาลบจุดด้อย เอาจุดด้อยมาเป็นจุดเด่น ทำไมคนเราต้องเป็นเหมือนคนนั้นคนนี้เล่า คนเราแต่ละคนก็มีความงาม-มีเสน่ห์เฉพาะตน
เป็นเหมือนคนอื่นนั้น ไม่ใช่ง่าย ๆ เป็นตัวของตัวเองนั้นง่ายกว่า แถมไม่ต้องลงทุนอะไร
สาว ๆ คนสวยหลายคนไม่รู้ว่าตนมีดีตรงไหน ใจเร็วด่วนได้ ไปพึ่งบริการมีดหมดททท.กันทั้งประเทศ จนมองไปทางไหนจดจำใครไม่ได้เอาเสียเลย เพราะรูปร่างหน้าตาเหมือนโขกมาจากพิมพ์เดียวกัน
ปัจจุบัน อย่าว่าแต่ชาวเรา กระทั่งสาวชาวป่าชาวเขาก็มีโฉมหน้า(เป็นดาราเกาหลี)กันแทบทุกดงทุกดอยแล้ว
คุณอย่าเพ่อค้อน ที่ผมเพ้อยาวนี่ ไม่ใช่ไม่ชอบนะ สาวสวยน่ารัก ๆ ใครจะไม่ชอบ แต่นานไปก็ให้เบื่อและเลี่ยนนะคุณ รู้สึกแขยง ๆ ยิ่งเดี๋ยวนี้พวกหล่อนสวยจนแยกแยะไม่ออกบอกไม่ถูกว่า ไหนหญิงแท้หญิงเทียม
ผมจึงตื่นเต้นยินดีปรีดาเมื่อเห็นผู้คนในโฉมหน้าดั้งเดิมของตน เช่นชุดชนเผ่าพื้นบ้านพื้นเมืองที่เมืองมอญ เมืองบะหม่า หรือชาวอาข่า ลีซู มูเซอร์บ้านเราในลำเนาชีวิตปกติธรรมดาสามัญของพวกเขา
อยากงามไล่ตามแฟชั่นนี่ต้องขยันเปลี่ยนขยันปลอมอยู่เรื่อยไปนะคุณ เพราะคนเรานั้นขี้เบื่อเป็นนิสัย ไปที่ไหนเจอะไร ๆ ที่คล้ายกันไปหมดทุกที่ทุกแห่ง ก็หันหลังให้เป็นธรรมดา
สถานที่ท่องเที่ยว(แห่งหนึ่งแถวชายทะเล)ที่ดังระเบิดเถิดเทิงมากเมื่อสองสามปีก่อน มาปีนี้ ข่าวว่าอาการเข้าขั้นตรีทูต นักท่องเที่ยวแห่ไปที่ไหม่ที่ไฉไลกว่า อินเทรนด์กว่า
วิ่งไล่ตามกระแสนั้น ไม่มีทางไล่ทัน หรือพอตามทันมันก็โหลไปเสียแล้ว คุณเห็นไหม หรือว่ายังจะดื้อตาใสจับแพะชนแกะ ท่ำหลัก กม.ยักษ์ เปิดร้านกาแฟ ทำบาร์คาวบอยกันไปทั่วประเทศก็ตามใจ เจ๊งแล้วจะหาว่าทำไมผมไม่บอก
เรื่องและภาพ โดย พิบูลศักดิ์ ละครพล จากคอลัมน์ "ผ่านตามาตรึงใจ" นสพ.กรุงเทพธุรกิจวันอาทิตย์ ๒๓ ก.พ. ๒๕๕๗ เฟซบุคกรุงเทพธุรกิจวันอาทิตย์
| | | | |
บล็อกนี้อยู่ในหมวดศิลปะค่ะ
บีจีจากคุณเนยสีฟ้า กรอบจากคุณ somjaidean100
Free TextEditor
Create Date : 25 กุมภาพันธ์ 2557 |
|
0 comments |
Last Update : 3 มีนาคม 2557 22:37:29 น. |
Counter : 1629 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|
|