เวียงแหงเวียงแห่งความรัก

	ชื่อภาพ : หมอก สถานที่ : อ.ไชยปราการ จ.เชียงใหม่ เทคนิค : สีน้ำบนกระดาษ ขนาด : ๒๓ x ๓๒ เซนติเมตร เวียงแหงเวียงแห่งความรัก เวียงแหง เป็นเวียงแห่งรักตรงไหน ผมยังไม่ประจักษ์ แต่เห็นสลักจารึกบนแผ่นไม้ ตรงด้านหน้าเรือนรับรองของรีสอร์ทที่ผมเซซังเข้าไปพักว่าอย่างนั้น เห็นว่าเข้าท่าดี ประเดิมตอนแรกปีใหม่ด้วยชื่อที่เป็นมงคลนี้ ส่วนที่ว่าเซซังเข้าไปพัก เพราะการเดินทางครั้งนี้ทุลักทุเลมาก ด้วยความที่อยากผจญภัย ตรึงใจผ่านตาให้เต็มตัว จึงตั้งใจว่าเดินทางไปที่ไหนจะไม่หาข้อมูลอะไรล่วงหน้าให้เสียรสชาติเป็นอันขาด แต่เอาเข้าจริง ๆ นี่เป็นการกระทำที่ไม่ฉลาดเอาเสียเลย (เป็นความสามารถเฉพาะตัวห้ามลอกเลียนแบบ) เรื่องที่พักแรมนั้นไม่หวั่นไหวเพราะมีเต้นท์ถึงสองหลังบนรถ พร้อมลังผ้าห่มและเสบียงกรังสู้ลมหนาวเพียบ หากเรื่องเส้นทางนั้นควรศึกษาไว้ให้จงหนัก เพราะมันจะทำให้เราวิตกจริต ขนาดเติมน้ำมันไม่เต็มถัง ขาดไปนิดเดียว ก็ต้องย้อนเวลากลับไปเติมเพิ่มอีกจนล้นถัง อีกทั้งยังทำให้เราประหวั่นพรั่นพรึงใจจนกลายเป็นขี้ขลาด พาลทำให้อะไรต่อมิอะไรรวนเรผิดพลาดไปหมด จากบ้านผมผ่านอำเภอพานไปเข้าปากทางแม่สรวย-เชียงใหม่ ก่อนถึงตัวอำเภอแม่สรวยจะมีเส้นทางตัดไปทะลุบ่อน้ำมันฝาง เลี้ยงซ้ายไปทางอำเภอไชยปราการ ผ่านทางขึ้นดอยอ่างขาง ผมกะจะเข้า 'เวียงแหง' ทางนี้ ผ่านอ่างขางออกทางหมู่บ้านอโณทัย-เวียงนะที่ได้เคยแว่วเข้าหูว่าไปได้ แต่ดูเวลาแล้ว...ลังเล กลัวจะมืดค่ำกลางทาง (ทั้งที่เลี้ยวเข้าไปได้ร่วมสิบกิโลเมตรแล้ว) ยิ่งมาคุยกับแม่ค้าส้มที่จอดซื้อ...ความมั่นใจเต็มร้อยก็เหลือห้าสิบ ทางยาก ไกล อย่ากระนั้นเลย หาที่พักค้างแรมที่ตีนดอยอ่างขางน่าจะดีกว่า แต่พระเจ้าไม่เป็นใจคนโลเล ในจุดที่สถานท่องเที่ยวยอดนิยมทั้ง 'ผ้าห่มปก' และ 'อ่างขาง' ในช่วงเทศกาล เรื่องคิดจะโจนเข้าที่พักที่ไหนนั้นเลิกได้เลย ที่ไหน ๆ ก็เต็มครับ ย้อนกลับลงมาหาที่พักแถวตัวอำเภอไชยปราการ เหลือบเห็นป้ายทางเข้า 'อุทยายแห่งชาติดอยเวียงผา' เข้าท่า ไปหาที่กางเต้นท์ท่าจะดี แต่ความล้มเหลวในการหาที่พักเมื่อไม่กี่นาทีมานี้เตือนสติว่า อย่าหวังน้ำบ่อหน้า จึงแวะหาที่พักในตัวอำเภอให้อุ่นใจก่อน ซึ่งพ้นจุดจอแจของนักล่าแม่คะนิ้ง ก็มีที่พักแรมแบบอพาร์ทเม้นท์รายวันพอพึ่งพาครับ ซ้ำยังเป็นครอบครัวอุดมน้ำใจ ไม่มัดมือชก ขณะเรากำลังถามรายละเอียดเกี่ยวกับดอยเวียงผา ลูกชายที่ฟังอยู่คว้ารถถีบออกไปพักใหญ่ บอกไปถามเจ้าหน้าที่ที่รู้จักให้แล้ว ที่กางเต้นท์ยังพอมี ให้ใจกันขนาดนี้ ผมก็ต้องอุดหนุนเขา อีกอย่างก็กลัวไปหลงทางเข้าา แม้ระยะแค่ ๑๓ กิโลเมตร กางเต้นท์มืด ๆ เป็นเรื่องที่ไม่สนุก ความจริงตอนนี้น่าจะเชื่อว่า "การเดินทางของชายโง่แกมหยิ่ง-อวดฉลาด" มากกว่า "เวียงแหงเวียงแห่งความรัก เพราะคืนนั้นไปไม่ถึงเวียงแหงที่ฝันใฝ่ และแทนที่จะได้จุดพลุไฟต้อนรับปีใหม่อยู่ ณ ลานกางเต้นท์ รอบกองไฟกลางป่าใหญ่อย่างที่ตั้งใจ ก็นอนคุดคู้ดูเขารับปีใหม่กันทางจอทีวีในตึกแทน เรื่องและภาพ โดย พิบูลศักดิ์ ละครพล จากคอลัมน์ "ผ่านตามาตรึงใจ" นสพ.กรุงเทพธุรกิจวันอาทิตย์ ๕ ม.ค. ๒๕๕๗ เฟซบุคกรุงเทพธุรกิจวันอทิตย์

Create Date : 07 มกราคม 2557		0 comments
Last Update : 7 มกราคม 2557 9:21:33 น.
Counter : 1597 Pageviews.
Share Tweet