ขอแรงเพื่อน ๆ ช่วยครูจักรพันธุ์หน่อยค่ะ ว่าจะให้อ่านบทต่อไปของการวาดไผ่จีน แต่มีเรื่องขอร้องให้เพื่อนๆช่วยเหลือกันหน่อยค่ะ เรื่องของเรื่องก็คือ กำลังจะมีโครงการสร้างคอนโดสูงสามสิบกว่าชั้นติดกับมูลนิธิจักรพันธุ์ เจ้าของโครงการเป็นนายทุนชาวสิงคโปร์ มีการเชิญชวนให้ช่วยกันลงชื่อคัดค้าน เราได้ข่าวมาสักพักแล้วแต่ไม่ค่อยรู้รายละเอียด พอดีเมื่อหลายวันก่อนได้ดูเทปรายการเสวนาวิชาการ “เราจะปกป้องศิลปวัฒนธรรมของชาติอย่างไร? กรณีศึกษามูลนิธิจักรพันธุ์ โปษยกฤต” จัดโดย สมาคมสถาปนิกสยามฯ (กำหนดการสัมนาเข้าไปดูที่นี่ค่ะ //www.asa.or.th/2008/index.php?q=node/96839) ตอนท้ายรายการพิธีกรเชิญชวนให้ผู้ชมลงชื่อคัดค้าน และบอกชื่อเวบใ้ห้เข้าไปลงชื่อด้วยแต่ฟังไม่ทัน ลองเมล์ไปถามดู เขาส่งลิงค์ของเวบและแบบฟอร์มลงชื่อคัดค้านมาให้ด้วย ตอนแรกที่ได้ข่าวนี้แล้วรู้สึกจี๊ด ๆ ในหัวใจ คิดแล้วก็น่าเศร้าเหลือเกินที่ศิลปินระดับครูจักรพันธุ์ต้องมากับเจอกับเรื่องแบบนี้ ดูท่าภาครัฐก็คงไม่มาใส่ใจด้วยมั้ง ไม่งั้นคงไม่อนุญาตให้สร้างคอนโดสูงลิ่วมาชิดติดรั้วบ้านของครูขนาดนั้นหรอก นี่ถ้าสร้างคอนโดขึ้นมาได้ ไม่อยากนึกสภาพของงานศิลปะที่ท่านพากเพียรสร้างมาจะอยู่ในสภาพไหน แต่ฟังจากวิทยากรที่เข้าร่วมสัมนาก็พยายามหาทางช่วยครูกันอยู่ ภาวนาให้ช่วยได้สำเร็จด้วยเถิด ครูจักรพันธุ์รังสรรค์ผลงานอันวิจิตรงดงามให้พวกเราได้ชื่นชมมาอย่างยาวนาน ถึงคราวที่จะได้ช่วยเหลือครูเพื่อเป็นการตอบแทนความดีงามของท่าน แต่เรายังนึกห่วงอยู่ว่า เพียงแค่การลงชื่อคัดค้านอย่างเดียวจะช่วยยับยั้งการสร้างคอนโดได้แค่ไหน แต่ยังไงก็ดีกว่าไม่ทำอะไรเลยอ่ะนะ เลยต้องทำบล๊อคนี้ขอแรงเพื่อน ๆ ลงช่ื่อช่วยครูกันเยอะ ๆ ขอขอบพระคุณล่วงหน้าในความร่วมมือนะคะ เจอบทความในเวบที่ผู้เขียนมีโอกาสได้คุยกับครูจักรพันธุ์และรับทราบถึงปัญหา เลยแฮ่บมาให้อ่านกัน บอกข่าว มูลนิธิ จักรพันธุ์ โปษยกฤต ต้องการขอลายเซ็นต์จากผู้ที่เห็นคุณค่าแห่งการธำรงศิลปวัฒนธรรมไทย ได้ไปชมการซ้อมหุ่นกระบอก "ตะเลงพ่าย" ที่มูลนิธิจักรพันธุ์ โปษยกฤต เป็นครั้งที่สอง เมื่อวันอาทิตย์ ๓๐ มีนาคม ๒๕๕๑ ที่ผ่านมานี้ ได้เห็นทั้งสิ่งที่เป็น ความสุข ความบันเทิงที่เป็นบุญตา ภูมิใจที่เกิดเป็นคนไทยแล้วได้มีโอกาสมาสัมผัส (ได้มาเห็นก็คุ้มค่า ตายได้ ไม่ต้องรอให้ไปเห็นนครวัดก่อนค่อยตาย เผอิญก็ได้ไปเห็นนครวัดมาแล้วด้วย ชีวิตที่เหลืออยู่จึงเป็นกำไรทุกวันกระมัง) และรับรู้ถึงความทุกข์-ความเดือดร้อนของมูลนิธิฯ ความสุขใจเกิดจากการได้ชมความประณีตของตัวหุ่นทุกตัวที่วิจิตรเหลือเกิน และ อารมณ์ที่ได้จากเนื้อเรื่อง เนื้อร้อง-การร้อง ดนตรี และความมาดมั่นในการเชิดหุ่นของผู้เชิดทุกท่านที่มีความตั้งใจถ่ายทอดอารมณ์ของตัวหุ่น ผ่านการเชิดของตน ทำให้ต้องชมทั้งท่าทางของตัวหุ่น และท่าทางของผู้เชิดไปพร้อม ๆ กัน ทุกครั้งที่พักช่วงอาหารกลางวัน อาจารย์จักรพันธุ์ ท่านจะพูดคุยกับผู้มาชมอย่างสุภาพ เป็นกันเอง และอ่อนน้อมถ่อมตน ทำให้ผู้เขียนที่เคยอ่านงานเขียนของท่าน ในนามปากกา "ศศิวิมล" ที่เคยรู้สึกว่า ท่านเป็นศิลปินยิ่งใหญ่ มีวาจาเชือดเฉือน ต้องแปลกใจด้วยนึกไม่ถึงว่าตัวจริงท่านจะเป็นผู้ที่มีเมตตาสูง และมีความละเมียดละไมในการแสดงความนอบน้อมต่อผู้ใหญ่ และวางตนอย่างอ่อนน้อมถ่อมตนกับคนทั่วไปอย่างเราๆ ทั้งๆที่ท่านนั้นเป็นผู้ยิ่งใหญ่ในระดับ "ศิลปินแห่งชาติ" แค่เห็นใบหน้าของท่านผู้เขียนก็ปิติแล้วเพราะใบหน้าท่านนั้นงามอย่างเทวดา ไม่ทราบจะบรรยายอย่างไร ท่านมักจะกล่าวขอบคุณผู้ที่มาชมว่า"กรุณาสละเวลามาชมการซ้อม ที่เมื่อไหร่จะเปิดแสดงจริงก็ยังตอบไม่ได้" แม้แต่การขอร้องให้ปิดโทรศัพท์มือถือและงดการพูดคุยระหว่างการซ้อม ท่านก็ยังกล่าวว่า ไม่ใช่ต้องการมาออกกฏระเบียบเข้มงวดอะไร แต่ขอร้องเพราะ ผู้เชิดหุ่นนั้นล้วนเป็นมือสมัครเล่น ต้องการสมาธิสูง การมีสิ่งทำให้วอกแว่กเขาจะเรียกสมาธิกลับมาได้ยาก เป็นการพูดอย่างถ่อมตัวจริงๆ ท่านยังให้เกียรติผู้มาชมหลายท่านที่ต่างนำอาหารกลางวันมาช่วยเลี้ยงทุกคนที่มาชมการซ้อมหุ่น โดยท่านจะประกาศชนิดอาหารและผู้นำมา ทีละอย่าง ทั้งคาวและหวาน ครั้งนี้ก่อนที่จะกล่าวถึงเมนูอาหาร ท่านได้เล่าสิ่งที่เป็นความเดือดร้อนของมูลนิธิฯ และ "ขอลายเซ็นต์" ผู้มาชม เพื่อเข้าชื่อร่วมคัดค้านการก่อสร้างอาคารคอนโดมิเนียม ๓๒ ชั้นของนายทุนชาวสิงคโปร์ ชื่อโครงการ DVL Sukhumvit 63 ซึ่งจะสร้างประชิดติดรั้วมูลนิธิฯ ซึ่งเป็นสถานที่ที่มีทั้งพิพิธภัณฑ์ และกิจกรรมบ่มเพาะด้านศิลป วัฒนธรรมให้คนไทยได้มาซึมซับเรียนรู้ ท่านได้ถ่ายทอดความรู้สึกในการที่ท่านและลูกศิษย์ลูกหาได้ทุ่มเทชีวิตจิตใจ ในการทำงานศิลปวัฒนธรรมอย่างชนิดทำเพื่อแทนคุณแผ่นดิน มาวันนี้อำนาจเงิน การพัฒนาแบบทุนเป็นใหญ่จะเบียดเบียน รุกราน คนไทยรักสงบ ที่เคยอยู่ร่มเย็นอยู่ในรั้วบ้านของตนให้ต้องเดือดร้อนอย่างไม่รู้ว่าจะสู้ได้อย่างไร ความเดือดร้อนคือ ระหว่างการก่อสร้างซึ่งจะใช้เวลาถึงสามปี จะก่อให้เกิดฝุ่นมหาศาล ซึ่งเป็นปฏิปักษ์กับหุ่นกระบอกที่ทรงเครื่องภัสตาภรณ์อันแสนประณีต หุ่นก็จะเสียหาย เสียงดังที่จะเกิดขึ้นก็เป็นอันว่าไม่ต้องมาร้อง มาซ้อมหุ่นกัน ไหนยังความปลอดภัยของสิ่งของก่อสร้างที่จะตกลงมาเมื่อไหร่ ไม่มีใครรับประกันความปลอดภัย และยังเรื่องของแสงสว่างที่อาคาร ๓๒ ชั้นจะปิดกั้นแสงตะวันและทางลม เราจะหวังให้ศิลปินแห่งชาติทำงานสร้างสรรค์และสอนสั่งลูกศิษย์ท่ามกลางสภาพเช่นว่านี้ได้อย่างไร ทุกคนในที่นั้นได้เห็นน้ำตาและความอัดอั้นตันใจของอาจารย์ จักรพันธุ์ แล้วพากันอึ้งไปกันหมด ท่านเกรงว่าเรื่องนี้จะพาลทำให้รับประทานอาหารกลางวันกันไม่ลง จึงตัดบทไปแจ้งเมนูอาหารให้ครื้นเครงแทน ท่านขอเพียงให้ทุกคนที่มีจิตอยากช่วยท่าน ช่วยกันลงชื่อในแฟ้มที่เตรียมไว้เพื่อรวบรวมส่งให้ทางราชการที่เกี่ยวข้อง ผู้เขียนก็ตัวเล็กๆ คนบ้านนอก ไม่ได้มีตำแหน่งหน้าที่บุญบารมีอะไร ไปลงชื่อแล้วคิดว่า คงต้องบอกข่าวให้ผู้ที่มีจิตศรัทธางานของอาจารย์จักรพันธุ์ โปษยกฤต ไปช่วยกันลงชื่อ และท่านที่มี สมอง ปัญญา บารมี เมื่อทราบเรื่องอาจได้ช่วยกันคิดถึงทางออกที่เหมาะสมและทันการ ดังนั้นหากจะช่วยกันได้บ้าง ผู้เขียนอยากให้ท่านผู้อ่านมีโอกาสได้ไปชมการซ้อมหุ่นกระบอกเรื่อง"ตะเลงพ่าย" และไปช่วยกันลงรายชื่อ ที่มูลนิธิฯ ซึ่งอยู่ในซอยเอกมัย กรุงเทพ ริมถนนใหญ่ หาง่ายมากอยู่ตรงข้ามกับห้าง บิ๊กซี การขอเข้าชมการซ้อม มีขั้นตอนเล็กน้อย เพราะสถานที่ไม่ใหญ่โต ทางมูลนิธิจึงจำเป็นต้องทราบจำนวนผู้จะเข้าชมล่วงหน้า การซ้อมมีทุกวันอาทิตย์สัปดาห์สุดท้ายของเดือน ครั้งต่อไปในเดือน เมษายน เป็นวันอาทิตย์ที่ ๒๗ เมษายน นะคะ ติดต่อสอบถามขั้นตอนกันก่อนไปชม ตั้งแต่ วันที่ ๑-๑๕ ของเดือน ที่ มูลนิธิฯ หมายเลขโทรศัพท์ ๐๒-๓๙๒-๗๗๕๔ ข้อมูลจากเวบ //gotoknow.org/blog/k-creation/174587 ภาพวาดฝีมือคุณวัชระ กล้าค้าขาย จากเวบ //www.jitdrathanee.com/Art/08article_01.htm เวบที่เข้าไปลงชื่อคัดค้านได้ เป็นเวบภาษาปะกิต เข้าไปดูแล้วแต่ไม่แน่ใจว่าต้องเขียนในช่อง comment ว่ายังไง //www.petitiononline.com/FoC2008/petition.html ถ้าจะให้ได้ผลดีกว่าและนำไปเป็นหลักฐานต่อสู้ได้เป็นตัวตน ก็คือลงชื่อในแบบฟอร์มคัดค้านการก่อสร้าง คลิ๊กแบบฟอร์มด่านล่าง ล่ารายชื่อได้แล้วก็ส่งไปที่ มูลนิธิ จักรพันธุ์ โปษยกฤต ๔๙/๑ ถ.สุขุมวิท๖๓ (ซอยเอกมัย) แขวง คลองตันเหนือ เขตวัฒนา กทม. ๑o๑๑o หมายเลขโทรศัพท์ ๐๒ ๓๙๒ ๗๗๕๔ เวบของมูลนิธิ //www.chakrabhand.org/website/main.html บีจีจากคุณเนยสีฟ้า ไลน์จากคุณญามี่ Free TextEditor   Create Date : 21 สิงหาคม 2551 45 comments Last Update : 16 กุมภาพันธ์ 2557 23:28:06 น. Counter : 6482 Pageviews. Share Tweet

ดีจ้าวันนี้วันเกิดผมฮับ เลยเอาสิ่งดีๆมาฝาก ดีใจที่ได้เป็งเพื่อนกัง   โดย: พลังชีวิต 21 สิงหาคม 2551 11:27:01 น.

โอ้..เพิ่งได้ข่าวแฮะ แต่เหมือนผ่านๆ ตาว่ามีกระทู้แนะนำๆ กันอยู่นะ น่าสงสารอ้ะ อยากไปร่วมลงชื่อ ที่จริงทำอไรได้มากกว่านี้กันบ้างมั้ยน่ะ? มีข้อกฎหมายอะไรรองรับบ้างหนอ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 21 สิงหาคม 2551 12:37:50 น.

...เศร้าจังครับ....   โดย: nai-nu-19 21 สิงหาคม 2551 13:41:03 น.

เคยเห็น billboard เกี่ยวกับเรื่องนี้บนทางด่วนครับ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นจนได้มาอ่านรายละเอียดที่นี่ ผมหวังว่าทุกสิ่งจะต้องคลี่คลายไปในทางที่ดี และปัญหาทุกเรื่องย่อมมีทางแก้ไขครับ   โดย: พลทหารไรอัน 21 สิงหาคม 2551 13:43:16 น.

อันที่จริง คอนโดน่ะสร้างได้ ถ้าบริเวณนั้น และลักษณะพื้นที่ ไม่ได้จัดต่อข้อกฎหมายใดๆ แต่ไม่ควรสร้างความเดือดร้อนแถมพกมาให้ด้วย ถ้าคุณจขบ. ได้พบอาจารย์อีก อาจารย์ควรจะส่งเรื่องไปยัง สำนักวิเคราะห์ผลกระทบสิ่งแวดล้อม //www.onep.go.th/eia/page2/popup.htm ค่ะ รับรองงานนี้มีอ้วก EIA นี่ยาขมของการสร้างคอนโดมาก อย่าลืมแนบรายชื่อที่ล่าได้ไปด้วยนะคะ สู้ๆค่ะ   โดย: คนเคารพอาจารย์และคนรักคอนโด (ว่านน้ำ ) 21 สิงหาคม 2551 18:25:16 น.

สวัสดียามเย็นครับ 1. กฏหมายอาคารสูงมีผลแน่นอนในบริเวณนั้น 2. ผมคิดว่าเจ้าหน้าที่อาจจะมีส่วนรู้เห็น เรื่องนี้จะเป็นบทพิสูจน์ความศักดิ์สิทธิ์ของกฏหมายไทยอีกครั้งครับ   โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) 21 สิงหาคม 2551 19:18:34 น.

ได้เข้าไปอ่านเรื่องราวยาวๆ แล้วล่ะค่ะ อ่านแล้วก็ได้แต่ ให้กำลังใจอยู่ห่างๆ อย่างนี้ค่ะ ... เห็นใจคนที่รักและต้องการจะรักษาทุกสิ่งที่เป็นวัฒนธรรม ของไทยอย่างนี้นะคะ เราเองก็เป็นคนไทย อะไรช่วยได้ ก็ต้องช่วยกันคะเพราะว่าไม่ได้หนักหนาอะไรเลย   โดย: JewNid 21 สิงหาคม 2551 19:50:46 น.

ทุกคนในที่นั้นได้เห็นน้ำตาและความอัดอั้นตันใจของอาจารย์ จักรพันธุ์ แล้วพากันอึ้งไปกันหมด ... อ่านแล้วน้ำตาจะไหล   โดย: หยุ่ยยุ้ย 21 สิงหาคม 2551 20:30:47 น.

แฟนคลับอาจารย์ แวะมาร่วมเป็นกำลังเพิ่มอีกคนค่ะ   โดย: ป้าซ่าส์ IP: 202.5.83.84 22 สิงหาคม 2551 3:21:45 น.

พลังชีวิต...ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมกัน ยินดีที่ได้รู้จักกันค่า เข้าบล๊อคช้าไปวันนึง Happy Belated Birthday ขอให้สุขภาพแข็งแรงและมีความสุขมากๆนะคะ สาวไกด์...เราก็หวั่นๆอยู่ว่าแค่ลงชื่อคัดค้านอาจจะไม่ค่อยมีผลเท่าไหร่ ก็ได้แต่ทำบล๊อคให้เพื่อนๆช่วยกัน แล้วกะลังล่ารายชื่อคนที่บ้านกะเพื่อนๆส่งไป แต่อ่านเม้นท์ของคุณว่านน้ำแล้วก็ค่อยเบาใจหน่อยว่าพอจะเห็นทางออกบ้าง nai-nu-19...ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะคะ คุณไรอัน...มีbillboardขึ้นด้วยเหรอคะ ดีจัง อย่างน้อยก็ให้คนทั่วไปได้รับรู้ถึงปัญหานี้ในวงกว้างขึ้นอะนะ เราก็ได้แต่ภาวนาอย่าให้ครูจักรพันธุ์ท้อแท้ไปก่อนเท่านั้นแหละ ว่านน้ำ...ขอบคุณมากๆที่แวะมาเยี่ยม แถมให้คำแนะนำด้วย คิดว่าครูอาจจะใช้วิธีนี้เพราะดูจากวงสัมนา มีวิทยากรที่เป็นอดีตนายกสมาคมสถาปนิกสยามอย่างคุณยอดเยี่ยม เทพธรานนท์คงจะแนะนำครูแล้ว ถึงได้ให้ล่ารายชื่อผู้คัดค้าน เห็นด้วยกับคุณว่านน้ำที่บอกว่า จะสร้างคอนโดที่ไหนก็คงไม่มีปัญหาถ้าไม่สร้างความเดือนร้อนให้ใคร (แต่รู้สึกว่ากทม.จะมีตึกสูงเยอะเกินไปแล้วสร้างกันแบบไม่ค่อยมีการวางระบบผังเมืองที่ดีเท่าไหร่)เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าหน่วยงานไหนเป็นคนรับผิดชอบ แล้วตอนที่นายทุนสิงคโปร์ไปขออนุญาตสร้างน่ะได้มีการสำรวจก่อนหรือเปล่าว่ามีผลกระทบกับบริเวณโดยรอบหรือเปล่า งานนี้ดูท่าเงินจะเสียงดังกว่าใคร ขอเล่านิดนึง ดูรายการเสวนาที่บอกไว้ในบล๊อค นอกจากจะได้ฟังความเห็นจากวิทยากรที่เก่งๆอย่างคุณยอดเยี่ยมแล้วก็มี ศ.ดร.นิธิ เอียวศรีวงศ์ คุณเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ผู้ที่เข้าฟังส่วนใหญ่ก็ค่อนข้างจะมีภูมิรู้ ช่วงหลังเปิดโอกาสให้ผู้ชมได้แสดงความคิดเห็น มีท่านนึงลุกขึ้นมาพูดประชดอย่างเข้มเลยว่า บ้านของครูที่เก่าแสนเก่าเนี่ยราคาสักเท่าไหร่กันเชียว กี่แสนกี่ล้านก็ว่ามา แล้วต่อท้ายด้วยว่า ที่อยากรู้ราคาเพราะถ้าจะไปคุยกับพวกเงินหนาก็ต้องเอาตัวเลขไปคุยกัน เราฟังแล้วก็อึ้งไปสองวิในความแรงของคำพูด แต่พอเห็นหน้าชัดๆว่าเป็นครูสุรพล วิรุฬรักษก็แอบอมยิ้ม เห็นท่าทางแล้วนึกถึงตอนแกเล่นหนังเรื่อง “ไผ่แดง” เลย คุณก๋า...ถ้าข้อแรกเป็นอย่างคุณก๋าว่าก็คงจะดีอะนะ แต่ข้อสองนี่แหละจะทำให้ครูแก้ปัญหาไ่ม่ตก ก็ได้แต่หวังว่ากฏหมายจะศักดิ์สิทธิ์จริงๆ ที่จริงระดับอย่างครูจักรพันธุ์ไม่น่าจะต้องมาเจอกับเรื่องแบบนี้เลยเนาะ คุณนิด...บ้านเราไม่ค่อยให้ความสำคัญกับงานศิลปะและศิลปินเท่าที่ควร เจอกับปัญหาก็ต้องดิ้นรนหาทางออกกันเอง ขนาดครูเป็นศิลปินแถวหน้าของเมืองไทยยังไม่วาย เคยได้ไปเห็นหุ่นกระบอกฝีมือของครูแล้วสุดประทับใจเลย ลวดลายอ่อนช้อยสุดๆ ฝีเข็มที่ปักผ้าก็ละเอียดยิบ คงยิ่งกว่าเสียดายถ้าหุ่นของครูต้องมาเสียหายเพราะการสร้างคอนโด คุณยุ้ย...ถ้าเราอยู่ในเหตุการณ์คงร้องไห้ตามไปด้วยแหงเลยอ่ะ ป้าซ่าส์...ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาร่วมด้วยช่วยให้กำลังใจครูอีกคน   โดย: haiku 22 สิงหาคม 2551 10:08:59 น.

ได้ข่าวมาเหมือนกันจ้าไฮกุ เดี๋ยวนี้นิยายสร้างคอนโดกลางเมืองกันจริงๆ แล้วพวกนักธุรกิจมันก็มไค่อยสนอะไรด้วยแย่จัง   โดย: ณ มน 22 สิงหาคม 2551 11:09:52 น.

พิมพ์ผิดง่ะ จะบอกว่านิยมสร้างคอนโด ดันกลายเป็นนิยาย อายจัง   โดย: ณ มน 22 สิงหาคม 2551 11:12:34 น.

น่าเห็นใจท่านจังเลย แต่จอมแก่นว่าน่าจะแจ้งไปทางองคืกร และอีกอย่างการก่อสร้างอาคาร บริษัทต้องมีที่กั้นรองรับสิ่งวัสดก่อสร้างด้วย เพราะถ้าไม่มีเราก็แจ้งได้อีกเช่นกัน .. งัยก็ขอเอาใจช่วยอาจาร์ยท่านด้วยนะจ้า   โดย: จอมแก่นแสนซน 22 สิงหาคม 2551 14:51:13 น.

ตายละ ต้องลงชื่อคัดค้านค่ะ ศิลปินระดับนี้ยังต้องดิ้นรนเอง น่าขายหน้าแทนกระทรวง...ซะจริงๆ   โดย: angy_11 22 สิงหาคม 2551 15:35:53 น.

สวัสดีครับคุณไฮกุ วิธีล้างจานเป็นวิธีที่น่าสนใจนะครับ อิอิอิ ส่วนผมเลือกที่จะมองหน้าหนุ่มคนนี้ครับ หุหุหุ มองปุ๊บ อมยิ้มแล้วก็หายโกรธเลยครับ   โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 22 สิงหาคม 2551 17:26:20 น.

แปลกใจจังทำไมเมืองไทยบ้านเราพยายามอยากกระเสือกกระสนเป็นประเทศพัฒนา(เฉพาะวัตถุ)แต่กลับหย่อนความใส่ใจสนับสนุนทางด้านงานศิลป์ ซึ่งมองให้ดีน่าจะเป็นเครื่องมือที่พัฒนาคนทางด้านจิตใจ ความสุนทรีย์ ต่างๆด้วยซ้ำ เห็นที่ต่างประเทศเขาใส่ใจทางด้านนี้มากเลยค่ะ อันนี้พูดแบบความเห็นส่วนตัวนะคะไม่ได้มีภูมิความรู้อะไร เอแล้วคนที่ชอบตีค่าราคาของต่างๆด้วยเงินตราเนี่ยเสียชีวิตไปแล้วไม่เห็นหอบเอาเงินไปด้วยสักราย ปล. แอบมีน้ำโห นะคะเนี่ย ขอให้สิ่งที่อาจารย์พยายามทำในการสืบสานงานศิลป์แขนงต่างๆจงอยู่ยงคงกระพันคู่กับชาติไทยด้วยเถิด   โดย: liefie 22 สิงหาคม 2551 21:07:49 น.

น่าเห็นใจมากๆครับ ขอตามข่าวดูต่อไปว่าจะช่วยได้อย่างไรบ้าง   โดย: ลุงแอ๊ด 22 สิงหาคม 2551 21:54:22 น.

ขอบคุณนะคะ ถ้าไม่ได้เข้ามานี่คงไม่ทราบข่าวเลย ส่วนในบล็อกนั้นเป็นรูปนักกีฬาจากรัสเซียได้เหรียญทอง เงิน ทองแดง จากเทนนิสหญิงเดี่ยวค่ะ เรียกว่าประเทศเดียว กวาดเรียบ อิอิ   โดย: Charlotte Russe 22 สิงหาคม 2551 22:52:32 น.

น่าแปลกใจจริงๆ ที่รัฐไม่คิดเขามาดูแลเลย แทนที่จะช่วยรักษาศิลปแขนงนี้ไว้ เดี๋ยวนี้อารัยก็อยากจะเป็นเมื่องที่เจริญ เป็นประเทศที่พัฒนา แต่มันลืม...รากเง้าของตัวเองไป ขอบคุณที่เข้าไปเยี่ยมและอวยพรแฟงนะค่ะ   โดย: d_regen 22 สิงหาคม 2551 23:55:30 น.

อืม ไม่ไหวนะพวกนายทุนเอาแต่ได้เนี่ย ชอบเสียงเราเหรอ เดี๋ยวร้องเพลงให้ฟังเอาไหม   โดย: LEE (lyfah ) 23 สิงหาคม 2551 4:00:54 น.

อ่านแล้วก็ .. เฮ้ออ ขออนุญาตส่งให้เพื่อน ๆ ได้ทราบข่าวนี้กันด้วยค่ะ   โดย: สาวแกร่งแรงเหลือน้อย 23 สิงหาคม 2551 10:48:35 น.

พา"น้องต้นหอม"มาฝากเนื้อฝากตัวอ่ะค่ะ... ป้าหู้ชอบผลงานของอาจารย์มากๆเลยค่ะ...   โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 23 สิงหาคม 2551 18:46:54 น.

กฎหมายผังเมืองบ้านเราอ่อนแอ ดูแต่ตึกน่าเกลียดริมสะพานปิ่นเกล้าเถอะ ยังจัดการอะไรไม่ได้ คอนโดน่าเกลียด ง้ำหัววัดเฉลบิมพระเกียรติ ยังมีคนสร้างเลย ทำได้ตามใจคือไทยแท้ ดีแล้วที่ช่วยกันส่งเสียง   โดย: สัญจร ดาวส่องทาง 24 สิงหาคม 2551 9:30:54 น.

สวัสดีค่ะ อ่านเรื่องแล้วสะท้อนใจนะคะ ลิทธิทุนนิยมก็อย่างนี้แหละ เงินเป็นใหญ่และง้างได้ทุกอย่างเสมอ เดี๋ยวจะลองเข้าไปตามลิ้งค์ดูค่ะ อยากจะช่วย ขอบคุณมากนะคะที่กระจายข่าวมา สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเองที่ glitter.postjung.com   โดย: เราสองคน (ฝากเธอ ) 24 สิงหาคม 2551 15:09:40 น.

ณ มน...เราว่านักธุรกิจคงทำอะไรตามใจฉันไม่ได้หรอก ถ้าฝ่ายข้าราชการไม่มีเอี่ยวรู้เห็นเป็นใจด้วยอ่ะนะ ที่พิมพ์ผิดเพราะบอกใบ้ว่ากะลังปั่นนิยายเรื่องใหม่อยู่ใช่ไหมจ๊ะ นัท...ขอบคุณที่เอาใจช่วยนะจ๊ะ ที่ครูให้ช่วยกันลงชื่อคัดค้านก็เพราะจะเอาไปร้องเรียนกับทางการนี่แหละ ตอนก่อสร้างถึงจะมีผ้้าใบรองรับแต่ก็คงไม่ไหวหรอก ก็รู้ ๆ กันอยู่ว่าระบบรักษาความปลอดภัยในการก่อสร้างแบบไทยๆ ไม่มีใครรับรองได้ว่าวันไหนบ้านครูจะโดนแจ๊คพอตมีของหล่นใส่ ตึกสูงแล้วก็สร้างจนชิดรั้วบ้านครูขนาดนั้น รับรองได้ว่าทั้งฝุ่น ทั้งเศษอิฐเศษปูนคงได้เล็ดลอดลงมาแน่ๆ หุ่นกระบอกของครูคงพังหมดแน่ ๆ คุณก๋า...หมิงหมิงยิ้มหวานสู้กล้องเชียว หนุ่มน้อยหน้าใสแบบนี้ ใครเห็นก็อารมณ์ดีทุกคนแหละค่า liefie&คุณแฟง...ที่จริงเป็นประเทศพัฒนามันก็ดีอยู่หรอกนะ ถ้าพัฒนาแบบมีสติแล้วไม่ลืมรากเหง้าของตัวเองอย่างที่คุณแฟงว่า คนไทยมีเอกลักษณ์ที่ไม่เหมือนใคร เรียกว่าเป็นคนที่มีดีในตัว แต่บางทีก็ไม่ได้ใส่ใจแล้วพยายามเลียนแบบตะวันตกแบบไม่ลืมหูลืมตา ยิ่งยุคนี้เป็นยุคทุนนิยมด้วยแล้ว เรื่องศิลปะดูจะด้อยความสำคัญลง แถมภาครัฐก็ไม่ได้ให้ความสนับสนุนแบบจริงจังและต่อเนื่องด้วย ที่สำคัญ สื่อบ้านเราก็ไม่ค่อยเอื้อพื้นที่ให้ประชาชนให้เสพงานศิลปะเท่าไหร่ ยกตัวอย่างง่าย ๆ ฟรีทีวี ไม่ว่าช่องไหนก็จะเน้นรายการหนังหรือละครเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งก็ไม่แปลกเพราะเป็นตัวหลักที่ทำรายได้ให้สถานี (ข้าพเจ้าก็ชอบดูด้วยแหละ) แต่ก็น่าจะเพิ่มรายการเกี่ยวกับศิลปะให้เยอะกว่าที่เป็นอยู่อ่ะนะ ลี... ไม่ได้ยอกันเองนา เสียงคุณนายออกจะนุ่มหู ถ้าร้องเพลงคงเพราะน่าดู Charlotte Russe...โห กวาดเหรียญตั้งสามประเภท ทั้งเก่งทั้งสวยเลยค่ะ สาวแกร่งแรงเหลือน้อย...ขอบคุณมากที่แวะมาเยี่ยมกันและช่วยเผยแพร่ข่าวของครูนะคะ ป้าหู้...น้องใหม่น่ารักเชียว ขอให้ป้าหู้หาบ้านใหม่ให้น้องต้นหอมในเร็ววันนะคะ สัญจร ดาวส่องทาง...ขอบคุณมากที่แวะมาเยี่ยมนะคะ อ่านเม้นท์แล้วเห็นด้วยจริงๆค่ะ ว่าแต่ตึกน่าเกลียดริมสะพานพระปิ่นเกล้ายังอยู่หรือนั่น อยู่ยงคงกระพันจริงๆ ยังไม่เคยไปวัดเฉลิมพระเกียรติเลยนะเนี่ย เห็นแต่ในทีวี เป็นฉากหลังในละครจักรๆ วงศ์ ๆหลายเรื่อง วัดนี้เก่าแก่แล้วก็งามมากกกกกก คอนโดนั่นสร้างได้เพราะความเห็นแก่ตัวและขาดสุนทรียภาพอย่างแรงเลย แบบนี้ครูแสงอรุณ รัตกสิกรท่านเรียกว่าทรรศนะอุจาดฮ่ะ จี้&ลุงแอ๊ด&เราสองคน... ส่งยิ้มให้สามคน ขอบคุณมากที่มาร่วมด้วยช่วยกันนะคะ   โดย: haiku 24 สิงหาคม 2551 21:35:56 น.

หวัดดีคร้า..... อืม..บางทีแฟงก็อิจประเทศญี่ปุ่นนะ เค้ารักษาวัฒนธรรมส่งเสริมกันอย่างเข้มแข็งให้ความสำคัญมากๆ วันนี้พี่เป็นไงบ้างค่ะ   โดย: d_regen 24 สิงหาคม 2551 22:48:42 น.

เพิ่งดูโอลิมปิกกะจะแวะมาเม้าท์ เจอข่าวนี้เข้า แม้เราจะไม่ใช่คนรักศิลปะตัวยง แต่ก็รู้สึกหดหู่ใจที่สิ่งเหล่านี้มันเหลือคนอนุรักษ์น้อยลงๆ เข้าไปทุกทีในบ้านเรา แถมยังจะเจอปัญหาแบบนี้อีกอ่านแล้วหนักใจแทน.... เดี๋ยวพรุ่งนี้จะไป print แบบฟอร์มที่ทำงาน แล้วลองคุยกะเพื่อนๆ ดู   โดย: กวางตุ้งหวาน 24 สิงหาคม 2551 23:14:12 น.

ปล. ตัวหนังสือในกล่องเม้นท์มันเป็นสีขาว เลยโดนกลืนจนเวลาพิพม์มองไม่เห็นอ่ะ ต้องกดไฮไลท์ดูเอาว่าพิพม์ผิดรึเปล่า   โดย: กวางตุ้งหวาน 24 สิงหาคม 2551 23:15:35 น.

สวัสดีตอนสามทุ่มของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า คิดถึง คิดถึง คิดถึง หอบความหวานซึ้งมาถึงนี่ วอนฟ้าเมตตาปรานี บอกเธอคนดี...ว่า ห่วงใย จัง ขอให้มีความสุขกับวันแรกของการทำงานนะจ้า นัทก็หวังว่า ครูท่านจะได้รายชื่อมากพอที่จะร้องเรียนได้เร็ววันนะจ้า   โดย: จอมแก่นแสนซน 25 สิงหาคม 2551 1:42:45 น.

สวัสดียามเช้าครับ เมื่อวานผมไปเดินดูหอศิลป์มาครับ ไปดูภาพถ่ายของช่างภาพชาวอิสราเอลสวยมากเลยครับ เดี๋ยวจะเอามาอัพบล็อกให้ชมกันครับ   โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) 25 สิงหาคม 2551 5:53:56 น.

ตอนณ มนไปเที่ยวณ มนใช้ Nikon Fm10 จ้ะ ส่วนพี่เตี้ยใช้แคนอน ที่เป็นกล้องดิจิตอลน่ะจ้ะ ภาพที่นำมาลงก็เลยมาจากสองกล้องนี้ล่ะ ทะเลสาบนี่ณ มนก็ชอบมากเหมือนกัน แบบเดินทางกลางทะเลทรายมาเจอนี่หายร้อนเลย ปล.ประสบการณ์ย่ำทะเลทรายขี่อุฐนี่ประทับใจมากเลยล่ะจ้ะ   โดย: ณ มน 25 สิงหาคม 2551 11:45:03 น.

คุณแฟง...พี่ชอบเมืองญี่ปุ่นนะคะ ถึงจะเป็นประเทศที่ทันสมัยมากแต่เขาก็ยังรักษาศิลปวัฒนธรรมไว้ได้เป็นอย่างดี ตอนที่ดูซีรีส์แนวโบราณเรื่อง Yoshitsune (ทัคกี้เล่นเป็นพระเอก) ช่วงท้าย ๆ ในแต่ละตอนจะมีสารคดีสั้นๆเกี่ยวกับสถานที่ ๆ อยู่ในละคร ขนาดเหตุการณ์ผ่านมาเป็นร้อยปีแล้วแต่สภาพยังดีมาก คิดว่าแค่ฝ่ายรัฐอย่างเดียวคงดูแลไม่ได้ดีขนาดนั้นหรอก ประชาชนก็ต้องเห็นค่าและทนุถนอมสมบัติของชาติด้วย ตุ้ง...ลืมดูพิธีปิดอีกแระ เปิดไปดูก็ผ่านไปเกือบครึ่งค่อนแล้ว เฮ้ออออ ขอบคุณมากนะตุ้ง ช่วย ๆ กันหน่อย ถ้ามีรายชื่อคนคัดค้านมาก ๆ อาจจะช่วยครูได้อ่ะนะ ปล. ขอบคุณที่บอกจ๊ะ เปลี่ยนสีตัวหนังสือเป็นสีดำแล้ว ถ้าพิมพ์แล้วมองไม่เห็นอีกก็บอกนะ นัท...ขอบคุณค่า เรามาเอาใจช่วยครูด้วยกันนะ คุณก๋า...น่าดูจัง แล้วจะแวะไปชมภาพที่บล๊อคนะคะ หมิงหมิงน่ารักขึ้นทุกวันเลย เห็นรอยยิ้มแบบนี้แล้วชื่นใจ ณ มน...น้องชายเราก็ใช้กล้องNikonเหมือนกัน แต่ไม่แน่ใจว่ารุ่นไหน ณ มนถ่ายรูปได้สวยดี แถมรู้ใจเรามีวิวพระอาทิตย์งามๆมาให้ดูประจำ   โดย: haiku 25 สิงหาคม 2551 20:31:52 น.

แวะมาราตรีสวัสดิ์ค่ะ คุณไฮกุอย่านอนดึกนะคะ   โดย: หยุ่ยยุ้ย 25 สิงหาคม 2551 21:49:09 น.

แฟงแวะมาทักทายตอนดึกๆค่ะ วันนี้พี่เป็นไงบ้างค่ะ   โดย: d_regen 25 สิงหาคม 2551 23:08:26 น.

ทีแรกป้าตั้งชื่อว่า "แดจังกึม" มะดีเลยจ่ะ... วิ่งหนี"ลุงสาม"กะ"นังปุ๊กลุ๊ก"ตาหลอดดด... เลยเปลี่ยนเปง "น้องต้นหอม" แทน...ค่อยยังชั่วหน่อยอ่ะจ่ะ... ป้ามาส่งเข้านอนนะคะ..จู๊ฟ..จู๊ฟ...   โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 25 สิงหาคม 2551 23:19:05 น.

ถึงจะช่วยไม่ได้มาก ก็จะพยายามนะ ขอให้ได้ผลเถอะ ว่าแต่พิธีปิด มันก็โอเคนะ แต่บางช่วงก็น่าเบื่อเหมือนกันอ่ะไฮกุ แบบหาว ยังไงพิธีเปิดก็เจ๋งกว่าอยู่ดี วันนี้พิมพ์มองเห็นแล้ว ว่าแต่เรื่อง Tempting Heart เห็นหลายคนบอกว่าหนุก ชัดอยากดูมั่งแล้วสิ   โดย: กวางตุ้งหวาน 26 สิงหาคม 2551 0:53:02 น.

คุณไฮกุค่ะ ... เรากลับไปอ่านเม้นท์?คุณเขียนตอบเอาไว้ข้างบน เรื่องที่ว่าบ้านเราไม่ค่อยให้ความสำคัญกับศิลปะและศิลปิน อย่างเพียงพอ อันนี้เราว่าไม่เฉพาะเรื่องทางด้านศิลปะหรอกค่ะ แต่ว่าเกือบจะทุกอย่าง่เลย ... จริงๆ แล้วเมืองไทยว่าไปศักยภาพในการทำอะไรได้ดี และล้ำหน้า ปท.อื่นๆ มีเยอะนะคะ แต่เพราะว่าเราไม่ได้สนับสนุน และมองไม่เห็นคุณค่า ... นั่นล่ะคะ พอถึงเวลาจริงๆ คนอื่นมองเห็นก่อน ติดต่อมาและก็ฉกตัวไป มันเลยกลายเป็น เหมือนของมีค่าหลุดมือไปต่อหน้าต่อตาน่ะคะ ว่าไปแล้ว ก็เห็นกันบ่อยๆ เหมือนกันนะคะแบบนี้ ... บ้านเราไม่รู้สิค่ะ บางอย่างเรื่องที่ควรคิดคำนึงถึงกลับไม่คิดล่ะ แต่ว่าบางสิ่งบางอย่างดูเหมือนว่าสำคัญน้อยหนอ่ย ลำดับ ในการคิดไม่ต้องให้มาอันดับต้นๆ ก็ได้ แต่ว่าบ้านเรากลับคิด เฮ้อ เลยแบบว่าได้แต่อ่อนใจค่ะ อยุ่เมือไทย นอกจากจะต้อง ทนกับความร้อนแล้ว ยังต้องทนกับอะไรอีกหลายๆ อย่างค่ะ อยู่เมืองไทยได้ ไม่บ่นด้วยเรียกว่าเยี่ยมยุทธ์เลยนะค่ะเนี่ย   โดย: JewNid 26 สิงหาคม 2551 2:36:19 น.

สวัสดีครับคุณไฮกุ ผมโชคดีมากครับ เพราะที่บ้านไม่เคยห้ามอะไรเลย อาจเพราะเป็นลูกผู้ชายด้วยมั้งครับ เลยไม่ห่วง แล้วผมก็ไม่เที่ยวเธค เที่ยวผับ พ่อแม่จะรู้ดีว่าที่เที่ยวของผมคือ ต่างจังหวัด ป่าเขา และดอยสูง 555 นึกๆดู ที่ท่านไม่ห้ามไม่ห่วงนี่แหละ ยิ่งทำให้เราต้องรับผิดชอบตัวเองครับ   โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) 26 สิงหาคม 2551 6:04:51 น.

ผมคนนึงละไม่ยอมเด็ดขาด มาทำแบบนี้ได้ไง แล้วยิ่งเป็นของอาจารย์จักรพันธุ์ ยิ่งไม่ยอมเลย คัดค้านๆๆๆ ของดีๆของไทย ไม่อนุรักษ์ใว้ แล้วใครจะเชื่อ ว่าของไทยเล่า   โดย: k_fineart 27 สิงหาคม 2551 0:01:07 น.

มาทักทายก่อนเข้านอนคร้า...พี่ วันนี้ลันลาดีป่าวค่ะ   โดย: d_regen 27 สิงหาคม 2551 22:32:25 น.

ป้าหู้...งี้ก็แสดงว่าคุณป้าชอบเรื่องแดจังกึมแหงเลย สงสัยว่าเจ้าต้นหอมคงไม่ถูกโรคกะกิมจิเลยต้องเปลี่ยนมาเรียกชื่อแบบไทย ๆ ตุ้ง...ขอบคุณหลายๆที่ช่วยจ้า เราได้รายชื่อหลายคนแล้วแต่ต้องตามล่าหาต่อปายยย ว่าจะดูพิธีปิดแต่ขี้ลืมอีกตามเคย เปลี่ยนช่องมาอีกทีก็เกือบจบแระ ทำออกมาสู้ตอนเปิดไม่ได้เหรอ งี้ก็เสียดายน้อยหน่อย เรื่องTempting Heart เป็นหนังเล็กๆแต่ดีนะ ออกแนวดราม่า มีพลิกล๊อคเล็ก ๆ เราได้ดูในโรงด้วย รู้สึกว่าจะที่ลิโด้นี่แหละ เห็นใบปิดแล้วอยากดูเพราะพี่ทาเคชิของเรานี่แหละ หล่อเหลือเกิ๊นนนน เล่นคู่กะสาวน่ารักสองคน Karen Mok กะ Gigi Leung พูดแล้วคิดถึง แปะรูปให้ดูตามระเบียบ มีเอ็มวีของหนังมาฝากด้วยจ๊ะ คุณนิด...เราว่าถ้าภาครัฐให้ความสนับสนุนศิลปะอย่างเต็มที่ อาจจะทำให้ปัญหาหลายอย่างในบ้านเราลดน้อยลงกว่าที่เป็นอยู่ก็ได้นะ คนไทยออกจะเก่งค่ะ หลาย ๆ คนที่มีชื่อเสียงก้องโลก ยิ่งทางด้านศิลปะด้วยแล้ว ไม่ต้องดูอื่นไกล อย่างโครงการศิลปาชีพของสมเด็จพระนางเจ้าฯ ฝรั่งมาเห็นงานศิลปะในโครงการแล้วต้องทึ่งไปตาม ๆ กัน แต่ยิ่งทึ่งกว่าก็ตอนที่รู้ว่าช่างฝีมือเป็นลูกชาวไร่ชาวนาซะส่วนใหญ่ ซึ่งสมเด็จฯท่านทรงคัดเลือกจากคนจน ใครยิ่งจนจะได้รับเลือกก่อนเลย คิดดูละกัน คนที่ขาดโอกาสมากที่สุดในสังคมยังสามารถผลิตผลงานได้วิจิตรงดงามขนาดนั้นอ่ะนะ “แต่เพราะว่าเราไม่ได้สนับสนุน และมองไม่เห็นคุณค่า ... นั่นล่ะคะ พอถึงเวลาจริงๆ คนอื่นมองเห็นก่อน ติดต่อมาและก็ฉกตัวไป มันเลยกลายเป็น เหมือนของมีค่าหลุดมือไปต่อหน้าต่อตา” ฟังคุณนิดพูดประโยคข้างบนแล้วนึกถึงกรณีสมนุไพรไทย ที่เมืองนอกแอบมาจดลิขสิทธิ์ไปหลายตัว รู้ทีไรก็เจ็บใจทุกทีเลยค่ะ เมืองไทยถึงจะมีข้อเสียอยู่ไม่น้อยแต่ก็มีหลายอย่างที่ดีกว่าประเทศอื่น อากาศก็ดี(ที่ร้อนไปหน่อย) ภัยธรรมชาติก็น้อย แถมมีทรัพย์ในดิน สินในน้ำ คนไทยเราอัธยาสัยดี มีฝีมือ แต่คงเพราะอยู่ในสิ่งแวดล้อมที่ทำให้ไม่ต้องต่อสู้ดิ้นรนมาก คุณภาพคนของเราเลยออกจะด้อยกว่าเมืองอื่นเขา มีคนพูดให้ขำแต่เราฮาไม่ออกว่า เมืองไทยเนี่ยอะไรก็ดีหมด ยกเว้นมีพี่ไทยอยู่นี่แหละ คุณก๋า...เราก็เหมือนคุณก๋าที่ชอบธรรมชาติมากกว่าแสงสีของเธคหรือผับ เแต่ไม่ค่อยจะได้ไปหรอกฮ่ะ เป็นเรื่องปกติสำหรับเด็กเวลาขอไปเที่ยว ต้องขอพ่อแม่กันหลายรอบ นานน๊านจะได้ไปสักหน คุณก๋าเป็นผู้ชายก็เลยสบาย แถมทำตัวดีมีความรับผิดชอบด้วย เลยได้วีซ่าไปเที่ยวแบบชิลล์ ๆ k_fineart...เย้ยยย ได้พวกมาอีกหนึ่ง ขอบคุณที่แวะมาช่วยคัดค้านนะคะ ขอบคุณคุณยุ้ยกะน้องแฟงมากนะจ๊ะที่แวะมาเยี่ยมกันนะจ๊ะ   โดย: haiku 28 สิงหาคม 2551 15:00:57 น.

วันศิลป์ พีระศรี ประจำปี 2551, 15 กันยายน ณ มหาวิทยาลัยศิลปากร วังท่าพระ นอกจากกิจกรรมน่าสนใจต่างๆในวันงานแล้ว ทาง มหาวิทยาลัยศิลปากร ยังได้จัดการเสวนาหัวข้อ “เมื่อศิลปวัฒนธรรมถูกคุกคาม ... ชีวิตคนก็ไร้ค่า กรณีศึกษา...บ้านศิลปินแห่งชาติ จักรพันธุ์ โปษยกฤต” การเสวนาเริ่มเวลา 14.00 น. ณ ห้อง 304 อาคารหอประชุม *(ไม่เสียค่าใช้จ่าย)* วิทยากรร่วมเสวนา 1. รองศาสตราจารย์ ศรีศักดิ์ วัลลิโภดม 2. ศาสตราจารย์ ดร.อภินันท์ โปษยานนท์ 3. ศาสตราจารย์ ดร.นันทวัฒน์ บรมานันท์ 4. นายโสภณ สุภาพงษ์ ผู้ดำเนินรายการ :นายนิวัติ กองเพียร (อ.จักรพันธุ์ จะเข้าร่วมฟังการเสวนาในวันดังกล่าวด้วยค่ะ) ติดตามรายละเอียดเกี่ยวกับวันงานได้ที่ //hilight.kapook.com/view/28448   โดย: วัชราภรณ์ IP: 124.121.125.62 13 กันยายน 2551 6:59:58 น.

ขอบคุณคุณวัชราภรณ์มากนะคะที่แวะมาบอก เสียดายที่เลยวันเสวนาไปแล้ว คอมเจ๊งก็เลยเพิ่งจะเข้าบล๊อค เห็นข่าวทางนสพ.อยู่หลายฉบับ อยากไปฟังมั่ก ๆวิทยากรสุดยอดทั้งนั้นเลย แถมครูจักรพันธุ์ก็ไปฟังด้วย ได้แต่ภาวนาให้คัดค้านการสร้างได้สำเร็จด้วยเถิด   โดย: haiku 24 กันยายน 2551 13:14:18 น.

ฉันชื่อ ฮานะ ตอนนี้อยู่ที่กรุงเทพฯ ฉันเป็นคนญี่ปุ่นพูดภาษาไทยและอ่านภาษาไทยได้แต่ไม่ 100% แต่ blog ของฉันเพื่อนฉันเขาช่วยเขียนเป็นภาษาไทยให้ ตอนนี้ฉันทำงานที่สถาบันสอนภาษาที่กรุงเทพฯ ถ้าคุณอยากเรียนภาษาญี่ปุ่นฉันช่วยให้ได้นะคะ ฟรีค่ะ ฉันเจอ blog ของคุณน่าสนใจดีค่ะ ฉันก็เลยอยากจะลิงค์คุณได้หรือเปล่าถ้าได้อยากจะรบกวนช่วยใส่ลิงค์เวปไซน์ของเราด้วยนะคะ ขอบคุณล่วงหน้านะคะ ①　website name : thai language school URL:www.thailanguage-school.com　 ②　website name : โรงเรียนภาษาญี่ปุ่น URL:www.jp-study.com และตอนนี้ไม่ค่อยมีเพื่อนคนไทยฉันอยากจะมีเพื่อนเป็นไทยเยอะๆถ้าไม่รังเกียจได้เป็นเพื่อนกับคุณก็จะดีใจมากค่ะ หวังว่าคงได้เป็นเพื่อนกันนะคะ   โดย: hana IP: 203.188.44.63 17 มีนาคม 2552 9:23:23 น.

ขอบคุณมากที่แวะมาเยี่ยมกันค่ะ ดีใจที่มีคนญี่ปุ่นเป็นเพื่อนบล๊อค แล้วแวะมาคุยกันอีกนะคะ   โดย: haiku 20 มีนาคม 2552 18:20:50 น.