Bloggang.com : โยษิตา : เริ่มเหงาแล้ว..

เริ่มเหงาแล้ว..

เริ่มเร็วกว่าที่คิด >_<

คนใกล้ตัวกลับเมืองไทยหนึ่งเดือน แต่เราอดกลับ เพราะแล็บยืดเยื้อมากกกกค่ะ
ตอนแรกคิดว่าจะได้กลับพร้อมกัน (แต่เราคงต้องกลับมาก่อน อยู่เดือนนึงไม่ไหว)
แต่ก็อดอ่ะ แงๆ

อยู่ที่นี่กันมาสิบกว่าปีเคยบินกลับไทยพร้อมกันครั้งเดียวเอง

จริงๆ อยู่คนละเมืองกันมาหกปีแล้ว เพิ่งได้มาอยู่เมืองเดียวกันแค่ครึ่งปีนี่แหละ
เมื่อก่อนก็อยู่มาได้เนอะ เจอกันเฉพาะปิดเทอม แล้วไม่ได้เจอเฉยๆ แต่ตะลอน
ไปเที่ยวไหนๆๆๆ กันจนหมดประเทศแล้ว (เหลือยังไม่ได้ไปอีกสองจังหวัดเอง 55)
ไม่ค่อยได้อยู่ด้วยกันแบบนิ่งๆ สงบๆ เท่าไหร่ แต่พอเปิดเทอมกลับมาอยู่คนเดียว
ก็ไม่เห็นเคยเหงาแบบนี้เรยอ่ะ

คือมันก็เหมือนเจอกันทุกวันมั้งเพราะคุยกล้องกันตลอด แต่พอคนนึงอยู่ไทย
ทำไมรู้สึกไม่เหมือนกันอ่ะ ทั้งที่ก็เปิดกล้องคุยกันเหมือนเดิมเนี่ย งงๆๆๆ ฮือๆๆ

ตอนมันจะกลับไม่ค่อยได้สนใจมันเท่าไหร่ ใช้มันไปทำงานไกด์ที่ตจว.แทน
เพราะตัวเองไปไม่ได้ พอมันกลับมาเราก็ติดเชียร์โอลิมปิควุ่นวายอยู่อีก
เลยแบบไม่ค่อยได้คุยกันเป็นเรื่องเป็นราว ขนาดมันมาทำกับข้าวให้กินทุกวัน
(คือเราทำช้าแล้วกินไม่ค่อยได้อะ มันเลยทำซะเอง อร่อยด้วย ดีแล้วทำต่อไปแหละ)
(ส่วนเราก็หั่นผัก ล้างจาน จัดโต๊ะ รินน้ำไป เป็นเบ๊สมบูรณ์แบบ แหะๆๆ)

คืนก่อนมันกลับไทย มันก็มาทำผัดผักบุ้งกะหมูทอดกระเทียม น่าสงสารมาก
เพราะตะลอนซื้อของฝากมาทั้งวัน กลับมายังต้องทำกับข้าวอีก
(ส่วนเรานั่งเชียร์กีฬาแบบไม่สนใจ ตอนนี้รู้สึกผิดกะมันจังเลยอ่ะ

)

ตอนดึกมันจะกลับหอ ชวนเดินไปที่สถานีด้วยกัน แต่น้องโจกำลังแข่งเซ็ตแรก
เกมแบบกดดันสุดๆๆๆๆๆ ก็เลยสติหลุดอยู่อ่ะ (มันก็มองแบบไม่ไว้ใจว่าจะจับเรา
ส่งโรงบาลดีมั้ย เพราะจะคลุ้มคลั่งทำลายข้าวของอยู่แล้ว จิตหลุดสุดขีด555)
เลยไม่ได้ไปส่งมันอ่ะ โหแบบรอให้น้องโจแข่งเสร็จก่อนมะได้หรอ
(ไม่ได้ดิเพราะรถไฟจะหมด) น้องโจแข่งเสร็จก็คลุ้มคลั่งไปอีก แถมมันก็จัดกระเป๋า
เลยไม่ได้เปิดกล้องคุยกันเรย

เมื่อวานตอนเช้าไปแล็บและกลับมาเขียนบล็อก ตอนเย็นถึงไปส่งมัน โดนงอนนิดๆ
ตอนนั่งรถกลับมาถึงรู้สึกว่าเหงาเหมือนกันอ่ะ แบบวันเสาร์อาทิตย์ไม่เคยไม่เจอกัน
เย็นวันธรรมดาก็เจอกัน กินข้าวด้วยกันเกือบทุกวันมาครึ่งปีแล้ว โฮๆๆๆๆ เหงาาาา

มีบางวันที่แบบเบื่อๆ มันเหมือนกันอ่ะ คือจาดูหนังดูละคร อ่านนิยาย อ่านพันทิป
ดูเทนนิส คุยเอ็ม ก็จะโดนบ่นๆๆๆๆ อยู่เรื่อยๆ ไม่อิสระเหมือนเวลาอยู่คนเดียว
เมื่อวานอิสระเต็มที่เรย แบบกลับมาตรงเข้าเปิดคอมได้ทันทีโดยไม่โดนประชด

เชียร์น้องโจแบบคลุ้มคลั่งได้โดยไม่โดนเอาหมอนเขวี้ยง ยกโค้กขวดใหญ่ดื่ม
ตรงๆ ได้โดยไม่โดนแช่งว่าชาติหน้าจะเกิดเป็นเครื่องสูบน้ำ
(ก็มันก็กินอ่ะ มีกันคนละขวด กินแยกกันแล้วจะมาใส่แก้วทำพรือค้า? วู้)

ฮือเหงาแล้วอ่ะ วันนี้ตื่นมาแบบ ทำไรดีอ่ะ ออกไปกินข้าวคนเดียวเหงาตาย
อยู่บ้านทำกับข้าวกินเองก็เหงาตาย แถมไม่อร่อยด้วย แงๆๆๆ
ไปซื้อกับข้าวก็ไม่มีคนช่วยถืออ่ะ เมื่อกี๊แบกข้าวสารห้ากิโลขึ้นเนินมาคนเดียว
กลางเปลวแดดแบบกลางซาฮาร่า นึกว่าจะตายกลางทางแล้ว T_T

บ่ายนี้เก็บกวาดบ้านไปครึ่งบ้านแล้ว เหนื่อยแต่ยังเหงาอยู่เรย ทำไงดี

Create Date : 17 สิงหาคม 2551

Last Update : 17 สิงหาคม 2551 14:56:38 น.

9 comments

Counter : 563 Pageviews.

โดย: jar_pnoom

วันที่: 17 สิงหาคม 2551 เวลา:14:53:37 น.

โอ๋ๆๆๆ
ไม่งอแงนะค่ะคุณแนน
เดี๋ยวมาอยู่เป็นเพื่อนนะคะ
หุหุ แต่คงไม่เหมือนคนรู้ใจใช่ม๊า

โดย: มัยดีนาห์

วันที่: 17 สิงหาคม 2551 เวลา:20:18:03 น.

มาสงสารคนเหงา กร๊ากกกกก

ง่ะ สงสารจริงๆ น้า ไม่ได้เยาะเย้ย ดีแล้วครับ อยู่ห่างกันซะมั่ง จะได้เห็นคุณค่า ฮ่าๆๆ (เอ๊ะ ตกลงเข้าข้างฝ่ายไหนเนี่ย ชักงง)

เวลาหนึ่งเดือนจะว่านานก็นานจริงๆ แหละครับ จำได้ (เคยห่างกันนานสุดก็ประมาณสามอาทิตย์นี่แหละ ของผม) แต่ช่วงนี้ก็ใช้ความเป็นอิสระให้เต็มที่ละกัน จะได้คุ้ม

ถ้าปิกฯ หมดเมื่อไหร่ ว่างจัดขึ้นมา ก็เขียนเรื่องสั้น "ผู้ชายดีๆ มีแต่ในนิยาย" เป็นไง สนมั้ย อิๆๆ

ว่าแต่เคราน้องโจมายังไม่รุ เดี๋ยวบุกไปดูห้องกีฬาหน่อย เอิ๊ก

โดย: คุณพีทคุง ณ (ลายปากกา

) วันที่: 18 สิงหาคม 2551 เวลา:19:29:20 น.

อ่านแล้วเหงาตาม - -
โห ฟ้าสีนี้ทำเอาฟ้าบ้านเราหมองเรยง่ะ -*-

kambate kudasai ^^

ปล. สงสัยจะได้อ่านเรื่องจิตแบบเหงาๆเป็นเรื่องต่อไปรึเปล่าน้อ 555

โดย: Life's for Rent

วันที่: 18 สิงหาคม 2551 เวลา:21:45:42 น.

มาบอกว่า คิดถึงงงงงงงงงงงเช่นกันค่ะ ^^

ราตรีฝนหยดพื้น..................... ชื่นดิน
เพลินแผ่วสายฝนยิน.................ตกต้อง
แปะแปะแตะไล้ริน....................ถิ่นทั่ว
พรายพร่างหยาดพราวพร้อง.......ทั่วรื้นผืนไผท

ฝากสายฝนหยดนี้....................โปรยไป
ฝากรักล้นฤทัย........................แนบน้ำ
ละอองแอบสายใย ..................ใจห่วง
ปรอยชื่นฝากฝนย้ำ ..................กล่อมเพื่อนเลือนเหงา ^^

ฝันดีค่ะ คุณโยฯ

โดย: Life's for Rent

วันที่: 19 สิงหาคม 2551 เวลา:0:01:36 น.

ฮืออออออออออๆๆๆๆ อ้าวววว ยังไม่ร้องไห้เหรอน้องโยฯ พี่มายุให้น้ำตาไหล อิอิ บอกแล้ว...คนนี้ดีที่สุด

คิดถึงจ้า ....

โดย: teansri

วันที่: 19 สิงหาคม 2551 เวลา:1:34:24 น.

ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาทักทาย ปลอบโยน และเยาะเย้ยค่ะ 555

จิตดีขึ้นนิดนึงแระค่ะ เริ่มชินมั้ง แต่ยังอีกนานอ่ะค่ะต้องสู้ต่อปาย

คุณ jar_pnoom

คุณนาห์ ขอบคุณมากมายค่ะอุตส่าห์มาอยู่เป็นเพื่อน

ตอนนี้ใครก้อด้ายค่ะแบบได้หมด เหงาาาา

คุณพีท สงสารแต่กร๊ากเนี่ยน้า 555
จริงที่สุดเลยค่ะ จะได้เห็นคุณค่าเนอะ นี่แบบเห็นตั้งแต่นาทีแรกที่แยกกันเลยอะค่ะ
แบบออกมาจากหนามบิน ขึ้นรถกลับบ้านคนเดียว โหอย่างเคว้ง
แต่จะพยายามใช้อิสระให้เต็มที่ที่สุดค่ะ นานๆ มีที 555
เรื่องสั้น ผู้ชายดีๆ มีแต่ในนิยายหรอคะ ฮ่าๆๆ น่าสนนะเนี่ย
แต่ไม่จริงค่ะ คุณพีทไงคะผู้ชายดีๆ ฮิ้วววววว

ตอนนี้งานเข้าท่วมปากท่วมจมูกอยู่ค่ะ เด๋วเริ่มซาคงเขียนและอ่านอะไรๆ ได้บ้าง
ยังไม่ได้แวะไปเก็บเจ้าป๊องกะนายโต๊ะตอนใหม่เลย ไม่ได้เข้าถนนเลยอะค่ะ
กลัวอ่านแล้วอยากเขียนขึ้นมา แล้วจะกู่ไม่กลับ 555
ส่วนเคราน้องโจรอแป๊บบนะคะ งานเข้าๆๆ ฮือๆๆ ><

คุงไลฟ์ ขอบคุณมากมายค่าสำหรับโคลงเพราะๆ แก้เหงา

เด๋วแวะไปเม้าที่บ้านคุงไลฟ์อีกดีก่า ^^
arigato gozaimasu

พี่เทียนสี แงๆๆๆ ร้องตามเลยนะคะเนี่ย เชื่อแว้วค่ะว่าคนนี้ดีที่สุด แง้ววว
ช่วงนี้นู๋ไม่ได้ออนเลย เลยไม่ได้เม้ากันเรยอ่ะ
ออนชื่ออื่นอะค่ะเพราะต้องคุยกับคนที่ไทยคนเดียว คุยกะคนอื่นไปด้วยมันหาว่าไม่มีสมาธิค่ะ

โดย: โยษิตา

วันที่: 19 สิงหาคม 2551 เวลา:19:01:13 น.

แอบมาอ่าน!!!

สงสารจังค่ะ ไม่รู้เลยนะเนี่ยว่าเหงาขนาดนี้โอ๋ๆๆๆๆ

1เดือน แป๊บเดียวเอง สู้ๆๆค่ะ

เด๋วจะแวะมากวน จนรำคาญเลยค่ะ ^^

โดย: mikijung IP: 124.120.110.139 วันที่: 20 สิงหาคม 2551 เวลา:2:24:08 น.

อ่าเพิ่งเข้ามาเห็นเม้นคุงมิกิหน้านี้ ><
ดีขึ้นนิดนึงแร้วค่ะ แบบงานเข้า 555
แวะมาบ่อยๆๆ เลยค่ะ กวนได้แบบไม่มีลิมิตค่ะ เต็มที่

โดย: โยษิตา

วันที่: 20 สิงหาคม 2551 เวลา:23:10:36 น.