เรื่องเล่า ... บนเก้าอี้เข็น
อาการปวดเก๊าท์ของผมดีขึ้นจริง ๆ ครับ

อย่างไรเสีย
ผมก็ยังไม่อยากใช้เท้ามาก
เพราะที่แล้วมา ... พอจะหาย
ก็ต้องมาเดิน ๆ
กลับบ้านเท้าอักเสบขึ้นมาอีก

อาทิตย์นี้ก็อีกแล้วครับ
บ้านผมถึงกำหนดการต้องซื้อชุดครัว
เพราะอาผมที่เป็นผู้รับเหมา 
พร้อมนำคนงานเข้าทำบ้านแล้ว

ยังไงผมก็ต้องออกจากบ้าน 

ก็ตกลงกับแม่และน้องว่า
ผมจะไม่เดินมาก
คราวนี้เอาจริง ๆ
เพราะใกล้วันไปเที่ยวเต็มที

ทุกคนก็รับคำเป็นอันเข้าใจ
ติดที่น้องสาวผมที่แหละ
ที่คอยจะลืมอยู่เรื่อยว่าผมขาเดี้ยง
"ท็อปซุปเปอร์มาเก็ตลดกระหน่ำ"
ผมเข้าใจแล้ว .... นิ่งเฉย
"ท๊อปซุปเปอร์มาเก็ตลดกระหน่ำ
น่าไปนะเธอ"
ประโยคเดิม ... มันลืมไปแล้ว
ว่าผมป่วย

พวกเรามาที่บุญถาวรกันก่อน
ครัวปูนไม่เหมาะกับบ้านผมเลย
เพราะพื้นที่ที่เป็นกำแพงของผมน้อย
ผนังปูนจะกินพื้นที่ใช้สอยภายใน
และภายนอกจะอยู่ใหญ่เทอะทะ

ครัวไม้ก็ราคาเจ็บอยู่ครับ
ผมขอราคาครัวยี่ห้อหนึ่งนำเข้าจาก เดนมาร์ก
ตามแบบที่ผมทำไว้
ออกมาราว ๆ 3 แสน
หงายเงิบไหม?... ไม่เงิบ
แต่เซ็ง .... เพราะ
ก่อนหน้าที่ผมก็เคยถามเจ้านี้
กับเซลล์อีกคน
อยู่ที่ 3 แสนแบบนี้แหละครับ
แต่คราวนี้ผมตัดตู้ออกไปหลายบานอยู่
ก็หวังว่ามันจะถูกลงไปบ้าง
มันก็ยังราคาไม่เปลี่ยนจากเดิมมากนัก

ชุดครัวเจ้านี้
คุณภาพ ความสวยงามก็ดีอยู่
เสียแต่ปรับเปลี่ยนตามแบบพื้นที่ได้น้อยมาก
จนน่าหงุดหงิด

สุดท้ายก็คือ ต้องกลับไป IKEA
ในสภาพที่ผมก็ยังกึ่งปกติกึ่งเดี้ยง
ผมก็หวั่นใจว่า ... 
จะต้องกลับมาเดิน "ขาเป๋ "เหมือนเดิมอีกมั๊ย
เพราะไอ้ที่ยังไม่หาย
ก็เพราะเดิน IKEA มันทุกอาทิตย์นี่ละ

เลยตกลงกันว่า
คราวนี้ไม่ต้องเดิน
นั่ง "เก้าอี้เข็น" เอา

เอาก็เอา ...

คนปกติคงไม่ทราบว่า
บางห้างสรรพสินค้า 
เราสามารถยืมเก้าอี้เข็นได้
การยืมเก้าอี้เข็นของเมกะบางนาไม่ยากอะไร
เอาบัตรประชาชนไปฝากไว้
เช็นชื้อ ... ให้เบอร์โทรศัพท์ไว้ แค่นั้น

การนั่งเก้าอี้เข็นให้ความรู้สึก
และประสบการณ์แปลก ๆ หลายอย่าง

อย่างแรกก็คือ
"มันไม่ได้สบายอย่างที่คิด"

ต่อให้เข็นในห้าง
พื้นมันก็ไม่ได้ราบเรียบเหมือนนั่งรถ
พอเจอขอบพื้นที่ไม่เสมอกันก็จะกระเทือน
หรือน้องผมมันเข็นไม่ดีก็ไม่รู้น่ะ (ฮา)
กระเทือนทีถึงอวัยวะภายในเลยทีเดียว

ที่ลำบากใจที่สุด
คงเป็นคนรอบข้างที่คอยมองเรา
ตั้งแต่วินาทีแรกที่นั่งบนรถเลยครับ

"ไอ้นี่มันเป็นอะไรว่ะ"
ด้วยจิตปรุงแต่ง
ผมก็คิดไปเรื่อยว่า
คนที่มองผมอยู่เขาคิดอะไรกัน
ส่วนในใจของคนนั่ง
ขอบอกว่าอายมาก
โดยเฉพาะเวลานั่ง
แล้วแม่เป็นคนเข็น

ผมชอบเผลอ "นั่งไขว่ห้าง"
ด้วยความเคยชิน
ซึ่งมันดู "ไม่น่าสงสาร" เลยแม้แต่น้อย
ต้องพยายามควบคุมตัวเอง
เพื่อให้นั่งแล้วดูป่วย
บางทีก็ต้องให้น้องผมเตือน
ว่าอย่านั่งไขว่ห้าง

บางทีคนเข็นเอง
ก็เผลอบีบเบรคตรงที่จับ
ถ้าเป็นรถเข็นในสนามบิน
การบีบมือจับคือปลดล็อคล้อให้เข็นได้
แต่กับเก้าอี้เข็น
คือการล็อคล้อไม่ให้หมุน

บางครั้งคนนั่งก็เผลอ
ดึงคันเกียร์ล็อคล้อซะเอง
นอกจากขาจะเดี้ยง
แล้วก็ยังเสี่ยงโดนตบกบาล
โทษฐานทำให้เข็นลำบากอีก

คราวนี้ก็มาถึงตอน "เข้าห้องน้ำ"

ผมก็ชั่งใจอยู่ระหว่าง
นั่งหมุนล้อเข้า "ห้องน้ำคนพิการ"
เพราะยังไงก็ต้องเอาเก้าอี้เข็นไปด้วย
กลัวมันหาย ... คนสมัยนี้ขโมยได้ทุกอย่าง
หรือเดินเป็นปกติ
เข็นเก้าอี้ เข้าห้องน้ำชายธรรมดา

เห็นห้องน้ำคนพิการว่างอยู่
ลองดูสักครั้งก็ได้ว่ะ

การเข็นเก้าอี้เข้าห้องน้ำคนพิการ
ทุลักทุเลพอควร
ไม่สบายนะครับ
เข็นเข้าไปเสร็จ กลับตัวมาล็อกประตู
ทำธุระเรียบร้อย
ตอนจะออกนี่ ...ลำบาก
เอื้อมมือไปปลดล็อค
เข็นเก้าอี้ชนประตูอีก ... โอ๊ย

สุดท้าย
ก็ต้องลุกจากเก้าอี้
ยืนเข็นเก้าอี้ออกจากห้องน้ำ
เหมือนคนปกติธรรมดา
ให้คนงงเล่น ... ว่าไอ้นี่มันเดินได้นี่หว่า
แล้วมันจะใช้รถเข็นทำบ้าอะไร

เป็นอย่างนี้
รู้สึกว่า ... เราต้องเห็นใจคนแก่
คนพิการให้มากขึ้น
พวกเขาลำบากจริง ๆ
ต่อให้มีเก้าอี้เข็นก็เถอะ

ถึงแม้จะคิดกันมาหลายวันแล้ว
แต่การออกแบบและซื้อชุดครัว
ก็ไม่ง่าย
เพราะมันไม่ใช่แค่ของแต่งบ้านสวย ๆ
แต่ต้องคำนึงถึงประโยชน์ใช้สอย
ซื้อตู้ตัวนึง จะเอาแบบไหน
ขนาดไหน 
เพื่อเก็บอะไร
เปิดแบบไหน
.... สารพัดที่จะต้องคิด

โชคดีที่น้องพนักงาน IKEA
ให้คำแนะนำเราดีมาก
พี่อยากส่งคำชมเชย
ไปให้หัวหน้าน้องได้อ่านจัง

เสร็จจาก IKEA
เราก็ไปทำธุระที่ธนาคาร
ซึ่งอยู่เกือบจะอีกฝากของเมกะบางนา
ถ้าไม่ใช้รถเข็น
ผมอาจจะต้องเดินด้วยมือเหมือนจูออน
เพราะขาต้องเดี้ยงแน่ ๆ
เสร็จจากธนาคาร
ก็ไปหาอะไรกินกันใกล้ ๆ นั้น
"พูดมาก" ก็เลยหิว

สิ้นสุดวันที่เมกะบางนา
ก็ได้เวลาอำลา"เก้าอี้เข็น"
ปากผมก็ยังบอกแม่ว่า
อีกหน่อยแม่แก่ ๆ ก็จะให้นั่งเก้าอี้เข็น
ไม่เห็นต้องอายเลย
ไว้เดินเวลาที่จำเป็นจะได้ไม่เมื่อย

ทั้ง ๆ ที่ ตัวเองก็อาย
เวลานั่งอยู่บนนั้น ...











Create Date : 25 มีนาคม 2556
Last Update : 25 มีนาคม 2556 21:07:40 น.
Counter : 1351 Pageviews.

1 comments
  
น่าสนุกดีแฮะ

แคร์คนรอบข้างที่เขาเองก็ไม่รู้จักคุณมากเกินไปก็เป็นทุกข์ ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อนนี่หน่าเนอะ

ไว้มีโอกาสจะลองเดี้ยงดูบ้าง ท่าจะไม่เลว
โดย: yourself วันที่: 6 เมษายน 2556 เวลา:17:32:49 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Guynes
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]



ผู้ชายเซอร์ ๆ ที่รักดนตรีเป็นชีวิตจิตใจ ชอบดื่มกาแฟและเบียร์ เคยฝันว่าอยากมีห้องสมุดเป็นของตัวเอง เพราะรู้สึกมีความสุขทุกครั้งที่ได้อ่านหนังสือ และจะอ่านแบบไม่กินไม่นอนจนกว่าจะอ่านจบ
มีนาคม 2556

 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
7
9
10
11
12
13
15
16
17
18
19
23
24
26
27
28
29
30
31
 
 
All Blog