ไวเหมือนโกหก
จะสิ้นปีกันอีกแล้ว

นับจากวันที่พ่อเสีย
ก็ผ่านมา 4 ปีแล้ว
เรามีชีวิตแบบแปลก ๆ
มา 4 ปีแล้วสินะ

ผมรู้สึกดีขึ้น
ไม่ต้องมาปลอบใจ
ไม่ต้องโทรไปปรึกษาใคร
ก็แค่ ... เวลา
ที่จะรักษาใจของเรา

พูดถึงเรื่องปรึกษาปัญหาชีวิต
ผมนึกถึงพี่อ้อย พี่ฉอดขึ้นมาทันที
รายการ Club Friday
มีมานานมากแล้ว
รายการที่น่าจะเน้น
ไปทางรับสาย "ผู้หญิง" เสียส่วนมาก

เพราะผมก็เคยลองโทรไป
เขาก็ไม่ให้ผมออกอากาศซะงั้น
มันก็คงจะต้องมีการ screen กันบ้าง
ผมเข้าใจดี ....
แต่ถ้าพวกเขารู้จักผมสักนิด
ก็จะตระหนักได้ว่า
คุณได้มองข้าม "เพชรเม็ดงาม" นี้ไป

ฮ่า ๆ ๆ ๆ 
ผมล้อเล่นนะครับ

ผมอาจจะทำให้รายการดราม่า
การเป็นรายการตลกไปเสียนะสิ
ถ้าผมมีปัญหา
ผมจะไม่มีวันโทรไปปรึกษา
ผู้หญิงที่มีน้ำเสียง "ไม่เป็นธรรมชาติ"
สองคนนี้เด็ดขาด

ผมไม่ได้ว่าเค้าไม่ดีนะ
แต่เสียงหวาน ๆ ลอย ๆ อย่างนี้
คงทำให้ผมหงุดหงิด
มากกว่าผ่อนคลายและสบายใจ
แน่ละ ...
ผมคงไม่ใช่ Target 
ของรายการเค้า

อย่างที่เคยเล่าให้ฟัง
ผมมี "เพื่อน" น้อยมาก
ผมก็ไม่เข้าใจตัวเอง
ไม่มีใครอยากโทรมาคุยกับผม
ชีวิตของพวกเขาคงเต็มกันแล้ว
คนที่มีครอบครัวจะเป็นอย่างนี้
ก็คงเหลือแต่พวกโสด ๆ นี่ละ
ที่คอยจะหาใครคุย
หานู่นนี่ทำกันไปเรื่อย

อย่างผม ...
ที่เริ่มหัดเล่น "เปียโน" แล้ว

ภาพที่ชายหนุ่มหน้าหล่อ
(นั่นคือตัวผมในจินตนาการ)
เดินลงบันไดวน
มือเรียวของเขาค่อย ๆ เลื่อน
ตามราวบันไดปราณีตนั้น
ลงมาอยู่ที่แกรนด์เปียโน
สีดำขลับเบื้องล่าง

นี่คือภาพแห่งความฝัน
ของผมในวัยเด็ก
ชีวิตที่มีปัญญา
ซื้อกีต้าร์ราคารากหญ้าสักตัว
ก็นับว่าเป็นบุญแล้ว

ผมเคยมีแฟนคนนึง
เขาพูดแกมประชดกับผมว่า
"คนที่สามารถเสพศิลปะได้
ก็คือพวกคนมีอันจะกินเท่านั้น"
ส่วนตัวแล้วผมขอเถียง
ถ้าคุณรัก "ดนตรี" จริง ๆ
คุณจะขวนขวายหามันมาจนได้
หรือไม่ก็
คุณจะพยายามอยู่ใกล้กับมัน

ของมือสองมีเยอะแยะ
ผมยังซื้อกี่ต้าร์คลาสสิกมือสอง
มาแค่พักกว่าบาท
อาจจะไม่ได้เสียงเลิศเลอ
แต่ก็พอให้เล่นกรุ๊งกริ้งยามเหงา
หรือพกพาไปต่างจังหวัดได้อย่างดี

แต่ถ้าพูดถึง "เปียโน"
มันเป็นอะไรที่เกินเอื้อม
สำหรับผมมาก ๆ ในตอนนั้น
ตอนนี้ผมมีห้องดนตรีเล็ก ๆ
มีขิมสองตัว
กีต้าร์สามตัว
และเปียโนไฟฟ้าอีกตัว
ผมซื้อมันต่อจากคนรู้จัก
ที่เขาอยากจะอัพเกรด
ไปซื้อ "เปียโนจริง"

เปียโนของเขาใช้การได้ดี
ผมซื้อมันมาในราคาครึ่งนึง
ไม่ได้ถูก ไม่ได้แพง
แต่เขาเป็นคนรักษาของ
และดีกับพวกเรามาก ๆ
เราจึงไม่มองเปียโนตัวอื่นเลย
เพราะอยากให้เขาได้ซื้อของใหม่
แล้วเราก็ได้ของที่ไม่ต้องลุ้น

แว็บแรกที่สัมผัส
การกดคีย์เปียโนนั้น
ใช้พลังมากกว่าที่คิด
ผมว่ามันใช้แรง
มากกว่ากีต้าร์เป็นไหน ๆ
อันที่จริง
คนที่ผ่านการเล่นดนตรีอย่างนึง
จะหัดดนตรีอีกอย่างได้ไม่อยาก
แต่สำหรับเปียโน
ผมว่ามันต่างกับกีต้าร์
อย่างสิ้นเชิง

เปียโนนั้น
ต้องเล่นโน็ตที่ละหลายตัว
มือขวามือซ้ายต่างกัน
แต่สัมพันธ์กัน
ตอนนี้ผมก็ได้แค่เคาะเบส
กับคอร์ดง่าย ๆ
ไปแบบมั่ว ๆ เท่านั้นละครับ

เชื่อไหม ...
ผมเคยคิดที่จะนับถือคริสต์
เพื่อที่จะไปเรียนเปียโนที่โบสถ์
พอดีมีพี่คนนึงเขาชวนมา
ส่วนตัวผมมองว่า
ศาสนาอะไรก็ดีทั้งนั้น
ผมไม่ได้คิดว่าตัวเองต้องเป็นอะไร
ก็แค่อยากเล่นเปียโน
แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ไป
เพราะตอนนั้นคิดว่า
จะไปสมัครเป็นนักร้อง
ในผับใกล้ ๆ บ้านผม
และสุดท้าย ...
ผมก็ไม่ได้ทำทั้งสองอย่าง

แต่วันนี้ ...
ในห้องมีเปียโนแล้ว
มันเหมือนความฝันเนอะ
ผมเคยอยากมีจะเข้สักตัว
ซอดีดีสักตัว
ผมพอเล่นได้นะ
เล่นได้มากกว่าเปียโนอีก
แต่ตอนนี้คงไม่ไหวแล้ว
ขอเล่นเปียโนให้เพราะ ๆ
ให้ได้สักเพลงพอแล้วกัน

จะเที่ยงแล้ว
ผมจะไปปั่นงานต่อแล้วครับ









Create Date : 21 ตุลาคม 2557
Last Update : 21 ตุลาคม 2557 11:34:53 น.
Counter : 595 Pageviews.

1 comments
  
อ่านเพลินเลย... :)
โดย: pp_walker วันที่: 28 ตุลาคม 2557 เวลา:0:34:10 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Guynes
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]



ผู้ชายเซอร์ ๆ ที่รักดนตรีเป็นชีวิตจิตใจ ชอบดื่มกาแฟและเบียร์ เคยฝันว่าอยากมีห้องสมุดเป็นของตัวเอง เพราะรู้สึกมีความสุขทุกครั้งที่ได้อ่านหนังสือ และจะอ่านแบบไม่กินไม่นอนจนกว่าจะอ่านจบ
ตุลาคม 2557

 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
22
23
24
25
26
30
31
 
 
21 ตุลาคม 2557
All Blog