love G ,,

มายลีดเดอร์

มายเดียร์

มายเลิฟ


มายฮันนี่

มายเบบี๋


my husband


อ๊ายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ



*ถูกใจก็อิตรง ฮัสแบ้น นี่แหละ*

  

ช่วงนี้จีเหนื่อย (แล้วมีช่วงไหนที่มันไม่เหนื่อย)

รู้สึกเป็นห่วงเป็นใย

ยิ่งบางๆอยู่ด้วย


ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คิดถึง


(แล้วแกจะร้องเพื่อ!!)

  

วันนี้กันตื่นเช้ามากกกกกกก

ตื่นประมาณหกโมงกว่าๆ

ตื่นมาก็คว้าโทรศัพท์โทรหาแม่

ตื้ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ทำไมไม่มีใครรับหว่า

นี่เช้าแล้วนะ

โทรศัพท์ที่บ้านก็ออกจะดังทะลุเพดาน

ยังไม่มีใครตื่นรึว้า

วางสายก่อนดีกว่า

กริ๊งงงงงง

อ๊ะ แม่โทรมาล้ะ

ค่ะ แม่ สุขสันต์วันแม่ค่าๆๆๆๆๆๆ

จ้าๆๆๆๆๆ

แม่ตื่นสายอ่ะ เช้าแล้วนะ นี่แม่ตื่นยังเนี่ยะ

ตื่นแล้ว เมื่อกี๊มารับไม่ทัน

อ่ะค่ะ

วันนี้วันแม่หนูโทรมาขอพรจากแม่

(และแล้วแม่ก็ให้พรกันอีกยาวววววววววว)

ให้พรเสร็จ

แม่บอกว่า

แม่ซื้อปาล์มมาปลูกเพิ่มนะ

คงจ้างให้คนเค้าเอาไปลงในสวนช่วงเดือนหน้านะ

ค่ะ แม่ แล้วไงต่อเอ่ย

ค่าจ้างก็คงเป็นหมื่นแหละ

แล้วไงค่ะ

หนูโอนเงินมาให้แม่ด้วย

ซะงั้นอ่ะแม่ ...

หนูไม่รู้ หนูงง หนูมึนค่ะแม่

ถือซะว่าเมื่อกี๊หนูไม่ได้ยินอะไรนะแม่



(แม่ก็ขำ)


ค่ะแม่ ได๋ค่ะ




แม่อ่ะ รู้งี้กันไม่โทรมาก็ดี

(อ้าว!! อินี่ ลูกอกตัญญูโดยแท้)


++555

  

ก่อนวางสาย

กันก็บอกแม่ว่า

แม่

กันรักแม่นะค่ะ

แม่ก็บอกกันว่า

แม่

ก็รักลูกมากกกกกกก (แม่ก็ลากเสียงซะยาวเว่อร์)


^

และแล้ว วันแม่ก็ผ่านพ้นไปอย่างมีความสุข

  

บางครั้งเคยรู้สึกม้ะ ...

รู้สึกอยากจะคุยกับคนบางคน

แค่เจอหน้ากัน แต่ไม่มีโอกาสได้คุยกัน

เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่า ,,

บ้านกันที่ต่างจังหวัด

จะอยู่ตรงข้ามกับบ้านผู้ชายคนหนึ่ง

อยู่คนละฝั่งถนน

อยู่บ้านตรงข้ามกัน

แต่เราไม่เคยคุยกัน

แปลกม้ะ

ตอนเช้า ในทุกๆเช้า

กันจะมายืนรอรถโดยสารเพื่อจะไปโรงเรียน

และในทุกๆเช้า

เค้าก็จะมานั่งหน้าบ้านเค้า

เพื่อส่งกันขึ้นรถทุกเช้า

พอกันขึ้นรถ เค้าก็เดินเข้าบ้าน

เป็นอย่างนี้มาโดยตลอด

ตั้งแต่กันเรียนปฐม จนกันจบมัธยมปลาย

ถ้าวันไหนกันไม่ได้เห็นเค้า กันจะรู้สึกเหมือนบางอย่างหายไป

เอ๊ะ ไปไหนนะ

จนกลายเป็นความคุ้นเคย จนกลายเป็นความเคยชิน

จนกระทั่ง กันเข้ามหาลัย

กันมาเรียนที่กรุงเทพ

และทุกครั้งที่กันกลับไปบ้าน

กันก็ยังคงเจอเค้า

เค้ามักจะมานั่งหน้าบ้าน

กันรู้ว่าเค้าก็มองมา และบ่อยครั้งที่กันก็มองเค้า

จนกระทั่ง กันจบมหาลัย

และตอนนี้

กันทำงานที่กรุงเทพ

ทุกครั้งที่กันกลับไปเยี่ยมบ้าน

กันยังคงเจอเค้า

กันจำได้ว่า

เมื่อตอนกันอยู่ ม.ปลาย

มีน้องข้างบ้านคนหนึ่งเดินมาบอกกันว่า

พี่เค้าชอบกัน

กันก็อึ้งๆ จริงๆก็พอจะรู้แต่ไม่คิดว่าจะพูด

แต่กันก็ไม่ได้พูดอะไร

ทุกครั้งที่เจอหน้ากัน

ก็ได้แค่มอง

มันเป็นไปไม่ได้หรอก

เค้าก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้

ฐานะทางบ้านเค้าไม่ค่อยดีนัก

และอีกหลายๆเหตุผล

จนกระทั่งตอนนี้

กันกลับไปบ้านทุกครั้ง

กันยังคงเจอเค้า

เค้ายังคงมองกัน

และกันก็ยังคงมองเค้า

แต่เราไม่เคยคุยกัน


แปลกม้ะ?


ทั้งหมดนี่เป็นเรื่องจริง

เรื่องจริงที่กันทำได้เพียงแค่มอง


มองโดยที่ไม่มีคำพูดใดๆพูดกับเค้า

ต่างคนต่างก็รู้ดี

จะเริ่มเพื่อ?


ในเมื่อ

มันไม่มีทางเป็นไปได้

  

บางครั้ง

กันก็อยากจะเดินไปถามเค้าตรงๆ

มองทำม้ะ?

มีอะไรอยากจะพูดกับกันมั้ย?

กันอยากถามเค้ามาก

อยากรู้ว่าเค้าคิดอะไรอยู่


แต่พอคิดอีกที

กันจะทำเพื่ออะไรหล่ะ

รู้คำตอบแล้วจะยังไง

แล้วจะยังไง

ก็ในเมื่อ

ที่สุดแล้ว

มันไม่มีทาง ไม่มีทางที่จะเป็นไปได้


ไม่มีทาง

  

กันอยากจะสารภาพว่า

ตลอดเวลา

กันฝันเห็นเค้าบ่อยมาก

ไม่น่าเชื่อเนอะ


เชื่อมั้ย

แม้กระทั่งในความฝัน


กันกับเค้า

เราไม่เคยคุยกันเลย

ทุกครั้งที่กันฝันเห็นเค้า

กันมักจะเห็นเค้ายืนอยู่

และกันก็ได้แต่มอง ,,,

ไม่เคยมีประโยคสนทนาใดๆหลุดออกมา

ไม่เคยแม้ซักครั้งเดียว

  

บางครั้งคนเราก็มักจะเจอกับเรื่องแปลกๆ

เรื่องแปลกๆที่เราเองก็ไม่มีคำอธิบาย

ไม่รู้ว่าเรื่องนี้มันจะดำเนินไปยังไง

เราจะมีโอกาสคุยกันมั้ย

อยากคุยนะ ใช่ว่าจะไม่อยากคุย

แต่ก็อีกนั่นแหละ


เพื่ออะไรอ่ะกัน?


เพื่ออะไรหล่ะ?


ถ้าไม่มั่นใจว่าตัวเองเข้มแข็งพอก็อย่าไปเริ่ม


เดี๋ยวแกก็ ,,,


นะ ,,,


รู้ว่าไฟมันร้อน ก็อย่าคิดไปเล่นกับมันเชียว


นั่นสินะ

ไปมันร้อน

รู้ว่าร้อน

ก็อย่าเข้าใกล้


มันอันตราย


แกก็รู้ดีนิ่


รู้ดี

ก็ควรอยู่ห่างๆ


จำไว้

  

หวังว่า

คืนนี้

กันจะไม่ฝันเห็นเค้า

หวัง

อย่างนั้นจริงๆ

เหรอ?




นอนหลับ ฝันดี

ฝันดี


ฝัน ...