Bloggang.com : piGipo - บึน เจอะ เกา??

Group Blog

ธันวาคม 2552

18 ธันวาคม 2552

บึน เจอะ เกา??

All Blog

บึน เจอะ เกา??

ช่วงนี้ต้องนั่งรถไปมอเอง ไปกลับทุกวันแสนเหนื่อยยยยยยย
นั่งสี่ล้อแดงบางวันโชคดีก็ถึงเร็วหน่อย วันไหนร้ายๆ ก็นั่งไปเห๊อะ ชมเมือง ขับวนมันอยู่ที่เดิมฮั่น ไม่ต้องไปไหนหร๊อกลุงเอ๊ยยย...
วันนี้ตอนเย็นก็เด็ดอีก ก็รู้ๆ กันอยู่ว่าวันนี้มันวันศุกร์แห่งชาติ แต่ว่าตรูลืม

ก่อนกลับก็ไปกินข้าวกะกิ๊บและช้างตามปกติ พอขากลับ ขึ้นรถผิดฝั่งจากที่มันควรจะเป็น กลายเป็นว่า ลุงนั่นพาอ้อมเข้ามอ และเลยขึ้นครูบา..ทำไมไม่พาขึ้นดอยสุเทพ ไปส่งบ้านแม้วดอยปุยโน่นเลยล่ะลุง อยากจะบร้าตายย

เค้าก็ไปรับๆ คนมาอีก เป็นเด็กจากมอ ตอนนั้นก็เริ่มจะบึนแล้ว เพราะ..ไม่ว่าใครยืนอยู่ริมถนนก็จอดอ่ะ เค้าก็ไม่ได้จะขึ้นกัน จะไปจอดเพื่ออออออออ?? รถก็ยิ่งติด ติดมันทุกแยก ซักพัก แหง่ว เด็กนั่นลงกันหมด เหลือเราคนเดียว แต่พอมาถึงแถวๆ โลตัสปางสวนแก้ว มีสาวน้อยต่างชาติสองนางขึ้นมา ผิวขาวจั๊วะ เนียนมั่ก ก้อแอบคิดใจใจสองคนนี้คงเป็นญี่ปุ่นหรือไม่ก็เกาหลี คืออิจฉาผิวมากกกกกกกก ตรีนยังเนียนกว่าหน้าชั้นเลยอ่ะ คนนึงดูแล้วไม่ค่อยจะเฟรนลี่เท่าไร แต่อีกคนนั่งตรงข้ามเราดูเหมือนจะคุยกะเราแต่เค้าคงดูหน้าแล้วไม่น่าคุยด้วย เพราะนอกจากจะไม่สวยแล้ว ตอนนั้นก็บึนแล้วคงแสดงออกทางสีหน้าอย่างเต็มที่ ฮ่าๆ.. ระหว่างนั้นสองนางก็คุยๆ กัน ตอนแรกฟังไม่ออก ซักพักตะหงิดๆ นี่มันภาษาเกาหลีนี่..อืม เป็นไปดังคาด เกาหลีนี่ทำไมสวยจิงๆ..ก็นั่งๆ กันไป รถก็เยอะวุ่นวาย ช้ามาก สองคนนั้นก็คุยกันไป ไม่อยากจะบอกว่า เจ้ฟังรู้เรื่องอ่ะค่ะ

แล้วมันก็ไม่ถึงซะที นู๋เกานางนั้นที่นั่งตรงข้ามเราจึงทนไม่ไหว เลยเปิดการสนทนา
นู๋เกา : Do you know nite baja? (อันนี้เขียนตามที่ได้ยิน)
เรา : อึ้ง อยู่ดีๆ ก็ถามไม่ได้ตั้งตัว คิดในใจ..บาจาอะไรวะ?
เรา : what?
นู๋เกา : night baja?
เรา : (เออ ไนท์ บาซ่า) yeah, I know.
แล้วก็เงียบ ก็รู้อ่ะ แต่ไม่รู้จะถามไร อารมบึน
นู๋เกา : Is it klai from here?
เราก็นึกในใจ ไก่อะไรอีกวะ??
เรา : ha???
แล้วนู๋เกาก็ทำมือแยกออกจากกัน พร้อมพูดว่า It long?
เออ เอาเข้าไป คงยาวอยู่แหละม๊างงง แล้วพูดอิงผสมไทย เลือกเอาซักอย่างสิคะ เจ้ก่งก๊งนะคะ
เรา : you mean, is it far from here?
นู๋เกา : Yeah.
เรา : ah, it's not so far. แล้วก็เลยถามต่อไปว่า are you korean?
นู๋เกา : Yeah.
...จบบทสนทนา...
เริ่มจะถึงกาดหลวง อ้าว มาทางไหนวะ ไม่คุ้น เราก็เหลียวซ้ายแลขวา นี่มันใช่กาดหลวงป่าววะ เอ..น่าจะใช่นะ นี่มันสะพานนครพิงค์ เอื้อมมือไปกดกริ่ง ดัง ตึ๊ดดดดดดดดด อย่างดัง จนสองคนนั้นตกใจ แล้วลุงก็เหมือนจะจอด เราก็เตรียมจะลง กะลังจะลุก อ้าววว ลุงขับต่อไปอีก นู๋เกาเห็นท่าทางเราคงตลกมาก เลยหัวเราะ เหมือนจะเอ็นดูว่า ทำไมนังคนนี้มันเอ๋อ..เราก็เลยสแหยะยิ้มอายๆ แล้วนู๋เกาเลยถามว่า where is here? เอร๊ยยย กาดหลวงนี่มันอะไรวะ รีบจะลงก็จะลง เลยตอบไปว่า It's called the main market. แล้วก็เลยลุกเดินลงรถ ทันใดนั้น นู๋เกาทั้งสองก็หันมายิ้ม โบกมือ แล้วกล่าวคำว่า...@#$@!^%*&&% yo~~...
คือเจ้ฟังออกแต่..โย..ตรงท้ายอ่ะค่ะ ก็เลยยิ้มตอบเอา สยามเมืองยิ้มสุดๆ..
คือก่อนหน้านั้นที่หนูคุยกัน เจ้ก็รู้เรื่องบ้างอ่ะคะ แต่ตอนท้ายที่หนูมาบอกลาหรืออะไร เจ้คงลุกลน เจ้ไม่รู้จิงๆ ฮ่าๆๆ
ก็จบเรื่องโก๊ะก๊ะต้อนรับแขกบ้านแขกเมืองแต่เพียงเท่านี้

Create Date : 18 ธันวาคม 2552
Last Update : 18 ธันวาคม 2552 21:11:47 น.
Counter : 520 Pageviews.

6 comments