Bloggang.com : กวนฐานฮวา ณ อเบอร์ดีน : รู้ไว้ก่อนไปทะเล

รู้ไว้ก่อนไปทะเล

ทุกคนคงเคยไปทะเล ไม่ว่าจะเป็นเดินเล่นที่ชายหาด ลงไปว่ายน้ำ หรือกระทั่งลงไปท่องใต้ทะเล
ในทุกๆที่ต่างก็มีอันตรายของมัน รวมทั้งที่ทะเลด้วย วันนี้ผมจะขอกล่าวถึงอันตรายที่พบได้ที่ทะเล ในรูปแบบที่นอกเหนือไปจากการจมน้ำนะครับ

1. เดินเล่นริมหาด

แดดเผา เป็นเรื่องที่ทุกคนมักคาดคิดไว้อยู่แล้วว่าจะต้องโดนเมื่อไปเที่ยวทะเล เว้นแต่ว่าคนๆนั้นมีรสนิยมชอบเที่ยวทะเลหน้ามรสุม แต่นั่นแหละครับ คาดไว้ล่วงหน้าแล้วได้ป้องกันหรือยัง หรือว่าป้องกันได้ถูกวิธีหรือไม่

“เครื่องป้องกัน”

ได้แก่เสื้อผ้าเครื่องแต่งกายที่คลุมมิดชิดทั้งตัว เหมาะสำหรับคนที่ต้องการไปเดินเล่นริมชายหาดโดยไม่ได้ลงเล่นน้ำ โดยอาจจะเน้นการป้องกันที่ยริเวณผิวหนังที่บอบบางและสังเกตได้ชัดเช่นใบหน้าและลำคอ เพราะเป็นส่วนที่เวลาโดนแดดเผาแล้วน่าเกลียดและลอกง่ายกว่าส่วนอื่นๆ ข้อดีก็คือ เพียงแค่เสื้อหรือผ้าบางๆ ก็สามารถกันรังสีได้ดีกว่าครีมยี่ห้อใดๆ แต่ข้อด้อยก็อยู่ที่ว่าไปทะเลทั้งทีแต่แต่งตัวมิดชิดทั้งหมดมันก็กระไรอยู่

“โลชั่น ครีมกันแดด”

แบบที่ราคาถูกที่สุดในท้องตลาด เห็นจะเป็นดินสอพอง ซึ่งป้องกันได้ดีกว่าครีมกันแดดราคาแพง แต่ข้อด้อยก็คือ ต้องทาให้กลายเป็นสีขาวหนาๆปิดผิวเสียก่อน ซึ่งคงจะดูพิลึกหากทาตัวเป็นมนุษย์ดินสอพองสีขาววิ่งเล่นริมชาดหาด แถมพอลงเล่นน้ำก็หลุดออกหมด.... ดังนั้นโลชั่นกันแดดที่ราคาแพง จึงเป็นอีกทางเลือกหนึ่งสำหรับคนที่ต้องการป้องกันผิวจากแดดพร้อมกับอวดโชว์ผิว หรือลงว่ายน้ำกลางแจ้ง แต่ทั้งนี้ การใช้โลชั่นกันแดดก็ควรใช้ให้ถูกต้องมิฉะนั้นก็จะกลายเป็นการเอาเงินไปทิ้งโดยเปล่าประโยชน์

ที่พบเห็นกันบ่อยๆคือ หยิบเอาโลชั่นมาทาตามที่ต่างๆ จากนั้นก็วิ่งลงเล่นน้ำ จากนั้นอีกสองสามวันก็มาบ่นกันว่าโลชั่นกันแดดใช้ไม่ได้ผล.... ลองมาดูสาเหตุและปัญหากัน

SPF ตามที่ทุกคนคงเข้าใจ SPF ยิ่งมาก การป้องกันก็ยิ่งมากขึ้น แต่ว่าบางครั้งกลับไม่ได้ผลลัพธ์ตามต้องการเพราะ

- เลือก SPFไม่เหมาะสม เช่นใช้SPF15แต่ออกไปวิ่งเริงร่าท้าแดดจ้าตอนเที่ยงวัน อันนี้ก็คงไม่ไหว

- ที่มาของการกำหนดค่าSPF เขาวัดกันเมื่อทาเนื้อยาได้หนาในระดับหนึ่ง หมายความว่าถ้าทาบางเกินไปก็จะได้ระดับการป้องกันต่ำกว่าค่าที่คาดเอาไว้ ดังนั้นคนไหนที่ทาทั่วตัวด้วยโลชั่นอันเท่าเม็ดถั่วเขียว ก็เตรียมตัวผิวลอกได้เลย

- ยากันแดดแต่ละชนิดมีวิธีใช้แตกต่างกันไป บางชนิดต้องทาล่วงหน้าก่อนการโดนแดด15-30นาที บางชนิดกันน้ำได้บ้างแต่ถ้าลงน้ำนานเกิน1ชั่วโมงต้องทาใหม่ ฯลฯ ทางที่ดีก่อนที่จะใช้ควรอ่านคู่มือการใช้ที่แนบมากับกล่องด้วย

หลังจากนั้น ไม่ว่าจะป้องกันหรือไม่ก็ตาม หากเกิดอาการของแดดเผา ก็มีแนวทางการรักษาเหมือนกับบาดแผลไฟไหม้น้ำร้อนลวกกล่าวคือ

- ช่วงต้นๆให้ทำให้ผิวชุ่มชื้น อาจจะใช้ผ้าชุบน้ำธรรมดา , ทาวาสลีน , เลี่ยงการใช้ยาสีฟันหรือโลชั่นบำรุงผิวมาทาผิวที่ลอกออก หากอยากใช้สมุนไพรก็ต้องมั่นใจในความสะอาดหรือใช้ให้ถูกวิธี (บางคนมารักษาเรื่องผิวลอกดำจากการใช้สมุนไพรผิดวิธี ที่พบบ่อยก็คือเอาใบว่านหางจรเข้ แกะวุ้นออกและเอาใบอันเต็มไปด้วยยางโปะแผลมา)

- ใส่ชุดที่ไม่ระคายหรือเสียดสีกับผิวหนังมากนัก

- ไม่มีความจำเป็นต้องกินยาฆ่าเชื้อ(หรือยาแก้อักเสบในภาษาชาวบ้าน) จนกว่าจะมีการติดเชื้อหรือมีปัจจัยเสี่ยงอื่นๆ
ทางที่ดีที่สุดหากไม่มั่นใจว่าจะรักษาอย่างไร ก็ปล่อยให้หายเองก็ได้ครับ

2 ลุยน้ำว่ายน้ำ

- ถูกของบาดเท้า

ไม่ว่าจะเป็นขยะพวกแก้วหรือกระป๋อง ไปจนถึงหินหรือเศษเปลือกหอย
ความเชื่อที่ผิดๆก็คือ “น้ำทะเลมีเกลือและฆ่าเชื้อโรคได้ ดังนั้นน้ำทะเลถือว่าสะอาด” บางคนเชื่ออย่างนี้ ขนาดโดนแห้งๆยังวิ่งลงไปแช่น้ำทะเลเลย
ความจริงน้ำทะเลก็มีเชื้อโรคและไม่ได้สะอาดมากมายนัก โดยเฉพาะน้ำทะลในแถบหาดที่มีคนมากๆหรือแถบที่คลื่นแรงๆซัดโคลนเลนใต้ทะเลขึ้นมา ยิ่งสกปรกเข้าไปใหญ่

ตัวอย่างแรก กรณีดังๆอย่างกรณีทสึนามิที่ผ่านมา การใช้DNAจากรากฟันเพื่อค้นหาบุคคล กลับพบว่าใช้ประโยชน์ได้น้อยกว่าเทคนิกมาตรฐานสากลอย่างเช่นข้อมูลพื้นฐานทั่วไป (รูปพรรณ สิ่งของ ตำหนิตามตัว) หรือข้อมูลทันตกรรมเสียอีก เพราะว่าปรากฎว่าเนื้อฟันที่ถูกห่อหุ้มจากฟันอย่างดี กลับถูกย่อยสลายจนเอามาใช้ไม่ได้ ซึ่งคาดว่าเกิดจากเชื้อโรคในน้ำทะเลที่มีความสามารถในการย่อยสลายสูง

ตัวอย่างที่สอง ... ทำไมคนกินของทะเลที่ไม่ค่อยสุก ถึงเป็นอหิวาห์ตกโรค....... อ้อ ไม่ใช่ ทำไมถึงเป็นโรคท้องร่วงเฉียบพลันรุนแรงได้
ดังนั้น แผลที่เกิดขึ้นแล้วถูกน้ำทะเล การรักษาก็ขอให้เหมือนเวลาเกิดแผลแล้วถูกน้ำคลองเปื้อน ไปล้างแผลด้วยน้ำประปาจะเข้าท่ากว่าครับ

- หอยเม่น

การบาดเจ็บอีกอย่างที่พบบ่อยก็คือเดินไปเหยียบหอยเม่นแล้วหักคาเท้า
เท่าที่ผมร่ำเรียนมา เคยแต่เรียนว่าต้องผ่าเอาออก(หรือถอนออกมาเลย)เนื่องจากเป็นสิ่งแปลกปลอม และที่สำคัญคือไม่ควรทุบ
แต่เท่าที่เห็นส่วนใหญ่แล้วเวลามีการหักคาปุ๊บ มักมีผู้หวังดีเข้ามาบอกว่า “ห้ามดึง” และให้เอา “หินทุบ”ให้แหลก โดยเชื่อว่าร่างกายจะค่อยๆดูดซึมเข้าไปเอง

ผมคงไม่ฟันธงว่าเป็นความเชื่อที่ผิด แต่ในต่างประเทศเขาก็ถอนออกกัน อีกทั้งเงี่ยงหอยเม่นก็เป็นกลุ่มพวกหินปูน ถึงจะทุบจนแหลก มันก็ไม่ค่อยถูกดูดซึม ที่ผ่านมาก็เคยเจอเองไม่กี่รายที่ทุบ และอักเสบมาเป็นสัปดาห์แล้วมีสะเก็ดเล็กๆฝังเป็นสีดำน่าเกลียด
สรุปว่าไม่ฟันธงครับ แต่เป็นผม ผมจะไม่ยอมให้ใครมาทุบเด็ดขาด

- แมงกะพรุน

พระเอกแห่งการบาดเจ็บในทะเล ไม่ได้เจอกันบ่อยๆ แต่มักเป็นที่จดจำกันไปนาน เพราะพิษของมันมีทั้งระยะสั้นๆ เจ็บแสบปวดร้อนเป็นผื่นแดง ไปจนถึงพิษในระยะยาวที่ทำให้เกิดอาการของผิวหนังอักเสบเรื้อรังเจ็บๆคันๆเป็นตุ่มสะเก็ดแผลได้นานนับเดือน

ก่อนอื่นต้องรู้กลไกของเข็มพิษของแมงกะพรุนก่อน ..
เริ่มจากเมื่อเราไปโดนแมงกะพรุนเข้า เข็มพิษจำนวนมากตามตัวและหนวดของมันจะฝังติดผิวหนังแบบตื้นๆ โดยหัวเข็มที่มีลักษณะคมและเป็นเงี่ยง การฝังในขั้นแรกเราจะไม่รู้สึกเจ็บอะไรนัก... จนกระทั่งเกิดการเปลี่ยนแปลงของทางกายภาพ (ความดัน อุณหภูมิ หรือการสัมผัส) กระเปาะเข็มพิษจะดีดตัวออก และส่งหัวเข็มที่อยู่เพียงชั้นตื้นๆของผิวหนัง ให้พุ่งทะลวงลงไปลึกขึ้นพร้อมกับปล่อยน้ำพิษเข้าไป

การโดนแมงกะพรุนในตอนแรก ก็มีแรงสัมผัสเพียงพอที่จะทำให้เข็มพิษบางส่วนจะทำงานและสร้างความเจ็บปวดแสบร้อนขึ้น แต่ว่าเข็มพิษอีกจำนวนหนึ่งจะยังไม่ทำงาน และรอการกระตุ้นภายหลัง ซึ่งหากไปถู นวด หรือรักษาผิดๆ ก็จะยิ่งไปกระตุ้นให้มันทำงานสร้างความเจ็บปวดได้อีก
ดังนั้นการรักษาเบื้องต้นจึงมีความสำคัญเพราะเป็นสิ่งกำหนดว่าจะมีแผลเป็นไหม หายช้าเร็วเพียงใด หรือมีภาวะแทรกซ้อนตามมาหรือไม่

ตัวอย่างการรักษาที่ใช้กันได้ผล

1. ผักบุ้งทะเล คงรู้จักกันอยู่แล้ว ปัจจุบันมีการทำเป็นครีมด้วย....

2. น้ำส้มสายชูและน้ำทะเลอุ่นๆ เนื่องจากพิษของแมงกะพรุนบางชนิดเป็นโปรตีนที่จัดอยู่ในกลุ่ม Heat Labile Protein ซึ่งสามารถถูกทำให้เสียคุณสมบัติที่เป็นพิษได้ด้วยความร้อน ดังนั้น การใช้น้ำเกลือที่อุ่นๆประมาณ40-45องศาเซลเซียส แช่ส่วนที่บาดเจ็บ10-15นาที ก็จะช่วยให้พิษในกระเปาะที่ยังไม่ทำงานถูกทำลายสภาพไปได้ (หลังจากนั้นอาจจะใช้แหนบจับดึงออกมาทีหลังถ้าตาดีพอ)

เมื่อมีการรักษาที่ได้ผล ก็ย่อมมีการรักษาที่ไม่ได้ผล

1. น้ำมันมวย ครีมแก้ปวดเมื่อย ยาสีฟัน ไม่ได้ผลและทำให้เป็นมากขึ้น แต่ก็มีคนใช้กันมากมาย

2. น้ำเย็น,น้ำจืด เนื่องจากอาการเมื่อถูกเข็มพิษคือแสบร้อน หลายคนจึงใช้น้ำเย็นราด โดยไม่รู้ว่าอาการที่สบาย เกิดจากการชา(เย็นจนไม่รู้สึกแค่ชั่วขณะ)เฉยๆ แต่อุณหภูมิที่เปลี่ยนไป รวมทั้งความเข้มข้นของน้ำจืดที่ต่างจากน้ำทะเล เป็นตัวกระตุ้นให้กระเปาะพิษปล่อยเข็มพิษมากกว่าเดิม

3. ทรายถู มีคนเชื่อว่าการใช้ทรายขัดจะช่วยขัดเอาเข็มพิษออกจากผิวหนังได้ แต่หากโดนปุ๊บแล้วขัดด้วยทรายปั๊บ ดูแล้วน่าจะกระตุ้นให้กระเปาะพิษปล่อยพิษมากกว่า

อ่านแล้วผมก็หวังว่าคงจะเที่ยวทะเลกันอย่างมีความสุขนะครับ

ขอขอบพระคุณหมอแมวมากค่ะ
โดย : หมอแมว อีเมล์ : mor_kaew@hotmail.com

Create Date : 28 มีนาคม 2551

Last Update : 10 พฤษภาคม 2551 22:17:29 น.

2 comments

Counter : 440 Pageviews.

ดีจังค่า

โดย: yosita_yoyo

วันที่: 6 เมษายน 2551 เวลา:11:24:53 น.

การที่บล๊อคออกมาสวยได้ก็ด้วยความเอื้อเฟื้อและมีน้ำใจของท่านเหล่านี้ค่ะ
อักษรต้อนรับ.....คุณmonata

สีของตัวอักษร.....ป้ามด

นาฬิกากุ๊กกู้......คุณice coffee

รูปไอคอนเล็กๆ......คุณsunshire mummy

ภาพพิ้นหลังสวยๆ.......คุณไหม

ต้องขอขอบคุณมา ณ ที่นี้ด้วยนะค่ะ

โดย: กวนฐานฮวา ณ อเบอร์ดีน

วันที่: 2 พฤษภาคม 2551 เวลา:5:24:05 น.