|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|
|
|
|
|
|
2 มกราคม 58
ปีใหม่ปีนี้ เรารู้สึกว่า มันไม่มีอะไรต่างจากปีก่อนๆเลย หลายอย่างที่ตั้งใจอยากไปและอยากทำแต่ก็ไม่ได้ไปหรือทำอย่างที่ตั้งใจไว้ รู้สึกเสียใจนิดหน่อย หักใจไม่ให้รู้สึกแบบนั้น คือไม่อยากให้มัน(อารมณ์)อาศัยเบียนสมองเราอยู่นาน เพราะว่ามันไม่เกิดผลดีกับตัวเองและคนรอบๆเลย
มาที่เรื่องงาน ไม่ได้หยุดยาวอย่างชาวบ้านเขา บริษัทหยุดให้เราเพียงวันเดียว แถมพรุ่งนี้ วันที่ 2 มกราคม 2015 ต้องกลับเข้าทำงาน อีกทั้งต้องไปทำงานในวันเสาร์นี้ด้วย ก็อยากเกิดมาเป็นลูกจ้างเขาก็ต้องอดทน บอกตัวเองท่อง(คาถา บทนี้ไว้แน่นอนว่าได้ผลดีคือ อดทนๆๆๆๆๆๆฮ่า)
เมื่อบล็อกก่อนๆเคยเล่าเรื่องฝึกงานให้คนงานใหม่ เมื่อวานนี้เราเจอบททดสอบ อย่างแรง ไม่ใช่กับคนใหม่ค่ะ แต่เป็นคนเก่า ซึ่งเป็นคนอเมริกา กำลังท้องแก่ด้วย อันที่จริงคนนี้ไม่อยู่แผนกเราไม่ทราบว่าใครส่งมาทำงานกะเราคือมาช่วยงานวันหนึ่งนั้นเอง เธอคงไม่อยากให้เราสั่งงานเธอ อันที่จริงมันก็เป็นเรื่องรู้ๆกันหากเป็นคนเก่า เราก็ให้เกียรติเธอนะเพราะว่าเธออยู่มาก่อนเราสุดท้าย... ก็แสดงอาการเหวี่ยงใส่เรา คือว่าทุกๆชั่วโมง เราจะต้องเป็นคนบอกคนงานว่าให้ทำอะไร และไปตรงตำแหน่งไหน ..อีกทั้งต้องค่อยติดตามดูด้วยว่า แต่ละคน โอเคปกติดี ไม่พลาดไม่เสีย หากมีปัญหาเราต้องเข้าไปแก้หรือช่วย พร้อมทั้งแนะนำด้วย เมื่อเราโดนเหวี่ยง ก็ต้องรีบแก้ปัญหา เราบอกว่าเพื่อนคนว่าเรานะไม่ได้เสียงดังใส่เธอ แต่พนักงานบางคน เอาแต่คุยเวลาเราเรียกไม่ได้ยินเป็นบ่อยมากเราน่ะเหนื่อยนะ และก็เห็นๆกันอยู่มีกี่คนที่เป็นงาน นับได้ หนึ่งเรา สอง ก็คนท้องแก่ สาม มีสาวแม็กซิกัน นอกนั้นคือลูกผีลูกคน
เมื่อสองวันก่อน พนักงานผู้ชาย สองคน เป็นคนอเมริกา ถูกส่งมาแผนกเรา คนหนึ่งดีโอเค แต่อีกคน ท่าทางต้องฝึกนาน อันนี้ไม่มีปัญหา เท่าที่เราดูๆ เรื่องคนงานใหม่มักไม่มีปัญหา เพราะยังอยู่ในกฎเกณฑ์ จนกว่าตัวเองเก่ง บินคล่อง ก็ ต้องใช้ระยะเวลาก็ประมาณ สอง-สาม เดือน คนงานใหม่จะไม่ฤทธิ์มากหรือออกลายให้เห็น ส่วนมากที่มีปัญหาและตัวเราเองต้องระวังคนเก่าที่ทำอยู่นานๆ คือเราไม่อยากก่อเรื่องบ่อย หรือมีเรื่องกับเพื่อนๆที่ทำงาน เพราะมันไม่มีผลดีกับตัวเรานั้นเอง บริษัทอาจจะคิดว่าเราเป็นคนมีปัญหา เข้ากับใครไม่ได้ บางครั้งกะบางคนเราไม่อยากคุยด้วยเลย แต่ก็จำเป็นต้องคุย และเป็นเรื่องแปลกแต่จริง คนที่เราไม่ชอบคุยด้วย มักจะเกาะติดเราเป็นว่าเล่น
ท่านผู้อ่านจะเบื่อหรือเปล่านะ เรากำลังถ่ายทอดเรื่องราว ที่เราทำงานอยู่ในประเทศอเมริกา ให้ฟังว่ามีอะไรบ้างแต่ละวัน และบางเรื่องมันก็สะสมมาราวแรมปี คือผู้หญิงอเมริกาคนหนึ่ง มักชอบมาคุยกะเรา คุยเรื่องดินฟ้าอากาศ ครอบครัว นิดหน่อย แต่มีอยู่พักหนึ่ง ขณะที่รอกดบัตรก่อนเข้าทำงาน พอเธอเห็นเราก็มักจะเข้ามากอด วัฒนธรรม อเมริกา เขาเป็นแบบนั้น หากเป็นญาติ เพื่อนสนิท อะไรทำนองนั้น เจอกันก็มักจะเข้ามากอด (ซึ่งตรงนี้ เราไม่ค่อยชอบนัก) เพื่อนคนนี้ก็เช่นกัน จะกอดเราทำไมกัน? เราเลยต้องแสดงสีหน้าบอกเธอไปในทีว่าเราไม่ชอบนะ(จบ)แต่กว่าเธอจะรู้ตัวว่าเราไม่ชอบให้กอด ก็ผ่านไปหลายเดือนเฮ้อ
วกมาที่เรื่องเมื่อวาน ว่าออกจะฉุนคนท้องแก่ พอกลับถึงบ้าน เราเครียดมากๆ เล่าเรื่องที่เกิดให้ สามีฟังเสร็จ พร้อมไปเปิดตู้เย็น หาของกินฮ่าๆ คือปกติหลายเดือนมานี้ เราจะไม่าทานอาหารเย็น คือกึ่งถือศิลห้า และ ศิลแปด ก็ไม่ใช่ฮ่าๆ คือทำไม่ครบทุกข้อนะค่ะ แต่มีข้อหนึ่งเคร่งมากๆคือไม่ทานอาหารเย็นนั้นเอง อิอิ แต่เมื่อวานนี้ หลุด... ค่ะ นั่งกินอาหารตรงหน้า ต้องใช้คำศัพท์ "เคี้ยวเอื้อง" ที่ว่าเคี้ยว เพราะมันเป็น tortilla อาหาร แม็กซิกัน เดียวมีภาพให้ดูค่ะ.. ก็เหมือน ข้าวแผ่น นำมาย่างไฟอ่อนๆพอหอมเกรียมอร่อย เราห่อด้วยชีส ทานกับไก่ทอด อร่อยแปลกดีค่ะ
คือเคี้ยวอาหารในปากไปพร้อมคิดถึงเรื่องราวที่มันเพิ่งผ่านไปเมื่อไม่กี่ชั่วโมงนี้ มือก็หยิบไก่ทอดออดมาฉีก ห่อด้วย tortilla (อ่านออกเสีย ทอเทีย(ทอทิยา)ตามภาษาสเปนค่ะ)คืออาหารที่ผ่านลงท้อง บอกไม่ได้ว่าอยากกินไปเพื่ออะไร หิวก็ไม่ใช่เลย?แบบนี้ต้องเรียกว่ากินเพื่อระบายมากกว่าค่ะหุหุ
tortilla
ที่นี่ก็มาถึงเรื่องคลายเครียดกันบ้าง ... หลายบล็อกแล้วนะที่เราน่ะเขียนถึง ซีรีย์ เกาหลี เรื่อง The king's Face ! มีใครได้ชมบ้างค่ะ ยกมือดูหน่อย??? เราขอมข้คำนี้ว่า... ไม่อยากใช้คำว่า สาบานเลย ว่า หากตามติดเรื่องนี้จบแล้ว เราจะไม่เข้าไปดูซีรีย์ของเกาหลีอีกเลยค่ะ เพราะว่าดูแล้วติดจริงๆ อย่างที่ว่าตัวนะ..ฟังภาษาเกาหลีไม่รู้เรื่อง แต่เมื่อดูแล้ว มันเข้าใจฮ่าๆว่ามีอะไรเกิดขึ้นบ้าง....คือว่าคลิปที่ออกมาสดๆร้อนๆเขายังไม่แปลกออกมาเป็นภาษาอื่นอะค่ะ
ก็ชมมาถึงตอนที่ 14 แล้วค่ะ กำลังสนุก จากตอนหรือคลิปวีดีโอที่13-14 ที่กำลังมีสงคราม ญี่ปุ่นบุกรุกเกาหลี เรื่องนี้ก็ทำให้เห็นชีวิตของประชาชนในยุคนั้น ความเป็นอยู่สงบสุข จนกระทั้งมาเกิดสงคราม ความกลัวตาย อะไรๆก็ส่งออกมาให้เห็น ขุนนาง กษัตริย์พ่อของพระเอก และบรรดาเมียๆของพ่อก็ชวนกันอพยพหนีไปอยู่ต่างเมือง ทิ้งเมืองหลวงซึ่งเกือบร้าง เพราะประชาชนที่กลัวชวนกันหนีเช่นกันไว้ให้พราะเอกเป็นคนดูแล... เราหาคลิปเรื่องนี้ดู ช่วงแรกๆก็มีลงไว้ให้ดูใน เวบยูทูบ แต่มาหลังๆหาดูอยากค่ะ สงสัยว่าคงเป็นเรื่องใหม่ด้วย กำลังออกอากาศที่เกาหลี หากใครไม่รีบร้อนดู รอไปสักระยะจนกว่าเขาจะปล่อยคลิปออกมาเยอะๆคงจะดีค่ะ
กำลังคิดหาเรื่องรอบๆตัวที่ออกมาแล้วเพื่อนอ่านตลก ขำๆ แต่คิดว่าตัวเราเองยังเก็บเรื่องมาเขียนเล่าให้ผู้อ่านๆแล้วขำหรืออารมณืดี ยังเขียนไม่เป็นจริงๆ อันที่จริงชีวิตที่ทำงานของเรา ก็มีเรื่องขำๆหัวร่อได้ตลอดวัน แต่งัยเวลาเขียนลงบล็อกมันมีแต่เรื่องยิ้มไม่ออกซะงั้น เอาไว้คราวหน้าจะหัดนำเรื่องขำๆพอยิ้มได้มาบอกเล่าค่ะ สำหรับวันนี้คงขอจบเพียงแค่นี้ก่อนนะค่ะ...
Create Date : 02 มกราคม 2558 |
|
11 comments |
Last Update : 2 มกราคม 2558 10:49:24 น. |
Counter : 1286 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: เนินน้ำ 2 มกราคม 2558 13:38:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: มี๊เก๋ น้องซีทะเล (kae+aoe ) 2 มกราคม 2558 14:31:46 น. |
|
|
|
| |
โดย: **mp5** 2 มกราคม 2558 20:24:00 น. |
|
|
|
| |
โดย: หอมกร 2 มกราคม 2558 20:28:15 น. |
|
|
|
| |
โดย: TIYHz 2 มกราคม 2558 23:21:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: มี๊เก๋ น้องซีทะเล (kae+aoe ) 3 มกราคม 2558 6:59:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: ญามี่ 4 มกราคม 2558 7:32:52 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ไม่เบื่ออ่านหรอกค่ะ อยากเขียนอะไรก็เขียนได้เพราะเป็นบล็อกที่เราเขียนบันทึกความทรงจำเนาะ ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อนนี่นา
ใช่ค่ะ ซีรีส์เกาหลีดูแล้วติด ตอนนี้พี่เลยไม่ค่อยดูนอกจากเรื่องที่ชอบจริง ๆ จ้า