ภูเก็ต ต้องไปภูเก็ตอีกแล้ว (ทุกอาทิตย์เลยเชียว) ไหน ๆ ต้องไปบ๊อยบ่อย ทะเลแค่เห็นจากสนามบินตอนเครื่องขึ้น-ลง แต่ที่วนเวียนอยู่บ่อย ๆ คือในเมือง ความสนใจหนึ่งที่เราช๊อบ ๆ ในเมืองเล็ก ๆ น่ารักนี้คือ บ้านสไตล์ Sino-Portuguese ตอนสมัยเรียนเคยเขียนรายงานเป็นภาษาฝรั่งเศษส่งอาจารย์ฝรั่งเรื่องเกาะภูเก็ต ซึ่งตอนนั้นไม่เลยเห็น ไม่เคยไปเลย แต่เพราะเรียนประวัติศาสตร์เลยต้องศึกษาเพื่อเขียนรายงาน และประทับใจเมืองเล็ก ๆ ที่มีสถาปัตย์กรรมแบบนี้มานาน จนกระทั่งตอนนี้ต้องไปเมืองนี้บ่อยเหลือเกิน ก็เพราะงาน......แอบมองบ้านหลาย ๆ หลังสไตล์นี้ทุกครั้งที่ผ่าน งั้นเอาข้อมูลจาก วิกิพิเดีย มาฝากไว้ให้อ่านเล่น ๆ ดีกว่า..... ชิโนโปรตุกีส (อังกฤษ: Sino-Portuguese) คือรูปแบบของสถาปัตยกรรมที่ผสมผสานระหว่างตะวันออกและตะวันตก ในแหลมมลายูในยุคสมัยแห่งจักรวรรดินิยมของตะวันตก ราวปี พ.ศ. 2054 สามารถพบเห็นได้ในเมืองมะละกา เมืองปีนัง ประเทศมาเลเซีย สิงคโปร์ หรือมาเก๊า รวมไปถึงประเทศไทย ชาวโปรตุเกสได้เข้ามาตั้งถิ่นฐานและทำการค้าบริเวณเมืองท่ามะละกา และได้นำเอาศิลปวัฒนธรรม ตลอดจนวิทยาการตะวันตกเข้ามาเผยแพร่ และได้สร้างบ้าน และสถาปัตยกรรมตามรูปแบบของตน ซึ่งช่างชาวจีนได้นำผังการก่อสร้างไปดำเนินการ แต่ลักษณะของสถาปัตยกรรมได้เพี้ยนไปจากเดิมโดยช่างชาวจีนได้ตกแต่งลวดลายสัญลักษณ์รวมถึงลักษณะรูปแบบบางส่วนของตัวอาคารตามคติความเชื่อของจีน เกิดการผสมผสานกันระหว่างสถาปัตยกรรมโปรตุเกสและจีน เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวขึ้นท่ามกลางสังคมของกลุ่มชน 3 เชื้อชาติ อันได้แก่โปรตุเกส จีน และมาเลย์ ในดินแดนแหลมมลายู ต่อมาเมื่อชาวดัตช์และอังกฤษเข้ามามีอิทธิพลในดินแดนแถบนี้ ก็ได้ปรับปรุงรูปแบบของอาคารโดยดัดแปลงและเพิ่มเติมลวดลายต่างๆ และมีชื่อเรียกลักษณะการก่อสร้างอาคารเหล่านี้ว่า สถาปัตยกรรม “ชิโนโปรตุกีส” คำว่า “ชิโน” หมายถึงคนจีน และคำว่า “โปรตุกีส” หมายถึง โปรตุเกส แม้ว่าอังกฤษและดัตช์จะเข้ามามีอิทธิพลในการผสมผสานศิลปะของตนเข้าไปในยุคหลังด้วยก็ตามก็ยังเรียกรวมกันว่า ชิโนโปรตุกีส ในประเทศไทยพบสถาปัตยกรรมชิโนโปรตุกีสได้ในจังหวัดภูเก็ตรวมถึง จังหวัดระนอง กระบี่ ตะกั่วป่า พังงา หรือตรัง ซึ่งอาคารส่วนใหญ่สร้างในสมัยของพระยารัษฎานุประดิษฐ์มหิศรภักดี (คอซิมบี้ ณ ระนอง) เป็นสมุหเทศาภิบาลสำเร็จราชการมณฑลภูเก็ต ในช่วงปี พ.ศ. 2444 - 2456 ในสมัยรัชกาลที่ 5 ภูเก็ตในสมัยนั้นมีความสัมพันธ์ทางด้านการค้ากับปีนัง อาคารแบบชิโนโปรตุกีสได้ถูกสร้างขึ้นโดยนักธุรกิจชาวจีนที่มีความร่ำรวยจากการทำธุรกิจเหมืองแร่ดีบุก เมื่อปี พ.ศ. 2537 ทางเทศบาลนครภูเก็ต รวมทั้งหน่วยงานจากภาครัฐและองค์กรเอกชน องค์กรท้องถิ่นในเมืองภูเก็ต ได้ร่วมกันพัฒนาและอนุรักษ์ย่านเมืองเก่าขึ้นมา มีการกำหนดให้พื้นที่ประมาณ 210 ไร่ ซึ่งครอบคลุมถนนรัษฎา ถนนพังงา ถนนเยาวราช ถนนกระบี่ ถนนดีบุก ถนนถลาง ถนนเทพกระษัตรี ให้เป็นพื้นที่อนุรักษ์สิ่งแวดล้อมศิลปกรรม โดยออกเป็นประกาศกระทรวงวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี ได้มีการควบคุมให้พื้นที่อนุรักษ์นี้ ให้มีความสูงอาคารได้ไม่เกิน 12 เมตร และยังได้ส่งเสริมให้มีการพัฒนาอาคารในรูปแบบดั้งเดิมไว้ อย่างเช่นมีการให้เว้นช่องทางเดินด้านหน้า และคงรูปแบบอาคารลักษณะชิโนโปรตุกีสไว้ เพื่อให้เป็นเอกลักษณ์ของเมืองภูเก็ต   Create Date : 20 ธันวาคม 2553 6 comments Last Update : 20 ธันวาคม 2553 21:53:50 น. Counter : 1729 Pageviews. Share Tweet

มาแวะชม ภูเก็ต ครับ   โดย: Kavanich96 21 ธันวาคม 2553 13:47:37 น.

blog สวยจังค่ะ บ้านสไตล์โปรตุกีสรึเปล่าคะ ดูเรื่องบาบ๋า ย่าย๋า แล้วชอบจัง -------------------- คิดถึงเสมอค่ะ   โดย: ดราก้อนวี 21 ธันวาคม 2553 15:57:38 น.

เป็นบ้านที่มีเสน่ห์มากๆเชียวเนอะ ปอลิง .. เรื่องกุ้งจะใช้เท่าไรว่ามาได้เลยจ้า   โดย: lastmoon 22 ธันวาคม 2553 9:04:49 น.

ดีจังค่ะ ได้ไปบ่อยๆ คงสวยน่าดู อยากไปบ้างจัง   โดย: ต้นข้าว_ต้นนั้น 22 ธันวาคม 2553 13:45:51 น.

เข้ามาชมด้วยค่ะ...   โดย: noinanai 27 ธันวาคม 2553 12:25:26 น.

แนะนำเว็บท่องเที่ยวสถานที่ท่องเที่ยวอันสวยงาม   โดย: attractions (loveyoupantip ) 6 สิงหาคม 2554 23:39:15 น.