ต้องสาปรัก : ฌามิวอาห์ ของขวัญในวันแห่งความรักไม่ใช่ช่อดอกไม้หรือขนมหวาน แต่เป็นอาถรรพ์คำสาปที่จะเปลี่ยนชีวิตเธอตลอดไป... “เชื่อในรักแท้ไหม”... คำถามที่ส่งมาจากหญิงปริศนาทำให้ ‘ลลียา’เหยียดยิ้ม หญิงสาวไม่เพียงไม่เชื่อ แต่ยังนึกหมิ่นในใจ อคติที่รุนแรงเรียกหาบทเรียนราคาแพงซึ่งอาจต้องจ่ายคืนด้วยชีวิต เพราะกำไลโลหะฉลุลายที่ซื้อเพื่อตัดรำคาญวงนั้น ยามสวมแสนง่ายดาย แต่เมื่อต้องการถอดกลับทำไม่ได้ กำไลวงเล็กๆ สร้างรอยสลักรอบข้อมือบาง กรีดโลหิตให้หลั่งริน มิหนำซ้ำยังพรากทุกสิ่งซึ่งสำคัญต่อเธอที่สุดไปเรื่อยๆ คำพูดของหญิงปริศนาดังขึ้นซ้ำๆ ราวจะย้ำความสำคัญ... “เจ้าหญิงแห่งแสงตะวันที่ไร้ศรัทธาในรักแท้... สักวันเจ้าชายแห่งแสงดาวจะนำรักแท้มาสู่หัวใจคุณ... อย่าลืม! ก่อนดวงจันทร์จะดับแสงดาวจนหมดฟ้า จงยอมรับรักแท้ที่พบ!” ถ้าเจ้าหญิงแห่งแสงตะวันหมายถึงตัวเธอ แล้วเจ้าชายแห่งแสงดาวเล่า หมายถึงใครกัน เหลืออีกเพียงไม่กี่วันก็จะถึงคืนเพ็ญแล้ว ที่สำคัญ... เธอจะยอมรับรักแท้ได้ยังไง ในเมื่อไม่เคยเชื่อว่ามันมีอยู่จริง! +++++++++++++++++++++ ลลียา นักเขียนคอลัมน์ 'มั่นที่ใจ ร้ายให้ดี' ไม่เคยเชื่อในรักแท้เพราะพ่อของเธอประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตพร้อมกับเมียน้อยและลูกคนใหม่ ส่วนแม่ของเธอก็เปลี่ยนผู้ชายไม่ซ้ำหน้า วันหนึ่งรถของลลียาเกิดเสียหน้าบ้านหลังหนึ่งที่เจ้าของเอาของเก่าในบ้านมาเลหลังขาย เจ้าของบ้านมีน้ำใจช่วยซ่อมรถให้ ลลียาจึงตอบแทนด้วยการซื้อกำไลแล้วสวมไว้ที่ข้อมือทันที ก่อนจากกันเจ้าของบ้านได้บอกไว้ว่า "กำไลเพื่อรักแท้....จงยอมรับเจ้าชายแห่งแสงดาวที่จะได้พบ อย่าฝืนขัดขืน ก่อนที่ดวงจันทร์จะดับแสงดาวจนหมดฟ้าครั้งต่อไป เวลามีเท่านั้น จำไว้นะ!"  ลลียาฟังแล้วรู้สึกใจไม่ดีจึงรีบผละมาพร้อมกับคิดว่า 'รักแท้บ้าบอมีที่ไหน ไม่มีหรอก' ยิ่งได้มาพบกับธารณ์ นักเขียนคอลัมน์ 'ไลฟ์' ให้คำแนะนำในการเขียนคอลัมน์ให้กับลลียา แล้วเขายังมาแย่งงานเขียนคอลัมน์ให้กับนิตยสารเล่มใหม่อีก แถมยังถือวิสาสะจับแขนลลียาแล้วถามเรื่องกำไลเพื่อรักแท้ ยิ่งทำให้ลลียาไม่พอใจธารณ์มากยิ่งขึ้นเพราะเข้าใจผิดคิดว่าธารณ์เป็นผู้ชายมากรักหลายใจและชอบฉวยโอกาสกับผู้หญิง   ที่ธารณ์รู้เรื่องกำไลเพื่อรักแท้เป็นเพราะได้หนังสือเก่าที่รวบรวมตำนานโบราณเกี่ยวกับเครื่องประดับมา พร้อมๆกับบทกลอนที่ว่า "สูญทรัพย์เสียสิ้นศฤงคาร เสื่อมยศเสียนามศักดิ์ศรี พลัดพรากสนิทสิ้นไมตรี สิ้นสูญหยุดที่ชีวาวาย"   หลังจากนั้นชีวิตของลลียาก็เจอแต่สิ่งที่เลวร้าย ไม่ว่าจะเป็นไฟไหม้บ้าน, โดนพักงานเขียน, แม่หลงอยู่ในป่ากับผู้ชายคนใหม่ แถมเวลาที่คิดเย้ยหยันเรื่องรักแท้ แขนของเธอจะปวดแสบปวดร้อนจนถึงขั้นบาดข้อมือจนเลือดออก ในเวลาที่ลลียาเผชิญกับเรื่องที่เลวร้ายก็ได้ธารณ์ที่คอยอยู่เคียงข้าง ช่วยแก้ปัญหาและให้กำลังใจอยู่ตลอดเวลา สิ่งเหล่านี้จะทำให้ลลียาเชื่อมั่นในรักแท้และหาทางแก้คำสาปได้หรือไม่ ก็คงต้องลองอ่าน "ต้องสาปรัก" กันนะค่ะ   ขอบอกว่าชอบความเป็นผู้ใหญ่ พึ่งพาได้ ท่าทางสุขุมใจเย็น และอารมณ์ดีของธารณ์มากค่ะ หลายๆครั้งที่ลลียาดื้อรั้น เชิดใส่ ไม่ฟังสิ่งที่ธารณ์แนะนำ แต่ธารณ์ก็ไม่เคยโกรธหรือโมโหใส่เลยสักครั้ง น่าอิจฉาลลียามากค่ะที่ได้เจอผู้ชายแบบนี้ ชอบคำพูดท้ายเล่มของคุณฌามิวอาห์ด้วยค่ะที่บอกว่า "เราทุกคนล้วนปรารถนาจะให้รักของตัวเองเป็นรักแท้ หลายคนตั้งมาตราฐานว่ารักแท้ต้องสมบูรณ์แบบ สุดท้ายก็ไม่มั่นใจรักที่มีอยู่และทำลายความรักของตัวเองลงโดยไม่รู้ตัวอย่างน่าเศร้า ในขณะที่บางคน...แม้ความรักเจือความขัดแย้งอยู่บ้าง แต่กลับยืนนานจนทำให้เริ่มคิด รักแท้ไม่ได้แปลว่าผิดพลาดไม่ได้และแทนที่จะคอยแต่วิ่งหารักแท้ ถ้าเราหันมาทำให้รักที่มีอยู่เป็นรักแท้ ด้วยการยอมรับตัวตนของกันและกัน ยอมรับผิดเมื่อพลาดและรู้จักให้อภัยน่าจะดีกว่า"   Create Date : 17 กุมภาพันธ์ 2555 3 comments Last Update : 17 กุมภาพันธ์ 2555 12:14:57 น. Counter : 1315 Pageviews. Share Tweet

เรื่องนี้ป้าไปสอยมากอดเรียบร้อยแล้วขอบอกว่าสนุกมาก (ทั้งเซตเลย) และนะตัวพ่อธารณ์นะ คือพระเอกในนิยายจริงๆ ที่หาไม่เจอในชีวิตจริง ป้าเคยอ่านในเรื่องไหนสักเรื่องนี่แหละเค้าบอกว่า ผู้ชายดีๆ ก็เหมือนผี รู้ว่ามีแต่ไม่เคยเจอ (แต่ถ้าคนไหนได้เจอแล้วป้าก็ยินดีด้วยจ้า)   โดย: ป้าภา IP: 203.185.154.66 17 กุมภาพันธ์ 2555 13:51:32 น.

รอฟังหลาย ๆ เสียงยืนยันความสนุกก่อน ฮา...สโลแกนของคนข้างบน   โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ 17 กุมภาพันธ์ 2555 19:28:03 น.

ป้าภา -- "ผู้ชายดีๆก็เหมือนผี รู้ว่ามีแต่ไม่เคยเจอ" มาจากเรื่อง กับดักวิวาห์ ของ ภัสรสาค่ะ เรื่องนี้ชอบมากค่ะ อ่านไปหลายรอบแล้ว เลยจำประโยคเด็ดได้ ส่วนเรื่องต้องสาปรัก อ่านแล้วก็ชอบนะค่ะ แต่ยังอ่านไม่ครบเซ็ทเลยค่ะ ขาดอีก 2 เล่ม พุดน้ำบุศย์ -- ถ้ายังไม่อยากซื้อลองหาเช่ามาอ่านดูก่อนก็ได้นะค่ะ เพราะบางครั้งเราก็เป็นเหมือนกัน แบบว่าไม่แน่ใจว่าจะเสียเงินซื้อดีรึเปล่า   โดย: kikako 20 กุมภาพันธ์ 2555 14:51:38 น.