Bloggang.com : Great_opal : โครงการถนนสายนี้มีตะพาบ - โครงการที่ 22 : ร้อยล้านหน้ากระดาษ

โครงการถนนสายนี้มีตะพาบ - โครงการที่ 22 : ร้อยล้านหน้ากระดาษ

เสียงหัวเราะดังไปทั่วรถโดยสารที่กำลังมุ่งหน้าไปสระแก้ว
เสียงหัวเราะจากผู้ชาย 5 คน.... มาจากต่างที่ ต่างทาง ต่างกาล ต่างวาระกันไป
เสียงหัวเราะระงมไปตลอดทาง... เสียงดังโผงผางสนุกสนานออกมาจากใจ
เสียงหัวเราะสุดขั้วนี้มากจากไหนกันนะ....
มีเบาะไร้คนนั่งมีหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่งวางไว้
หนังสือพิมพ์ที่ผาดหัวข่าวน่ากลัว.... แต่มิอาจจะกลบเสียงหัวเราะไปได้

^^ ...... แล้วผมจะเล่าให้ฟัง

ในยามบ่ายเวลาเย็นวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 1
ผมนั่งอยู่ที่รถโดยสารกำลังจะไปสระแก้ว....
รถโดยสารคันนี้ประกอบด้วย ผู้ชาย 5 คน รวมทั้งตัวผม...
มีพระรูปหนึ่ง มีผู้ชายหน้าตาน่ากลัว มีกระเป๋ารถ มีคนขับ และมีผม
บรรยากาศของยามเย็นอ่อนล้าเป็นไปด้วยความเงียบงัน
ต่างคนต่างไม่สนใจใคร.... ปล่อยใจไว้กับโลกที่ไม่มีใครรู้จักกัน

สำหรับตัวผมบรรยากาศแบบนี้ถือเป็นความเงียบสงบ.... ที่ไม่มีใครมายุ่งกับเรา
ผมรักความเงียบ.... ที่ต่างคนต่างไม่มีความยุ่งเกี่ยวอะไรกัน
ผมชอบความสงบ..... นั่งเงียบๆลิ้มรสความสุขที่ได้รับจากใจที่สงบ

แต่แล้วอะไรในโลกล้วนไม่จีรังแม้กระทั่งความสงบ....
ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงราวกับเป็นสายลมที่กำลังเดินทางบนท้องฟ้าแห่งเวลา
กระเป๋ารถเมล์หยิบหนังสือพิมพ์ขึ้นมาอ่าน แช่งชักส่งเสียงดังจนคนรอบข้างเริ่มรำคาญ

พี่ชายที่หน้าตาน่ากลัวตะโกนถามไปว่า....
ข่าวอะไรทำไมกระเป๋ารถถึงได้โวยวายหนักหนา

กระรถเมล์ตัวจ้อยตอบกลับไปด้วยเสียงไม่สบอารมณ์ไปว่า
ข่าวพบศพเด็กสองพันกว่าศพ.... มีคนค้นพบศพเด็กเป็นพัน

แม้แต่ตัวผมยังตกใจ.... มีเพียงพระรูปหนึ่งที่ยังนั่งนิ่งสงบไว้
ศพเด็กกว่าสองพันศพ... ผมไม่ได้ตกใจที่ศพเยอะ
แต่ผมตกใจที่ทำไมเพิ่งพบ....

ข้างหน้ารถพี่ชายหน้าตาน่ากลัวทำเสียงขึงขังว่าช่างทำไปได้อย่างไร
กระเป๋ารถแต่งเติมเสริมต่อโดยการโทษนั่นโทษนี่ ตั้งแต่ผ้าฝนอากาศต่างกันไป
คนขับรถเมล์ก็ร่วมด้วยช่วยกันคอยเห็นด้วยขานรับไม่ว่ากับใครหรือใคร

พี่ชายน่ากลัวว่าเป็นปัญหาทางด้านสังคมต้องได้รับการแก้ไข
กระเป๋ารถตัวเล็กบอกว่าศีลธรรมเสื่อมทรามเพราะคนนั้นไม่มองการไกล
คนขับรถเห็นด้วยกับทุกคนไม่ว่าจะกรณีไหนๆ...

ในที่สุดพระภิกษุรูปหนึ่งก็ออกโรงบ้าง เทศนาธรรมกันยกใหญ่
พระท่านว่า... ทุกคนมีกรรมเป็นของๆตน ไม่มีใครรับกรรมแทนใครได้
ทุกอย่างที่โยมว่า.... อาตมาอยากบอกว่า เราทุกคนบนโลกล้วนแตกต่างกันไป
ทุกอารยธรรมล้วนต้องเสื่อมลงเพราะการเปลี่ยนแปลงไปสู่สิ่งใหม่
ไม่มีอารยธรรมสังคมใดล้วนตั้งอยู่ได้คงทนแม้แต่ประชาธิปไตย
ทุกอย่างล้วนต้องเสื่อมลงแล้วเกิดการเริ่มสิ่งใหม่ๆ

คนเรานั้นลืมสุขยากแต่จำทุกข์ง่าย....

เมื่อเราเผชิญทุกข์หลายคนเลือกหนีปัญหาซึ่งก็มีให้เห็นมากมาย
โยมต้องคอยตั้งสติให้อยู่ในปัจจุบันไม่ว่าจะทำอะไร....
ทุกอย่างบนโลกเกิดได้เรื่อยๆเพราะโลกนี้มีความประมาท
พระพุทธเจ้ายังตรัสเสมอๆให้ระวัง... ความประมาท

ความประมาทจะมองเห็นเพียงความสุข..... ไม่ได้มองเห็นความทุกข์ในระยะไกล
ความประมาทมองเห็นเพียงความสุขเหมือนน้ำหยดสุดท้าย....
ความประมาทจะทำให้เราจดจ้องเพียงน้ำหยดเดียวที่กำลังจะหาย
ความประมาทจะทำให้เราสร้างโลกจากความต้องการ... ไม่มองโลกอย่างที่มันเป็นไป

เมื่อพระท่านเทศน์จบทุกคนอนุโมทนาสาธุการกันไป....
ความเงียบเริ่มเข้ามา.... ผมก็รู้สึกแปลกๆ
กลับกลายเป็นว่าทุกคนกลับจ้องมองมาที่ผม... เหมือนอยากให้พูดอะไร
ผมเลยหยิบหนังสือพิมพ์มาอ่าน.... เปิดไปเปิดมาเห็นหลายๆอย่างน่าสนใจ
ผมมองไปที่พระภิกษุที พี่หน้าตาดุๆที.... มองหน้ากระเป๋ารถและคนขับอย่างละที

“ไงไอ้น้อง.... แล้วเอ็งคิดว่ายังไง”
พี่หน้าตาดุแสนดุ....
ไม่รู้ไปโกรธใครมาช่างพูดช่างจาแต่ทำหน้าบึ้งตึง
งานเข้าซะแล้วไม่มีวันสุข วันสุข มีแต่วันทรงชัย
ผมนั่งอยู่ดีๆ.... จะมาเรียกผมทำไม

ผมมองหนังสือพิมพ์อีกครั้งก็ยิ้มออกมาได้....
สำหรับตัวผมผมคิดว่าเป็น....
เป็นเพียงหนังสือพิมพ์หน้าหนึ่ง....
จริงๆแล้วคงเป็นเพียง ....“หน้าหนึ่ง”

เมื่อเราหยิบหนังสือพิมพ์ขึ้นมานั้น.... หน้าแรกที่เราจะเห็นเป็น “หน้าหนึ่ง”
“หน้าหนึ่ง” ไม่ใช่ “หน้าแรก” ไม่ใช่ “หน้าเดียว”
แต่ “หน้าหนึ่ง” ก็เป็นเพียง “หน้าหนึ่ง”

ในจำนวนหน้าเป็นร้อยล้านล้วนมีเรื่องราวมากมาย....
ทุกๆเรื่องราวเป็นเพียง “หน้าหนึ่ง” .....
เมื่อเรามองเพียง “หนึ่งหน้า” เป็นเพียง “หน้าเดียว”
ไม่ได้เห็นว่าก็เป็นเพียง “หน้าหนึ่ง”

เรื่องราวต่างๆเกิดขึ้นบนโลกที่เราเห็น ตกใจและคิดว่าเป็นทั้งหมด
แต่ก็เหมือนหนังสือพิมพ์ยามเช้า.... หนึ่งเรื่องราวก็เป็นเพียง “หน้าหนึ่ง”
ในเรื่องราวหนึ่งหน้ามีเรื่องราวมากมาย.... จะมีหน้าต่อมาและจะมีหน้าที่อยู่ก่อนหน้า
เรื่องราวที่เกิดขึ้นวันนี้เป็นเพียง “หนึ่งหน้า”
ยังมีเรื่องมากมายที่อยู่ในหน้าถัดมา....

เรื่องร้ายเรื่องดีที่เราพานพบอยู่ตอนนี้....
สักวันจะเป็นหน้าที่เราเปิดผ่านเพื่ออ่านหน้าต่อไป
และหน้าหนึ่งหน้าเป็นเพียงหน้าเดียวของทั้งเล่ม โลกนี้ยังมีมุมมองด้านอื่นๆอีกมากมาย
เรื่องร้ายๆในโลกที่ถูกค้นพบมีน้อยกว่าเรื่องดีๆ
แต่เรื่องร้ายๆเท่านั้นที่มักจะกลายเป็น “หน้าหลัก”

ผมกวักมือเรียกกระเป๋ารถเมล์มานั่งใกล้ๆแล้วกระซิบบอก
พี่ดูหนังสือพิมพ์หน้าหลังสิมีประกาศจับพระกับพี่หน้าดุด้วย
พี่หน้าดุเป็นนักโทษหนีคดีมา.... ส่วนพระรูปนี้ก็เป็นพระปลอม
กระเป๋ารถหน้าเสีย.... ในทันใด

ผมก็หยิบหนังสือพิมพ์เก็บใส่กระเป๋า....
ปล่อยให้กระเป๋ารถเมล์ลนลานหาวิธีโทรศัพท์บอกตำรวจไป
ปกติผมไม่ชอบพูดกับคนแปลกหน้าเท่าไหร่
แต่วันนี้มีคนแปลกหน้าที่ดูน่าสนใจ
เรื่องราวบนโลกล้วนมีทั้งภายนอกและภายใน
“หน้าหนึ่ง” ที่เราเห็นอาจจะเป็นเพียง “หนึ่งหน้า”
แม้หน้านั้นอาจจะเป็นเรื่องร้าย.... แต่ก็ยังมีเรื่องดีๆอยู่ที่หน้าถัดไปอีกมากมาย

เรื่องร้ายไม่ใช่เพียง.. “ร้าย”
แต่เรื่องร้ายยังมีมุมมองที่ดีให้สอนสั่ง
เรื่องร้ายมักจะนำพา “สติ” มาให้คนรู้จักความจริงตามกำลัง
เรื่องร้ายเป็นเหมือนธรรมชาติปลุกให้คนตื่น
“เรื่องร้าย” เป็นเพียงสิ่งที่ธรรมชาติคอยเตือน
เพื่อไม่ให้คนหลงทางไปไกล....
คนเราทุกคนได้ “สติ” ส่วนใหญ่จากเรื่องร้ายๆ

บางครั้งเรื่องร้ายมันอาจจะ “ร้าย”
เมื่อเรายอมรับให้มัน “ร้าย”
เมื่อเราลองมองอีกมุมหนึ่งเราจะเห็นว่า... ทั้งหมดมันไม่ได้ “ร้าย”

ยังมีข้อคิดดีๆ กิจกรรมไรดีๆ.... เรื่องราวอะไรดีๆ
เรื่องดีๆหลายๆเรื่องก็เกิดขึ้นได้เพราะเรื่องร้ายๆ....

ผมนั่งมองพระปลอมกำลังเทศนา....
ผมนั่งมองพี่หน้าดุที่เป็นนักโทษหนีคดีกำลังวิจารณ์สังคม
ผมนั่งมองกระเป๋ารถหัวเราะร่าแต่กำลังหาทางหลุดออกจากคนทั้งสองคน
ผมนั่งมองคนขับรถที่เห็นด้วยและพูดตามคนทุกคน...

ผมนั่งมองตัวผม.... และมองทุกๆคน
ทุกๆคนกำลัง "หัวเราะ"
ทุกๆคนคงมีเหตุการณ์ทั้งร้ายและดีมากมายอยู่ในตัวทุกคน
ผมมองเห็นตัวผมเองตัดสินคนหลายคนจากเพียงหน้าหนึ่งหน้า....
บางทีพระปลอมอาจจะมีเหตุผล.... พี่หน้าดุอาจจะมีเหตุผล
ผมไม่อาจจะสรุปได้เพียงเพราะผมเห็นเพียง “หน้าหนึ่ง”

เรื่องราวหลากหลายมากมาย.... ที่กำลังเกิดขึ้นบนโลกใบนี้
มีเรื่องราวอีกร้อยล้านหน้ากระดาษที่ยังไม่ได้ถูกบันทึกลงไป
มีอีกหลายเรื่องที่คนเราไม่รู้อีกมากมาย....

แม้จะรู้เรื่องราวหลากหลายเพียงใด....
บางครั้งก็อาจจะเป็นเพียงหนึ่งหน้ากระดาษ
เป็นเพียง “หนึ่งหน้า” ของอีกหลายล้านหน้าจากเรื่องบนโลกทั้งใบ
โลกนี้ไม่มีใครทุกข์กว่าใคร....

คนทุกข์เพียงยอมรับปัจจุบันที่เกิดขึ้นไม่ได้
คนสุขเพียงยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นในปัจจุบันได้....

เราไม่จำเป็นต้องรู้เรื่องราวหลายหน้ากระดาษจนกว่าจะเข้าใจ.....
บางครั้งเพียงรับรู้ในปัจจุบันยอมรับเรื่องราวแล้วทำใจ...
ปัญญาในทางพุทธไม่ใช่สิ่งพิเศษ.... ใครๆก็มีได้
เพียงเข้าใจการเปลี่ยนแปลง....
คงใจไว้ในปัจจุบัน.....

ไม่เกาะเรื่องเก่า.... ไม่เหมาอนาคต

“อยู่กับ” ปัจจุบันที่กำลังเกิดขึ้น...
อย่าเผลอไป “กำกับ” ปัจจุบัน

ปัญญาไม่ใช่การรู้จริง....
แต่ปัญญาคือการรู้แจ้ง.....

รู้จริง คือ รู้เรื่องราว.....
รู้แจ้ง คือ การ... รู้จักใจเราเอง

..........................................จากพระจันทร์ของขวัญ

บ้านใหม่เสร็จเรียบร้อย
ขอบคุณพี่โจน (อสูรกายไทฟอน) ที่มอบความอนุเคราะห์ Code มานะที่นี้ด้วยครับ ^^

Create Date : 21 ธันวาคม 2553

Last Update : 21 ธันวาคม 2553 11:13:01 น.

17 comments

Counter : 592 Pageviews.

สวัสดีค่ะ

มีความสุขกับปัจจุบันนะคะ

โดย: LoveTurJang

วันที่: 21 ธันวาคม 2553 เวลา:10:14:16 น.

สวัสดีคุณครูน้ำตาล ไม่ได้มาเยี่ยมหลายวัน
คิดถึงนะ เปลี่ยนบล็อคใหม่ซะแล้ว
มางานตะพาบ ชอบค่ะ

โดย: magic-women

วันที่: 21 ธันวาคม 2553 เวลา:10:29:11 น.

วันนี้ขอเป็นฝ่ายอ่านงานตะพาบของเพื่อนๆนะครับ

พรุ่งนี้ฝากบล็อก 3-4 วัน ครับครู พาลูกไปแข่งดนตรี ตจว.

และมีบล็อกใหม่พร้อมเสริฟ (พรุ่งนี้)

โดย: ปลายแป้นพิมพ์

วันที่: 21 ธันวาคม 2553 เวลา:11:03:47 น.

โหย

บ้านใหม่โลโก้หญ่ายเต็มหน้าจอเลยอะ

ดีนะ คราวก่อนคนอื่นว่าลายตา ตาลายขนาดนี้

อิอิ

สวยๆ สวดยอด

มาตะพาบต่อ

ฮิ้ววว แซวไม่ได้ แบบอ่านอย่างสงบเสงี่ยมเจียมตัว แหะๆ

พระจันทร์ก็ทำได้ดีนะ เป็นแนวของตัวเองที่ถนัด

ทำได้ครบทุกโจทย์เลยจ๊ะ

เยี่ยม

โดย: Rinsa Yoyolive

วันที่: 21 ธันวาคม 2553 เวลา:11:23:45 น.

ชอบครับ หน้าหนึ่ง มันยังมีบอกให้อ่านต่อหน้าในเนอะ

เรื่องต่างๆ มีความจริงหลายแบบ

เชื่อเลย ก็ไม่ได้

โดย: อิ ส ร ะ ช น ตั ว โ ต เ ต็ ม วั ย . . ไม่ ใ ช่ ใ ค ร . . . มัน คื อ . . (เป็ดสวรรค์

) วันที่: 21 ธันวาคม 2553 เวลา:12:35:21 น.

บ้านสวยจังค่ะ .. สงสัยต้องหาเวลาไปตกแต่งบ้านบ้างแล้ว ..
เที่ยวชมแต่บ้านคนอื่น ไม่ได้ไปดูแลบ้านตัวเองเร้ย อิอิ

โดย: boonpithak

วันที่: 21 ธันวาคม 2553 เวลา:13:20:50 น.

งานดีจังค่ะ ลื่นไหล
ชอบจังค่ะ

โดย: พธู

วันที่: 21 ธันวาคม 2553 เวลา:14:50:43 น.

เช้ามาอ่าน...

แต่ติดใจบ้าน บ้านสวยมากกเลยก๊าบบบ

โดย: Mir & deS

วันที่: 21 ธันวาคม 2553 เวลา:15:07:27 น.

สวัสดีครับพระจันทร์
ผมมองเดียวกันว่า 2000 ศพ ไม่น่าตกใจ
แต่ทำไมรวมไว้ได้ 2000 ศพ โดยที่เพิ่งรู้เห็นเอ่อ..สังคมแย่จริงๆ
...................................
บ้านใหม่สวยงามจริงๆครับ
บอกต่อบ้างก็ดีครับ

โดย: panwat

วันที่: 21 ธันวาคม 2553 เวลา:16:26:19 น.