มาอ่านเรื่องวันนี้ชอบใจคะ
ให้ข้อคิดได้ดีนะคะ
เพราะเคยใช้สองคำที่ว่า
ตอนสอนงานน้องในแผนก
เมื่อครั้งทำงานที่เชียงใหม่
ส่วนตัวเป็นคนเคยบ้างาน
และเป็น perfectionist
ตอนนี้เลิกละลดหมดคะ

โดยธรรมชาติของงาน
จำเป็นต้องเป็นผู้ให้เสมอ
และทำด้วยใจรัก
ทำให้รักและภูมิใจในอาชีพด้วยคะ

สุขสันต์วันศุกร์นะคะ

หุหุหุ


เรื่องการถกเรื่องมุมมองภาพถ่ายเนี่ย
ไว้ว่างๆจะส่งลิ้งค์ภาพไปให้ดูนะครับ
หวังว่าจะไม่ทำให้คุณครูใจแตกนะครับ กร๊ากๆๆๆๆ

นบางครั้งเพื่อนร่วมงานหรือแม้แต่ตัวงานเองอาจจะไม่รักคุณ
คุณอาจจะต้องรักเค้าข้างเดียว
คุณอาจจะโดนเกลียด

แต่ลองรักมันดูนะครับ ^^
...
นิส ก้อเคยรู้สึกแบบนี้ คิดว่าเค้าคงรู้สึกแบบนี้
แต่อย่างที่คุณพระัจันทร์ บอกแหละค่ะ
ว่าการ “ได้ทำ” และ “ทำได้”
ทำด้วยความรัก
จะทำด้วยการให้
แต่ (คือ) ความสุขอยู่ที่เพียง(เรา) “ได้ทำ”
...
นี่เป็นความสุข ของคนที่รักเค้าข้างเดียวก็เป็นอย่างนี้แหละ
...
^ ^ มีความสุขนะคะมากมากนะคะ

ได้ ทำ ได้ให้

และได้ใจใครสักคนกลับมา
สุข ยิ่งกว่าสุข

เมื่อรู้ว่า คนนั้นคิดกะเราด้วย อิอิ

จงทำดี
แต่อย่าเด่น
จะเป็นภัย
ไม่มีใคร
เขาอยากเห็น
เราเด่นเกิน
- ของเก่า -

ขวัญก้อทำได้เหมือนกัน อิอิ

แฮ่มๆๆๆ

มันเป็นเรื่องของวิชาการล้วนๆเลยครับคุณครู
ต้องนำเรียนน้องขวัญไปแบบนี้นะครับ 5555

รูปเท่อ่ะ

หวัดดียามบ่ายแก่ๆครับคุณพระจันทร์ของขวัญ

โดนจังครับวันนี้...พี่ดิ่งมีฟามสุขมั่กมากกกที่"ได้ทำ"
อันไหน"ทำได้"แล้วขี้มักจะเบื่อง่ายๆ . . . ม่ะดีเนอะ?


"เราทำได้" . . . นึกถึงม็อตโต้พรรคการเมืองนึงในอดีต
ผู้ก่อตั้งพรรคเพิ่งจะครบ 100 ปีชาตกาล
แต่ตอนนั้นยังมีคนไปแขวะท่าน
ทำนองว่า. . เราทำดั่ว . .อะรัยประมาณเนี้ย

ถือสาอะไรกับปากคนส่อเสียดนะครับ
ยังนับถืออัจฉริยภาพของท่านเสมอ

งานนะรักค่ะ แต่เพื่อนร่วมงานบางคน รักไม่ไหว

สวัสดียามเช้าครับคุณครู