Bloggang.com : : jeabko : เรื่องป่วยๆเปื่อยๆของเกรซและอาม่า

เรื่องป่วยๆเปื่อยๆของเกรซและอาม่า

สืบเนื่องจากที่เกรซไปเรียนที่คริสเตียนมองเตสเซอรี่ช่วงวันเสาร์ก่อนหน้านี้ แล้วเกรซเกิดอาการติดหม่าม้าอย่างมาก แถมอ้อนสุดๆ และญาติสนิทที่เกรซคุ้นเคยชวนไปไหนก็ไม่เอา ไม่ไปด้วย อาม่าอากงชวนไปนอนด้วยที่ห้องก็ไม่เอา แถมยังกรี๊ดมากมาย จนหม่าม้าต้องรับศึกหนักในช่วงนี้ และช่วงนี้ป่าป๊าก็งานยุ่ง แต่ป่าป๊าก็อยากให้เกรซหายจากอาการหวาดระแวงเรื่องโรงเรียนนี้ จะได้มีความสุขกับการไปเรียนไปเจอะเพื่อนที่ใหม่ และอยู่บ้านทำกิจกรรมต่างๆอย่างมีความสุข ไม่ร้องหาแต่หม่าม้า

ป่าป๊าเลยจัดแจงวางแผน เคลียร์งาน เคลียร์เรื่องสอบ Cisco Certificate ให้เสร็จก่อนวันเสาร์ที่ 21 มีค. 52 เพื่อที่จะได้พาเกรซไปว่ายน้ำที่ในหมู่บ้าน The Log ... สองพ่อลูกก็แอบไปทำสัญญากันไว้ว่าจะไปว่ายน้ำกัน ส่วนหม่าม้าก็แอบคัดค้านเล็กน้อย เพราะอาทิตย์ก่อนหน้าฝนตก และเกรซโดนละอองฝนนิดหน่อยตอนไปส่งเกรซที่โรงเรียน แล้วคืนนั้นดูเกรซหายใจแรง เหมือนจะเป็นหวัด แต่หม่าม้าก็ให้กินยาไว้แล้ว หม่าม้าเลยกลัวว่าเดี๋ยวไปว่ายน้ำแล้วจะไม่สบายเอา แล้วยิ่งช่วงนี้ไปโรงเรียนด้วย ไม่อยากให้หยุดเรียน

พอถึงวันเสาร์ หม่าม้าก็บอกป่าป๊าอีกทีว่าพาเกรซไปสวนหลวงดีกว่า อย่าไปว่ายน้ำเลย ป่าป๊าก็ทำตาละห้อย ส่วนเกรซก็ถามหาชุดว่ายน้ำใหญ่ จนหม่าม้าต้องยอมให้ไปกัน แต่ไม่วายแอบกังวล หม่าม้าเลยขอติดรถไปด้วย จะได้ไปคอยเฝ้า ไม่ให้เล่นกันนานเกิน..... ไปถึงสระบ่ายสี่โมงแล้ว แต่แดดยังออกอยู่เลย หม่าม้าก็สวมบทโหดอีก ไม่ยอมให้ลงสระ แต่พ่อลูกก็จะลงให้ได้ เกรซยังไม่ทันจะเปลี่ยนชุด จะให้เอาห่วงยางใส่ให้แล้ว เลยต้องว่าตามนั้น เปลี่ยนชุดให้เกรซ แล้วให้ป่าป๊าพาไปเล่นกันที่มุมที่ร่มๆหน่อย เล่นได้สักครึ่งชม. หม่าม้าก็ให้ขึ้นมาอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า กว่าจะเรียกขึ้นจากสระได้ ก็ต้องหลอกล่อกันพอดู

ดูซิ พ่อลูกกำลังเล่นน้ำกันอย่างสนุกสนาน แต่เดี๋ยวหลังจากภาพนี้แล้ว คุณป๊ามานั่งน้ำตาไหลกับหม่ามี้

กลับถึงบ้าน อาม่า อากง ก็ชวนกันไปหม่ำข้าว แต่ดูเกรซนั่งซึมๆ ไม่ออกลิงเหมือนทุกที หม่าม้าคิดว่าสงสัยเกรซจะง่วง เลยไม่ได้บังคับให้หม่ำข้าว พอถึงบ้านเกรซหม่ำนมแล้วนอน

เช้าวันอาทิตย์ที่ 22 มีค. 52 เช้านี้เกรซตื่นมาดูงองแงเล็กน้อย แถมตอนใกล้รุ่ง หม่าม้าจับมือเกรซแล้วรู้สึกมือเกรซอุ่นๆ แล้วก็ให้ป่าป๊าลองจับดู ป่าป๊าบอกว่าดูปกติ ไม่มีไข้ หม่าม้าเลยวางใจ ไม่ได้ป้อนยา คราวนี้สายๆ
เกรซหลับไป พอตื่นมาเป็นเรื่องเลย หม่าม้าจับดูที่หน้าผากร้อนจี๋เลย แถม
เกรซซึมไปเลย ไม่พูดไม่จา ปกติตื่นมาเกรซจะพูดไม่หยุด คราวนี้ไม่พูดกับใคร เอาแต่ซบไหล่ป่าป๊า นมก็ไม่เอา หม่าม้าเลยต้องจัดแจงเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวให้ แล้วก็เอายามาช่วยกันป้อนกับป่าป๊า แต่คราวนี้เกรซโตขึ้น รู้มากขึ้น ยาแก้ไขที่หม่าม้าผสมน้ำแดงให้แล้วเกรซกินอย่างว่าง่าย มาคราวนี้
เกรซแค่เห็นถ้วยและสลิงค์ เกรซบอกว่าตั้งไว้ ไม่เอา ไม่อร่อย อ้าวว คราวนี้งานเข้าเลย ต้องเดือดร้อนหาวิธีป้อนยากัน ไม่งั้นจะชักเอา หม่าม้าเลยต้องหลอกล่อให้ป่าป๊าอุ้มไปที่หน้าต่างดูนก ดูต้นไม้ แล้วก็ค่อยๆป้อนยา และติดแผ่นเจลลดไข้ที่หน้าผากให้

จริงๆวันนี้ว่าจะไปฟาร์มจระเข้กัน เลยต้องล้มเลิกแผนการ แถมป่าป๊าเห็นลูกไม่สบาย แอบเครียดเล็กน้อย เพราะรู้ว่างานนี้อาม่าต้องว่าป่าป๊าแน่ๆเลย ที่เป็นต้นเหตุทำให้เกรซไม่สบาย วันนี้ป่าป๊าเลยทิ้งงาน ปิดเครื่องคอมฯมาเอาใจลูกเกรซเป็นพิเศษ ป่าป๊าหม่าม้าเห็นเกรซซึมแบบนี้เลยบอกเกรซว่าจะพาไปนั่งม้าหมุนที่เซ็นทรัลบางนา เกรซก็ไม่พูดไม่จา หม่าม้าเริ่มไม่สบายใจ และหลังจากที่ได้ยาลดไข้ไป อาการตัวร้อนก็เริ่มดีขึ้น หม่าม้า ป่าป๊าเลยพากันไปเซ็นทรัล ไปหาอะไรหม่ำที่ร้านอาหารญี่ปุ่น ZEN คิดว่าหม่ำร้านนี้ มีซุปมีอะไรหลายอย่างที่เกรซทานได้ แต่เอาเข้าจริง เกรซนั่งซึม ไม่เอาอะไรเลย ไข่ตุ๋นก็ไม่เอา กุ้งชุบแป้งทอด ซุปก็ไม่เอา จนหม่าม้าลองเอานมให้หม่ำ เกรซก็ไม่เอา สรุปตั้งแต่เช้าถึงเที่ยง เกรซได้หม่ำแค่น้ำส้ม 1ขวด และ นมไม่ถึง 3ออนซ์ แถมอาเจียนออกหมดแล้ว หม่าม้า ป่าป๊าเลยรู้สึกว่าอาหารมื้อนี้ไม่อร่อยเลย เพราะความเป็นห่วงลูก เลยทานกันไม่ค่อยลง สักพักเกรซก็หลับคาไหล่ป่าป๊า เลยพากันไปหาหมอที่สมิติเวช ศรีนครินทร์

ไปถึงสมิติเวชฯ พยาบาลก็วัดไข้ได้ 38กว่าๆ ส่วนน้ำหนักก็ลดลงเหลือ 10.8กก. พยาบาลก็ถามว่าจะเช็ดตัว หรือ จะป้อนยา ใจหม่าม้าไม่อยากให้เช็ดตัว กลัวเค้าจะกลัวโรงพยาบาล กลัวหมออีก ส่วนป้อนยา ก็กลัวจะทำเลอะเทอะ ปกติจะป้อนกันในห้องน้ำ เพราะบางครั้งทานปุ๊บก็อาเจียนออกมาทันที งานนี้ก็ต้องเลือกเอา ไม่เอาเลยไม่ได้ ไม่งั้นลูกจะชักเอา หม่าม้าเลยตัดสินใจให้พยาบาลป้อนยาลดไข้ให้ ป่าป๊าก็อุ้มเกรซ และพยาบาลก็จัดแจงป้อน เกรซก็หลบไปหลบมา สักพักพยาบาลก็รอตอนเกรซซบไหล่แล้วเอาสลิงค์เข้าปาก ใส่เข้าไปได้ไม่หมด เกรซก็เริ่มทำท่าจะอาเจียน พยาบาลเลยว่าเอาแค่นี้ก็พอ

ระหว่างรอคุณหมอ ป่าป๊าพาเกรซไปเล่นของเล่น ไปหาคุณลุงโบโซ่ ให้คุณลุงเป่าลูกโป่งให้ อาการป่วยหายเป็นปลิดทิ้งเลย นั่งรอสักพัก พยาบาลก็เรียกเข้าพบคุณหมอวิมล พอดีวันนี้ลุงหมอสุชาติ เพิ่งขึ้นไปพักทานข้าว พยาบาลแจ้งว่ารออีกนาน หม่าม้าเลยตัดสินใจว่าคุณหมอท่านไหนก็ได้ กลัวรอนาน ลูกจะไม่ไหว ป้าหมอวิมลใจดีมาก ให้คำแนะนำดี แถมยังบอกหม่าม้าป่าป๊าว่าช่วงนี้เค้าจะอ้อน เนื่องจากเริ่มอิจฉาน้อง ให้หม่าม้า ป่าป๊ากอด คุยกับเค้า อ่านนิทาน ร้องเพลงให้ฟัง แล้วหม่าม้าแจ้งป้าหมอว่าน้องเกรซไม่ยอมหม่ำอะไรเลย ป้าหมอเลยว่า คอแดง อักเสบ เลยทำให้ไม่อยากทานอะไร เลยบอกให้หม่าม้าซื้อไอศครีมให้หม่ำแทน อุ้ย ป้าหมอขาแบบนี้จะดีหรอ คอเจ็บมาทานไอศครีมแบบนี้ ป้าหมอก็เฟิร์มว่าโอเคไม่เป็นไร หาหมอเสร็จ หม่าม้าเลยจัดแจงซื้อไอศครีมที่ร้าน Smoothie ให้หม่ำ

กลับถึงบ้าน น้องเกรซก็สลบไสล หลับอีกตามเคย ไม่ยอมหม่ำอะไร ตื่นขึ้นมาก็ร้องไห้ อาม่า อากงกลับมาช่วงหัวค่ำ ชวนเล่นด้วยก็ไม่เอา และคืนนี้หม่าม้า ป่าป๊าก็อดหลับอดนอนกันอีกตามเคย เพราะต้องคอยตื่นมาเช็ดตัว ป้อนยาให้เกรซทุก 4 ชม. พอยาหมดฤทธิ์ เกรซก็ตัวร้อนจี๋เลย ขนาดยาและเจลลดไข้ยังเอาไม่อยู่ และอย่างที่บอกไว้ เกรซเริ่มรู้มาก เช็ดตัวก็ดีดดิ้นกันสุดๆ บอกว่าเกรซหนาว เกรซเจ็บ จะป้อนยา ก็ร้องไห้เสียงดังก่อนเลย แล้วตามด้วยอาการดีดดิ้น เรียกว่าเปลี่ยนเสื้อผ้ากันหลายชุดเลยวันนี้ ป้อนยาทีก็เปลี่ยนชุดกันที

ปกติเกรซไม่สบาย หม่าม้าไม่เคยเศร้า ไม่เคยน้ำตาไหลเลย มาคราวนี้หม่าม้าเห็นลูกแล้วน้ำตาไหลเลย สงสารที่ลูกไม่หม่ำอะไรเลย แม้แต่น้ำ ขนมที่เคยชอบก็ไม่เอา นมก็ไม่แตะ หรือยอมกินก็กินวันละไม่เกิน 6ออนซ์ เกรซเป็นแบบนี้อยู่ 3 วัน หม่าม้ากลุ้มสุด พยายามหาโน่นหานี่มาให้กิน เกรซก็ส่ายหัว บอกไม่เอา ตั้งไว้อย่างเดียว แล้วคืนนี้ก็มีเรื่องทำให้หม่าม้าเศร้าอีกเรื่อง ประมาณ2 ทุ่มครึ่ง อาม่ารู้สึกหายใจไม่ไหว เลยให้อากู๋เอ็กซ์มาเคาะประตู เรียกให้หม่าม้าโทรไปรพ.เจ้าพระยา แจ้งว่าจะเข้ามาฟอกเลือดคืนนี้ และอากู๋เอ็กซ์โทรตามอากู๋หนึ่งให้ขับรถมารับอาม่าไปรพ.(พอดีอากงไม่อยู่) แต่ดูรูปการณ์แล้ว ถ้าพาไปรพ.เจ้าพระยา จากศรีนครินทร์ กว่าจะไปถึงคงใช้เวลา เลยตัดสินใจพาไปสมิติเวช ศรีนครินทร์ และห้อง ICU ที่นี่ดูไม่วังเวง ไม่น่ากลัว ทำให้คนไข้ดู happy ขึ้นมาได้บ้าง เลยตัดสินใจพาไปสมิติเวชดีกว่า ส่วนหม่าม้า ป่าป๊า ก็อยู่บ้าน คอยดูอาการน้องเกรซ

อาม่าไปถึงรพ.ก็รีบเอาออกซิเจนให้อาม่า และใส่ท่อดึงน้ำออกจากปอด และทางรพ.ก็รีบโทรตามคุณหมอ แต่กว่าคุณหมอจะมาก็ประมาณเที่ยงคืนได้ และคราวนี้อาม่าต้องแอทมิดอยู่ที่ ICU อีกแล้ว แถมคืนนี้ยังฟอกเลือดให้อาม่าไม่ได้ เนื่องจากการที่หัวใจทำงานเร็ว มีผลทำให้เส้นเลือดตีบและทำให้ลิ่มเลือดไปคั่งตรงบริเวณเส้นที่ใช้สำหรับฟอกเลือด เลยต้องรอคุณหมอทางด้านนี้มาดู และตัดสินใจว่าจะสลายลิ่มเลือดได้มั้ย ถ้าไม่ได้ ก็ต้องผ่าตัดทำเส้นใหม่ เรียกว่าค่าทำแพงเอาการอยู่เหมือนกัน(ปกติอาม่าจะไปทำเส้นที่แขนที่ใช้สำหรับฟอกเลือดที่รพ.รามา ค่าใช้จ่ายต่างกันหลายเท่าตัว) แต่วินาทีนี้เรื่องเงินคงไม่สำคัญเท่ากับช่วยชีวิตอาม่าไว้

วันจันทร์เช้า หม่าม้าให้เกรซหยุดเรียน 1 วัน หม่าม้าเห็นอาการยังไม่ดีขึ้น และตั้งแต่ไม่สบาย เกรซงองแงมาก ทั้งร้อง ทั้งติดหม่าม้า แถมข้าว นมก็ไม่ยอมหม่ำ หม่าม้าเลยว่าถ้าไปโรงเรียนในสภาพแบบนี้ เกรซคงจะแย่แน่ๆ ไหนจะร้องไห้ที่มาโรงเรียน และร้องไห้ที่ไม่สบายตัว แต่วันรุ่งขึ้น หม่าม้าเห็นเกรซไม่มีไข้ เหลือแค่อาการคออักเสบ หม่าม้าเลยให้เกรซไปโรงเรียน ส่วนอาการอาม่าก็ดีขึ้นเป็นลำดับ คุณหมอก็สามารถสลายลิ่มเลือดและใช้เส้นเดิมฟอกเลือดได้สำเร็จ แต่ระหว่างที่อาม่าอยู่โรงพยาบาล น้องเกรซร้องไห้ งองแงมากเป็นพิเศษ บางทีชวนเกรซขึ้นบ้าน เกรซกอดหม่าม้าแน่น และบอกไม่ไป และทำท่ากลัวๆ และทุกครั้งที่อาม่าเข้ารพ. น้องเกรซจะต้องป่วยหนักด้วยทุกครั้ง และครั้งนี้น้องเกรซงองแง กรี๊ดแบบไม่มีสาเหตุ จนวันที่คุณหมออนุญาตให้อาม่ากลับบ้านได้ น้องเกรซหายงองแง อาม่าเลยให้พาน้องเกรซไปไหว้ห้องพระ เจ้าที่ในบ้าน และศาลพระภูมิใกล้บ้าน และหม่าม้าก็พาเกรซไปไถ่ชีวิตโคที่วัด แผ่อุทิศส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวร ว่าแล้วก็เป็นเรื่องเหลือเชื่อ แม้แต่ป่าป๊าเกรซที่ไม่ค่อยเชื่อเรื่องพวกนี้ มาเจอเหตุการณ์แบบนี้ก็รีบบอกให้พาเกรซไปทำบุญ สงสัยเกรซจะช่วยแบ่งเบาความเจ็บ ความป่วยจากอาม่ามา

ตอนนี้อาม่าอาการดีขึ้นเป็นลำดับ แต่ยังเหนื่อยง่าย ต้องพักผ่อนเยอะๆ ส่วนน้องเกรซก็กลับมาร่าเริง หม่าม้า ป่าป๊าดีใจมาก

Create Date : 31 มีนาคม 2552

Last Update : 31 มีนาคม 2552 16:24:48 น.

3 comments

Counter : 536 Pageviews.

ขอให้อาม่าหายไวๆนะคร๊าบ

โดย: malaguena

วันที่: 31 มีนาคม 2552 เวลา:17:00:27 น.

โดย: CrackyDong

วันที่: 31 มีนาคม 2552 เวลา:18:46:59 น.

ขอบคุณมากค่ะ

โดย: เจี๊ยบ (jeabko

) วันที่: 1 เมษายน 2552 เวลา:12:26:19 น.