เนี้ยว~

ดิฉันไม่ได้กะไปเช้าเล๊ยยยยยยยยยยยย เพราะว่าดิฉันไม่มีความอดทนพอที่จะนั่งทนแตกแดดได้นานๆเหมือนเด็กๆเค้า (ก็ดิฉันแก่แล้วนิน่า) แต่เนื่องจากความจำเป็นเพราะว่าพี่กุญบอกว่าให้มาเอาบัตรก่อน 9 โมง แล้วก็เดินไปหาพี่กุญ ถึงได้ตระหนักว่า เย้ยยยยยย แฟนคลับมันรอทุกประตูห้างจริงๆนะเนี่ย ดิฉันนึกว่าจะรอแต่ตรงทางเชื่อมสยามเซ็น ทางเชื่อมพารากอน ประตูด้านล่างของสยามเซ็น ใครจะไปคิดว่าจะม่คนมารอประตูตรงระหว่างสยามเซ็น กับ สยามดิส มันสุดตรีนเกินไปแล้ว!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! จะว่าไปประตูตรงนั้นค่อนข้างไกลจาก ลานพารากอนพอสมควร แล้วเค้ามารอกันเยอะมากกกกกกกกกกกกกก ด้วยความสงสัยจึงเอ่ยปากถามพี่กุญไป พี่กุญตอบด้วยสีหน้าที่ยิ้มเเย้มว่า "พี่ก็ไม่รู้เห็นเค้ายืนต่อแถวกันเลยต่อมั้ง" เอ่อ......... เป็นคำตอบที่ดีมากเลยคะพี่ขา

กำลังสงสัยว่าก่อนจะถึงวันงานจริง เค้าบอกกันว่า ลานหน้าพารากอนจะเปิด เวลา 8โมงเช้า ไม่เห็นจะจริงก็เห็นๆกันอยู่ว่าเปิดเวลา 10โมง น่าสงสารคนที่มานั่งรอตั้งแต่เช้ากันจริงๆเน้อ นับถือๆๆๆๆๆๆ แต่เราไปเดินเล่นอ่ะ โคตรเบื่อเดินเล่นรอเนี่ย ถึงขนาดเดินไปที่พารากอนชั้นที่มีตู้เย็นขาย เดินดูตู้เย็นกัน - - เพราะว่าตอนแรกที่คุยๆกันไว้กับเพ่ย เพ่ยบอกว่าจะมา 8โมงเช้านิ ไหงเพ่ยมา 11 โมงจ๊ะ ซีซีก็อีกคนบอกว่าจะมาสายๆ กลับมาบ่ายเลย คุณกิ๊บก็มาสาย อุตส่าห์โทรไปปลุกตั้งแต่เช้า งือออออออออออออออออ รอจนแน็ทเพื่อนเลิฟมา วันนี้มันกับกิ๊บเลี้ยงเค้กเรา ขอบคุณมากๆเลยน้า..... ไม่มีเพื่อนคนไหนเลี้ยงเค้กวันเกิดเรานานแล้วเพราะว่าเราเกิดตอนช่วงปิดเทอมไง อดได้ทุกสิ่งทุกอย่างชริชริ

 มัสเมโล่ นุ่มนิ่มน่ากิน

 ไวท์ช็อคโกแล็ตชีสเค้ก

เป็นกล้วยอ่ะ

 ที่เห็นแต่ละชิ้นคือมันใหญ่มากกกกกกกกกกก 3ชิ้นกินกัน3คนก็แทบอ้วก รู้สึกตัวเลยว่าดิฉันไม่สามารถกินบุฟเฟ่ของหวานได้อย่างแน่นอน กินนานๆแล้วหวานแสบคอ แล้วทรมานเหลือเกิน~~~~~~~ ทุกคนรู้สึกตอนนี้ว่า ไหนมันว่าจะเล่าเรื่องดงบังชิมิ? ไมไม่เล่าซักที นี่แหละ หลังจากกินเค้กเสร็จก็เริ่มที่จะเตรียมตัวรับดงบังแย้ว

หลังจากที่กินเค้กเสร็จก็ไปพบปะซีซีที่ชั้น4 สยามเซ็น คือตอนแรกกะกันว่าจะรอตรงนี้เพราะยังไงมันก็ต้องมาเอสคลับเพื่อให้สัมภาษณ์อีกแน่ๆ แต่แล้วเราก็รู้แน่ชัดว่าขามามันไม่เดินผ่านชั้น 4 มันเดินผ่านชั้น 1ก่อน เรากับผองเพื่อนเลยไปรอกันตรงชั้นนึง ตรงใกล้ประตูทางเข้าสยามเซ็น (ความจริงอยากไปนั่งกับเพ่ย กับพี่ปูน้า~~~ แต่ว่าพอมันเข้ามาแล้ว แล้วเราเริ่มออกไม่ได้ออ่ะ เราไม่มีปัญญาไปหาพี่ปูได้แน่ๆ) แล้วแฟนคลับก็สุดยอดอ่ะ กรี๊ดตลอดเวลา น้องๆมีพลังกันจริงๆนะเนี่ย ยามขยับก็กรี๊ด สต๊าฟขยับก็กรี๊ด แต่ตอนนั้นเราเริ่มเจ็บคอแล้วอ่ะ กรี๊ดไม่ไหว ทำได้เฉพาะตอนที่ดงบังผ่านได้เท่านั้นๆ 5 5 5+

ก็รอจนประมาณ 5โมงเย็นเห็นจะได้ โอ้ววววว เสียงกรี๊ดเริ่มจริงจัง ดังขึ้นเรื่อยๆๆๆ สต๊าฟเริ่มทำหน้าเครียด มันเป็นสัญญาณบ่งบอกว่าดงบังใกล้เข้ามาแย้วววววววว แจจุง เราจะได้เห็นนายที่บลิ๊งๆๆๆ อีกแล้วหรอเนี่ย ตื่นเต้นเฟ้ยยยยยยย แล้วน้องมินก็เดินผ่านมาเป็นคนแรก ตามด้วยยุน เฮียมิตเดินตามมาติดๆ แล้วก็ เซียที่ใส่แว่น อ้าวแล้วไหนแจจุงอ่ะ ห๊า????????????? พยายามพูดคุยกับพี่ทิพย์ว่าไหนแจ พี่ทิพย์ก็บอกด้วยความน่าชื่นตาบานว่า หลังน้องมินงายยยยยยยยยยยยยยยยยย อ้าวหลังน้องมินมิใช่ยุนหรือ?????????? เย้ยยยยย ทำไมมองไม่เห็น คือ เริ่มมานึกย้อนๆไป เราก็เห็นจริงอ่ะนะ เห็นเสื้อขาว หัวทองๆ แต่ไม่เห็นหน้าง่า.........

น้องมินเดินนำมาคนแรก อย่างเด่น และหล่อมาก

แล้วทำไม น้องมินทำกับพี่แบบนี้ค่ะ? น้องมินบังพี่แจจุงทำไมค่า?????

อย่างน้อยก็ชื่นใจว่าภาพที่ถ่ายมามีแจจุงงงงง น้ำตาไหลพราก

มิคเดินติดหลังยุนเลยนิ

หนูเซียจะก้มหน้าก้มตากันทำไมจ๊ะ พ่อหนุ่มน้อย

โหลดคลิปนี้ได้เลยนะจ๊ะ //www.mediafire.com/?7xzm1n5jlxd 

หลังจากที่ดูตรงมุมนี้เสร็จดิฉันกับผองเพื่อนก็วิ่งพล่านไปทั้งสยามเซ็น  ก็ได้เห็น อีกแต่ถ่ายไม่ได้เพราะว่า แทนที่จะกดเป็นโหมดวีดีโอ กระแดะ กดเป็นโหมดถ่ายรูป แล้วยังนึกว่าตัวเองถ่ายวีดีโออีก ดูดิคนเรา - - โง่ได้อีกกกกกกกกกกกกก แล้วก็วิ่งไปที่บีทีเอส ไปดูตรงนั้น เง้อออออออออ ไม่ได้ยินเสียงใดๆทั้งสิ้น วีดีโอที่ถ่ายได้ก็มีแต่เสียงบุคคุลที่อยู่บริเวณนั้นพูดกัน แจจุงงงงงงงงงงงงงง จ๋าขนาดเราเห็นนายในระยะ เกือบ กิโล (หรือป่าว?) ยังเห็นถึงความบลิ้งกระแทกตาขนาดนี้ ขอบคุณพระเจ้าที่ทำให้แจจุงเกิดบนโลกนี้นะคะ.......... (ขอไม่แคปคลิปนี้เยอะนะคะ เพราะว่าคงมีรูปที่ชัดๆกว่านี้อีกเยอะ)

แล้ววีดีโอที่เราถ่ายก็เกิดอาการลำเอียงเกิดขึ้น คือถ่ายแจจุง เยอะ 5 5 5+

(แจจุงหันขวาบ่อยมากเถอะ หรือว่าเพราะว่า สามีตัวเอง????)

คลิปเด๋วตามมากำลังอัพอยู่

พอเสร็จแล้วดงบังเริ่มจะลุกขึ้น คงแบบว่าผู้บริหารจะให้ดอกไม้ แล้วคงจะลงบนเวที ย๊ากกกกกกกกกกกกกก ดิฉันก็วิ่งไม่หยุด จากกลุ่ม 10กว่าคนในตอนแรก เหลือเพียง 5คน นอกนั้นวิ่งกระจัดกระจายไปไหนกันบ้างแล้วไม่รู้ 5คนนั้นเหลือเรา พี่ทิพย์ กิ๊บ พี่จอม เพื่อนพี่จอม วิ่งกันลืมแก่ไปที่สยามดิส เพราะว่ามันต้องไปที่จอดรถที่สยามดิสโดยการผ่านทางเชื่อมระหว่างสยามเซ็นกับสยามดิส รออยู่นานเหมือนกันเพราะว่า กว่าจะสัมภาษณ์แต่ละสื่อที่ค่อนข้างนาน รอแล้วรอเล่า แต่ที่ไม่เบื่อก็คงจะเป็นน้องๆที่อยู่ด้วยกัน น้องๆฮากันมากอ่ะ กลุ่มเราอยู่หน้าสุด (และคาดว่าว่าแก่สุดตรงนั้นด้วย) เลยเป็นหัวหน้านำน้องๆซะงั้น???? โดยพี่ทิพย์เป็นหัวหน้าใหญ่ 5 5 5+ ถ้าเรียกดังๆเค้าคงหันมาแหละะะะะะะะ คือตรงนั้นพอรอนานมาก เลยทำความรู้จักกับพวกพี่สต๊าฟ พี่ยาม เรียกชื่อเล่นกันยังกับคนคุ้นเคย คือพี่ยามใจดีมากๆ เค้าพยายามฟังวอแล้วรายงานพวกเราตลอด เค้าคงตื่นเต้นอ่ะ คงไม่เคยทำงานอะไรแบบนี้ เลยแบบว่า อยากให้น้องๆที่เฝ้ารอแล้วได้เห็น ปฎิบัติการก็เริ่มขึ้น พอพี่สต๊าฟส่งสัญญาณ ว่าดงบังกำลังจะเดินผ่านมา กลุ่มน้องๆก็ร้องเรียกดงบังกันไม่หยุด ขำพี่สต๊าฟอ่ะบอกว่าดังอีกๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แล้วแจก็เดินผ่านไป (ทำไมแจไม่หันมาบ้างน้าาาาาาาาาาาาา งอลลลลลลลลลล) แล้วยุนก็หันมา พร้อมโบกไม้โบกมือ ยุนนี่พี่แกรยิ้มร่าเริงโบกมือทุกงาน

หัวทองนั่นแจจุงงงงงงงงง มายเลิฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ

เสียงเรียกดังมากกกกก จนยุนต้องเหลียวหลัง

หมดแจกับยุน เราเริ่มแยกไม่ได้แล้วว่าใครเป็นใคร (คนเราลำเอียงได้อีกกกกกกกก) แต่อย่างที่บอกเสียงเรียกดังมากจริงๆ ทั้ง3คนหันมามอง

อันนี้อยากให้เห็นโผมหน้าสต๊าฟ 5 5 5+ พี่ๆพวกนี้หน้าหน้าสวยดี (พูดเพื่อ?)

โหลดคลิปนี้ได้เลยพี่น้อง //www.mediafire.com/?etzhdymd2dw

พอเสร็จจากตรงนี้เราก็โทรบอกเพ่ยเลยว่า ดงบังไปที่จอดรถแล้วนะ เท่านั้นแหละสักพักเพ่ยก็บอกว่า พี่ มันขับรถออกไปแล้ว อะโห้........ เร็วได้อีกนะพี่น้อง รถขับ 140 กม./ชม หรือเยี่ยงไร? ขับขนาดนั้นไม่โดนขนส่งว่าเอาหรอ (รู้สึกว่าเราชักติดใจกับขนส่งนะเนี่ย) พอเสร็จแล้วกลุ่มเราที่มา 5คนที่สยามดิสก็ต่างกลับบ้าน เพราะเวลานั้นก็2ทุ่มแล้ว ทุกคนคงเหน็ดเหนื่อย แต่ดิฉันสู้คะ ดิฉัน ตามไปสมทบกับคนอื่นๆที่ดุสิต อารมณ์ว่าคิดอะไรไม่ออก ไปที่ไหนไม่ได้ต้องไปดุสิต (ซะงั้น) แล้วก็ตามไปที่สนามบิน ก็รู้ทั้งรู้นะว่าเปอร์เซนต์ได้เจอมันน้อยมาก แต่เราคิดว่าทำไปก่อนเถอะ จะได้ไม่เสียใจตอนหลังว่าทำไมวันนั้นเราไม่ได้ทำอย่างที่ตัวเองคิด ก็มุ่งสู่สุวรรณภูมิ สรุปแล้วมันไปสุวรรณภูมิจริง พักที่โรงแรมโนโวเทล เปิดห้องไว้ 3ชั่วโมง (แฟนคลับก็นะ รู้ได้อีกกกกกกกก) ตอนแรกรอที่โนโวเทล คิดไปคิดมา อาจจะเอารถตู้ไปรับข้างในที่จอดซึ่งปิดไว้ คงไม่เห็นไรแน่ๆ เลยตัดสินใจที่ไปรอที่สนามบินดีกว่า โย่ววววววววววว เหนื่อยอ่ะเดินไกล ก็ปวดๆขาอยู่ เอ้ออออออออ ที่ทำทั้งหมดก็เพื่อผู้ชายง่ะ แล้วก็ตามคาด ดงบัง car in เป็นที่เรียบร้อย เฮ้อออออออ ยามาฮ่าจัดก็งี้แหละ........ ทำให้ตามยากตามเย็น เง้ออออออออออ สรุปก็กลับบ้านถึงบ้าน เกือบๆตี1 เรี่ยวแรงหมด แต่ยังจะคุยโทรศัพท์อีกนะคนเรา จะเล่าเรื่องวันนี้ให้พี่พีฟัง เราดันไม่ได้พูด พี่พีดันเล่าเรื่องพี่เค้าเอง หง่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาา พี่ขาเวลาหนูคุยโทรศัพท์กับพี่ ขอหนูได้พูดบ้างเหอะ............. สุดท้ายด้วยความเหนื่อยล้า ดิฉันหลับคาโทรศัพท์ซะงั้น เหอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

เกร็ดเล็กน้อยประจำวันนี้

1.ดงบังออกจากสนามบินเวลา 13.50 น. โดยออกทางธรรมดาเพื่อไแอยู่ห้องV I P ถ้าใครไปรับคงไม่ได้เห็นแน่ๆนะเคอะ แล้วก็เร็วมากตอนออกจากสนามบิน แอร์บางคนยังไม่ได้เห็นเล๊ย

2.คาดว่ามุ่งตรงสู่สยามดิสเลย เปิดห้องชั้น 9เพื่อพักผ่อน แล้วมีการสัมภาษณ์ (คาดว่าจมูกมด?) ที่สยามดิสชั้น 8

3.ตอนออกจากลานพารากอน ก็ยังมาสัมภาษณ์อีกที่ กันตานาชั้น 4สยามเซ็น

4.ออกจากสยามดิสมุ่งตรงสู่โรงแรมโนโวเทลที่สนามบินเลย

5.คาดว่าที่โนโวเทลอาจจะเปลี่ยนชุดทำงานกันอีก

จบแล้วค่า..................

ปล.ระหว่างครอบครัวกับผู้ชายดิฉันคงเลือกผู้ชายนะคะเพราะไม่ได้เห็นกันบ่อยๆ เอิ๊กๆ 

edit @ 16 Oct 2007 21:02:11 by ~CoNCh~（￣３￣）

Create Date : 16 ตุลาคม 2550
Last Update : 16 ตุลาคม 2550 21:31:28 น.		3 comments
Counter : 726 Pageviews.
Share Tweet