[TVXQ+Kat-tun] JaE-YuN + Cartoon Kat-tun 5-7-2007

เนี้ยว~

วันนี้อู้โดดเรียนซะงั้น เมื่อวานเป็นบ้าไรไม่รู้ หงุดหงิด เศร้าๆ จิตตบ นอย หรือว่าเพราะร่าเริงมาหลายวัน ร่าเริงจนถึงขีดสุด กราฟมันย่อมต้องตกเป็นธรรมดา เพราะมันร่าเริงจนถึงจุดที่peakแล้ว (กิ๊บเมื่อวานเราขอโทษ เรานอยจากพ่อด้วยแหละ เราเลยพูดแรงๆ แต่ดูแกรไม่ได้สนใจนี่หว่า แกรดันคุยโทรศัพท์กับเพื่อนอยู่ เราเลยเริ่มนอยมากขึ้น ตกลงช่วยสนใจชั้นด้วย เราไม่ได้ว่าอะไรถ้าทำไม่เป็นแต่ช่วยสนใจด้วยและหาวิธีทำร่วมกัน ไม่ใช่ทิ้งไปเฉยๆแบบนั้น โปรดเข้าใจเราด้วย (สรุปตอนนั้นเรางี่เง่าเอง ก็แกรยุ่งอยู่นิ เข้าใจๆ) แต่ตอนนี้เราดีขึ้นล่ะ เพราะร้องไห้ไปและ) เฮ้ออ วันนี้ที่โดดก็ไม่ได้เพราะอะไรหรอก ตื่นขึ้นมาตอนเช้าปวดหัวตึบๆ ไข้รับประทาน เนื้อตัวอ่อนเพลีย เพราะหักโหมกับจินเมื่อวาน (ไม่ใช่แหละ) anatomy day วันนี้เราขอโดดแล้วกันเน้อ อย่างน้อยอยากจะจัดระบบให้ชีวิตตัวเองบ้าง อารมณ์นี้อยากนั่งอยู่เฉยๆ แล้วปล่อยให้กาลเวลาผ่านไป แล้วไม่ต้องคิดไรทั้งนั้น เหนื่อยเหลือเกินกับ 1เดือนที่ผ่านมา รู้สึกว่าชีวิตตัวเองทำไมถึงได้วุ่นวายขนาดนี้ เพื่อนก็เจือกมีหลายกลุ่ม นัดเที่ยวกันไม่ไหว ไหนจะเรียน จะสอบ 2อาทิตย์ที่ผ่านมาเรียกได้ว่า 2วันสอบทีกันเลยทีเดียว ไหนจะลุงที่ไม่สบาย ลุงเรากลับจากโรงบาลแล้วนะ คือหมอเค้าไม่รักษาแล้ว T^T วันที่เราไปเยี่ยม ครั้งแรกที่เห็น ทำไมลุงชั้นมาอยู่ในห้องนี้ฟระ!!!!!!!!!!!!!!! ทำไมไม่เอาไปไว้ห้องพิเศษ ทำไมเอามาไว้ห้องสามัญ มองไปรอบๆเตียงลุง รู้สึกได้ถึงความหดหู่ ข้างๆอาการหนักทั้งนั้น ราวกับว่าห้องนี้ เป็นห้องรอ . . . . แล้วอ่ะ หมอจะไม่มารักษาแล้ว เนื่องจากลุงเราหลับอยู่ และความหดหู่ของเราได้ถึงขีดสุด เลยเดินออกมาข้างนอก ไปคุยกับพี่ คุยไปคุยมา ถามพี่ติ๊กว่า พี่ทำใจได้ยัง? สีหน้าที่ดูเบิกบาน (แต่ในใจคงไม่ได้คิดรู้สึกแบบนั้น) พี่เค้าบอกว่ายังทำใจไม่ได้ แต่ตอนนั้นเราเห็นสภาพเราว่าเราทำใจได้แล้วนะ เราไม่อยากให้ลุงทรมานไปมากกว่านี้ ถ้าเค้าไปสบายก็ปล่อยเค้าไปเถอะ สรุปตอนนั้นมันก็แค่รู้สึกว่าทำใจได้ พอลุงตื่น เราก็อพยพเข้าไปหา ลุงเริ่มพูดไม่รู้เรื่องงง เป็นภาพที่ยากเกินจะรับได้ ลุงดูทรมานเหลือเกิน ด้วยสภาวะที่ไตเริ่มไม่ยอมทำงาน ตัวจึงบวมน้ำ น้ำจะท่วมปอด ลุงอึดอัดมากๆๆๆๆๆ แถมเจ็บเพราะนอนนานๆเกิดแผลกดทับ เรายืนข้างเตียง สัญญากับตัวเองว่า ต้องยิ้มนะ ยิ้มๆๆๆๆๆ ฉีกยิ้มเต็มที่ แม้ลุงไม่รู้เรื่อง แม้พูดไม่ได้ แต่มันคงจะสื่อกันได้บ้างแหละ แต่แล้ว เราทำไม่ได้ น้ำตาเริ่มคลอเบ้า พยายามบอกตัวเองว่ากลั้นไว้ซิ เค้าอื่นๆเค้ายังยิ้ม เค้ายังทำกันได้ มันยากเนอะสำหรับการฝืนยิ้ม และที่เราเคยคิดว่าทำใจได้ มันก็ไม่ได้เป็นไปอย่างที่คิด เห็นสภาพลุงวันนี้ทำให้เรานึกย้อนไปสมัยก่อน ลุงใจดีกับเรามากๆ เรียกได้เลยว่าเป็นหลานรัก อาจจะเพราะลุงมีแต่ลูกชาย3คน เราเป็นเพียงหลานสาวที่แก่นๆ ลุงเลยเอ็นดูเรา อยู่กันมาตั้งแต่เราเล็กๆ ตอนนี้บ้านลุงปลูกบ้านใหม่ เพราะบ้านหลังเดิมดูจะคับแคบเพราะมีพี่สะใภ้เพิ่มถึง2คน เรายังคุยเล่นกันเลยว่า ไหนห้องหนูล่ะ? ไม่มีห้องของหนูไม่ยอมจริงๆด้วย ลุงไม่อยากไปอยู่บ้านใหม่หรอ? มันกำลังจะเสร็จแล้วนะ อีกแค่เดือนเดียว แต่ความฝันนั้นดูจะเลือนลาง ลุงอาจจะต้องอยู่ที่โรงบาลตลอดไป เพราะอาจจะไม่ได้กลับบ้านอีกแล้ว เศร้ามาก จะให้ทำไงได้ ชีวิตมันก็มีแค่นี้ ปลงๆซะบ้าง ..............เราจะพยายามเข้มแข็ง สำหรับคนที่เรารักเราคงจะทำตัวดีๆกับเค้าซะตั้งแต่วันนี้ ก่อนที่มันจะสายเกินไป (ไม่คิดว่าจะเล่าในที่สาธาณะขนาดนนี้นะเนี่ย แต่เราอยากให้ทุกคนได้ข้อคิดไปเล็กน้อย)

ไหนๆวันนี้โดด อัพบล็อคให้กระจายเลยดีกว่า ไม่ได้ทำแบบนี้มานานโขแล้น ......... (รู้สึกว่าเราเปลี่ยนอารมณ์รวดเร็วเนอะ) 5 5 5+ อยากจะพูดเรื่องแจเปลี่ยนสีผมมานานแล้ว ความผิดชอบที่สุดคือชอบแจผมสีขาวๆเทาๆ เรารู้สึกว่าโดนสุดแล้ววววว หลงแบบเพ้อๆไปพักใหญ่ๆสำหรับแจจุงผมสีขาวเนี่ย แต่นี่เปลี่ยนสีน้ำตาลทองๆ น่ารักอ่ะ

เย้ยยยย มองด้านข้างแล้วแบบว่า ละลายๆๆๆๆๆๆๆ
ชอบสายตาแจแบบว่า ทำหน้า สงสัยอ่ะ น่ารักที่ชู้ดดดดดดด

ทำสีผมสวยแล้วกรุณาเซตผมตั้งๆด้วย จะได้เพิ่มความเท่ให้มากขั้น

เนื่องจากว่างจัด (ก็ไม่ได้ว่างหรอก) เจอรูปนึง คนอื่นเค้ามองคนที่พูดด้านซ้ายของเวที แต่ไหงเฮียยุนมองมาทางซ้ายล่ะ? มันก็คงจะมองใครอื่นไปไม่ได้ นอกจากสุดสวยของเรา แจจุง 5 5 5+ เย้ย หันไปสบตาว่าระกนะ ซัก 2 วิ จะตายไหมเนี่ย เฮียยุนนนนนนนนนนนนน

ยุน กล้าเนอะ.........กลางคอนของทั้งค่ายเลยนะ!!!!!!!!!

แหมๆๆๆๆๆ พูดกันแบบนี้ แจจ๋าก็เขินแย่จิ คริคริ

อ่า~~ เอาเป็นหอมปาก หอมคอเนอะ วายวันละนิดจิตแจ่มใส วายกับ แจ-โฮ คติวันนี้คือ คุณบริโภค แจ-โฮแล้วหรือยัง? 5 5 5 5+ (จะบ้าไปไหนเนี่ย)

ลืมอีกเรื่อง

เด๋วนี้นุงมะพร้าว ไม่ยอมถอนผักบุ้งหรือ........หรือว่าเฮียมิคไม่มีเวลาถอนให้? มิคไม่ว่างแต่เราว่างนะ ให้บริการฟรีซะด้วยๆ

หมดโซนเกาหลีแล้ว หันมาโซนญี่ป่นบ้าง หลังจากวันเกิดอาคานิชิที่ผ่านมา เราแบบว่าหายบ้าลงเยอะ รู้สึกสงบสติได้มากขึ้น เพราะก่อนวันเกิด คนทั้งคณธแทบจะรู้ว่า วันที่ 4 กค วันเกิดจิน ก็เราเล่นเต้นๆบ้าๆบอๆ (หรือว่านั่นคือพิษเครียดเพราะสอบ 3 วิชากันหว่า? 5 5 5+) แต่วันก่อน.......อย่างที่หลายๆคนได้อ่านรีพอทคอน จะรู้ว่า เมะมันไมค์ดับ แล้วคุณจินก็ร้องแทน จินเอ๋ยยยยยยยยย ร้องเพราะมากๆนะ แบบว่าเสียงคนกรี๊ดทั้งฮอลล์ตอนที่มู๋จินมันร้องแทน รู้นะคิดไรกันอยู่.................ตาวิเศษเห็นนะ เลยจะเอาไฟล์มาแบ่งปั้นความกรี๊ด สครีมได้สุดเสียงเลยค่า 5 5 5+

//www.mediafire.com/?ek3rj2de03p

ฟังแล้วเป็นไง กรี๊ดอ่าดิ........................... เราฟังแล้วแบบว่าโฮกรุนแรง ขนาดมีคนเล่าแล้วแต่ยังไม่รู้เท่านี้ นี่ได้ฟังเอง ป๊าดดดดดดดดดดด ลัทธิกว่านี้ได้อีกไหมมมมมมมมมมมมมมมม ปลาบปลื้มมู๋จินที่สุด

เมื่อวายรายการคัตตุน ออกมาแล้ว~~~ ฮิ้ว มู๋จินเปลี่ยนผมทรงใหม่อีกล่ะ เปลี่ยนกันได้ทุกอาทิตย์เลยนะ

มองกันเข้าไปปปป ข้ามหน้า ข้ามตาแขกรับเชิญเลยเนอะ (สรุปเราคิดไปเอง 5 5 5+)

มาถึงตอนที่แขกรับเชิญอยากจะเล่นโดดเชือกพร้อมกัน คนแรกที่เข้ามาโดดก่อนคือ ทัตจัง ตามด้วยพี่คิ แล้วน้องเมะ ท่าเข้าไปกระโดดเมะเรียบร้อยมากๆ

แล้วดูตอนที่มู๋จิน เข้ามา....... เอ่ออออออออ กว่านี้ได้อีกไหม? อาคานิชิคุง

จิน ทักษะการโดด ดีมาก งอตัวเก็บเข่า แต่เห็นช็อคนี้แล้วแบบว่า หมูลอยได้!!!!!

โดดได้ตั้ง 27ครั้ง ก็ต้องฉลองกันหน่อยยยยยยยยยยย ฮิ้ว~~~

มาถึงช่วงปาลูกดอก แขกรับเชิญเป็น นักเบสบอล

เย้ยยยย รูปนี้มันฉึกมากกกกก ตายกันเลยดีกว่า

แล้วก็จบรายการที่ว่า นักเบสบอลคนนั้นชนะค่า.....................ได้ลูกดอกทองคำไปเลยยยยยยย

จบแล้วจ้า วันนี้อัพแค่นี้แล้วกันเน้อ อัพกันให้หายคิดถึงๆ

วันนี้มีเพลงมาฝากอีกเช่นเคย เปลี่ยนแนวอารมณ์บ้างกับ orange range วงที่พี่เจี๊ยบบอกว่าเล่นไลฟ์มันส์ที่สุดในโลก (พี่เจี๊ยบเว่อร์กว่านี้ได้อีกไหมมมมมมมมมม)

Create Date : 05 กรกฎาคม 2550		4 comments
Last Update : 5 กรกฎาคม 2550 13:11:35 น.
Counter : 990 Pageviews.
Share Tweet