สวัสดี จ้ะ กระดิ่งลมเอะโดะ สีแดงยามค่ำคืน

มาอ่านการบันทึกเรื่องราวของน้องค่ะ เห็นผักมากมาย ทำกินเองก็ดี จ้ะ สะอาด
ปลอดภัยผงชูรส จ้ะ
เพื่อนญี่ปุ่น โทรมาหา สัมพันธภาพแต่
เก่าก่อน ก็คงลืมกันยากเนาะ แปลกเนาะ ทำไมไม่ชอบเมืองไทย เมืองเราน่าอยู่ออก
โหวดหมวด บันทึกประสบการณ์ชีวิต

ชอบเดินตลาดนัด แถวบ้านจะมีแค่อาทิตย์ละสามนัดเองค่ะ ได้ของดีของถูกจากช่าวบ้านจริงๆค่ะ

สวัสดียามเช้าของเนเธอร์แลนด์ จ้า
ดีใจที่ยังไม่ลืมกัน นานมากๆเลยที่ได้แวะมาทักทายเพื่อนๆ
ผักเป็นพืชสีเขียวที่มีประโยนช์มากมายต่อร่างกายของเรา ผักที่เมืองไทยมีกลากหลายชนิดกินไม่เคยเบื่อเลย แต่ผักที่ประเทศที่นัทอยู่นี้มีไม่มากเลย ผักเดิมๆๆอะ แง๊ๆๆ

มันน่ากินอยู่นะ ผักดูสดมว๊ากกก

ตลาดนัดแถวบ้าน ถ้าไปใกล้เที่ยง เหลือไม่กี่ร้านครับ

ผักสด ๆ น่ารับประทานค่ะ
มิตรภาพไม่เลือนหายไปตามกาลเวลานะคะ

แหมอยากให้จบแบบแฮปปี้เอนดิ้งจัง

55555+ ยังขำอยู่.. ตามไปอ่านไดอารี่สามสี่อันก่อนหน้านี้ เข้าใจเลยว่าทำไมบอกว่าไอเรายาว ก็เนี่ยะ ฝึกเขียนหมวดใหม่ไออารี่ ต้องปรึกษารุ่นพี่อย่างเราแล้ว ทีหมวดกี่ฬาหมวดวิทยาศาสตร์เขียนไปได้ยาวหยืด หมดได ทำไมพร่ามสู้เราไม่ด๊ายยย

จากบล็อก
ไอ้ที่ไปคุย ลดชั่วโมงการทำงาน
ให้เดาหรอ ลดเพราะโควิดหรือ หรือลดเพราะพยายามลดรายจ่ายเรื่องเงินเดือนพนักงาน
ถ้าเป็นเราก็คงจะได้มีเวลาหางานเสริมแหละ
แต่ที่เมืองไทยไม่มีหรอกมีแต่บีบออก
นอกจากงานแบบใช้แรงงาน เพราะตอนโควิดใหม่ๆ
บริษัทแม่เราก็ทำ แต่ของเราไม่ได้ทำ

เรื่องที่เรากลัวว่าจะโดนไล่ออกนั่นหรอ
ไม่รู้ดิ ช่วงนี้รู้สึกงานน้อย เหมือนไม่ค่อยมีงาน
อ่ะเลยคิดเผื่อไว้ก่อน เผื่อวันนั้นเกิดขึ้นจริง
จะได้พร้อมรับมือ แต่ไงก็ยังหวังว่า
จะเกิดหลังจากที่หนี้บ้านหมดนะ
ตอนนี้กำลังคิดว่า จะทำอาชีพเสริมอะไรดี
เราเบื่องานกราฟิกมาก ก็เลยยังคิดไม่ค่อยออก
ถ้าจะออกไปทำฟรีแล้วกราฟิก มันก็เหมือนจะเข็นไม่ขึ้น
แต่นะ คนเราก็ทำงานเพื่อหารายได้นี่นะ
ถ้ามัวมานั่งคิดว่าชอบไม่ชอบคงอับจน
มันไม่ใช่ทุกคนที่ได้ทำงานที่รักอะนะ

เห็นผักสดๆๆแบบนี้แล้วอิจฉา
เพราะที่เนี่ยไม่ค่อยมีผักแบบเมืองไทยเลย
หรือว่ามีบางชนิด ราคาก้อแพงจับใจ จนไม่กล้าซื้อกิน เลยอะจ้า