ถ้าเข้าใจโดยปราศจากคำอธิบายไม่ได้ ต่อให้มีคำอธิบายก็ไม่เข้าใจอยู่ดี"

-- Murakami, Haruki, 1Q84

เดือนเมษายน ค.ศ. ๑๙๘๔ บนทางด่วนหมายเลขสามใจกลางกรุงโตเกียว อาโอมาเมะ หญิงสาววัย ๓๐ ปี อยู่ในรถแท็กซี่ท่ามกลางการจราจรติดขัดไม่ขยับเขยื้อน เสียงเพลงซินโฟนิเอ็ตตา (Sinfonietta) ของยานาเช็ก (Janáček) ล่องลอยมาจากลำโพง  เพื่อไปให้ทันเวลานัดหมาย คนขับแท็กซี่แนะนำให้เธอปีนบันไดลงจากทางด่วนพร้อมคำเตือนว่า "สิ่งต่างๆ ไม่ได้เป็นอย่างที่ดูเหมือนมันเป็น"  เมื่อลงมาถึงพื้นดิน อาโอมาเมะก็พบว่าเธอไม่ได้อยู่ในกรุงโตเกียวปี ๑๙๘๔ อีกต่อไป  เธอขนานนามโลกใบใหม่ที่บังเอิญพลัดหลงเข้ามานี้ว่า "1Q84"