luka godhands
Location :
พิษณุโลก Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]









Website Counter
Group Blog
 
<<
มกราคม 2551
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
2 มกราคม 2551
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add luka godhands's blog to your web]
Links
 

 

It my way it another way. //_-]q



เมื่อหนทางถึงจุดสิ้นสุด ถึงทางตันหรือปลายทางที่ไม่อาจจะเดินต่อไปได้ จะทำยังไงดี จะนั่งลงอยู่ตรงนั้นแล้วคร่ำครวญถึงเส้นทางที่เคยเดินผ่านมาแล้ว โดยไม่คิดจะทำอะไรต่อ หรือว่า จะเดินย้อนกลับไปยังเส้นทางเดิมแล้วก็เดินไปเดินมาอยู่อย่างนั้น เพราะว่าเสียดายในเส้นทางที่ได้พบเจอมาเพราะคิดว่ามันดีแล้ว มันใช่แล้วสำหรับตัวเราเอง หรือว่าลองมองหาเส้นทางใหม่ ๆ ที่ยังมีอยู่อีกมากมายแล้วเริ่มต้นนับหนึ่งใหม่ดีนะ


คนเราก็แปลกเหมือนกัน ตอนที่เดินไป ณ.เส้นทางหนึ่ง ๆ ก็คิดว่ามันดีอย่างโน้น ดีอย่างนี้ มันใช่สำหรับเราแล้ว มันคงเกิดมาเพื่อเราแน่นอน แต่พอเราได้ออกมาจากเส้นทางนั้นออกมา ความคิดก็ได้เปลี่ยนไปแบบสุดขั้วจากที่เห็นแต่ด้านดี ด้านสวยงามแต่บัดนี้กลับกลายเป็นสิ่งที่ตรงกันข้ามกันทั้งหมด อะไรที่ไม่ดีนิด ผิดปกติหน่อย กลับกลายเป็นไม่ถูกใจเลยทุกอย่าง มันเพราะอะไรกัน ? คงเป็นเพราะปลายทางของมันเป็นแน่ที่เป็นตัวกำหนดฉากจบของการเดินทางนั้น ๆ


หลาย ๆ คู่เดินทางร่วมกันมาได้หลายวัน แต่ก็จบเพราะไม่ยอมรับซึ่งกันและกัน
หลาย ๆ คู่เดินทางร่วมกันมาได้หลายเดือน แต่ก็จบเพราะไม่ไว้ใจ เชื่อใจกัน
หลาย ๆ คู่เดินทางร่วมกันมาได้หลายปี แต่ก็จบเพราะไม่อาจทนต่ออุปสรรคที่เผชิญร่วมกันไม่ได้

แต่…...หลาย ๆ คู่ เดินทางร่วมกันมาได้ตลอดชีวิต เพราะว่าไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่างฝ่ายต่าง เข้าใจกัน ยอมรับกัน ไว้ใจกัน เชื่อใจกัน ไม่ว่าอุปสรรค จะยากเย็น หนักหนาเพียงไร ก็ไม่อาจทำอะไรทั้งคู่ได้


เมื่อการเดินทางของทั้งคู่ได้สิ้นสุดลง แม้จะแยกทางกันเดิน จะเปลี่ยนจุดหมายที่จะไปกัน คงไม่ใช่ที่ใครซักคนผิด หรือถูก เพราะแต่ละคนต้องมีเหตุและผลในตัวมันเองแน่นอนถึงแม้จะมีคนเคยบอกไว้ว่า ความรักเป็นสิ่งที่ไม่มีเหตุผลก็ตาม เพราะว่า การที่คนทั้งสองคนจะแยกเส้นทางกันเดินนั้นต่างก็ต้องมีเหตุและผลของตัวเองทั้งสิ้นเพียงแต่ว่าทั้งสองคนนั้นจะ ให้ความสำคัญกับเหตุผลของตัวเอง มาก น้อยเพียงไร เพราะบางคนอาจชอบเส้นทางที่ถึงมีอุปสรรคแต่ก็ไม่เป็นไรเพราะนั่นคือบททดสอบแห่งชีวิตเลย หรือบางคนก็ชอบเส้นทางที่เรียบ ๆ เรื่อย ๆ ไม่หวือหวา หรือ บางคนต้องมีทางที่คดเคี้ยวเต็มไปด้วยทางแยก ทางโค้ง หรือบางคนก็ต้องเส้นทางสบายแต่อาจจะมีใครบาง (หรือ หลาย ๆ) คนเดินร่วมทางไปด้วย หรือบางคนก็ชอบบางเส้นทางสวยหรู แต่พอเดินไป สิ่งที่เห็นเหล่านั้นมันเป็นแค่สิ่งจอมปลอมที่มีไว้ประดับหลอกลวงกัน อันนี้มันก็ขึ้นอยู่กับเหตุผลของแต่ละคนเพราะไม่ว่าใครก็ตามต่างก็มีความชอบในเส้นทางของตัวเองทั้งนั้น เราจะไปบังคับให้ใครมาเดินตามเส้นทางที่เราต้องการหรือไม่ว่าใครจะมาบังคับให้เราเดินตามเส้นทางที่ใครบางคนกำหนดไว้หาได้ไม่ ! ทั้งนี้มันขึ้นอยู่กับความพอใจหรือความต้องการของเราด้วย ของอย่างนี้ไม่มีผิด มีถูกอยู่แล้ว ถ้าชอบก็ลุยเลย ถึงผิดเราก็ยังเอาสิ่งเหล่านั้นมาเป็นบทเรียนในการเลือกเส้นทางใหม่ ๆ ในครั้งต่อไปได้นี่นา ถ้าถูกก็ถือว่าเป็นโชคดีของเรา


ถ้าเดินไปแล้วไม่ชอบ ไม่ถูกใจ หรือมีอะไรในใจแล้วให้ถามตัวเองเลยว่าจะเดินทางต่อไป หรือว่า จะหยุดแล้วหาเส้นทางใหม่ จงอย่ารอเวลา เพราะความลังเล ความไม่แน่ใจต่างหากที่เป็นอุปสรรคที่ยิ่งใหญ่ที่สุดแล้ว แต่จงคิดด้วยความรอบคอบไตร่ตรองด้วยความสุขุม มองให้ไกลและรอบด้าน จงเชื่อในความคิดของตัวเอง จงเคารพในการตัดสินใจของตัวเอง และเมื่อเราได้ตัดสินใจไปแล้วผลที่ตามมามันจะเป็นยังไงก็จงอย่าไปเสียใจเลย เพราะอย่างน้อยมันก็แปลว่าเราได้ก้าวเดินออกไปข้างหน้าด้วยขาของเราเองแล้ว


เอาน่า หนทางยังอีกยาวไกล จะไปสนใจอะไรกับเส้นทางที่ถึงจุดสิ้นสุดแล้วจะไปมัวเสียดายทำไมกันในเมื่อ ณ. ตอนนี้มันก็มีเส้นทางใหม่ที่เปิดรับเรา รอให้เราเข้าไปค้นหา อย่ามัวนั่งเสียเวลาอยู่อีกเลย จงค่อย ๆ ลุกขึ้น ค่อย ๆ เปิดตามองให้รอบ ๆ มองไปให้ยาว ให้ไกล แล้วค่อย ๆ ก้าวออกไปข้างหน้าด้วยความมั่นคง และเข้มแข็ง อุปสรรค ขวากหนามมันย่อมมีบ้างเป็นของธรรมดา จะมากหรือน้อยก็ขึ้นอยู่กับแต่ละเส้นทางที่เราเลือกเดินไป แต่ไม่ว่าจะมีอะไรดีหรือร้ายเกิดขึ้นอีกก็ตามก็ยังคงมีแต่ “ตัวเรา” เท่านั้นที่ยังอยู่เคียงข้างกับเราตลอดไปจนกว่า…......









 

Create Date : 02 มกราคม 2551
1 comments
Last Update : 2 มกราคม 2551 17:36:20 น.
Counter : 718 Pageviews.

 

Photobucket

ปรับปรุงบล๊อกหน่อยนะคุณครู
โหลดเปนชาติกว่าจะเข้าได้อ่ะ
เข็ดเลยนะเนี่ยยย

และก็ขอบคุณนะที่เข้าไปเม้นท์
อ่าน 3 วันยังไม่จบเลยอ่ะ
คราวหลังเม้นท์สั้นๆหน่อยก็ดี (-_-!)

 

โดย: ฉันขอมีเธอในหัวใจ 2 มกราคม 2551 19:19:34 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.