รอคอย...17-28 ตุลาคม มหกรรมหนังสือ
ว่างจัด เพราะมาถึงมหาลัยเร็วไปหน่อย เพื่อนๆก็ยังมาไม่ถึง สอบก็ไม่รู้สอบห้องไหน ขี้เกียจอ่านหนังสือแล้ว มีแต่ท่องๆๆ ไม่ประเทืองปัญญาเลย ไม่ควรเลือกเรียนวิชาบริหารงานบุคคลเลยจริงๆ ตอนหลังเพื่อนเรียกเป็นวิชาบริหารความจำบุคคลไปซะแล้ว
เมื่อเดือนเมษายนปีนี้ ตอนที่มีงานหนังสือ กำลังอยู่ในช่วงจิตตกอย่างแรง นั่นทำให้รู้ว่า หนังสือมีอิทธิพลกับชีวิตเราขนาดไหน จะว่าหายบ้าก็เพราะหนังสือก็ว่าได้ ก็มีอยู่สองอย่างในชีวิตนี่แหละ ที่ทำให้เราบ้าได้ในเวลาที่เราปกติ แล้วทำให้เราเป็นปกติได้ ในเวลาที่เรากำลังบ้า นั่นก็คือ หนังสือ และการเต้น
ตอนเดือนเมษายน พาตัวเองออกไปงานหนังสือ ทั้งๆที่หลายปีที่ผ่านมาไม่ได้เหยียบไปเลย ด้วยความที่คนเยอะมาก แล้วก็มีแต่การโฆษณาขายของ บางสำนักพิมพ์ก็พยายามจะยัดเยียดขายเล่มที่กำลังโปรโมต มันก็น่าดีใจอยู่หรอกนะที่เด็กไทยนิยมอ่านหนังสือมากขึ้นเยอะ แต่ในทางตรงกันข้าม มันกลับทำลายจิตวิญญาณของงานหนังสือ หนังสืออยู่เปลี่ยนเป็นเรื่องของกระแส กลายเป็นค่านิยมอย่างหนึ่ง แต่นั่นก็ เป็นเพียงมุมมองของเรานะ
มีอยู่เพียงไม่กี่บูธหรอกที่เราไปเพราะตั้งใจจะไป หนึ่งคือ ร้านนายอินทร์ แต่ต้องไปตอนเช้าๆ อีกอันที่ต้องไปเช้าๆคือ สำนักพิมพ์ ณ บ้านวรรณกรรม ไม่งั้นจะได้ดูคนแทนดูหนังสือ
นอกนั้นที่ไปเวลาไหนก็ได้คือ บูธของมูลนิธิอันวีกษณา ที่พิมพ์หนังสือของกฤษณมูรติเผยแพร่ ก็ไปงั้นๆ คงไม่ได้ซื้อ เพราะว่าที่มีอยู่ยังอ่านไม่หมดเลย แล้วก็คงไปดูบูธของสำนักพิมพ์หนังสือสายน้ำ แล้วก็แวะไปที่บูธของสำนักพิมพ์สวนเงินมีมา และบูธอื่นๆตามแต่ว่าจะเดินผ่านแล้วสนใจ
ที่ไปมาครั้งที่แล้ว มันทำให้จิตใจดีขึ้นมาก เหมือนเราได้ไปในโลกที่เราคุ้นเคย ได้กลับไปสู่สิ่งห่อหุ้มเราอยู่ตลอดช่วงของการเติบโต เหมือนใจที่ได้กลับบ้าน หลังจากที่หลงทางมานาน
ดูเหมือนว่า... หนังสือช่วยดึงเราออกจากการหมกมุ่นกับตัวเอง แต่เป็นอย่างนั้นจริงๆเหรอ หนังสือดึงเราออกมา หรือว่าหนังสือเก็บเรากลับเข้าไปกันแน่ จริงๆแล้ว เรารู้สึกว่าหนังสือเก็บเราเข้าไปอยู่กับสติภายใน และดึงเราออกจากความวุ่นวายภายนอกต่างหาก ขอบคุณพ่อ ที่ทำให้เรารักในการอ่าน แม้ว่าผลลัพธ์นั้นกลายเป็นว่า เราอ่านหนังสือที่แตกต่างกับพ่ออย่างสิ้นเชิง และสิ่งที่หนังสือสอนเรานั้น มันกลับทำให้เราขัดแย้งกับพ่อเราเอง
เรากำลังรอคอย อีกไม่นานสินะ 17-28 ตุลาคม แม้ว่าหนังสือที่บ้านยังอ่านไม่หมด เพราะถูกตำราเรียนทั้งหลาย แย่งเวลาไปซะหมด เราก็จะไป ไปดูบรรยากาศ ไปเติมแรงบันดาลใจ ทุกๆปีชอบไปคนเดียว เพราะว่าจะไปซื้อหนังสือ แต่คราวนี้ที่ไม่ได้ตั้งใจจะซื้ออะไร การได้ใครคนหนึ่งไปเป็นเพื่อน มันดีจริงๆ....^_^
Create Date : 04 ตุลาคม 2550 |
|
13 comments |
Last Update : 4 ตุลาคม 2550 17:29:45 น. |
Counter : 1091 Pageviews. |
|
|
|
ไม่ชอบบรรยากาศเชียร์มวยในงานเหมือนกันค่ะ
หนังสือควรเลือกพลิกเงียบๆ
ใช้เวลาค่อยๆ พิจารณาก่อนซื้อ
ไม่ใช่ตลาดน้า จะได้มาร้องส้มสดๆ โลละยี่สิบ ฯลฯ เอิ๊กกก