หนังสือชื่อว่าหน่อไม้
ฉันนั่งอยู่ที่ออฟฟิศ ฉันอ่านหนังสือในที่ทำงาน เปล่า ไม่ได้แอบอ่าน แต่อ่านให้เห็นกันจะจะเลย เรื่องของเรื่องคือ ฉันรับหน้าที่เขียนรีวิวหนังสือเดือนละ 4 เล่ม และหนังสือเล่มนี้ ฉันได้รับมา จากมือของหนึ่งในผู้เขียน 3 ท่านเป็นเวลาเดือนกว่าแล้ว ฉันยังไม่เริ่มต้นอ่านสักที ด้วยความหนาของมันทำให้ฉันพรั่นพรึงเสียตั้งแต่ยังไม่เปิดหน้าแรก แต่ฉันรู้ ฉันรู้ว่ามันเป็นหนังสือที่ดี และฉันจะต้องใช้เครื่องมือที่มีอยู่ในมือให้เป็นประโยชน์ที่สุด ฉันจะต้องเขียนแนะนำหนังสือเล่มนี้ ให้ดีที่สุด ฉันจึงอ่าน ตั้งหน้าตั้งตาอ่าน ฉันพลิกผ่านหน้าหนังสือไปเรื่อยๆ แล้วก็ต้องนั่งกลั้นน้ำตาให้กับสิ่งที่หนังสือเล่มนี้มันบอกเล่ น่าเสียดาย ฉันควรจะอ่านก่อนหน้านี้ อ่านอย่างช้าๆ ฉันอยากจะให้น้ำตามันไหลออกมา แล้วนั่งซึมซับบรรยากาศที่เกิดขึ้นในช่วงเวลานั้น
แต่ฉันนั่งอยู่ที่ออฟฟิศ และอ่านหนังสือท่ามกลางไฟสีขาวสว่างจ้า หน้าคอมพิวเตอร์ ในคอกสีม่วงๆกั้นระหว่างแผนก และที่แย่ที่สุด ท่ามกลางเพื่อนร่วมงานที่ยังไม่ค่อยรู้จักกันดีนัก บางสิ่งบางอย่าง มันต้องเก็บไว้ข้างใน
และโลกไซเบอร์ ก็ทำงานของมันไปอย่างเงียบๆบนหน้าจอ
... M : หน่อไม้เผ็ด กินแล้วน้ำตาไหล
E : กินน้ำซะ ชดเชยน้ำตาที่เสียไป
M : อยากไปกินน้ำฝนที่เชียงใหม่ ฮ่าๆๆ
E : อยากไปเชียงดาวล่ะสิ
M : เบื่อเมือง
E : ก็หนีออกมาสิ
ก็ไม่แน่
ยิ่งได้มีโอกาสไปเจอกับคนเขียนหลังจากที่อ่านจบทั้งเล่มแล้วด้ย
พลังงานและแรงบันดาลใจ มันถ่ายทอดถึงกันได้
เพราะฉะนั้น ...ก็ไม่แน่ไง
Create Date : 02 กันยายน 2551 |
|
13 comments |
Last Update : 2 กันยายน 2551 7:56:11 น. |
Counter : 1068 Pageviews. |
|
 |
|