Bloggang.com : พระจันทร์สีส้ม : ชีวิตนี้ แค่มีเพื่อนดีๆ อย่างเธอ..เราก็พอใจแล้ว..

ชีวิตนี้ แค่มีเพื่อนดีๆ อย่างเธอ..เราก็พอใจแล้ว..

วันนี้ นึกถึงเพื่อนรักคนนี้แต่เช้า..

นับวันที่เรารู้จักกันมา ก็ 10 ปีได้แล้วนะ ที่เรารู้จักกัน..

ตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัยฯ จำได้ว่าวันแรกที่ เธอรู้จักกับเราคือ เธอหันมามองข้างหลังตอนที่เราเพิ่งเข้าไปนั่งเก้าอี้ สายตาต่อสายตามาประสาน และแล้วเธอก็ยิ้มให้ ตอนนั้นเราก็งงๆ ยิ้มตอบ

สิ่งที่เธอทำคือ เดินมาหาเรา แล้วบอกว่า สวัสดีจ้ะ เราชื่อนัทนะ เธอชื่ออะไรเหรอ ?

มิตรภาพครั้งแรกงอกงามเช่นนั้น เคยถามว่า นึกยังไงถึงมาทักเราเหรอ ทั้งๆที่คนในห้องก็นั่งกัน 30-40 คน

เธอบอกกับเราว่า ไม่รู้สิ เห็นแล้วถูกชะตา อยากคบเป็นเพื่อน

เป็นเรื่องตลกที่ อะไรบางอย่างมันบอกว่าเราน่าจะเป็นเพื่อนที่คบกันได้ยาวนาน เวลาล่วงเลยมา 10 กว่าปีแล้ว

ยังรู้สึกคิดถึงและห่วงใยตลอดเวลา..

ที่ผ่านมา เราเองก็ไม่ใช่ว่าเป็นเพื่อนที่ดีเท่าไหร่ เนื่องจากเป็นคนขี้หลง ขี้ลืม บางทีเทศกาลสำคัญ หรือวันพิเศษ เราก็มักจะเผลอเรอ หลงลืมเป็นประจำ แต่เธอกลับเป็นคนที่ระลึกถึงวันสำคัญพวกนี้ดีมาก วันเกิด วันปีใหม่ ไม่เคยพลาด ส่งการ์ดมาให้เสมอๆ

เราเองสิ ทำที่อยู่หาย ยังมีหน้าโทรไปถาม จนเธอย้อนกลับมาว่า "อะไรกัน แค่นี้ก็จำที่อยู่เราไม่ได้เหรอ"

เราเลยต้องรื้อตู้แล้วค้นหาจนเจอ และส่งกลับไปให้ เอ่อ เลทไปเกือบเดือน...

แต่ก็แอบส่งของแฮนด์เมดใส่ซองให้เธอไปด้วย...

เธอเป็นเพื่อนที่ปรารถนาดีกับเราอย่างจริงใจ..ช่วงที่เรามีปัญหาเรื่องความรัก ในบางครั้งก็ไม่อยากเข้าห้องเรียน เธอก็เป็นคนจดแลคเชอร์ให้ หรือเข้าห้องเรียนให้เรา เพื่อที่จะทำสรุปย่อให้ตลอดเวลา..

ตอนแรกเรามีหลายวิชาที่ไม่ชอบ เรียนอ่อน จนกระทั่งเธอต้องไปเช็คในเน็ต พอรู้ผลเกรด และคะแนนรวม เธอก็มาบอกเราด้วยความห่วงใยว่า

"เรากลัวว่าเราจะไม่ได้รับปริญญาพร้อมเธอจังเลย.."

คือเพื่อนเรา มันได้เกียรตินิยมอันดับ 2 นะคะ

พอเห็นท่าทางและแววตาของเพื่อน เราก็เกิดอาการฮึดจริงจังขึ้นมา และตั้งอกตั้งใจเรียนจนกระทั่งรับปริญญาได้พร้อมกัน เราทำโปรเจคตอนจบคนเดียวได้เกรด B+

(จริงๆถ้าตั้งใจเรียนจริงๆ มันก็ทำได้นี่หว่า เฮ้อ)

ตอนรับปริญญา เราฉีกยิ้มกว้างด้วยกัน เธอบอกกับเราว่า "เรามั่นใจว่าเธอต้องทำได้.."

ในชีวิตมีเพื่อนเยอะเพราะเราเป็นคนสนุกสนานร่าเริง..แต่บอกกับตัวเองตั้งแต่นั้นว่า มีเพื่อนดีๆแค่คนเดียวอย่างเธอ เราก็พอใจแล้ว..

ทุกวันนี้ เรายังติดต่อไปมาหากัน ที่ตลกอย่าง คือจะเชื่อไหม เรื่องจิตที่สื่อสารกันได้..

วันนั้นเราเขียน การ์ดอวยพรปีใหม่ คืนให้เพื่อน หลังจากเลทมาเกือบเดือน !!! (เป็นเพื่อนที่แสนดีซะจริง) ระหว่างกำลังเขียนการ์ด ว่า แด่ เพื่อนที่ฉันรักมากที่สุด..

แบตมือถือที่วางไว้ข้างๆก็หมด เราเลยลุกขึ้นไปเสียบสายชาร์จ แล้วเปิดเครื่อง ทันใดนั้น sms ก็ดังขึ้น..

เราก็เปิด sms ปรากฎข้อความจาก เพื่อนรักของเราว่า

"รักมากๆๆๆ เหมือนกันจ้ะ" จาก พีนัท

เฮ้ยยยยยยยยย!!! ผีหลอก...

เราเขียนใน การ์ด ส่วนเพื่อนเราส่ง sms มาให้ เป็นเรื่องตลกในเวลาเดียวกัน ที่เรากลับส่งข้อความต่างกรรมต่างวาระ แต่มันตรงกันพอดี..

เชื่อสิว่าเวลาเรารู้สึกดีๆกับใคร ใจเราจะสื่อได้ถึงกันเสมอ..