บางครั้งคนเราก็วิ่งหนีความรักไปซะดื้อๆ

บางครั้งกว่าจะรู้ว่ารักแค่ไหนก็ต้องใช้เวลา

บางครั้งมันก็นานจนความหวังแทบสูญสิ้น

แต่ในเมื่อใครคนนั้น เขาค้นเจอคำตอบนั้นแล้ว

ใครอีกคนที่เคยรอจนหมดหวัง จะให้โอกาสเขาอีกหรือไม่?

คิดว่าตอนนี้ถ้าเขารักเธอจริงๆ คืนนี้เขาน่าจะกำลังกระวนกระวาย

เขาคงนอนไม่หลับและอาจจะกำลังฟังเพลง ดาว ของพอส
อยู่ก็ได้

ขอให้ใช้ทั้งสมองและหัวใจมอบคำตอบให้แก่เขาเถอะครับ
อย่าปล่อยให้เขารอนานเกิน

การรอมันทรมาน

เรื่องนี้เธอน่าจะเข้าใจดี

ขนาดไม่ใช่เจ้าตัวยังแอบลุ้นเลย

กลับไปอ่านเรื่องย้อนหลังของเธอ

ฉันชอบภาษาที่เธอเขียนจัง

ขอเพิ่มเป็นเพื่อนนะครับ

จะได้เข้ามาอ่านบ่อยๆ

รู้สึกว่าเธอมีชีวิตที่น่าสนใจดี

เรื่องของความรัก มักไม่ลืมอันง่ายๆหรอก ถ้ามีความผูกพันกัน

หากเขามีใครคนนั้นอยู่แล้ว ก็ยินดีกับเขาเถอะครับ
บางทีชีวิตก็เป็นแบบนี้

ของแบบนี้บางที

ถูกคน ถูกใจ มันคงไม่พอ
ต้อง ถูกที่ ถูกเวลา ด้วยมังครับ

ขอให้มีความสุขมากๆครับ
ขอบคุณที่ไปเยี่ยมบล็อกครับ

คุณแบดพิษ- มานั่งฟังเพลงดาว แล้ว อืม...ใช่เลย ขอบคุณที่มาช่วยแอบลุ้น...ยินดีมากๆค่ะที่มีคุรเป้นเพื่อน

คุณlast stand- ถูกต้องแล้วค่ะ คงพูดได้แค่เพียง"ความจำสั้น..แต่รักฉันยาว"...

คุณBobJims- ขอบคุณค่ะ ที่มาช่วยเตือนสติ..ถูกคน ถูก ใจ มันคงไม่พอ ..ต้อง ถูกที่ ถูกเวลา ..ที่เห็นและเป็นอยู่ก็แบบนี้เหมือนกัน..

ยังลุ้นอยู่..

การที่คนสองคนจะได้ครองรักกัน
เรื่องของ "เวลา" และ "โอกาส" ก็เป็นส่วนสำคัญ

อ่านบล๊อกแล้วคิดถึงหนัง "เพื่อนสนิท" ที่นางเอกพูดว่า "จะมาบอกอะไรตอนนี้"

มาขอบคุงคนใจ๋ดี

จริงๆชอบเพลงนี้เหมือนกันครับ
แต่ไม่กล้าส่งไปให้เขา
มันไม่ดีกับความรู้สึกกับคนตรงนั้นจริงๆ