Bloggang.com : ~*Sing Praise*~

Les Miserables

Les Miserables
ชื่อนี้ได้ยินนานมากละค่ะ น้องชายคนสุดท้องย้ำนักหนาให้ดู ไอ้เราก้อ แหม ไม่อยากดูเลย ฟังแค่ชื่อก็เศร้าแล้ว ส่วนตัวไม่ค่อยชอบอะไรที่ดราม่าจัดๆ
พอเข้าโรงเราก็ไม่ได้คิดอะไรอีก จนเริ่มได้ยินคนพูดถึง เอาวะ ดูมันเสียหน่อย ดูเสร็จ ประทับใจมากจนต้องมาเปิดบล็อกรีวิวกันเลยทีเดียว

Les Miserables เป็นเรื่องราวของ ฌอน วัลฌอง นักโทษจำคุก 19 ปี ข้อหาขโมยขนมปังหนึ่งก้อนเพื่อประทังชีวิตหลานชาย โดยมี เฌอเวร์ เป็นนายตำรวจผู้ตามล่าเขาเสมอมา
ณอง วัลฌองได้รับการช่วยเหลือจากบาทหลวงซึ่งเขาก็ทรยศโดยการขโมยเครื่องเงิน ก่อนจะถูกจับได้และถูกพากลับมาที่โบสถ์เพื่อจะพบความปวดใจ เมื่อบาทหลวงคนนั้นบอกแก่ตำรวจผู้จับเขาว่า ท่านเป็นผู้ให้เครื่องเงินเหล่านั้นแก่ ฌอนเอง ซ้ำยังมอบเชิงเทียนเงินอีดสองชิ้นให้แก่ฌอน และขอให้ตำรวจปล่อยฌอนไป ก่อน/ปบาทหลวงได้กล่าวแก่ฌอนให้กลับตัวใหม่ ซึ่งสร้างความสับสนให้ฌอนมาก ในที่สุดเขาจึงตั้งใจเป็นคนใหม่ แต่ชีวิตของฌอนไม่เคยหนี เฌอแวร์พ้น

ต่อจากนี้สปอยล์ค่ะ

ความรู้สึกหลังดูต่อตัวละคร
ณอง วัลฌอง
เป็นตัวละครที่ดีมากๆ เขากลับใจ และตั้งใจเริ่มต้นใหม่จริงๆ การได้รับความเมตตาจากบาทหลวง ทำให้เขาเปลี่ยนมุมมองในชีวิตและกลับเป็นคนที่อุทิศตนเพื่อผู้อื่น เค้ามีจุดที่ต้องตัดสินใจเพื่อเลือกระหว่างตัวเองหรือผู้อื่นค่อนข้างเยอะ แต่เขาก็ซื่อสัตย์มาก ยิ่งตอนที่เค้าเลือกที่จะยอมรับว่าตนเองคือ ฌอง วัลฌอง ทั้งๆ ที่สามารถทำตัวไม่รู้อิโหน่อิเหน่ได้ แต่ไม่ต้องการให้ผู้อื่นเป็นแพะรับบาป ตรงนี้เราว่ามันเป็นสุดยอดจริงๆ ช่วงที่เค้ารับ โคเซตต์ มาเป็นลูกแล้วร้องเพลงในรถม้า เราน้ำตาไหลเลยนะ Hugh Jackman เล่นดีมาก คือทำให้รู้สึกว่า คนๆ นี้หมดหวังแล้ว อยู่คนเดียวมาตลอด จนได้มาเจอเด็กน้อย

อีกตอนคือตอนที่เค้ามีสิทธิ์ที่จะฆ่าฌาแวร์ แต่ก็ไม่ทำ

ถือว่าเป็นคนที่กลับตัวกลับใจ และเปลี่ยนแปลงตัวเองได้จากหน้ามือเป็นหลังมือ และยังต้องต่อสู้กับเงาแห่งความผิดที่ไม่ยอมหายไปจากชีวิตเสียทีจริงๆ

ฌาแวร์

เป็นตำรวจที่ยึดมั่นในกฎหมายบ้านเมืองมากๆ ไม่สนใจเหตุผล และไม่มีความเมตตาปรานี ตัวละครตัวนี้จริงๆ แล้วน่าสงสารมาก เค้าไม่รู้จักคำว่าเมตตาหรือความกรุณาเลย เป็นบุคคลประเภทคิดว่าตัวเองดี เพราะเดินตามกฎหมายบ้านเมือง และมองเห็นผู้อื่นผิด ทั้งๆ ที่ความผิดของวัลฌองเป็นเพียงขโมยขนมปัง 1 ก้อน ให้หลานยาไส้! แต่ฌาแวร์ปฏิบัติกับเค้าราวฆาตกรมือโหดก็ไม่ปาน

มีตอนนึงที่ ฌอง วัลฌอง พูดกับเค้าว่าคุณมีอิสระนะ แต่คำนี้ทำให้รู้สึกว่า ฌาแวร์ ปราศจากอิสรภาพเพราะขังตัวเองในกฎหมาย สุดท้ายเขาหยิ่งทะนงและทิฐิเกินกว่าที่จะยอมรับความเมตตากรุณาจากฌาแวร์ จึงปลิดชีวิตตัวเอง ซึ่งเป็นการฆ่าตัวตายที่ไร้ความหมายมาก เพราะไม่เกิดผลอะไรกับใคร การตายของเค้าไม่มีคุณค่ากับใครทั้งสิ้น เป็นการกระทำที่ทำเพื่อตัวเองทั้งหมด (หนีปัญหาที่ไม่สามารถยอมรับตัววัลฌองได้ แต่ก็ไม่สามารถจับวัลฌองได้เช่นกัน)

ฟอนทีน

แม่ของโคเซตต์ บทไม่มาก แต่บทหนัก แอนน์ แฮททาเวย์ เล่นได้ดีมากๆ เพราะแม้จะเป็นบทที่ได้เวลาเพียงไม่นาน แต่ทำคนดูหลั่งน้ำตาได้ไม่ยาก โดยเฉพาะเมื่อเธอร้องเพลง I dream a dream ทำให้เห็น contrast ระหว่างความฝันของเด็กสาวไร้เดียงสา ความสดใสของความรัก ก่อนพลิกเป็นความทารุนโหดร้ายของชีวิต บิลท์อารมณ์มากๆ

คงไม่ได้รีวิวตัวละครทั้งหมด แต่โดยรวมแล้วนักแสดงแต่ละคนแสดงได้ดีมาก แม้กระทั่งเด็กตัวน้อยที่ร้องเพลง ยังรู้สึกว่าเค้าแสดงได้เก่งจริงๆ การร้องเพลง และสีหน้าที่เต็มไปด้วยความเสียดสีสภาพชีวิตของชาวฝรั่งเศษในช่วงเวลานั้น เด็กคนนี้เก่งมากๆ ค่ะ

ตัวละครอื่นๆ เช่นโคเซตต์ มาริอุส หรือ เอโปนีน ต่างมีบทไม่มากแต่ก็มีส่วนในภาพยนตร์เรื่องนี้ แต่ที่ประทับใจคือ มาริอุส และเอโปนีน

ส่วนตัวแล้วประทับใจเอโปนีนมาก เป็นตัวละครที่รักมาริอุสข้างเดียว เฝ้าฝันวันที่จะได้ครองคู่ แต่สุดท้ายหล่อนก็เห็นและคิดได้เองว่า สิ่งที่ตัวเองทำได้มากที่สุดก็คือเท่านี้ รักข้างเดียว ชอบที่ทุกครั้งมาริอุสมาพูดคุยกับเธอ เราจะเห็นได้ว่าเธอยิ้มสดใส สายตาเป็นประกาย และเมื่อเขาจากไปเธอก็สลดเสียใจเสมอ เป็นรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ที่คนดูอย่างเราจับได้ และรู้สึกว่า มัน "จริง"

มาริอุสและเอโปนีน

น่าผิดหวังที่สุดกลับเป็นโคเซตต์ ซึ่งไม่มีบทมากนัก และนอกจากจะเป็นผู้ที่ให้ความหวังแก่ วัลฌองแล้ว หล่อนแทบไม่มีบทบาทใดที่สำคัญอีก

อย่างไรก็ตามภาพยนตร์เรื่องนี้สมควรได้รับรางวัลมาก เพราะเป็นภาพยนตร์ที่เต็มไปด้วยอารมณ์ การแสดงออกทางสีหน้า รายละเอียดต่างๆ รวมถึงพลังเสียงและการร้องเพลงที่จับใจคนดูอย่างมาก ไม่คิดเลยว่านักแสดงแต่ละคนจะร้องเพลงได้ดีขนาดนั้น ประทับใจเพลงของแอนน์ (ฟอนทีน) มากจริงๆ เธอเล่นได้ถึงมากๆ ยังไงคนที่ยังไม่ได้ดู ลองดูนะคะ เป็นภาพยนตร์ที่ได้ข้อคิด มีอารมณ์หลากหลาย และนักแสดงคุณภาพมากกกก ไม่เสียดายเงินเลยค่ะ จริงๆ