สิงหาคม 2550

 
 
 
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
28
29
30
31
 
 
All Blog
ของที่เธอไม่ได้รักไม่นานก็คงทิ้ง
ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่แล้วที่เราต้องห่างกันอย่างนี้.............
ไม่รู้ว่าเธอจะเป็นอย่างไรจะคิดถึงกันบ้างหรือเปล่าในวันที่เงียบเหงาเช่นนี้...... หรือว่าที่ตรงนั้นจะมีใครคอยปลอบใจให้หายเหว่ว้า.............
ไม่เป๋นไรขอแค่เพียงสักเศษเสี้ยวนึงของความคิดถึงก็ยังดี..........
เพราะรู้ตัวเองเสมอมาว่าคน ๆ นี้ไม่มีสิ่งใดที่คู่ควรกับเธอแม้แต่น้อย......
พยายามนะพยามยามอยู่ที่จะไม่คิดถึง...วันเวลาเก่า ๆ ที่เรามีเรา...
....แต่มันไม่เคยทำได้เลยสักครั้ง...ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะตัดใจได้...
ไม่รู้เหตุผลเลยว่าเพราะอะไรที่เราต้องห่างเหินกัน....
เป็นเพราะว่าเราไม่ใช่...พยาบาลอย่างที่เธอชอบหรือปล่าวนะ...
หรือเพราะว่าเราไม่ใช่ครู...ใช่สิ่ทหารก็ต้องชอบคนที่รับราชการเหมือนกัน...
เราคงไม่คู่ควร...ขอโทษนะที่เข้ามาในชีวิตเธอ...
ผู้หญิงคนนี้คงไร้ค่าในสายตาเธอมาเลยใช่ไหม......
เราเข้าใจและยอมถอยแต่โดยดีเหนื่อยเหลือเกิน.....
ที่ต้องคอยต่อสู้กับคนรอบกายเธอ...
ทั้งที่ไม่รู้ว่าทำไปเพื่อใครเพราะอย่างไรคงไม่มีวัน...
ที่จะได้หัวใจเธอ.....เราคงทำบุญกันมาเพียงแค่นี้....
แต่อย่างไรก็ขอบคุณนะที่เข้ามาทำให้ชีวิตช่วงหนึ่งของเรา....
มีความสุข...ที่ได้ตื่นขึ้นมาพร้อมกับรู้ว่ามีอีกคนที่อยู่ข้าง ๆ ...
อย่างน้อยเราก็ดีใจที่ได้ทำอะไรเพื่อเธอบ้าง...แม้มันจะเล็กน้อยก็ตาม...
จากนี้เธอก็คงจะมีความสุขสำหรับคนที่เธอเลือก....คงจะเป็นพยาบาลคนนั้นใช่มั้ย
ขอให้รักกันให้นานนะเรียนรู้ความรักซะใหม่นะ...ใช่มันเพื่อที่จะรักเพียงแค่...
คน ๆ เดียว...เขาคนนั้นจะได้รักเธอทั้งหมดใจ อย่าทำให้เขาเจ็บแบบเรานะ...
เธอเองก็คงไม่อยากผิดหวังเหมือนกันใช่มั้ย...จงรักษาและทำดีต่อเขา...
ตอนที่อยู่ด้วยกันเนี่ยแหละ...เพราะว่าชีวิตคนเรามันคงไม่มีโอกาสให้แก้ตัวเท่าไหร่ในวันหนึ่งถ้าเธอต้องจากเขาไป...อย่างน้อยเธอจะได้ยิ้มได้...
เพราะว่าช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกันเธอได้ทำดีต่อเขาที่สุดแล้ว...
เมื่อหันมองกลับมามันไม่มีเหตุอันใดที่จะทำให้เราเศร้าใจเลย...
เพราะว่าเราทำเต็มที่แล้ว.....อย่าให้มันเหมือนเรื่องระหว่างเรา...
ที่มองกลับมามีแต่เรื่องน่าเศร้าใจ...อย่างว่าคนที่รักเรา....
กับคนที่เรารักมันต่างกัน....ให้ไปเท่าไหร่ไม่เคยได้แม้เศษใจ....
จากนี้ไปสิ่งเดียวที่ต้องทำคือลืมเธอให้ได้แม้ไม่รู้ว่าจะนานเท่าไหร่ก็ตาม...
แต่จะพยายามเพื่อชีวิตที่ดีกว่านี้....



Create Date : 24 สิงหาคม 2550
Last Update : 24 สิงหาคม 2550 20:12:45 น.
Counter : 401 Pageviews.

2 comments
  
แข้มแข็งไว้นะคะ...
เวลาจะทำให้ทุกอย่างดีขึ้น..
เราเองกว่าจะผ่านช่วงนี้ไปได้
ก็ยากหนักหนาเหมือนกัน
...
..
เปิดใจให้กว้าง มองสิ่งรอบๆ ตัวให้ดี
..ไม่แน่นักว่าอาจมีบางคนกำลังมองคุณอยู่ด้วยสายตาห่วงใยก็ได้
...
..โชคดีนะคะ
โดย: luk (รักรออยู่ ) วันที่: 25 สิงหาคม 2550 เวลา:7:32:31 น.
  
ชีวิตคือการเรียนรู้..คู่คุณธรรม
โดย: อวดดี (auwddee ) วันที่: 2 ตุลาคม 2550 เวลา:8:52:07 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

คืนไร้ดาว
Location :
พระนครศรีอยุธยา  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed

 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



ยินดีกลับมาซับน้ำตาให้ถ้าความห่างไกลจะทำเธอเหว่ว้า
http://i191.photobucket.com/albums/z212/jang_2007/BG13/th1112148638.jpg