ยามเย็น ยามเย็นของคุณๆ เป็นยังไงกันบ้าง โรแมนติกเหมือนที่เคยอยากให้มัน เกิดกับคุณสักครั้งหรือไม่ที่จะพาคนใกล้ๆ ไปนั่งกินลม ชมวิวพระอาทิตย์ ตกลงมา มองเห็นลำแสงสีแดงสดๆ ค่อยๆ จางลง จางลง เห็นแล้วพลอยทำให้เราเคลิ้มกับการนั่งชมพระอาทิตย์ตกยามเย็น ... ได้อย่างสวยงาม ... เมื่อวานนี้มีเหตุต้องไปจัดการธุระยามเย็นนอกเมืองเล็กน้อยกับคนข้างๆ และต้องพกพากล้องตัวเดิมและตัวเก่งที่เป็นเหมือนพี่ เป็นเหมือนน้อง และเป็นเหมือนเพื่อนสนิท จนบางทีแอบสงสัยว่าฉันเข้าใจกล้องและมันก็เข้าใจฉันยิ่งกว่าคนใกล้ตัวเสียอีก (หรือเปล่า) ... ไปจัดการธุระไม่นานในความรู้สึก แต่ว่าเมื่อต้องเหลือบตามามองดูเวลา อ้าว ค่ำแล้วหนิ ก็เลยต้องได้เวลากลับกันแล้วเพราะกว่าจะขับรถกลับบ้านมันก็ใช้เวลาพักใหญ่ๆ เหมือนกัน บ้านเราถ้าไม่จำเป็นก็ไม่อยากขับรถช่วงเวลาค่ำๆ เท่าไหร่ ก็เลยพยักหน้าตกลงกันในทีว่ากลับดีกว่า... ขับรถผ่านทุ่งหญ้า ผ่านป่าเล็กๆ ก็เกิดได้ต้องมนต์เสน่ห์ของทุ่งนาทึถึงแม้ว่าจะมองดูไม่เวิ้งว้าง อ้างว้างเท่าไหร่ แต่ว่าแสงสียามนี้มันพลอยทำให้เราหลงใหลกับความงามของสีสันยามค่ำของความเขียวของท้องทุ่ง ความหม่นหมองของความเย็นย่ำเริ่มค่ำแล้ว และแสงสุดท้ายของดวงอาทิตย์ที่จะต้องลาลับจากเราทุกเย็นเหมือนทุกๆ ครั้งไป ... ตามองเห็นอย่างนั้นแล้วก็เลยบอกคนข้างๆ ว่า เรามานั่งดูแสงสุดท้ายของพระอาทิตย์กันก่อนไม๊ มันสวยจัง เค้าบอกว่าเอาสิ ว่าแล้วเราก็จอดรถตรงไหล่ทางที่ยังพอมีทางให้เราจอดและลงเดินได้ แต่เราไม่เดินล่ะยามนี้ แต่กลับเลือกจะนั่งลงมองออกไป สายตาทอดยาวมองท้องฟ้า มองทุ่งนา และสีสันแห่งธรรมชาติ “หลงใหล” คือคำที่เลือกใช้ในการหลงเข้าไปในความงามของสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเราซะจริงๆ ความงามที่ได้มาในวันนี้ อาจจะมีความรู้สึกที่ไม่เหมือนกันในการมาเยือนครั้งต่อไป .. แต่อย่างน้อยๆ ฉันก็รู้แล้วว่า ฉันเองก็มี ณ ที่หนึ่ง ที่เคยนั่งมองพระอาทิตย์ตกพร้อมคนข้างๆ แอบโรแมนติกไม่ดูหน้า ไม่ดูวัย บ้างกะเค้าเหมือนกันนะเรา

Create Date : 08 ตุลาคม 2550
Last Update : 8 ตุลาคม 2550 8:54:31 น.		67 comments
Counter : 1404 Pageviews.
Share Tweet